Twin love รักนี้มีแต่ป่วน

9.4

เขียนโดย โนเอล

วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.46 น.

  11
  7 วิจารณ์
  13.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 15.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) คืนดีกันนะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ถูกกระชากลากถูออกมาจากตรงนั้น ฉันที่ พยายามไม่ไปกับพี่ธีโอแต่ก็ไม่ได้ผล อะไรกันนะก็พี่ธีโอ คบกับพี่รากิอยู่นี้ แล้วมายุ้งอะไรกับฉันอีก

 

“พี่ธีโอ ฉันเจ็บค่ะปล่อย”ฉันที่รู้สึกเจ็บที่คอมือเอามากๆ พี่ธีโอที่คล้ายมือออก รอยแดง ครบ5นิ้วที่อยู่ตรบข้อมือ

“พี่...ขอโทษ”

 

“พี่ค่ะ พี่กลับมาทำไมค่ะ พี่มาอยู่กับหนูทำไม ทำไมไม่อยู่กับพี่รากิล่ะค่ะ”ฉันที่ระเบิดความโกรธออกมา น้ำตาที่เริ่มไหลอออกมา “ฉันมันแย่นี้ค่ะ ฉันมันสู้พี่รากิไม่ได้สักอย่าง”ขาที่เริ่มอ่อนแรง ปากที่สั่นระริก

“เธอเลิกดูถูกตัวเองได้แล้วนะ เลิกเอาตัวเองไปเปรียบกับคนอื่นได้แล้ว”พี่ธีโอที่จับสองข้างบ่าของฉันแล้วบีบอย่างแรง พร้อมตะคอดใส่

 

“...”

 

“เธอมันก็ไม่ได้ต่างจากพี่สาวเธอหรอก เพรทเซล”อะไรกันพี่ธีโอจะไปรู้ดีอะไร

 

“...”

 

“พี่นะรู้เรื่องของพี่เธอมากกว่าเธออีกนะ เพรทเซล รู้ไหมหลังจากที่ลองเธอเข้าใกล้ทั้งสองดูยังไงเธอก็ดีกว่ายัยนั้นตั้งเยอะ แล้วอีกอย่างที่เลิกกับเธอไปไม่ได้เต็มใจสักนิด”

 

“...”

 

“ขอร้องล่ะเพรทเซลเลิกดูถูกตัวเองสักที”พี่ธีโอที่ดึงฉันเข้ามากอด แล้วยังไงล่ะผลสุดท้ายพี่ธีโอ ก็เลิกกับฉันอยู่ดี

“ยังไงพี่ก็เลิกกับฉันอยู่ดีนี้ค่ะ”ฉันที่พลั่กตัวพี่ธีโอ ออกแล้วเช็ดน้ำตาตัวเอง

“เรื่องนั้น...”พี่ธีโอที่ หลบหน้าเห็นไหมล่ะ สุดท้ายก็ไม่มีคำตอบ

 

ธีโอ

“เรื่องนั้น...”ผมที่อำๆอึงๆ ไม่รู้จะพูดยังไงก็ท้าผมบอกไปมันก็ดูเหมือนข้ออ้างอยู่ดี

 

‘นี้ ธีโอนายคิดอะไรอยู่นะ’

 

 ‘ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้นแหละ

 

‘แล้วทำไมถึงเลิกกับเพรทเซลล่ะ’

 

‘เห้อ ไม่รู้สิฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่มีคนโทรมาบอกให้ฉันเลิกกับเธอจะได้ ไม่เป็นอันตรายฉันก็เลย...’

เสียงบทสนทนาของผมกับรากิที่อยู่ในร้านอาหารนี้ ทำไมกันมันดังมาจากไหนกันล่ะนั้น หรือว่า จะเป็นยัยตัวแสบ รากิ วางแผนไว้แต่แรกแล้วหรอเนี้ย ผมที่เอามือมาปิดหน้าตัวเองครึ่งหนึ่งเพื่อกลบความเขิน ฝากไว้ก่อนเถอะ ถึงตาฉันเมื่อไรจะแกล้งให้สะใจเลย

 

“ยัยรากิ ฝากไว้ก่อนเถอะ”ผมที่พึมพำออกมาเบาๆ แต่คนที่ยืนฟังอยู่คงจะได้ยิน ความเงียบปกคลุมทันที แล้วเรื่องจะเป็นไงต่อไปล่ะเนี้ย(อย่าลีล่าสิ หน้ากระดาษฉันไม่ได้มีเยอะขนาดนั้น:คนแต่ง)

“พ..พี่ธีโอ”ผมที่หันไปมองเธอ ร้องไห้อีกแล้วหรอ ผมที่เข้าไปใกล้เธอเพื่อจะเช็ดน้ำตาให้เธอ เพรทเซลที่กอดผมแน่น “พี่ธีโอค่ะ”

 

“ครับ”

 

“คืนดีกันนะค่ะ”

 

“ครับ”ผมที่กอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่น

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา