Don't stop love you หยุดไม่ได้ที่จะรักนาย

กลางดึกของคืนวันนั้น
"อะไรนุ่มนิ่มๆหว่า หมอนข้างสิน้าา"
อาเรียที่กำลังหลับเป็นตายสัมผัสอะไรได้สักอย่างหนึ่ง เธอไม่รู้ว่าตัวเองกำลังอยู่ที่ไหน เเต่สิ่งที่เธอสัมผัสได้มันช่างนุ่มนิ่มเสียเหลือเกิน
"ดะ...เดี๋ยวนะ หมอนข้างเหรอทำไมเป็นหมอนข้างอ่ะ ตอนนี้ฉันจะต้องสู้อยู่กับคิรัวไม่ใช่เหรอเเล้วที่นี่มันที่ไหนกานน 
หือ!! ผ้าห่มเหรอ ถ้าพูดถึงผ้าห่มก็ต้อง...เตียงนอน เเสดงว่าตอนนี้ฉันกำลังอยู่บนเตียงสินะ เเต่ฉันมาอยู่ที่เตียงได้ไงอ่ะไม่เห็นรู้เรื่องเลย อ๊ะ!!  อะไรอยู่ข้างๆเราอีกหว่า คงจะเป็นหมอนข้างอีกใบสินะ ฉันจะได้กอดให้เต็มที่หน่อย"
ทันใดนั้นเองอาเรียพุ่งเข้าไปทีี่หมอนข้างอีกใบเเต่เเท้จริงเเล้วมันไม่ใช่หมอนข้างเเต่อย่างใดเเต่มันคือร่างกายของใครซักคนนึงที่กำลังอ่อนเพลียจากการต่อสู้
"เอ๊ะ!  ไม่เห็นนุ่มนิ่มเหมือนอันก่อนเลย เอ..เเต่มันคืออะไรกันหว่า สงสัย"
ทันใดนั้นเองร่างกายที่อาเรียกอดอยู่นั้นเกิดขยับขึ้นมากระทันหันเเละด้วยเวลานี้เป็นตอนกลางคืนจึงทำให้เเสงจันทร์สาดส่องลงมาจากทางกระจกบนหัวเตียง เเละทำให้สิ่งที่อาเรียกอดยิ่งเห็นได้ชัดเเละสิ่งที่อาเรียกอดอยู่นั้นก็คือ ร่างกายของเด็กหนุ่มผู้เปี่ยมไปด้วยเล่นัย กำลังหลับอยู่ที่เตียงของอาเรีย
"ค.....คิรัววววว"
อาเรียตกใจสุดขีดเมื่อเธอเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ร่างกายอันบอบบางของเธอร่วมถึงใบหน้าเเดงก่ำเหมือนฉายาของเธอ 'อาเรียกระสุนเเดงเดือด'เเละมันก็ตรงกับฉายาของเธอซะจริงๆ
"ทำไมนายมาอยู่ตรงนี้ได้อ่ะ"
อาเรียจ้องมองใบหน้าของคิรัวขณะที่เขากำลังหลับอยู่
"น...น่ารักจัง น่ารักอ่าาาาาา ใบหน้าตอนนอนมันช่างน่ารักจริงๆ  ผัสใบหน้านั้นจริงๆเลย"
อาเรียหันซ้ายหันขวาเพื่อมองดูต้นทางว่ามีคนเเอบดูรึเปล่า ทันใดนั้นเองเธอใช้มืออันบอบบางของเธอสัมผัสที่เเก้มของคิรัว เเต่ว่าทันใดนั้นเองมีเเมวตัวเองกระโดดออกจากห้องไปที่หน้าต่างโดยใช้หลังของอาเรียเป็นตัวเพิ่มเเรงในการกระโดด
"เหมียว~~"
เสียงของเเมวดังขึ้นเมื่อกระโดขึ้นบนหลังของอาเรียเเต่ด้วยความที่อาเรียตกใจเป็นอย่างมากจึงทำให้ตัวของเธอที่นั่งอยู่บนเตียงเซไปเซมาเเละทันใดนั้นเอง ริมฝีปากของอาเรียก็ได้ประกบกับริมฝีปากของคิรัวโดยบังเอิญ  อาเรียเขินอายอยู่สักพักใหญ่ ความรักของทั้งคู่จะเป็นอย่างไรต่อไป
โปรดติดตามตอนต่อไป