สงครามรักพิชิตหัวใจ

ตำหนักอ๋อง
ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่ท่ามกลางวงล้อมของสาวงามมากมาย
"ท่านอ๋องเจ้าขา ท่านอ๋อง ลองนี่หน่อยนะเจ้าคะ ข้าป้อน"
"นี่เจ้า! ถอยไปเลยนะ ท่านอ๋องลองนี่ดีกว่าเจ้าค่ะ"
"เอ๊ะเจ้านี่!ข้ามาก่อนนะ" เสียงทะเลาะผลักกันไปมา จนชายหนุ่มรำคาญส่งเสียงเอ็ดขึ้นมาเพราะทนไม่ไหว
"พอแล้ว! น่ารำคาญจริง ข้าเรียกพวกเจ้าให้มาปรนนิบัติข้า ไม่ได้เรียกให้มาทะเลาะสร้างความรำคาญให้ข้า ออกไปกันให้หมดนั่นแหละ"
เขาผู้นี้คืออ๋องมู่เฉิน มีบรรดาศักดิ์เป็นน้องชายขององค์จักรพรรดิ์ เป็นที่หมายปองของหญิงสาวมากมายเนื่องจากมีรูปโฉมงามสง่าและยศฐาบรรดาศักดิ์ที่สูงมีนิสัยเจ้าสำราญ รักสนุก ชื่นชอบสาวงามเป็นชีวิตจิตใจแต่มักไม่จริงจังยึดติดกับใคร เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า    ในขณะนั้นทหารคนสนิทเห็นนายของตนเริ่มหัวเสียก็กล่าวอย่างประจบเอาใจ
"ท่านอ๋อง หากรู้สึกเบื่อจะเข้าป่าล่าสัตว์หรือไม่ขอรับ?"
"อืม... ก็ดีเหมือนกัน"
อ๋องมู่เฉินก้าวออกมานอกตำหนักขี่ม้าเข้ามาในเมืองไม่ทันไร ก็มีหญิงสาวสองนาง เข้ามารุมล้อม "ท่านอ๋องเจ้าขา..."       "เห็นทีว่าข้าคงจะไปล่าสัตว์ไม่ได้แล้วล่ะ" ชายหนุ่มยิ้มมุมปากส่งสายตาเจ้าชู้  "ข้้าว่าจะออกมาเที่ยว พวกเจ้าสนใจไปกับข้าหรือไม่?"
"ไปเจ้าค่ะ"   "ข้าก็จะไปด้วยเจ้าค่ะ"   และทั้งหมดก็ออกไปนอกเมืองโดยเปลี่ยนเป้าหมายจากล่าสัตว์เป็นการไปเที่ยวป่านอกเมืองแทน ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังสำเริงสำราญอยู่กับสาวๆทั้งสองนาง อยู่ๆตรงหน้าก็มีแสงสีขาวขนาดใหญ่ปรากฏแก่สายตาสร้างความประหลาดใจให้กับทุกคน  
และในขณะนั้น อารดาก็ปรากฏตัวออกมาจากแสงสีขาวนั้นเธอปรากฏตัวออกมาด้วยชุดจีนโบราณสีส้มอมแดงที่ดูงามเย้ายวนพราวเสน่ห์ในสายตาของผู้พบเห็น และด้วยความที่ การปรากฏตัวของเธอแปลกประหลาดจึงทำให้ผู้พบเห็นเกิดความเข้าใจผิด
"หญิงผู้นั้นเป็นใครกันน่ะ! ต้องเป็นปีศาจแน่ๆเลยเจ้าค่ะ"
"นั่นสิเจ้าคะ ท่านอ๋อง ข้ากลัวเจ้าค่ะ"ในขณะหญิงสาวสองนางกำลังวิจารณ์ออกความเห็นกันอยู่นั้น
อารดาและอ๋องมู่เฉินเมื่อพบกัน ต่างจมอยู่ในความคิดของตน
'โอ้โห... มาไม่ทันไรเจอหนุ่มน่าสนใจเข้าแล้วแฮะ ทั้งหล่อทั้งล่ำเลยนะเนี่ย แต่ยังหรอกที่โลกเดิมเราก็เจอหล่อๆรวยๆมาเยอะแล้ว แล้วดูท่าว่าจะเป็นพวกเจ้าชู้ซะด้วยสิ แบบนี้คะแนนติดลบสำหรับเราเลยล่ะ คนอย่างเราไม่ชอบแชร์ผู้ชายกะใครซะด้วย แต่ลองหว่านเสน่ห์เล่นๆไปก่อนแล้วกัน ที่มิตินี้คงไม่ได้มีหนุ่มน่าสนใจแค่อีตานี่คนเดียวหรอก'
'จุ๊ๆ...ช่างเป็นหญิงที่งามเย้ายวนยิ่งนัก ทั้งสีหน้าแววตาดูมีจริตมารยา การแต่งกายหวาบหวิวยั่วน้ำลายชายยิ่งนัก ราวกับนางมารร้ายที่มาเพื่อล่อล่วงผู้คนนางต้องเป็น นางปีศาจจิ้งจอก แปลงกายมาแน่ๆ  แต่ปีศาจก็ปีศาจเถอะ ถ้าจะงามเย้ายวนขนาดนี้ ข้าจะลองกำหลาบนางให้สิ้นฤิทธิ์ดูสักตั้ง'