Don't lie to me อย่าหลอกกันนะ! ถ้านายจะรัก

     -คฤหาสน์ของราเชล@8:15pm-

ฉันนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนเตียงโดยที่ไม่รู้จุดหมายของชีวิตT^T ทำไมถึงมีแต่ภาพบาดตาบาดใจล่องลอยเต็มไปหมด?!

ออกไปเดินเล่นดีกว่าสมองจะได้ปรอดโปร่ง ฉันลุกขึ้นหลังจากได้แต่นอนแผละอยู่บนเตียง ก่อนจะวิ่งลงไปชั้นล่าง

"แม่ไม่อยู่ซะด้วยสิ สงสัยจะออกไปประชุมแน่เลย คิๆ ได้เวลาแอบหนีเที่ยวแล้ว>///<"

ฉันวิ่งออกไปนอกบ้านก่อนจะพยายามอย่างมากในการปีนกำแพงรั้วที่สูงลิบ-_-.. ทุลักทุเลจริงๆ ฉันเดินพ้นจากเขตรั้วบ้านแล้ววิ่งเหมือนอยู่ในทุ่งลาเวนเด้อยังไงยังงั้น

"วู้วววววว อากาศดีจังเลยย> <" ฉันไม่เคยได้ออกมาแบบนี้ในเวลากลางคืนเลย เพิ่งรู้นะเนีย ว่ากลาคืนไม่ได้น่ากลัว แถมดาวยังสวยด้วย บรรยากาศรอบข้างมันทำให้ฉันลืมเรื่องร้ายๆต่างๆไปได้ส่วนนึง

"ถ้าเซ็ทมาดูด้วยก็ดีสิ..." เอ๊ะ! นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนีย-O-! เห้ออ ไม่ไหวเลย เขาทำร้ายเธอขนาดนั้นแท้ๆยังไม่หลาบจำ ยัยผู้หญิงใจอ่อน!! 

ขวับ!

"อื้มม!! อุ๊บบ!!O*O"

"ถ้าไม่อยากตาย ก็อยู่เงียบๆ!!"

อะไรกันเนียยย มีมือสากๆเหมือนไม่ได้สัมผัสกับน้ำเป็นเวลาร้อยปี จากที่ไหนไม่รู้เอาผ้ามาปิดปากฉันแถมขู่จะฆ่าอีก ฮือออออ แม่คะ ช่วยหนูด้วยยยTOT ฉันพยายามที่จะขัดขืนทุกวิถีทาง แต่ต่อให้พยายามยังไงก็กลับกลายเป็นไร้ผล โลกทั้งใบเหมือนหลอดไฟที่ค่อยๆดับลงช้าๆ ก่อนที่ฉันไม่รู้สึกอะไรอีกเลย 

[เซ็ท]

     -บนรถของเซ็ท@8:45pm-

นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนีย ยัยนั่นจู่ๆก็โผล่มาแล้วมาตบหน้าผม แถมยังไล่ให้ผมออกจากชีวิตเธออีก ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้เล่าความจริงให้เธอฟังเลยซักนิด ผู้หญิงที่จูบกับผมตอนนั้นผมยอมรับว่าเธอเป็นแฟนเก่าผมจริงๆ แต่เราสองคนเลิกกันนานมากแล้ว แต่วันนี้เธอดันกลับมา แถมยังไปถามแม่นมผมถึงบ้านว่าผมไปไหนเลยตามหาผมจนถึงที่นี้ เธอบอกกับผมว่าเธอยังรักผมอยู่ แต่ผมบอกเธอไปว่าผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว ก็ยัยคุณหนูนั่นไงล่ะ!

เธอยืนยันที่จะบอกผมเรื่องนี้ให้ได้ เธอบอกผมว่าจะย้ายไปอยู่อเมริกากับครอบครัวถาวร คงไม่ได้กลับมาที่ไทยอีก จูบครั้งนั้นก็เป็นแค่การgoodbye kissที่ไม่มีอะไรมากกว่านั้นเลย?! แต่ยัยนั่นคงเสียความรู้สึกมากสินะ แต่ผมก็ไม่ควรทำแบบนั้นจริงๆ ทั้งๆที่ผมมากับเธอแท้ๆ น่าจะให้ความสำคัญกับเธอมากกว่านี้ 

ผมพยายามติดต่อเธอ แต่เธอก็ไม่รับสายผมเลย ทำไมถึงดื้ออย่างนี้นะยัยคุณหนูเอ้ย!!

ตรู๊ดดด...ตรู๊ดดด... ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาลองโทรไปอีกครั้งถึงแม้ว่าเธอจะรับไหมก็ตาม เห้ย ยัยนั่นรับสายผมจนได้ 

"ฮัลโล ราเชล! ทำไมเธอไม่รับสายฉัน รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงเธอแค่ไหน แล้วตอนนี้ถึงบ้านรึยัง?"

[หึๆ คงไม่ต้องเป็นห่วงแล้วล่ะมั้งไอ้หนุ่ม]

เสียงผู้ชาย...??

"แกเป็นใคร ทำไมถึงใช้มือถือราเชลได้!!"

[ยัยหนูที่กำลังถูกมัดแล้วสลบเป็นตายนี่ชื่อราเชลหรอกเหรอ...]

"แกห้ามแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ ไม่งั้นฉันเอาแกตายทั้งโคตรแน่!!"

[ถ้าอยากได้ตัวเธอคืนละก็ เตรียมเงินสดสองล้านแล้ว มาที่โกดังร้าง ซอยXXX ถนนRM มาคนเดียวด้วยล่ะ ถ้ารู้ว่าพาพวกมาด้วยล่ะก็...ฉันไม่รับประกันหรอกนะ ว่าอวัยวะของยัยนี่จะยังครบ32อยู่รึเปล่า หึๆ]

"ไอ้โจรโรคจิตเอ้ย..!!"

ไม่ทันที่ผมจะได้ด่ามันเต็มคำก็ตัดสายทันที นี่ไม่ใช่เวลามาอ้อยอิ่งแล้ว ต่อให้ผมแลกด้วยทุกสิ่งทุกอย่างของผม ผมก็ยอม แต่ผมไม่ยอมให้ยัยนั่นต้องเป็นอะไรไปแน่!!