จับรักมัดใจยัยคุณหนูมาดนิ่ง
9.0
เขียนโดย banlin
วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.08 น.
36 ตอน
10 วิจารณ์
35.30K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2558 12.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ซวยอีกแล้วจ้า~Y_Y
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"กริ๊ดดดดด">_<
"โอ๊ย ยัยบ้าเธอกล้าดียังไงมากริ๊ดใส่หน้าฉันเนี่ย"
"นายทำแบบนี้ได้ไงเนี่ย รู้ไหมฉันเป็นใคร"
"คนอื่น ที่ถูกฉันหามมานอนบนเตียงฉันไง"^^~
"กริ๊ดดดด"Y_Y
ฉันลุกออกจากเตียงทันทีที่ไอ้หัวแดงคลานขึ้นมาบนเตียง
"กระเป๋าของฉันอยู่ไหน ฉันจะกับแล้ว"
"เฮ้ ไม่คิดจะขอบคุณฉันบางรึไง ตื่นมาก็กริ๊ดใส่หน้าแล้วก็จะไป"
"ขอบคุณเรื่องอะไร นี่ช่วยหรืออยากหาคนมานอนเป็นเพื่อนกันแน่"
"ฉันไม่ได้โรคจิตอะไรขนาดนั้นนะ อีกอย่างกว่าจะช่วยเธอได้เนี่ยฉันเกือบแย่เลยนะ"
ไอ้หัวแดงทำหน้าเหมือนเด็กไม่ได้ลูกอม เฮ้อนี่ฉันอยู่กับใครเนี่ย
แล้วนี่ฉันควรทำยังไงดีเนี่ย ไปไหนต่อดี
"ขอบใจ"ฉันพูดเสียงห้วนมากทำให้ไอ้หัวแดงสะดุ้ง
"ฮะ ขอบใจง่ายๆแค่นี้น่ะหรอ ฉันคงคิดไปไกลเกินไป"
"นี่นายจะให้ฉันทำอะไรอีก ฉันคงไม่มีเวลามาทำตัวไร้สาระกับนายมากหรอกนะ"
"หรอ"เขาลากเสียงยาวแบบไม่สบอารมณ์
"หึ ฉันแค่คิดว่าเธอเป็นคนไม่ง่ายก็ เท่านั้นเอง"
เอาแล้วไงฉันหาเรื่องซวยอีกแล้ว ทำไมเสียงไอ้หัวแดงมันเปลี่ยนไป
เสียงน่ากลัว มากๆด้วย
ฟุ่บ!!
"อือ"ไอ้บ้านั้นจับฉันกดเตียงอย่างแรงจนทำให้ฉันดิ้นไม่ได้แรงนัก
"ถ้าเธอคิดว่าอยู่กับฉันแล้วจะปลอดภัยเหมือนกับอยู่กับคนอื่นๆละก็ เธอคิดผิด"
เขาก้มลงมากระซิบหูฉันอย่างแผ่วเบา เขาหันมาหาฉัน
ตอนนี้หน้าของเราใกล้กันมากจมูกเกือบชนกัน ตอนนี้เขากำลังคร่อมฉันอยู่ นี่ฉันจะเจอเรื่องเลวร้ายที่ฉันเกลียด
อีกแล้วเหรอ สิ่งที่...
อุ้บ!!
"อือ" เขาก้มลงประกบริมฝีปากอย่างแนบแน่นไม่
มีท่าทีที่จะปล่อยง่ายๆ
"อือ"
ตุ้บ!!
และในที่สุดฉันก็ผลักเขาออกห่าง ฉันรีบเด้งตัวออกจากเตียงโดยที่
มีเขานั่งอยู่เงียบๆ
"กระเป๋าฉันอยู่ไหน"ฉันรีบไล่สายตาไปทั่วๆห้อง แล้วก็เห็นกระเป๋าใบหนึ่ง
วางอยู่มุมห้อง
ฉันรีบสาวเท้าเข้าไปเอากระเป๋าเป้ใบนั้นขึ้นมาก่อนจะรีบออกจากห้อง
ให้เร็วที่สุดแต่ทว่า...
