เที่ยวท้องนากับจักรยานสีแดง

วันที่ 4 (วันที่เดินทางกลับ กรุงเทพฯ)
6:30 น.
"ฟ้า ถึงเวลาเดินทางกลับ กรุงเทพเเล้วนะ เดี๋ยวรถติด"
วันนี้เป็นวันสุดท้าย ฉันจะต้องกลับ กรุงเทพ วันนี้ ฉันอยากอยู่บ้านยายต่อ แต่พรุ่งนี้ก็เป็นวันจันทร์ ฉันก็ต้องไปเรียนตามปกติ
"กลับกรุงเทพเเล้วนะคะ/ครับ ยาย ดูเเลตัวเองดีๆนะคะ/ครับ"
ฉันกับน้องชาย,สาว เเล้วก็พี่ชาย(แท้) บอกลายายก่อนที่จะกลับ กรุงเทพ เราก็เก็บของใส่รถกันตามปกติ เเละได้ขับรถออกจากบ้านยาย เพื่อไปสู่เป้าหมายหลัก แต่มันก็เป็นทุกๆคนใช่มั้ย พอเดินทางนานๆแล้วมันก็จะง่วงนอน ใช่ ฉันก็เป็น แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า ฉันงอเข่าไม่ได้ =( )= เลยทำให้ฉันนอนได้ลำบาก แต่ฉันก็นอนได้นะ เพราะฉันเก่งอยุเเล้ว 
 
14 ชม.ผ่านไป
ตอนนี้พ่อก็ขับรถจนมาถึง จ.สระบุรีเเล้ว ซึ่งระหว่างทางรถติดสุดๆเลยหล่ะ แล้วฝนก็ตก อะไรจะเฮงซวยขนาดนี้ก็ไม่รู้ แถมฉันยัง อายคนอื่นมากๆ เพราะฉันงอเข่าไม่ได้ ท่าเดินฉันเหมือนเป็ดที่โดนตัดขาทิ้งไป 1 ข้าง
แต่ฉันก็มาถึงกรุงเทพได้อย่างปลอดภัย ถึงแม้ว่าทางจะมีฝนที่ตกหนัก การลงเขา การหิวข้าว(มากๆๆๆๆๆ) การกินก๋วยเตี๋ยวท่ามกลางสายฝน  และที่สุดของที่สุดก็คือ งอเข่าไม่ได้ แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นประสพการณ์ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิต เพียงแค่พูดกับตัวเองเวลาเบื่อว่า "เดี๋ยวมันก็ผ่านไป จะร้ายหรือดี เดี๋ยวมันก็ต้องเกิด อย่าไปใส่ใจ" ใครที่กำลังเครียด ก็อย่าลืมพูดให้กำลังใจตัวเองด้วยนะคะ ไปละ ^__^☆
 
 ☆The End☆
 
ติดตามนิยายเรื่องใหม่ของเราด้วยนะ แนวชีวิต เเละโรแมนติก
 
                                  Bye