สงครามรักพิชิตหัวใจ

ทันทีที่ได้ฟังอ๋องมู่เฉินกล่าวจบประโยค อารดาเปลี่ยนสีหน้ารวดเร็วจากที่เศร้าอยู่หน่อยๆ ก็แปรเปลี่ยนไปเป็นเบ้ปากมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้ายิ้มหยัน  "เฮอะ อ๋องมู่เฉิน อย่างท่านน่ะเหรอ? จะขอเป็นผู้ชายในดวงใจที่ข้าตามหาน่ะ  รู้ไว้ด้วยนะว่าข้าน่ะ รังเกียจพวกผู้ชายเจ้าชู้มักมากเป็นที่สุด ต่อให้หล่อดังเทพบุตรมาจุติ ร่ำรวย สูงส่งแค่ไหนข้าก็ไม่สนถ้าเป็นพวกเจ้าชู้หลายใจ ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็องค์จักรพรรดิ์ไง ข้ายังปฏิเสธอย่างไม่ไว้หน้าเลย แล้วท่านที่เป็นผู้ชายเจ้าสำราญ เจ้าชู้ ขอบอกไว้เลยนะว่าท่านอยู่ในลำดับท้ายๆที่ข้าจะพิจารณาเลยล่ะ!   อย่ามาทำเป็นเนียนหน่อยเลย"    อ๋องมู่เฉินที่ได้ยินหญิงสาวปฏิเสธก็หน้าเสีย  เขาเคยชินอยู่กับการมีสาวๆมาหลงใหลและพวกนางแทบจะเต็มใจเสนอตัวให้เขาเองซะด้วยซ้ำ  แต่นางกลับปฏิเสธเขาครั้งแล้วครั้งเล่าจนเขาไปไม่เป็น และพยายามนิ่งคิดหาวิธีการต่างๆอยู่ในใจ ระหว่างนั้นอารดาก็เอ่ยปากถามขึ้นเสียงขุ่น "ท่านอย่ามัวแต่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่เลย ข้ายังไม่ลืมนะว่า อยู่ดีๆท่านมาที่โลกมิตินี้ได้ยังไง? แล้วมานอนที่เตียงข้า จนทำให้คุณพ่อคุณแม่เกือบเข้าใจข้าผิด อธิบายมาเดียวนี้นะ!"
"เอ่อ...คือนักพรตอี้ถังเข้าเฝ้าฝ่าบาท เพื่อให้ประกาศหาชายที่มีเกณท์ชะตาที่กำหนดไว้ แล้วชายผู้นั้นก็คือข้า พอข้าถามหาเจ้าท่านนักพรตก็เล่าเรื่องของเจ้าให้ข้าฟัง ข้าเห็นว่าหากปล่อยไว้นานชาวบ้านจะเดือดร้อน ทั้งยังไม่รู้ว่าเจ้าจะกลับไปเมื่อใด ข้าจึงขอให้ท่านนักพรตบอกวิธีเปิดประตูมิติเพื่อมาพบเจ้าแล้วพอมาถึงก็มาโผล่ที่ห้องนอนของเจ้า ข้าเป็นคนต่างถิ่นไม่รู้ที่ทาง เห็นเจ้านอนอยู่ที่เตียงก็ไม่กล้ารบกวนจึงขอนอนด้วยคนเพราะไม่รู้จะไปไหนดีน่ะ สิ่งนี้คือสื่อที่ข้าใช้เปิดประตูมาพบเจ้า"   แล้วอ๋องมู่เฉินก็นำวัตถุทรงแปดเหลี่ยมที่ซ่อนไว้ใต้เสื้อออกมายื่นให้เธอดู   อารดาเพ่งดูอย่างสนใจแล้วจึงเอ่ยถามต่อ
"ว่าแต่ท่านนักพรตอี้ถังได้บอกอะไรที่สำคัญ เกี่ยวกับเรื่องการปราบปีศาจกับท่านหรือไม่?"  หลังจากได้ยินคำถามชั่วอึดใจอ๋องมู่เฉินเกิดคิดแผนอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ นัยตาฉายแววเจ้าเล่ห์อยู่แวบนึงแล้วจึงแสร้งทำสีหน้าจริงจังพร้อมเอ่ยเสียงขรึมลง  "มีสิสำคัญมากด้วย เจ้ารู้เรื่องการรวมพลังหยินหยางของข้ากับเจ้าเรื่องปราบปีศาจหรือยัง?"
"อ๋อ เรื่องนั้นข้ารู้แล้ว นักพรตอี้ถังบอกกับข้าว่าต้องฝึกดาบคู่รวมพลังหยินหยางกับชายที่มีเกณท์ชะตาข้าพร้อมฝึกดาบร่วมกับท่านนะ" อารดากล่าวตอบ
"ไม่ใช่แค่นั้นหรอก ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่านั้นที่ข้ามาเพราะอยากจะปรึกษากับเจ้า ท่านนักพรตบอกว่านอกจากการใช้ดาบคู่กันแล้วยังต้องมีการรวมพลังหยินหยางที่สำคัญอีกขั้นหนึ่งที่จะขาดไม่ได้ ซึ่งตัวข้านั้นเป็นชายไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว เดิมทีตอนที่ข้ายังไม่รู้ว่าหญิงที่ข้าร่วมมือด้วยคือเจ้า ข้าก็กังวลใจอยู่แต่พอรู้ว่าเป็นเจ้าข้าเต็มใจอย่างยิ่ง เพียงแต่ไม่รู้ว่าเจ้าจะคิดยังไงเลยต้องมาไถ่ถามเจ้าก่อนน่ะ"                     "มีขั้นตอนอะไรในการรวมพลังอีกเหรอ?"
"คือ...ท่านนักพรตบอกว่าการจะรวมพลังหยินหยางได้นั้น นอกจากเรื่องดาบแล้ว  คู่ชายหญิงจะต้องรวมพลังหยินหยางผ่านทางกายโดยการร่วมรักกันน่ะ"
"ฮ๊ะ!! ว่าไงนะ มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ?"
"ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้านะ ตอนฟังที่ท่านนักพรตบอกตอนแรกข้าก็ตกใจแต่ข้าคิดว่าเจ้าได้รู้เรื่องนี้แล้วจากท่านนักพรต   แต่ดูท่าว่าเจ้าคงยังไม่รู้สินะ"
อารดามีสีหน้าเคร่งเครียดในขณะที่ อ๋องมู่เฉินแอบลิงโลดอยู่ในใจภายใต้สีหน้าที่ดูเหมือนเคร่งเครียดเช่นกัน ก็เขาไม่อยากปล่อยนางจิ้งจอกของเขาไปนี่นา ในเมื่อใช้วิธีธรรมดาไม่ได้ ก็ต้องใช้เล่ห์กลเข้าช่วยหน่อยล่ะ!