Y School!? รักอันตรายเดิมพันหัวใจกับวายสคูล

นี่สินะที่เค้าชอบพูดกันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...ไม่ทันไรผมก็ต้องไปโรงเรียนใหม่ซะแล้ว

ติ๊ด...

เมลจากฟุจิยะ

'จะไปโรงเรียนแล้วใช่มั้ยโควนั่งรถไปหรือคุณมี๊สุดสวยไปส่งล่ะ'

ตึกตึกตึก..กริ๊ก

'พึ่งไปวันแรกแม่อาจจะไปส่งหลังจากนั้นคงจะนั่งรถไปเอง'

           "โควจังรีบลงมากินข้าวได้แล้วเดี่ยวไปโรงเรียนสายตั้งแต่วันแรกนะ!"

           "คร้าบๆ"ผมลุกจากเตียงไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินลงไปกินข้าว จะว่าไปยูซากุไม่ลงมากินด้วยกันหรอ 7โมงครึ่ง...เดี่ยวก็ได้ไปสายหรอกไอ้น้องคนนี้ ผมวางกระเป๋าลงเก้าอี้ก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปสัก3ขั้นก็ต้องชะงักเพราะหล่อนดึงแขนเสื้อผมไว้อะไรอีกล่ะ

             "จะไปไหนรีบไปกินข้าวได้แล้ว7โมงครึ่งแล้วนะ"หล่อนพูดพลางขมวดคิ้วใส่ผมอ่า...ในที่สุดหล่อนก็เข้าใจคำว่าแม่แล้วสินะ งั้นผมก็ควรแทนเธอทั้งในใจและคำพูดว่าแม่ได้แล้วสินะ....

             "ยูซากุยังไม่ลงมาเลยครับ ผมว่าจะไปปลุกสักหน่อย"

           "ออถ้ายูจังล่ะก็ออกไปตั้งแต่7โมงแล้วจ๊ะ โควจังเองก็รีบเถอะ"

หืม...ปกติยูซากุน่าจะตื่นสายตลอดนี่ ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจัง...ช่างเถอะก็โตขึ้นตั้งเยอะแล้วนี่เนอะ

           "นี่โควจัง..ตอนเย็นจะให้แม่มารับมั้ย" 

            "ไม่ต้องหรอกครับ ผมนั่งรถกลับเองได้ ผมไปแล้วนะครับ"ผมเดินออกจากรถหลังจากปิดประตูผมก็ยิ้มให้แม่นิดๆผทไม่ได้ยิ้มให้แม่ตั้งนานแล้วมั้ง...แม่ดูตกใจสักพักก่อนจะยิ้มกลับ

            "ใช้ชีวิตในโรงเรียนให้สนุกนะ...โชคดีจ๊ะ.."

จะว่าไป...โรงเรียนนี่..ใหญ่แล้วก็หรูชะมัดเหมือนโรงเรียนของพวกไฮโซเลยแฮะค่าเทอมคงแพงหูฉี่แน่ๆ...คิดไงเอาผมมาเรียนโรงเรียนแบบนี้นะ..

พรึบ!

      เหอ=__=ไอ้ความรู้สึกแปลกๆนี่มันอะไรกันทำไม...พอผมเดินเข้าไปในโรงเรียนผู้หญิงพากันเดินออกห่างเลยแฮะ นี่ผมดูประหลาดขนาดนั้นเชียว...จะว่าไปพอสังเกตดีๆผู้หญิงพวกนั้นเดินเรียบไปทางซ้ายกันหมดส่วนผู้ชายก็เดินเรียบขวากันหมด ผู้หญิงไม่ได้เลี่ยงตัวผมคนเดียวแต่เลี่ยงผู้ชายทั้งหมดเลย..ไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เลี่ยง..ชายก็เลี่ยง น..นี่มันอะไรกัน? ผมเดินเลี่ยงไปทางขวาตามผู้ชายคนอื่นๆ ผู้ชายจะทักกันแค่ในหมู่ผู้ชาย ไม่มีการสนทนาระหว่างชายหญิงเลยรึไง

            "Hello are you new student?" เหะ?ท..ทักผมหรอ ไอ้หน้าฝรั่งนี่...ผมตกอังกฤษนะ..ไม่ได้ตกวิชาเดียวผมตกทุกวิชาซะด้วย ช่างเรื่องนั้นเถอะ...มันถามผมว่าผมเป็นนักเรียนใหม่ใช่มั้ยครับ=__=

            "ยะ...yes"พอผมตอบ ไอ้ฝรั่งนั่นก็หัวเราะออกมาทันที ขำอะไรของมันฟะ ...ยัง...ยังไม่หยุด สะตั้นหน้าฝรั่งผิดกฏหมายมั้ยวะ-_-^