"ขอโทษ"เขากล่าวเสียงเบาจนเกือบไม่ได้ยิน
"ชั่งมันเถอะ ไปหล่ะ"ฉันเปิดประตูออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่
หันกับไปมองชายหนุ่มที่นั่งมองฉันเดินจากไปจนลับตา
ตอนนี้ฉันเดินออกมาจากห้องนั้นได้สักพัก พร้อมก้มดูนาฬิกา 14.00น.
เฮ้ย!!สองโมง ซวยแล้วยัยวีต้าไปรอรับฉันที่บ้านหรอเนี่ย
ฉันรีบหาโทรศัพท์พร้อมกดเบอร์วีต้า
ตู้ดดดฺ......
"ลิน ยัยบ้าเธอไปอยู่ที่ไหนมาฉันรอเธอตั้งครึ่งวันแล้วนะ"
นั้นไง เอาอีกละยังไม่ทันอ้าปากพูดยังขนาดนี้
"มารับฉันหน่อยสิ ฉันอยู่ที่...KD2"
"ฮะ เธอไปอยู่ที่นั้นได้ไงน่ะ"
"เอาน่า รีบมานะ"
"อือ"
ตู๊ด ตู๊ด...
ทำไมวันนี้เจอแต่เรื่องแย่ๆนะ Y_Y
ฉันเดินมากดเงินที่ตู้ธนาคาร
ติ๊ด ...
ยอดเงินคงเหลือ 20000000000
๏_0 พี่ออร์แกนฝากให้ฉันไมเยอะเงี่ย
ดีละ เพื่อความรอบคอบปิดบัญชีไปเลย
เพราะถ้ามาถอนหลายครั้งพวกนั้นจะจับจุดได้
คงจะสืบข้อมูลการถอนได้เพราะฉะนั้น ปิดบัญชี
...การจัดงานเรียบร้อยแล้วค่ะ...
เฮ้อ อยู่รอดอีกนาน
ดีล่ะจะย้ายไปทั้งทีจัดเต็มไปเลย
จะย้ายไปจะเป็นไงบ้างนะ^^~
ฉันจะลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้หมดและไปเริ่มชีวิตใหม่ที่นั้น
"โอ๊ย ยัยบ้าเธอกล้าดียังไงมากริ๊ดใส่หน้าฉันเนี่ย"
"นายทำแบบนี้ได้ไงเนี่ย รู้ไหมฉันเป็นใคร"
"คนอื่น ที่ถูกฉันหามมานอนบนเตียงฉันไง"^^~
"กริ๊ดดดด"Y_Y
ฉันลุกออกจากเตียงทันทีที่ไอ้หัวแดงคลานขึ้นมาบนเตียง
"กระเป๋าของฉันอยู่ไหน ฉันจะกับแล้ว"
"เฮ้ ไม่คิดจะขอบคุณฉันบางรึไง ตื่นมาก็กริ๊ดใส่หน้าแล้วก็จะไป"
"ขอบคุณเรื่องอะไร นี่ช่วยหรืออยากหาคนมานอนเป็นเพื่อนกันแน่"
"ฉันไม่ได้โรคจิตอะไรขนาดนั้นนะ อีกอย่างกว่าจะช่วยเธอได้เนี่ยฉันเกือบแย่เลยนะ"
ไอ้หัวแดงทำหน้าเหมือนเด็กไม่ได้ลูกอม เฮ้อนี่ฉันอยู่กับใครเนี่ย
แล้วนี่ฉันควรทำยังไงดีเนี่ย ไปไหนต่อดี
"ขอบใจ"ฉันพูดเสียงห้วนมากทำให้ไอ้หัวแดงสะดุ้ง
"ฮะ ขอบใจง่ายๆแค่นี้น่ะหรอ ฉันคงคิดไปไกลเกินไป"
"นี่นายจะให้ฉันทำอะไรอีก ฉันคงไม่มีเวลามาทำตัวไร้สาระกับนายมากหรอกนะ"
"หรอ"เขาลากเสียงยาวแบบไม่สบอารมณ์
"หึ ฉันแค่คิดว่าเธอเป็นคนไม่ง่ายก็ เท่านั้นเอง"
เอาแล้วไงฉันหาเรื่องซวยอีกแล้ว ทำไมเสียงไอ้หัวแดงมันเปลี่ยนไป
เสียงน่ากลัว มากๆด้วย
ฟุ่บ!!
