~รักป่วนคุณชายเจ้าเล่ห์~

ฉันจะลาออกจากงานนี้  ให้มันรู้ไปว่า ฉันมันงี่เง่ากว่าใคร T_T ฉันควรทำไงดีเขารู้เรื่องซักแล้วละสิ ในใจฉันจะยอมไปอยู่กับแม่และสืบทอดที่นั้นและให้แม่หาคู่หมั้นให้ซักดีกว่าที่มาจับจ้องคนอื่น แนมันนิสัยเสียจริงๆเลยทำไงดีนะ
ฉันกลับบ้านไปหาแม่ดีกว่า //หน้าชักสีหน้าเศร้า ถอดหายใจแรงๆ
ณ เช้าวันรุ่งขึ้น
ฉันได้เตรียมตัวไปอยู่กับแม่ทันที ในตอนนั้นฉันได้เตรียมของระหว่างจะออกรถฉันได้พบกับ  อิสุมิ!!
“สวัสดีค่ะ มีไรหรอค่ะถึงมาหาฉัน”
‘คุณจะไปไหนครับ’
“ฉันจะ.....ไปหาท่านแม่อ่ะค่ะ ^^’ ”
‘จะไปแล้วหรอแล้วเรื่องเมื่อคืนทำไมถึงหนีมาก่อนละครับมีไรรึป่าวครับผมรู้สึกกลุ้มใจมากเลยครับที่คุณกลับไป’
“พอดีฉันรีบไปเตรียมของอ่ะค่ะ^^ ขอโทษที่ไม่บอกว่าจะกลับก่อนนะค่ะ”
‘ผมรู้นะว่าคุณจะมีเรื่องไรกับโชจังเมื่อคืนใช่ไหม มันทำให้คุณไม่สบายเรื่องอะไรหรอครับเล่าให้ผมฟังเถอะครับ’
“คือ.....ฉันต้องรีบไปลแวนะค่ะ ลาก่อนค่ะอคุณอิสุมิ”
‘คุณไปแบบนี้เลยหรอ................ผม................ชอบ.............คุณดังโงะนะครับ’
“ห๊ะ.....”
ฉันเงียบไปซักพัก........และงง อิสุมิมาชอบฉันหรอ? ฉันได้ลงรถมาแล้วบอกอิสุมิว่า
“ขอบคุณที่ชอบนะค่ะ ฉันต้องไปแล้วค่ะ เจอกันใหม่นะค่ะ”
‘ผมชอบคุณจริงๆนะครับ โปรดมาอยู่กับผมได้ไหม’
ได้ยินคำพูดของอิสุมิ ฉันรู้สึกใจฉันเฉยช้าทำไมไม่ตื่นเต้นละ ฉันคงรักโชจังจริงแล้วสินะ