             "เฮ้...มาโคโตะ นายไม่ควรแกล้งนักเรียนใหม่ของโรงเรียนเราแบบนี้สิ"โรงเรียนนี้..พิลึกสุดๆ แต่มีแต่คนหน้าตาดีแฮะ...เกมือนกับที่ร้านค้าของโรงเรียนนี้พูดเลยแต่จะว่าไปทั้งร้านค้าทั้งคนในโรงเรียนพิลึกจริงๆ-_-ไอ้คนที่มาใหม่ถึงจะเตี้ยกว่าผมหน่อยแต่ก็ดูดีใช่ย่อย ไอ้ฝรั่งนั่นผมสีทองโครตสะดุดตัวก็สูงผิวก็แม่งขาวเหมือนชาวต่างชาติจริงๆแต่เมื่อกี้ไอ้เตี้ยนั่นเรียกไอ้ฝรั่งนี่ว่าไงนะ..มาโคโตะ?ฝรั่งซะไม่มีอ่ะ

             "ขอรบกวนพวกคุณไปส่งผมที่ห้องพักครูหน่อยดิ"ผมมองไอ้สองคนที่พากันลั้นลาอะไรไม่รู้ด้วยสายตาเรียบๆ

              "เอ๊ะ...เออๆโอเค"เป็นไอ้ฝรั่งที่พูดบอกผม เป็นไรเมื่อกี้ยังเห็นยิ้มลั้นลาอยู่เลย

              "ห้องนี้แหละ"

              "แต้งกิ้ว....พวกคุณรออะไรล่ะ?เราอยู่ห้องเดียวกันหรอ"ผมที่กำลังจะเข้าไปก็เห็นเงาทั้ง2คนยืนนิ่งๆไม่มีท่าทีขยับไปไหนเลยหันหลังมาถาม

              "ไม่รู้สิ แต่ผมจะรอเผื่อคุณไม่รู้ว่าห้องเรียนคุณอยู่ไหนผมจะได้ไปส่ง"

               "โฮ่...เป็นคนดีซะจริง นึกว่าจะมีแต่คนพิลึก"ประโยคหลังผมแอบพูดเบาๆ

                "ฮะ?ว่าไงนะ"

                 "เปล่า ผมชื่อ นาราซากิ โคว ยินดีที่ได้รู้จักนะ"

                 "ฉันฟุจิมูระ มาโคโตะยินดีเช่นกัน"ไอ้หน้าฝรั่งชื่อเต็มก็ยังเป็นชื่อญี่ปุ่น....แล้วทำไมมันช่างเหมือนฝรั่งอะไรเยี่ยงนี้

                 "ฉันชื่อซาคายะ จุนไค ยินดีที่ได้รู้จัก"ผมพยักหน้าก่อนจะเดินเข้าห้องพักครูไป

ผ่าง....

         ห้องพักครูที่นี่แปลกจริงๆ....แยกฝั่งหญิงกับชายชัดเจนสุดๆ แล้วผมจะรู้มั้ยเนี่ยว่าครูประจำชั้นผมคือใคร น่าจะให้แม่อยู่ด้วยก็ดีหรอก...

              "นี่เธอนาราซากิคุงสินะ"ผมหันไปมองตามเสียงแหบพร่าที่เรียกชื่อผม...ว้าว...แม้แต่ครูที่นี่ยังดูดีเหมือนกันหมดเลยแฮะ ถึงจะเป็นผู้ชายด้วยกันก็เถอะผมยอมรับว่าดูดีจริงๆ

              "ช...ใช่ครับ"

                "ตามครูมาเดี่ยวจะพาไปที่ห้องเธอเอง...."

ครืด...

              "อ้าวพวกเธอ2คนจะเข้าคาบแล้วนี่ทำไมไม่ไปอยู่ในห้อง"

              "คือผมกลัวเด็กใหม่หาห้องไม่เจอครับ...เดี่ยวนะ...ที่ครูจะพาไป..งั้นเค้าก็อยู่ห้องเรียนเดียวกับเราสินะครับ"

              "ใช่..."ผมมองมือของผมที่ถูกคว้าไปจับโดยไอ้ฝรั่ง=__=  แล้วมันก็ส่งยิ้มชวนขนลุกมาให้ผม...ผมจะสะบัดมือมันออกแต่..ไม่ได้ผล มือตุ๊กแกเป็นบ้า

              "รู้อะไรมั้ยนาราซากิซัง คุณเป็นผู้ชายที่เข้าโรงเรียนนี้แล้วดูแปลกที่สุด"หืม..ไอ้ฝรั่ง..นี่แกยังกล้าพูดว่าฉันแปลกอยู่หรอทั้งๆที่ตัวเองแปลกซะขนาดนี้-_-^

              "ทำไม"

              "ก็นายเป็นคนที่ ไม่เขินตอนที่มาโคโตะยิ้มแม้แต่จับมือขนาดนี้นายยังทำหน้าเฉยๆได้อีก..ทั้งๆที่มาโคโตะน่ะฮอตอันดับ2เชียวนะ"

              "ทำไมฉันต้องเขินด้วยล่ะ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงสักหน่อย"ผมตอบหน้านิ่งๆแต่ไอ้สองคนนั่นกับมองมาที่ผมแบบตะลึงๆจะอะไรนักหนาเนี่ย ผมสะบัดมือของไอ้ฝรั่งออก แล้วรีบเดินตามครูไป เป็นหนุ่มฮอตอันดับ2แล้วเกี่ยวไรที่มายิ้มให้ผมแล้วผมต้องเขินด้วยไร้สาระ บ้าชัดๆ...