[puzzle] เหล่าก๊วนไขปริศนาลับ

                  ในเมืองที่พวกเราอาศัยอยู่นั้นต่างมี ปริศนามากมายเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ และปริศนาเหล่านั้นจะกระจ่างออกมาเมื่อมีคนเริ่มไขปริศนา คนพวกนั้นอาจไม่ใช่ใครแต่อาจเป็นคุณก็ได้ ในเมื่อสิ่งที่คุณอยากรู้แต่ไม่สามารถรับรู้ได้ก็มีเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นที่จะไขความอยากรู้อยากเห็นของคุณนั่นก็คือ เริ่มไขปริศนา !
การไขปริศนาจะเกิดขึ้นได้ถ้าคุณมีความสามารถ ด้านความคิด สติ ปัญญา ไหวพริ๊บ ฯลฯ ซึ่งเราทราบดีว่าคนเราต่างมีความสามารถที่แตกต่างกันออกไป ถ้าคุณมีความสามารถทางสติที่เป็นเลิศแล้วก็ได้มาเจอกับคนที่มีปัญญาอันชาญฉลาด ความสามารถของพวกคุณก็จะเพิ่มขึ้นเป็นสองและจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ถ้าพวกคุณมารวมตัวกันปัญหาและสิ่งต่างๆคุณก็จะได้ลดละไปบ้างเพราะแบ่งงานกันทำและ ปริศนานั้นก็จะค่อยๆ ง่ายลง ตามความสามารถของพวกคุณเอง...
S.T School
ณ ห้องสมุด
"นี่พลอยไหนๆก็ได้เวลาเลือกชมรมอยู่แล้วฉันคิดว่าเรามาเลือกชมรมอยู่กันดีกว่ามั้ย?"
"ชมรมหรอ..นี่โรบิ้นทุกๆวันนี้ฉันก็แถบจะไม่มีเวลาว่างไปเข้าชมรมเลยสักนิดนายก็รู้ว่าฉันเรียนหนัก"
"ใช่ฉันรู้แต่เธอเรียนหนักคนเดียวที่ไหนฉันเองก็เรียนหนักเหมือนกัน"
"หรอบิ้นหรอ..นายเรียนหนักตรงไหนทุกๆวันฉันก็เห็นนายเอาแต่นอนหลับในห้องเรียนตลอดและไม่ใช่แค่คาบสองคาบนะนายนอนแบบนี้เกือบทุกคาบเรียนด้วยซ้ำฉันขี้เกียจมานั่งจดงานกับการบ้านให้นายทุกวันแล้วนะ!" 
"โถ่ไม่เอาน่าพลอยที่ฉันหลับทุกวันก็เพราะฉันไม่ได้นอนต่างหาก"
"แล้วนายไปทำอะไรถึงไม่ได้นอนละ เล่นเกม เล่นเฟส เล่นไลน์ บลาๆ "
"มะ..ไม่ใช่สักหน่อยฉันทำงานที่เธอจดให้ต่างหากล่า !"
"หึ..นายเนี่ยเป็นคนที่โกหกไม่เก่งเลยทีเดียว"
"ใช่ม๊าา เพราะงั้นเลือกชมรมซะ เชื่อฉันสิมันจะทำให้เธอสบายขึ้นไปอีกเท่าตัวเลยละ"
"หึ..ฉันควรเชื่อดีมั้ย?"
และแล้วโรบิ้นกับ(เจ๊)พลอยก็ไปหาชมรมเข้าแต่ปรากฏว่าไม่มีชมรมไหนรับสองคนนี้เข้าเลยไม่ใช่ว่าสองคนนี้ไม่ดีนะ ทุกชมรมเต็มหมดแล้วเนื่องจากเด็กในโรงเรียน S.T แห่งนี้มีจำนวนนักเรียนเยอะมากก็เป็นธรรมดาที่ทุกชมรมจะเต็ม
"พลอยเราจะทำยังไงกันดีถ้าไม่มีชมรมเข้าแบบนี้เราสองคนคงไม่ผ่านชมรมแน่ๆเลยฉันไม่อยากมาแก้ในวันหยุดที่แสนจะสบายแล้วก็สงบ" 
"ทุกชมรมเต็มหมดแล้วเพราะงั้นที่ทำได้ตอนนี้ก็มีแค่สิ่งนั้น"
"สิ่งนั้น?"
"ตั้งชมรมขึ้นมาเองซะเพื่อที่เราจะได้ผ่านชมรมฉันเองก็ขี้เกียจมานั่งแก้เหมือนกันเพราะวันปิดเทอมฉันจะต้องไปเรียนพิเศษนายคงเข้าใจนะ"
"เธอเนี่ยในหัวคงมีแต่ตัวหนังสือแล้วก็สูตร บลาๆ จะว่าไปเรื่องตั้งชมรมมันก็เป็นไปได้อยู่หรอกแต่ว่าจะตั้งชมรมอะไรขึ้นมาละ?" 
ในขณะที่ทั้งสองเงียบไปสายตาของโรบิ้นก็ได้ไปหยุดตรงหนังสือที่(เจ๊)พลอยถืออยู่แล้วทุกอย่างก็เข้ามาในหัวของโรบิ้นทันที
"ฉันรู้แล้วว่าจะตั้งชมรมอะไรดี"
"ชมรมอะไร?"
"ชมรมไขปริศนาลับยังไงละฟังดูเท่ห์ใช่ม๊าา"
"ก็นะ..แล้วนายทำไมถึงอยากตั้งชมรมไขปริศนาลับนี่ขึ้นมาละ"
"ก็เพราะนี่ไง" โรบิ้นชี้ไปที่หนังสือของ(เจ๊)พลอยพร้อมด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์สุดๆ
"เห้อ~ ให้ตายสิ เอาเถอะชมรมจะไม่ถูกยุบถ้ามีสมาชิก5คน เพราะงั้นนายไปชักชวนคนมาเข้าชมรมซะ เพราะฉันไม่มีเวลาว่างเข้าใจนะ ไปละ"
"จัดให้"