โปรยเสน่ห์ ให้เธอมารัก

ตั้งแต่วันนั้นที่ฉันวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าฉันพาตัวเองกลับบ้านมาได้ไงทั้งทั้งที่ สนามสเก็ตบอร์ดกับบ้านฉันอยู่ไกลกันมาก แต่ฉันเดิสพาตัวเองมาถึงที่บ้านอย่างปลอดภัย นายเฟรมพยายามโทรมาหาฉันส่งไลน์ ส่งข้อความมาบ้าง แต่ฉันไม่คิดที่อยากจะตอบกลับ ฉันไม่พร้อมที่จะคุยกับนายเฟรม และฉันก็ไม่อยากจะเจอหน้านายเฟรมอีก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"พี่มินค่ะอยู่ไหม ฟินเข้าไปได้รึเปล่า"

"มีอะไรรึเปล่าฟิน"ฉันพยายามกลั้นน้ำเสียงสั่นสั่นของฉันเพราะตั้งแต่ฉันกลับบ้านมา ฉันขังตัวเองอยู่แต่ในห้องไม่อยากออกไปไหน วันนี้ฉันยังไม่ลงไปทานข้าว ขนาดคนใช้เอาข้าวมาให้ฉัน ฉันยังไม่สนใจเลย ฉันคงเป็นหนักมากจริงๆสิน่ะ

"มีค่ะ ทำไมวันนี้พี่ดูไม่ร่าเริงเลยค่ะทำไมไม่ลงไปทานข้าวมีอะไรรึเปล่าบอกฟินได้ไหม"ฟินพูดพร้อมกับนั่งลงข้างๆฉัน สงสัยไปเอากุญแจห้องมาไขสิน่ะ 

"ไม่มีไรหรอกฟิน พี่แค่ไม่สบายนิดหน่อย นอนพักอีกสักหน่อยคงดีขึ้น"ฉันนอนหันหลังให้ฟินเพราะไม่อยากให้ฟินเห็นน้ำตาของฉัน

"พี่โกหกฟินหรอค่ะ เห็นฟินเป็นน้องอยู่รึเปล่าค่ะ"พอฉันได้ยินแบบนั้น ฉันก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที จริงสิคนในบ้านนี้ไม่มีใครโกหกฟินได้หรอก เหอะ แล้วฉันก็เป็นคนโกหกไม่เนียนด้วยสิ"พี่ร้องไห้ เพราะนายคนนั้นใช่ไหมค่ะ"ฉันชะงักทันทีที่ฟินรู้ว่าฉันร้องไห้เพราะนายเฟรม

"ฟินพี่จะทำไงดี เขาหลอกพี่ ให้พี่รักเพราะเขาอยากได้เงินแค่ไม่กี่พัน"ฉันหันหน้ามาหาฟิน ฟินดูจะอึ้งๆไปนิด สงสัยฉันร้องไห้หนักเกินไป ตาฉันคงบวมสิน่ะ

"เขาไม่ได้หลอกพี่หรอกค่ะ ถึงฟินจะเกลียดผู้ชาย แต่ฟินก็พอดูออกน่ะค่ะว่าใครมาดีใครมาร้าย อย่างนายเฟรมคนนั้นที่ตามมาจีบพี่ ฟินว่าเขาชอบพี่จริงๆก็ได้น่ะค่ะ ตอนแรกเขาอาจจะแค่เล่นๆแต่พอได้อยู่ใกล้พี่เขาอาจจะเปลี่ยนใจมาชอบพี่ก็ได้น่ะค่ะ"รู้ลึกขนาดนั้นเลยหรอน้องคนนี้

"มันจะเป็นไปได้ไงในเมื่อเขาจะบอกเลิกพี่อีกไม่ช้า แต่คงไม่ต้องบอกแล้วเพราะพี่รู้ความจริงซะก่อน"ฉันพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลตามมา ฉันอ่อนแอเกินไปจริงๆ

"ฟินว่าพี่ควรจะคุยกับเขาให้รู้เรื่องน่ะค่ะ ฟินว่าฟินไปก่อนดีกว่าไอ้พี่เคนโทรตามแล้ว"

"คบกันแล้วหรอ"ฟินชะงักก่อนจะก้าวออกจากห้องฉันแล้วหันมามองหน้าฉัน หน้าแดงแบบนั้นคบกันแล้วจริงๆด้วย

"ฟินไปก่อนน่ะค่ะ"ฟินพูดเสร็จก็เขินหน้าแดงไปเลย ขนาดน้องสาวฉันยังมีแฟนเลยดูมีความสุขมากแล้วทำไมฉันต้องมาเสียใจแบบนี้ด้วยน่ะ แต่พอคิดถึงคำพูดที่ฟินบอกแล้ว คงต้องคุยให้รู้เรื่องสิน่ะแต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะเจอหน้านายเฟรมตอนนี้ ยังไงที่โรงเรียนก็ต้องเจอ ช่างเถอะอะไรเกิดก็ต้องเกิด

(ฮัลโหลมิน มิน..)ฉันกดโทรหานายเฟรมทันทีที่ตัดสินใจได้

"วันจันทร์มาเจอฉันที่คาเฟ่หลังตึก4หน่อยฉันมีไรจะคุยด้วย"ฉันพูดตัดหน้านายเฟรมก่อนพี่นายเฟรมจะพูด

(มิน เรา...)

