เลือกเกิดไม่ได้

                   ปัจจุบันการจะอยู่รอดได้ต้องดิ้นรนไม่ว่าจะเป็นชีวิตในเมืองที่ใหญ่โตเต็มไปด้วยความ    เจริญก้าวหน้าทางด้านต่างๆ  หรือแม้แต่การใช้ชีวิตในชนบทที่คุณอาจจะคิดว่าเรียบง่ายที่จริงแล้วก็ไม่ได้ต่างจากในเมืองเลยสำหรับบางคนมันต้องดิ้นรนและสู้กับปัญหามากมายอย่างเช่นกับ เด็กหญิง "ขวัญข้าว"

 
         บ้านที่ขวัญอาศัยอยู่กับแม่เป็นบ้านไม้สองชั้น  ชั้นล่างโลงส่วนชั้นบนเป็นเพียงห้องสี่เหลี่ยมมีไม้อัดเก่าๆกั้นไว้พอได้บังแดดบังฝน หลังคาสังกะสีเก่าๆมีรูรั่วเวลาฝนตกขวัญต้องหากาละมัง หม้อมารองน้ำฝนประจำ  บ้านขวัญไม่มีห้องน้ำใช้จึงลำบากพอดูทุกๆวันหลังจากทำงานบ้านหาข้าวหาน้ำให้แม่เสร็จขวัญจะออกจากบ้านไปเก็บของเก่าพร้อมกับรถเข็นคู่ใจคันเก่าซึ่งเป็นเหมือนเพื่อนแท้ที่รู้ใจของเธอ  วันนี้ก็เช่นกันแต่วันนี้โชคไม่เข้าข้างเธอเลยเดินทั้งวันได้ยังไม่ได้ขวดเลย พระอาทิตย์เริ่มคลอยต่ำลงบ่งบอกว่าใกล้ค่ำแล้วขวัญยังคงเดินเก็บของเก่าต่อไปในขณะที่ผู้คนเริ่มกลับจากการทำงานและกลุ่มชายฉกรรณ์ก็เริ่มตั้งวงสนทนาและดื่มเหล้าในระหว่างการสนทนาในวงเหล้านั้นขวัญเดินผ่านมาและเห็นขวดวางอยู่ข้างๆวงเหล้าจึงเดินเข้าไปขอ
 " น้าๆ ขวดนี้หนูขอได้มั้ย" ขวัญพูดตามประสาเด็กไม่ได้คิดอะไร แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายที่กำลังไม่มีสติเพราะน้ำเมากลับไม่คิดว่าขวัญเป็นแค่เด็กหญิงที่เป็นเพียงเด็กพิเศษคนนึง เพราะขวัญมีรูปร่างที่อวบและเริ่มโตเป็นสาวแล้ว
 "อยากได้ก็เข้ามาเอาสิ" ชายคนหนึ่งพูดสั้นแต่แฝงไปด้วยเล่ห์กล   ขวัญจึงเดินเข้าไปเก็บขวดข้างๆวงเหล้าโดยหารู้ไม่ว่าภัยกำลังมาเยือน เมื่อจู้ๆก็มีมือชายหนึ่งในกลุมมาจับที่ตัวของขวัญและพยายามจะลวนลมเธอ  ขวัญตกใจมากจึงร้องออกมา " จะทำอะไรหนูน่ะ "    
"เดี๋ยวน้าจะพาเล่นอะไรสนุกๆ อย่าร้องนะแล้วห้ามบอกใครด้วย"  ด้วยความที่ขวัญเป็นเด็กพิเศษไม่ค่อยประสาในที่สุดเธอก็ถูกกลุ่มชายฉกรรณ์รุมข่มขื่นด้วยความเต็มใจของเธอเองโดยที่ตัวขวัญเองไม่รู้ตัวเลยว่าสิ่งที่เธอทำลงไปนั้นคืออะไร