[High School] Kiss Me จูบนี้มีเเค่นาย

     
     SECRET TALK
 
ฉันนั่งเขี่ยข้าวในจานไปมาอย่างเบื่อหน่าย จริงๆเเล้วในตอนนี้ฉันกำลังนั่งกินข้าวกับไอเฟลอยู่เเค่สองคน เเต่ที่ฉันเบื่อคือการต้องมานั่งรอวาววานี่เเหละ หมอนั่นหายหัวไปไหนตั้งนานนะ=0= ทิ้งให้ฉันรอนายเเบบนี้ได้ยังไงกัน
"ทำไมต้องทำหน้าเเบบนั้นด้วย ไม่ดีใจเหรอฉันอุตส่ามากินข้าวด้วยเลยนะ" ไอเฟลพูดขึ้นก่อนจะมองหน้าฉันเเล้วขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย ก็จริงนั่นเเหละ.. ฉันควรจะสนใจเขามากกว่านี้หน่อย เขาอุตส่ามากินข้าวกับฉันทั้งที ฉันจะมานั่งหน้าบูดเป็นตูดลิงได้ยังไงหละ จริงมั้ย-3-
"ขอโทษที มาๆรีบกินข้าวกันได้แล้ว" ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะตักข้าวใส่ปากตัวเอง พอฉันเงยหน้ามองฉันก็เจอกับสายตาของไอเฟลเหมือนเดิม สายตาที่ดูเครียดจนน่าเป็นห่วงเเต่เพียงเเค่วูบเดียวเขากลับเบือนหน้าหนีเเล้วตักข้าวใส่ปากตัวเองเเล้วเคี้ยวเเก้มตุ่ย แก้มเนียนๆของเขาค่อยๆขยับทุกครั้งที่เขาเคี้ยวมันน่ารักจนฉันยิ้มออกมา ก่อนจะเผลอยื่นมือไปจับแก้มเขาเเล้วจิ้ม..
O.O
=[]=
เขาชะงักเเล้วกลืนข้าวลงคอก่อนจะเลื่อนสายตามามองฉัน ซึ่งฉันเองก็ชะงักเเล้วค้างอยู่อย่างนั้น
"ทะ..ทำอะไรของเธอน่ะ" เขาถามฉันก่อนที่หน้าของเขาจะขึ้นสีชมพูอ่อนๆ นะ..นี่ นี่เขาเขินหรอ! หน้าเเบบนี้เขาเขินใช่มั้ยO////O!
"ออร่าสีชมพูเปล่งปลั่งเลยโว้ย" เสียงของใครบางคนดังขึ้นข้างหลังของไอเฟล พอฉันเลื่อนสายตาไปมองก็พบกับซันนี่=0=! เขาเดินมาทางพวกเราสองคนทำให้ฉันต้องชักมือกลับไปไว้ที่เดิมโดยเร็ว 
หมับ!
ซันนี่เดินมานั่งลงข้างๆไอเฟลก่อนจะกอดคอไอเฟลอย่างแรงเเล้วมองฉัน เขายิ้มมุมปากพลางส่งสายตากรุ้มกริ่มมาให้ฉัน
"ทำอะไรของแกห้ะ ซันนี่-_- ขัดชะมัดเลยเว้ย" ไอเฟลพูดขึ้นอย่างขัดใจเเล้วหันไปเเยกเขี้ยวใส่ซันนี่ ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้สะทกสะท้านทำหูทวนลมไม่ได้ยินสิ่งที่ไอเฟลพูดเเถมยังล้อเลียนไอเฟลด้วยซ้ำ 
"ว้าว น่ากินจังเลยอะซีเคร็ท ช่วยป้อนฉันมั่งดิ นะน้า∼" ซันนี่หามามองกับข้าวในจานฉันเเล้วทำตาเป็นประกายก่อนจะอ้าปากเหมือนเด็กที่รอเเม่ตักข้าวป้อนใส่ปากให้ ผู้ชายคนนี้นี่มันจะนิสัยติ๊งต๊องไปไหนนะ เเต่มันก็น่าเอ็นดูชะมัดเลยนะนั่น ผู้ชายอะไรน่ารักเหมือนเด็กๆเลยเเฮะ
ป้าบ!
ไอเฟลตบเข้าที่หลังของซันนี่ดังป้าบ ก่อนที่ซันนี่จะสะดุ้งโหยงเเล้วร้องเสียงหลงเเล้วหันไปมองไอเฟลอย่างเอาเรื่อง
"โอ้ยยยย ทำอะไรของแกวะ ตบมาได้ยังไงเนี่ย มันเจ็บนะเว้ย!" 
"แกจะเจ็บมากกว่านี้อีกถ้ายังไม่หยุดทำท่าทีปัญญาอ่อนเเบบนั้น-_-"
"อ๋อ หรือว่าเเก..." ซันนี่เว้นประโยคก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เเล้วหันมามองฉัน
"..."
"..หึงฉันกับซีเคร็ทอะดิ้!"
พรวดด!!=)))3)))= น้ำในปากที่ฉันพึ่งดูดเข้าไปถึงกับพุ่งออกจากปากอย่างรวดเร็วจนฉันสำลัก แค่กๆT^T ไอ้บ้าซันนี่ นายพูดเเบบนี้ได้ยังไง พูดอะไรออกมาห้ะ!
"ไอ้ซันนี่! แกอย่าอยู่เลย=[]=!" 
"ว้ากกกกก>[]<"
ซันนี่ลุกขึ้นเตรียมจะวิ่งหนีเเต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีร่างของผู้มาใหม่เดินเข้ามาหาพวกเราทั้ง3คน
"หยุดทำตัวไร้สาระสักทีเถอะ ไอ้พวกไร้แก่นสาร-_-" คาร์เตอร์เดินล้วงกระเป๋าเข้ามาเเล้วมองไอเฟลกับซันนี่ด้วยหางตา เพียงเเค่นั้นสองคนนั้นก็ถึงกับยืนอยู่กับที่.. ไม่ขยับไปไหนเลยเเม้เเต่ก้าวเดียว=0=! พระเจ้า สายตาของคาร์เตอร์นี่เป็นอาวุธหยุดพวกนี้ได้เลยสินะ คาร์เตอร์หันมาสบตาฉันเพียงเเค่นั้นเขาก็หันกลับไปมองไอเฟลอีกตามเคย
ฉันหันไปปะทะเข้ากับร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนขนาบข้างคาร์เตอร์ เธอตัวเล็กกว่าคาร์เตอร์มากเธอน่าจะสูงไม่เกิน165 ผมสีดำถูกปล่อยยาวลงมาถึงกลางหลัง ผิวสีขาวเนียนสะท้อนกับเเสงเเดดอ่อนๆ ดวงตากลมโตสีดำสนิท จมูกโด่งรั้นรับกับปากบางหยักสีชมพูอ่อนๆ รวมๆแล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน..
เธอหันมายิ้มให้กับฉันเมื่อเห็นว่าฉันมองเธอนานเกินไป ฉันที่ทำอะไรไม่ถูกจึงได้เเต่ยิ้มเเห้งๆส่งกลับไปให้เธอ
"อะอ้าว.. กัส มาด้วยเหรอเนี่ย" ซันนี่เอ่ยขึ้นก่อนจะมองผู้หญิงที่ยืนข้างๆคาร์เตอร์ เธอน่าจะชื่อว่ากัสสินะ? 
"พอดีไปเจอพี่คาร์เตอร์น่ะค่ะ พี่เขาเลยลากมาด้วยเลย^^" 
"ถ้าไม่ลากมาก็โดนไอ้พวกนั้นม่อสิ-_- เหอะ"
คาร์เตอร์พูดขึ้นขัดกัส ( น่าจะใช่นะ ก็เห็นซันนี่เรียกงั้นอะ ) กัสทำหน้ามุ่ยเเล้วก้มหน้าหงุด เเต่ฉันก็ไม่แปลกใจหรอกนะว่าทำไมเธอถึงโดนหนุ่มๆม่อ.. เพราะเธอออกจากน่ารักน่าปกป้องซะขนาดนี้น่ะสิ=0=! 
"แล้วไอ้เลเวลหละ หายไปนานเชียวนะ" ไอเฟลพูดขึ้นก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เก้าอี้ เพียงเเค่เขาไม่ได้กลับไปนั่งตรงข้ามฉัน เขาเดินมานั่งข้างๆฉันเเทนเลยเเถมยังเนียนมาโอบไหล่ฉันอีกด้วย ไอ้บ้านี่==;
"จัดการไอ้พวกที่ม่อกัสอยู่หลังห้องน้ำน่ะ เดี๋ยวมันตามมา" คาร์เตอร์พูดขึ้นก่อนจะเหลือบมองกัส 
 
ณ สนามบาส
หลังจากที่พวกฉันกินข้าวกันเสร็จสรรพก็พากันมาที่สนามซึ่งเป็นแหล่งรวมตัวของ4หน่อนี้ ซึ่งตอนนี้เลเวลตามมาสมทบเรียบร้อยทำให้ครบทีมอย่างสมบูรณ์เเบบ ซึ่งนอกจาก4พระหน่อนั้นเเล้วยังมีสองสาวอีก2คน นั่นคือฉันเเละกัส
"เห้อ ตารางเรียนวันนี้น่าเบื่อจริงๆเล้ย" ซันนี่พูดขึ้นเเล้วหันไปหาไอเฟล ซึ่งพอพวกเขาสบตากันเข้าก็พร้อมใจยิ้มมุมปากกันก่อนจะขยิบตา เอ๊ะ ไอ้ท่าทางเเบบนั้นมันคืออะไร.. พวกนายคิดแผนอะไรกันอีกรึไง = =;
"แล้วเราควรทำยังไงดีหละครับ คุณเพื่อน" ไอเฟลโอบไหล่ซันนี่ก่อนที่เขาทั้งสองคนจะพูดขึ้นมาพร้อมกัน
"ก็โดดสิวะ! หิ้ววว!" 
"น่าสนุก!" <เลเวล
"เลวอีกแล้ว-_-" <คาร์เตอร์
ตามจริงเเล้วตอนนี้ฉันควรจะกลับไปที่ห้องเรียนเเล้วนั่งรอเรียนคาบบ่ายสิ เเล้วเหตุฉะไหน.. ใยข้าถึงได้มานั่งอยู่ที่นี่เล่า=_= ระหว่างที่ให้4พระหน่อนั่นไปตกลงกันว่าจะเอายังไงกับบ่ายนี้ซึ่ง ( ไม่เกี่ยวกับฉัน ) ฉันกับกัสก็มานั่งรอกันอยู่ที่สแตนเชียร์ 
"สะ..สวัสดีค่ะ" กัสเริ่มเอ่ยทักฉันก่อนเเล้วส่งยิ้มแหย่ๆมาให้ฉัน
"สวัสดีจ้ะ-^-;"
"คือหนูชื่อกัสค่ะ.. อยู่ม.4 พี่หละคะ" กัสเเนะนำตัวเองกับฉัน ฉันเลยเเนะนำตัวเองบ้าง หลังจากนั้นเราสองคนก็คุยกันเเบบยืดยาวเหมือนรู้กันจักมาตั้งเเต่ชาติปางก่อน
"ว่าเเต่ พี่ซีเคร็ททำไมถึงได้มารู้จักกันคาบัคหละคะ เเล้วสนิทกับใครหรอ" กัสถามฉัน เเต่พอฉันจะตอบภาพเหตุการณ์ต่างๆนาๆก็เริ่มไหลเข้ามาในหัวฉัน.. เป็นภาพเหตุการณ์ที่ฉันเเละไอเฟลมาเจอ อยากจะบอกว่ามันเเย่.. เเย่มากเลยหละ มันน่าอายเกินกว่าที่จะเล่าให้กัสฟังนะนั่นTT
"คือ.. พี่รู้จักกับไอเฟลน่ะ ละ..เเล้วกัสเป็นอะไรกับคาร์เตอร์หรอ เป็นแฟนกันรึเปล่า" ฉันถามกัสกลับไป เเต่พอเธอได้ยินคำถามฉัน กัสก็เริ่มลนลานเเล้วหน้าขึ้นสีเเดงจัด=0= โอ้โห.. เขินอะไรขนาดนั้น
