Twin love รักนี้มีแต่ป่วน

หลังจากที่ถูกกระชากลากถูออกมาจากตรงนั้น ฉันที่ พยายามไม่ไปกับพี่ธีโอแต่ก็ไม่ได้ผล อะไรกันนะก็พี่ธีโอ คบกับพี่รากิอยู่นี้ แล้วมายุ้งอะไรกับฉันอีก
 
“พี่ธีโอ ฉันเจ็บค่ะปล่อย”ฉันที่รู้สึกเจ็บที่คอมือเอามากๆ พี่ธีโอที่คล้ายมือออก รอยแดง ครบ5นิ้วที่อยู่ตรบข้อมือ
“พี่...ขอโทษ”
 
“พี่ค่ะ พี่กลับมาทำไมค่ะ พี่มาอยู่กับหนูทำไม ทำไมไม่อยู่กับพี่รากิล่ะค่ะ”ฉันที่ระเบิดความโกรธออกมา น้ำตาที่เริ่มไหลอออกมา “ฉันมันแย่นี้ค่ะ ฉันมันสู้พี่รากิไม่ได้สักอย่าง”ขาที่เริ่มอ่อนแรง ปากที่สั่นระริก
“เธอเลิกดูถูกตัวเองได้แล้วนะ เลิกเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่นได้แล้ว”พี่ธีโอที่จับสองข้างบ่าของฉันแล้วบีบอย่างแรง พร้อมตะคอดใส่
 
“...”
 
“เธอมันก็ไม่ได้ต่างจากพี่สาวเธอหรอก เพรทเซล”อะไรกันพี่ธีโอจะไปรู้ดีอะไร
 
“...”
 
“พี่นะรู้เรื่องของพี่เธอมากกว่าเธออีกนะ เพรทเซล รู้ไหมหลังจากที่ลองเธอเข้าใกล้ทั้งสองดูยังไงเธอก็ดีกว่ายัยนั้นตั้งเยอะ แล้วอีกอย่างที่เลิกกับเธอไปไม่ได้เต็มใจสักนิด”
 
“...”
 
“ขอร้องล่ะเพรทเซลเลิกดูถูกตัวเองสักที”พี่ธีโอที่ดึงฉันเข้ามากอด แล้วยังไงล่ะผลสุดท้ายพี่ธีโอ ก็เลิกกับฉันอยู่ดี
“ยังไงพี่ก็เลิกกับฉันอยู่ดีนี้ค่ะ”ฉันที่พลั่กตัวพี่ธีโอ ออกแล้วเช็ดน้ำตาตัวเอง
“เรื่องนั้น...”พี่ธีโอที่ หลบหน้าเห็นไหมล่ะ สุดท้ายก็ไม่มีคำตอบ
 
ธีโอ
“เรื่องนั้น...”ผมที่อำๆอึงๆ ไม่รู้จะพูดยังไงก็ท้าผมบอกไปมันก็ดูเหมือนข้ออ้างอยู่ดี
 
‘นี้ ธีโอนายคิดอะไรอยู่นะ’
 
 ‘ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแหละ
 
‘แล้วทำไมถึงเลิกกับเพรทเซลล่ะ’
 
‘เห้อ ไม่รู้สิฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มีคนโทรมาบอกให้ฉันเลิกกับเธอจะได้ ไม่เป็นอันตรายฉันก็เลย...’
เสียงบทสนทนาของผมกับรากิที่อยู่ในร้านอาหารนี้ ทำไมกันมันดังมาจากไหนกันล่ะนั้น หรือว่า จะเป็นยัยตัวแสบ รากิ วางแผนไว้แต่แรกแล้วหรอเนี้ย ผมที่เอามือมาปิดหน้าตัวเองครึ่งหนึ่งเพื่อกลบความเขิน ฝากไว้ก่อนเถอะ ถึงตาฉันเมื่อไรจะแกล้งให้สะใจเลย
 
“ยัยรากิ ฝากไว้ก่อนเถอะ”ผมที่พึมพำออกมาเบาๆ แต่คนที่ยืนฟังอยู่คงจะได้ยิน ความเงียบปกคลุมทันที แล้วเรื่องจะเป็นไงต่อไปล่ะเนี้ย(อย่าลีล่าสิ หน้ากระดาษฉันไม่ได้มีเยอะขนาดนั้น:คนแต่ง)
“พ..พี่ธีโอ”ผมที่หันไปมองเธอ ร้องไห้อีกแล้วหรอ ผมที่เข้าไปใกล้เธอเพื่อจะเช็ดน้ำตาให้เธอ เพรทเซลที่กอดผมแน่น “พี่ธีโอค่ะ”
 
“ครับ”
 
“คืนดีกันนะค่ะ”
 
“ครับ”ผมที่กอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่น