"ไว้เจอกัน"ติ๊ด ฉันตัดสายทิ้งก่อนที่นายเฟรมจะได้พูดอะไร มินแกต้องเข้มแข็งเข้าไว้น่ะอย่าให้ใครมาดูถูกได้

Frame

ผมยังไม่ทันที่จะพูดอะไรมินก็ตัดสายทิ้งไปซะก่อนเธอคงจะโกรธผมมากจริงๆสิน่ะผมควรจะทำยังไงดีที่จะยอมให้เธอฟังผม วันจันทร์นี้เธอนัดคุยกับผม จริงสิผมต้องบอกความรู้สึกจริงๆของผมให้เธอได้รู้สิน่ะ

"นายสิน่ะที่ชื่อเฟรม"อยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลัง ตอนนี้ผมอยู่สนามสเก็ตบอร์ดส่วนเรื่องเงินผมคืนไอ้คิมไปแล้วมันก็ถามผมอยู่ว่าผมคืนไปทำไม พอผมไม่บอกมันก็ตื้อผมเลยยอมรับความจริงว่าผมชอบมินเข้าแล้วจริงๆมันก็ไม่ว่าอะไรแล้วบอกให้ผมรีบปรับความเข้าใจกับมิน

"อ้าว ฟิน โอ๊ย"ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรและยังไม่ทันได้ตั้งแต่ก็โดนเธอต่อยเข้าที่หน้าเต็มๆ เห็นตัวเล็กๆมัดหนักชิบต่างจากพี่สาวลิบลับเลย

"ฟินใจเย็นๆสิพี่รู้น่ะว่าเราโกรธแทนพี่สาวหน่ะ แต่ใจเย็นหน่อยได้ไหม"พี่เคนพูดห้ามอารมณ์ให้ฟินใจเย็นลงก่อนที่เธอจะเข้ามาต่อยผมอีกครั้ง

"ไอ้พี่เคนอยากโดนอีกคนหรอ"กับรุ่นพี่ยังไม่เว้นอีก

"แฟนยังไม่เว้นหรอครับ"แฟนอ้าวสองคนนี้เป็นแฟนกันหรอ คบไปได้ไงดุอย่างกับหมาแบบนี้

"เออ แล้วนาย นายมาทำให้พี่สาวฉันเสียใจอยากตายหรอห่ะ!!"ผมรีบสายหน้าทันทีผมไท่ได้กลัวที่เธอบอกว่าจะฆ่าผมหรอกน่ะแม่ปืนนั่นมาได้ไงว่ะ อายุแค่นี้พกปืน 

"ปะ..เปล่าแต่เอาปืนไปไกลๆได้ไหม"

"ได้ แต่ไม่ต้องกลัวน่ะถ้าฉันยิงนายอ่ะรับรองนัดเดียวจอดเพราะฉันเรียนมา แม่นด้วยน่ะลองป่ะ"เห้ย พูดเสร็จก็เอาปืนมาจ่อตรงหน้าทำ ยัยนี่โหดหน้ากลัวชิบ

"พี่เคนช่วยบอกแฟนที่ให้เอาปืนไปไกลๆผมได้ไหมลั่นขึ้นมาจะทำไงเนีย"ผมโวยวายเพราะพี่เคนยืนนิ่งไม่ห้ามไม่อะไรเลยโอ๊ยผมจะบ้า

"ไม่ลั่นหรอก อีกอย่างฉันไม่ฆ่านายหรอกหน่า ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย"

"มีอะไรก็ว่ามา ถ้าเรื่องพี่เธอฉันอธิบายได้ มินเข้าใจฉันผิด"

"ฉันรู้ ทำไมฉันจะไม่รู้ถึงฉันจะเกลียดพวกผู้ชายแต่ฉันก็รู้ว่านายชอบพี่ฉันมาก่อนหน้านั้นแล้ว นายอยากจะตีสนิทกับพี่ฉันนายแล้วใช่ไหมล่ะแต่ไม่รู้จะตีสนิทยังไงใช่ไหมล่ะ แล้ววันนั้นที่นายเล่นสเก็ตบอร์ดตัดหน้ารถพี่มินนายตั้งใจเพราะนายอยากคุยกับพี่มินสักครั้งจริงไหมล่ะ แล้ววันที่นายรับเงินจากเพื่อนนายที่ชื่อคิมหน่ะ ที่ฉันรู้จักเพื่อนนายเพราะฉันไปหานายนั่นก่อน ป่านนี้ก็คงนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ต้องห่วงยังไม่ตายหรอก"ไอ้คิม คิดภาพออกเลย เหอะๆ "วันที่นายรับเงินจากนายคิมก็เพราะว่านายกลัวเสียหน้าที่หลงรักพี่สาวฉันตั้งนานแล้ว แล้วพี่นายบอกว่าจะบอกเลิกพี่มินนายก็โกหก แต่พี่มินดันไปเข้าห้องน้ำตรงนั้นพอดีเลยได้ยินที่นายคุยกันหมดพี่มินเลยวิ่งออกมาถูกไหมฉันถามนายคิมมาก่อนหน่ะ^^"หน้ากลัวชิบ

"แล้วเธอมีอะไรกับฉัน"

"ตรงดีนิ พี่สาวฉันชอบนายจริงๆและฉันอยากจะให้นายคุยกับพี่สาวฉันให้รู้เรื่องว่าจริงๆแล้วนายรู้สึกยังไงกับพี่สาวฉัน ถ้าไม่อยากเข้าโรงพยาบาลอีกคนก็ควรทำให้พี่สาวฉันรู้ความจริงสักทีน่ะ ฉันไปและบาย"ฟินเดินออกไปเลยไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไรก็ต้องเงียบลงเพราะคงไม่ทันเธอเดินออกไปไกลแล้ว ถึงน้องสาวมินบอกให้ผมคุยกับมินผมก็คุยอยู่ดีนั่นแหละ มินรอผมก่อนน่ะผมจะอธิบายทุกอย่างให้มินฟัง