Chooses the .... ผู้ถูกเลือก...

บทที่ 1:: การพบเจอกับ...(1)     
 
       ฉันวิ่งเข้าบ้านมาเพราะข้างนอกฝนตกหนัก ถึงหน้าประตูปุ๊ปก็รีบถอดรองเท้าทันที เปิดประตูเข้าไปอย่างแรกคือวิ่งขึ้นชั้นสองของบ้านเข้าห้องอาบน้ำสระผม แล้วก็รีบนอนทันที เอ้ย!!ลืมทำการบ้าน แฮะๆไปทำก่อนะค่ะ
      ฉันทำการบ้านเสร็จแล้วค่ะ ตอนนี้ก็เพิ่งจะสองทุ่มกว่าๆฉันว่าฉันไปอ่านหนังสือเล่นดีกว่าชั้นเดินลงไปในชั้นใต้ดินของบ้านที่เป็นห้องที่ฉันชอบมาก เพราะชั้นใต้ดินนี้จะเต็มไปด้วยหนังสือต่างๆนานา ทั้งนวนิยายเทพ หนังสือเรียน หนังสือการ์ตูนเยอะเเยะเต็มไปหมดเลย ฉันเดินหาหนังสือไปเรื่อยๆ ก็เจอกลับหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า  “Snow Princess” เอ...?? ฉันไม่เคยเห็นหนังสือเล่มนี้มาก่อนเลย สงสัยแม่จะซื้อมาใหม่ ฉันเริ่มเปิดอ่าน
      ‘มีราชาองค์หนึ่งได้พลัดหลงกับองครักษ์ และได้สลบอยู่ใต้ต้นสนที่เต็มไปด้วยหิมะเพราะพายุหิมะได้โหมกระหน่ำ และขณะนั้นเองราชินีหิมะได้ผ่านมาพอดีจึงพบเข้าและนำตัวของราชาปีศาจ’ เอ...ทำไมราชาปีศาจถึงสลบไปได้ละแล้วทำไมถึงต้องไปที่นั่น (ไรท์ : ก็กำลังเดินทางไปเจรจาค้าขายแล้วช่วงนั้นเป็นฤดูหนาวพอดี แล้วจากที่หนาวมากก็ใช้เวทย์ทำให้อบอุ่นจนกระทั่งพลังเริ่มลดลงและได้สลบไป รีน่า : อ่อค่ะเคลียร์แล้ว)
      ‘ไปรักษาฟื้นฟูพลังจนหาย ราชาปีศาจตื่นขึ้นมาก็พบราชินีหิมะและทั้งสองก็ตกหลุมรักกัน แต่งงานกัน จนทั้งสองพระองค์ได้มีพระธิดาหนึ่งคนที่อยู่ในครรภ์ ผ่านไปหลายเดือนหลายวันจวนจะถึงวันครบกำหนดคลอด และพรุ่งนี้ราชินีจะคลอดแล้ว
      ในกลางดึกราชินีได้ปวดท้องเอามากๆ ทุกคนต่างวิ่งวุ่นเพราะรู้แล้วว่าองค์ราชินีจะคลอดแล้ว และก็วิ่งเตรียมของเรียกหมอมา แล้วเริ่มทำการคลอด พระธิดาประสูติแล้วทุกคนต่างดีใจ
      ผ่าน 6 ปี
     ในคืนวันเกิดขององค์หญิง ก็เกิดเรื่องชุลมุนเกิดขึ้น พวกสัตว์อสูรชั่วร้ายเข้ามาในวังหลวงและทำร้ายทุกตนในเมือง แต่ที่น่าอึ้งที่สุดก็คือหัวหน้าของพวกอสูรชั่วร้ายนั้นก็คือองครักษ์ของราชาปีศาจนั้นเอง เกิดการต่อสู้ จนกระทั่งราชินิถูกปลงพระชนและองครักษ์ได้ลักพาตัวองค์หญิงไปด้วย หลังจากนั้นองค์ราชาก็ได้ตามหาทุกหนทุกแห่งแต่ก็ไม่พบ’ ฉันอ่านจบแล้วก็พลิกไปอีกหน้าแต่กระดาษหน้านั้นถูกฉีก
      “ว่าแต่ทำไมแม่ยังไม่กลับอีกนะ” ฉันพึมพำกับตัวเองแม่เป็นแม่บุญธรรมของฉันค่ะ ฉันเดินขึ้นมาข้างบนพร้อมกวาดตามองไปทั่วบ้านทุกทีแม่จะต้องกลับมาตอนสองทุ่มนะ ฉันเดินเข้าไปในครัวก็เห็นโพสอิทแปะอยู่ที่ตู้เย็น เขียนไว้ว่า
      ‘รีน่าลูกลูกรัก แม่ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกลูกก่อนว่าแม่จะไปต่างประเทศ ไปทำงานนะลูกอาจจะไปไม่มีกำหนด เดี๋ยวแม่จะส่งเงินมาให้ลูกนะ’
คุณแม่สุดสวย ^^
      ฉันอ่านจบปุ๊ปก็แทบจะเป็นลมตรงท่อนที่ ‘อาจจะไปแบบไม่มีกำหนด’ ฮือ T^T แต่ไม่เป็นไรส่งเงินมาให้ก็โอแล้วค่ะ ฉันเดินขึ้นไปอาบน้ำแปรงฟันแล้วก็...นอน
      “อื้ม....” ฉันนอนไม่ค่อยลงเลยอ่ะค่ะเหมือนมีคนมองหน้าฉันหลับ ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็ตกใจอ๊ากกกกก!!! ตัวเล็กสูงประมาณหนึ่งเมตรกว่าจะได้มั้งเพราะเขายืนมองฉันอยู่ น่าตาน่ารักมากเลย เขาคลี่ยิ้มออกมา ฉันกวาดสายตามองไปทั่วก็พบกับตัวเองงที่อยู่บนเตียงเหมือนเดิมแต่รอบตัวมีแต่ความมืด มีแสงส่องลงมาที่เตียงนี้
      “ได้พบกันกันสักทีนะขอรับ ผมมีนามว่าเอลิกซ์ วาดอมครับเรียกเอ็กซ์ก็ได้”
      “........”ฉันยังไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้าเพราะกำลังอึ้งอยู่
      “เอ่อ...ท่านไม่คิดจะทักทายกระผมหน่อยหรอข้ารอท่านมาตั้ง 13 ปีเชียวนะขอรับ” เอ็กซ์ทำหน้าบ๊องแบ๊วใส่ฉัน
      “อืม...สะ...สวัสดี แล้วเธอเป็นใครนะ มาทำอะไร พาฉันมาทำไม แล้วฉันอยู่ที่ไหน แล้ว...”
      “พอก่อนเถอะขอรับ คือ ผมเป็นองครักษ์ของพระราชาเคเซนท์ขอรับ แล้วผมมาเพื่อจะมาพบกับคุณทีรีน่า เทนส์เอเธอร์ แล้วตอนนี้ท่าอยู่ในฝันที่ผมสร้างขึ้นเพื่อจะได้สื่อสารกับคุณทีรีน่า”เอ็กซ์ร่ายยาวออกมาเป็นชุด
      “แล้วอยากจะมาพบฉันทำไมละ” ฉันพูดบ้างละ
      “เพื่อให้คุณทีรีน่า เตรียมตัวไปเมืองเวะ....”
     กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงๆๆๆๆๆๆๆๆ
      เสียงนาฬิกาปลุกของฉันดังขึ้น แล้วเมื่อกี้มันฝันอะไรนะ ฉันอาบน้ำแปรงฟันเสร็จแล้วก็ลงมาข้างล่างในครัว
      “แม่ข๋า หนูหิวข้าวแล้วค่ะ” ทำไมแม่ไม่เห็นออกมาจากห้องครัวเลยทุกทีฉันลงมาแม่ก็จะเตรียมอาหารเช้าไว้สำหรับเราสองคนแม่ลูก อ่อ!! ฉันลืมไปท่านไปทำงานที่ต่างประเทศ เฮ้อถึงเวลาต้องทำอะไรด้วยตัวเองแล้วสินะ  
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++