"อือ"ไอ้บ้านั้นจับฉันกดเตียงอย่างแรงจนทำให้ฉันดิ้นไม่ได้แรงนัก
"ถ้าเธอคิดว่าอยู่กับฉันแล้วจะปลอดภัยเหมือนกับอยู่กับคนอื่นๆละก็ เธอคิดผิด"
เขาก้มลงมากระซิบหูฉันอย่างแผ่วเบา เขาหันมาหาฉัน
ตอนนี้หน้าของเราใกล้กันมากจมูกเกือบชนกัน ตอนนี้เขากำลังคร่อมฉันอยู่ นี่ฉันจะเจอเรื่องเลวร้ายที่ฉันเกลียด
อีกแล้วเหรอ สิ่งที่...
อุ้บ!!
"อือ" เขาก้มลงประกบริมฝีปากอย่างแนบแน่นไม่
มีท่าทีที่จะปล่อยง่ายๆ
"อือ"
ตุ้บ!!
และในที่สุดฉันก็ผลักเขาออกห่าง ฉันรีบเด้งตัวออกจากเตียงโดยที่
มีเขานั่งอยู่เงียบๆ
"กระเป๋าฉันอยู่ไหน"ฉันรีบไล่สายตาไปทั่วๆห้อง แล้วก็เห็นกระเป๋าใบหนึ่ง
วางอยู่มุมห้อง
ฉันรีบสาวเท้าเข้าไปเอากระเป๋าเป้ใบนั้นขึ้นมาก่อนจะรีบออกจากห้อง
ให้เร็วที่สุดแต่ทว่า...
"ขอโทษ"เขากล่าวเสียงเบาจนเกือบไม่ได้ยิน
"ชั่งมันเถอะ ไปหล่ะ"ฉันเปิดประตูออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่
หันกับไปมองชายหนุ่มที่นั่งมองฉันเดินจากไปจนลับตา
ตอนนี้ฉันเดินออกมาจากห้องนั้นได้สักพัก พร้อมก้มดูนาฬิกา 14.00น.
เฮ้ย!!สองโมง ซวยแล้วยัยวีต้าไปรอรับฉันที่บ้านหรอเนี่ย
ฉันรีบหาโทรศัพท์พร้อมกดเบอร์วีต้า
ตู้ดดดฺ......
"ลิน ยัยบ้าเธอไปอยู่ที่ไหนมาฉันรอเธอตั้งครึ่งวันแล้วนะ"
นั้นไง เอาอีกละยังไม่ทันอ้าปากพูดยังขนาดนี้
"มารับฉันหน่อยสิ ฉันอยู่ที่...KD2"
"ฮะ เธอไปอยู่ที่นั้นได้ไงน่ะ"
"เอาน่า รีบมานะ"
"อือ"
ตู๊ด ตู๊ด...
ทำไมวันนี้เจอแต่เรื่องแย่ๆนะ Y_Y
ฉันเดินมากดเงินที่ตู้ธนาคาร
ติ๊ด ...
ยอดเงินคงเหลือ 20000000000
๏_0 พี่ออร์แกนฝากให้ฉันไมเยอะเงี่ย
ดีละ เพื่อความรอบคอบปิดบัญชีไปเลย
เพราะถ้ามาถอนหลายครั้งพวกนั้นจะจับจุดได้
คงจะสืบข้อมูลการถอนได้เพราะฉะนั้น ปิดบัญชี
...การจัดงานเรียบร้อยแล้วค่ะ...
เฮ้อ อยู่รอดอีกนาน
ดีล่ะจะย้ายไปทั้งทีจัดเต็มไปเลย
จะย้ายไปจะเป็นไงบ้างนะ^^~
ฉันจะลืมเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ให้หมดและไปเริ่มชีวิตใหม่ที่นั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