โปรยเสน่ห์ ให้เธอมารัก

ตอนเย็น
"มินนั้นเราไปก่อนน่ะเมื่อกี้พี่วินโทรมาตามแล้ว"ยัยเกรซบอกแล้วก็รีบวิ่งออกไปเลยอะไรจะรีบขนาดนั้น
"กรี๊ดดดดดด"เสียงกรี๊ดสงสัยพี่วินจะมารับยัยเกรซออกไปดูหน่อยดีกว่า แต่ก็ต้องชะงักลงเมื่อมาถึงหน้าห้องเพราะคนที่มายื่นหยุดตรงหน้าฉันก็คือคนที่ฉันไม่อยากเห็นหน้าที่สุด
"ไงมิน ไปส่งเราหน่อยดิ"มาบอกให้ฉันไปส่งง่ายๆแบบนี้เนียน่ะบ้า
"เรื่องไรฉันต้องไปส่งนายด้วยล่ะ"ฉันพูดแต่ไม่มองหันไปมองหน้าเขาพอฉันกำลังจะเดินออกนายเฟรมไรนั่นก็จับแขนฉันจนฉันดึงแขนกลับแทบไม่ทัน
"เมื่อเช้าเธอเกือบขับรถชนเราน่ะแล้วเราก็เจ็บขามากเลยเธอต้องรับผิดชอบ"กล้าแถน่ะย่ะฉันกำลังจะอ้าปากพูดแต่ก็ต้องชะงักลงเพราะอยู่ๆนานาก็วิ่งมาหาฉันอย่างรีบร้อนมีเรื่องอะไรล่ะเนีย
"มิน มิน ฟินเขามีเรื่องกับเด็กต่างโรงเรียนอีกแล้วตอนนี้อยู่ที่ห้องปกครอง"อีกแล้วหรอฉันรีบวิ่งมาโดยไม่สนใจเสียงของนายเฟรมที่เรียกฉันอยู่แล้วยังจะวิ่งตามมาอีกน่ะ
 
ณ ห้องปกครอง
"ฟิน ทำไมสภาพเป็นแบบนี้ล่ะ"พอฉันเปิดประตูเข้ามาก็เจอมินที่ยืนอยู่แล้วมีพี่วิน พี่เคน มาอินและเกรซยื่นอยู่ข้างๆ (โรงเรียนของเราจะให้ประธานโรงเรียนเป็นฝ่ายลงโทษเด็กที่ทำผิดกฎและโรงเรียนไม่เคยมีใครทำผิดกฎนอกจากยัยน้องตัวแสบเท่านั้นแหละ)แต่สภาพของฟินนี่สิผมยุ่งเหยิงเสื้อผ้าเปื้อนไปหมด
"พี่มินนนน"ฟินฉันมายิ้มหน้าแฉงนี่ยังยิ้มได้อยู่อีกหรอขนาดสภาพเป็นแบบนี้เนี้ยน่ะเชื่อเขาเลยจริงๆ
"ฟินไปมีเรื่องกับใครมา"ฉันถามขึ้นดูทุกคนจะเครียดกันมากเลยน่ะ ส่วนในเฟรมนี่มาเกี่ยวไรกับเขาด้วยก็ไม่รู้
"ยัยตัวแสบของเราไปมีเรื่องกับต่างโรงเรียนน่ะสิมิน"อีกแล้วหรอ
"แล้วคนที่มีเรื่องกับฟินอยู่ไหนล่ะค่ะ"ฉันถามขึ้นเพราะทุกทีจะต้องเห็นคนที่มีเรื่องกับฟินอยู่ด้วยหรือจะจับไม่ได้น่ะ
"อยู่โรงพยาบาลครับ"อินพูดขึ้น โรงพยาบาลเลยหรอแรงไปเปล่า
"ทำไมน้องฟินโหดจัง"ทุกคนหันไปสนใจนายเฟรมที่พูดขึ้นมาไม่พูดก็ไม่มีใครว่าว่าเป็นใบ้หรอกน่ะ
"ฟินมีไรจะแก้ตัวรึเปล่า"พี่เคนถามขึ้น
"แล้วทำไมฉันต้องแก้ตัวในเมื่อฉันไม่ผิดไอ้หมอนั่นมันจะลวนลามฉัน ฉันก็ต้องป้องกันตัวนายเกี่ยวไรด้วย"ฟินพูดขึ้น
"นี่เธอทำผิดยังจะมาว่าพี่เคนอีกหรอถ้าพี่วินกับพี่เคนไปช่วยห้ามไม่ทันรู้ไหมจะเกิดไรขึ้น"อินพูดขึ้นเหมือนจะไม่ไหวกับฟินแล้วแต่ยัยตัวแสบไม่ตอบโต้ ทำเป็นหูทวนลม
"พี่ไม่รู้จะทำไงแล้วน่ะฟิน"พี่วินพูด
"ก็ไม่ต้องทำสิค่ะ"ยัยตัวแสบพูดเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
"เคนนายไปส่งน้องฉันที่บ้านด้วยแล้วฟินแต่งตัวให้ดีไปสภาพเนียแดดดี้กับหม่ามี้ได้ตกใจแน่ๆ"
"ยังไม่ชินอีกหรอค่ะ"พ่อของพวกเราเป็นเจ้าของโรงเรียนพ่อเคยเป็นบ่อยจนชินแล้วว่ายัยตัวแสบของพวกเราชอบไปมีเรื่องกับเด็กต่างโรงเรียนบ่อยๆ
"ไปเดี๋ยวพี่ไปส่ง"พี่เคนเดินมาจับแขนยัยฟินแล้วก็เดินออกไปเลยส่วนยัยฟินก็โวยวายใหญ่เลย
"นั้นเธอไปส่งฉันที่บ้านหน่อยสิมิน"ไอ้นี่ก็ตื้อไม่เลิก
"รู้แล้วตื้ออยู่ได้ไปสิจะกลับไหม"แล้วจากนั้นฉัน อิน และนายเฟรมก็ขึ้นมาบนรถ นายเฟรมก็เอาแต่ถามนู่นถามนี่ มีก็บอกทางอยู่ว่าไปทางไหนบ้างแต่ก็ไม่นั่งเงียบๆจนอินทนไม่ไหวเปิดเพลงเสียงดังหลับไปแล้ว
 
ณ หน้้าบ้านเฟรม
"ขอบใจที่มาส่งน้ามิน"^^ เกลียดรอยยิ้มนายนี่ที่สุดเลย
"อื้อไม่เป็นไรเราไปน่ะ"
"ขับกลับดีๆน่ะบายๆ"วันนี้มันวันอะไรว่ะเนียวุ่นวายไปหมดชีวิตฉันที่สงบสุขทำไมอยู่ๆมันน่ารำคาญแบบนี้น่ะ เพราะนายคนเดียวนายเฟรมเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันทำไมเนี้ยยยยยย