ร้ายนักนะ ยัยตัวแสบ

"ไอ้เคนเป็นไงมั่งฟิน"พี่วินถามขึ้นเมื่อมาถึง
"ไม่รู้เลยค่ะ พี่วินนายเคนจะเป็นอะไรไหมค่ะ"ฉันกอดพี่วิน ฉันเองที่ทำให้นายเคนเป็นแบบนี้
"มันเกิดอะไรขึ้นบอกพี่"ฉันมองหน้าพี่วิน ถ้าเกิดฉันบอกว่าพี่ฮาชิเป็นคนยิงพี่วินต้องโกรธมากแน่ๆ ฉันจะทำยังไงดี
"คือฟินไปเจอโจทย์เก่าอ่ะค่ะ แล้วนายเคนเขาเลยโดนยิงแทน"ฉันโกหก ถึงยังไงพี่ฮาชิก็เปรียบเสมือนพี่ชายคนหนึ่ง ฉันโกรธแต่ฉันไม่เกลีดพี่เขาหรอก แต่ฉันก็ไม่อยากจะให้อภัย
"ฟินพี่เตือนแล้วใช่ไหมว่าเลิกมีเรื่องพวกนี้แล้วเป็นไง ไอ้เคนมันต้องมารับแทนแบบนี้"ไม่ผิดที่พี่วินจะโกรธ ให้พี่วินโกรธฉันดีกว่า เพราะพี่วินก็เคารพพี่ฮาชิเหมือนพี่ชายคนหนึ่ง
"ฟินขอโทษค่ะ นายเคนจะเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ"ฉันมองหน้าพี่วิน
"ไม่เป็นไรไม่ต้องร้องน่ะ พี่ว่าฟินกลับบ้านก่อนดีกว่าเดี๋ยวพี่เฝ้าให้เอง"พี่วินบอก
"ไม่เอาฟินจะรอนายเคนอยู่ที่นี่พี่วินกลับไปก่อนเถอะค่ะ"ฉันว่า
"โอเค แบบนั้นก็ได้ นั้นเดี๋ยวพี่เอาเสื้อผ้ามาให้น่ะ"ฉันพยักหน้ารับ พี่วินเดินออกไปจนลับสายตา คุณหมอออกมาพอดี นายเคนไม่เป็นอะไรมากตอนนี้พาไปห้องพัก
 
ห้องพัก
"นายเคน นายไม่เป็นอะไรแล้วน่ะ"ฉันพูด ตอนนี้ฉันนั่งลงที่ข้างเตียงฉันได้แต่นั่งจับมือแล้วมองหน้านายเคนตลอด
 
เช้า
ฉันหลับไปตอนไหนไม่รู้ตื่นมาอีกทีก็รู้สึกมีคนขยับเขยื่อน พอฉันเงยหน้าขึ้นมาก็เจอกับคนที่นอนอยู่ที่เตียงกำลังเอื้อมไหยิบแก้วน้ำ
"เดี๋ยวฉันช่วย"ฉันบอกแล้วเอื่อมไปหยิบแก้วน้ำแล้วยื่นปลายหลอดไปให้นายเคน 
"ขอโทษน่ะที่พี่ทำให้ฟินตื่น"นายเคนพูดพลางรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไรหรอกนายก็เจ็บอยู่ด้วยนี่แล้วนี่ไหวไหม"ฉันถาม
"ก็โอเคขึ้นแล้วแหละ ร้องไห้หรอทำไมตาบวม"นายเคนถามแล้วเอามือมาจับแก้มฉัน
"ใครร้องไห้ คนอย่างฟินไม่ร้องไห้ย่ะ"
"ร้องไห้ก็บอกร้องไห้อย่าปากแข็ง.."นายเคนกำลังพูดต่อ อยู่ๆก็มีคนเข้ามา พอหันไปก็ต้องทำให้ฉันชะงักมองค้างกับคนตรงหน้าที่ยืนถือดอกไม้ท่าทางรู้สึกผิด
"พี่มาที่นี่ทำไม"ฉันถามเสียงห้วน
"พี่จะมาขอโทษพี่รู้แล้วว่าฟินรักเคนแล้วเคนก็รักฟินมาก ที่พี่ทำไปเพราะพี่รักฟินน่ะ ถึงฟินจะคิดกับพี่แค่พี่ชายคนหนึ่งก็เถอะ จะไม่ยกโทษให้พี่ก็ได้พี่ผิด พี่ทำผิดจริงๆ"พี่ฮาชิพูดแล้วยื่นดอกไม้มาให้ฉัน
"คนที่ต้องขอโทษไม่ใช่ฟินแต่พี่ต้องขอโทษนายเคน"ฉันพูดแล้วหันไปมองนายเคนที่นอนอยู่ที่เตียง
"พี่ขอโทษน่ะ"พี่ฮาชิพูดแล้วเดินไปข้างเตียง
"ครับ ผมไม่โกรธพี่หรอก ผมก็รักฟินไม่ต่างจากพี่หรอก ฟินเขาเสน่ห์แรงชายจีบเยอะ"นายเคนพูดแล้วหันมามอง ฉันเลยค้อนไปทีหนึ่ง อะไรฉันไม่ผิดนิฉันสวยย่ะ
"นั่นสิ อะนี่ดอกไม้"พี่ฮาชิยื่นไปให้นายเคนยิ้มตอบแล้วรับดอกไม้ไปถือไว้
"ฟินโกรธพี่น่ะค่ะ แต่ฟินเคารพและรักพี่มากน่ะค่ะ ฟินให้อภัยพี่ค่ะ เราสองคนเป็นพี่น้องกันได้น่ะค่ะ"ฉันพูดแล้วเดินไปหาพี่ฮาชิ 
"ขอบคุณน่ะครับ" พี่ฮาชิพูดแล้วกอดฉันแน่น ฉันเลยกอดตอบ
"นั้นพี่กลับก่อนน่ะครับ ถ้ารักเขาก็บอกเขาเลยน่ะ"ประโยคหลังพี่ฮาชิกระซิบที่ข้างหูฉันทำให้ฉันยืนข้างอยู่กับพี่ส่วนพี่ฮาชิก็ลากลับไป
"เมื่อกี้พี่ฮาชิเขากระซิบอะไรหรอ"
"เปล่านี่ นายนี่ชอบยุ่งเหมือนกันน่ะเนีย นอนพักไปเลย"ฉันว่าแล้วเดินไปนั่งข้างๆ
"น่ะบอกหน่อยน่ะ น่ะน่ะน่ะ"นายเคนอ้อนฉันใหญ่ ฉันเลยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ใส่ นายเคนก็เอาแต่อ้อนน่ารักจังแฮะ แต่ยังไม่บอกหรอก รอไว้นายออกจากโรงพยาบาลก่อนล่ะกันเนอะ