"ไม่ใช่ค่ะ! คือกัสกับพี่คาร์เตอร์เป็นพี่น้องกันน่ะค่ะ คุณพ่อของพี่คาร์เตอร์รับกัสมาเลี้ยงตั้งเเต่เด็กๆ เราเลยสนิทกันค่ะ" กัสเล่าให้ฉันฟัง ส่วนฉันก็ได้เเต่ฟังเเล้วก็ขอโทษที่ถามเธอออกไปเเบบนั้น ก็ใครมันจะไปรู้หละ เห็นมาด้วยกันฉันก็นึกว่าเป็นแฟนกันน่ะซิT3T
"ป่ะ ไปกันเถอะ" จู่ๆไอเฟลก็เดินมาหาฉันก่อนจะจับมือฉันอย่างถือวิสาสะ ส่วนกัสก็เดินไปหาคาร์เตอร์ตามเดิม ฉันเเอบสังเกตเห็นว่าเลเวลจะคอยจับตาดูกัสอยู่เป็นระยะๆ หรือว่าฉันคิดไปเอง? เเต่ฉันเห็นเขามองมาที่กัสบ่อยมากเลยนะ
"ระ..เราจะไปไหนกันหรอ" ฉันถามไอเฟล เมื่อเขาจับมือฉันเเน่นไม่ยอมปล่อยเเล้วยังลากฉันเดินดุ่มๆมาทางโรงรถ
"โดดเรียนไงเล่า" เขาตอบฉันเเล้วหันมาส่งยิ้มกวนประสาทให้
"ไม่เอาหรอก ฉันไม่ไปนะ! ไม่อยากเข้าห้องปกครองอีกเเล้ว" ฉันพูดพร้อมกับเบ้ปากเล็กน้อย เพราะจริงๆฉันก็พึ่งมีเรื่องกับครูห้องปกครองไปนี่ เดี๋ยวโดนจับได้เรื่องโดดเรียนฉันก็ต้องกลับไปฉะกับยัยครูนั่นอีกเเล้วสิเนี่ย T^Tให้ตายเถอะ
"อย่าห่วงเลย พ่อฉันเป็นหุ้นส่วนโรงเรียนนี้อยู่65% ลองให้ยัยครูนั่นมาด่าเธอสิ ฉันจะโทรบอกผอ.ทันทีเเล้วให้ไล่ยัยครูนั่นออกซะ ดีมั้ยหละ?" เชื่อเเล้วหละ.. ว่าพวกคาบัคนี่มันอำนาจมืดจริงๆ เเต่ทางบ้านไอเฟลต้องรวยมากเเน่ๆเลย เป็นหุ้นส่วนของโรงเรียนนี้ซะด้วย การเป็นหุ้นส่วนมันก็ดีอะนะเเต่เอะอะจะไล่คนออกนี่มันก็ไม่ใช่เเล้วนะ!
"จะบ้ารึไง นายไม่สงสารครูบ้างเหรอ!" ฉันบอกไอเฟล เขาถึงกับหยุดชะงักเเละเขาก็หยุดตอนที่เราเดินมาถึงรถเขาเเล้วพอดี เขาหันมามองหน้าฉันก่อนจะพูดขึ้น
"เเล้วทีครูนั่นด่าเธอหละ เขาเคยสงสารเธอรึไง-_-"
"เเต่นายก็ไม่ควรไล่เขาออกนี่ ฉันทำผิดก็สมควรโดนด่าเเล้ว" ฉันมองหน้าเขาอย่างจริงจัง เขาหลบสายตาฉันก่อนจะพ่นลมหายใจออกมายาวๆเเล้วยื่นมืออีกข้างขึ้นมายีหัวฉันเบาๆ
"เธอห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเองได้ยังไงกัน"
"..."
"แต่ก็เอาเถอะ น่ารักดี :)" เขายิ้มออกมาอย่างหล่อๆ.. สาบานได้เลยนะว่ามันหล่อจริงๆ มันเป็นยิ้มที่ทำให้สาวๆละลายได้เลยหละ 
"บะ..บ้า! ดูสิ นายเอามือมาขยี้หัวฉันเเบบนี้ผมฉันก็เสียทรงหมดน่ะสิ" ฉันเอามือลูบผมเบาๆก่อนจะเบื่อนหน้าไปทางอื่น ใบหน้าฉันร้อนผ่าวอย่างห้ามไม่ได้ มันเป็นเเบบนี้ทุกครั้งที่ฉันได้ใกล้เขา ให้ตาย ใจฉันเต้นเเรงอีกเเล้ววว ><
 
End. ep. 15