ผัวผมเป็นมาเฟีย

5.6

เขียนโดย ชิชิ

วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.55 น.

  14 ตอน
  13 วิจารณ์
  19.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.18 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ผัวผมเป็นมาเฟีย ครบแย้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

15:45 น.

ตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกตัวเพราะเหมือนมีคนมากอดผมและผมก็ค่อยๆลืมตาเพื่อปรับแสงที่เข้ามาในตาแล้วผมก็หัดไปเจอกับชายคนเมื่อคืน  ผมค่อยๆนึกย้อนว่าเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นเท่าทีผมจำได้คือมีคนเอาน้ำมาให้ผมแล้วเขาก็ไปแล้วไม่นานก็มีชายอีคนเขามาแล้วสักพักผมก็รู้สึกร้อนๆแล้ว.....แล้วผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลยเหมือนกับผมถูว่างยายังไงยังงั้นเลย

" เอ๊ะ!!~รึวว่าผมถูกว่างยา"

" อืมม คิดอะไรอยู่หรอ หืมม? รึว่าเรื่องเมื่อคืน "

" คุณทำอะไรผมม "

"หึ!จำไม่ได้เลยหรือไง"

" มะ ไม่ได้ นี้นายจะไหน  โอ๊ยย!!!! "

ตอนนี้ชายคนนั้นลุกออกไปจากเตียงและเดินตรงไปยังทางห้องน้ำและผมจะเดินตามไปถามแต่ตอนนี้ผมรู้สึกเจ็บทางช่องหลังของผมขึ้นมาทันทีนี้ผมเป็นอะไร!!!แล้วผมก็เริ่มสำรวจร่างกายของผมแต่สิ่งที่ทำให้ผมตกใจคือตอนนี้ผมไม่มีเสื้อผ้าแม้แต่ตัวเดี๋ยวแถมร่างกายผมยังมีรอยแดงเต็มตัวอีก

" เฮ้ยยอะไรว่ะเนี้ย  "

------------30%---------

 "หึ!เป็นไร"

"นี่นายทำอะไรกับฉัน?..แล้วจะไปไหน"

"นายไม่ต้องรู้เรื่องของฉันหรอกเดะฉันจะให้คนมาเอาตัวนายออกไป"

หลังจากที่เจสตินพูดจบก็ออกไปจากห้องทันทีทิ้งให้ผมอยู่คนเดียวแถมผมจะไปไหนก็ไปไม่ได้เพราะขยับตัวนิดเดี๋ยวก็เจ็บไปถึงไขสันหลังสักพักประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับชายคนเมื่อคืนที่เอาน้ำมาให้ผมกิน

" ลุกขึ้นและไปอ่าบน้ำสะฉันจะพาแกไปส่งบ้าน"

"ฉะ ฉันลุกไม่ไหว"

ไม่นานนักเขาก็ประคองผมเพื่อไปส่งที่หน้าห้องน้ำเมื่อผมอาบน้ำเสร็จเขาก็พาผมไปขึ้นรถทันทีและตลอดการเดินทางผมกับเขาไม่ได้พูดอะไรกันเลย

"ถึงและลงไปซะและจำไว้อย่าพูดเรื่องที่แกเห็นกับใครทั้งนั้นไม่งั้นแกจะเจอหนักกว่านี้"

" ....."เมื่อผมก้าวลงจากรถเสร็จรถก็ออกตัวไปทันที

" เฮ้ยยยนี้มันเรื่องบ้าไรกันว่ะเนี้ย"เมื่อผมพูดจบผมก็ขึ้นไปที่ห้องทันที่

และอาบน้ำล้างตัวและหาอะไรกินลองท้องพอกินเสร็จผมก็พร้อมที่จะนอนทันที

ครืดดด ครืดดด

ฮาโหล 

" ไอ้คริสมึงหายไหนมาว่ะเพื่อนมันโทรมาบอกกูว่ามึงหายไปตอนมึงบอกจะไปเข้าห้องน้ำนี้มึงไปไหนมาว่ะกูโทรหามึงตั้งแต่เมื่อวานมึงก็ไม่รับมึงเป็นไรป่ะว่ะ"

เปล่าโว๊ย!มึงกูแค่อยากกลับบ้านอ่ะเลยโดดกลับมาก่อนแล้วที่กูไม่รับมึงเพราะกูทำโทรศัพท์ตกไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ว่ะพึ่งหาเจอมึงไม่ต้องห่วงหรอกกูสบายดี

"เอองั้นก็ดี"

เอองั้นกูนอนก่อนนะ

" เฮ้ยย!!นี่มัน18:30เองนะมึง"

เอิ่มมคือกูง่วงว่ะ

"เออ?"

 

---------------ด้านเจสติน-------------

"หึ!ปล่อยมันไปแล้วหรอแล้วได้บอกมันรึเปล่า"

"บอกครับนายมีไรหรือเปล่าคับ"

"เปล่า"

"หึ!เดะเราจะได้เจอกันอีกแน่เด็กน้อย"

 

100%แย้วว

คอมเม้นกันด้วยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา