สืบรักคดีเลิฟ
6.8
เขียนโดย พาสเทลเบอรี่
วันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.48 น.
8 บท
7 วิจารณ์
10.20K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2558 10.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) มื้อเย็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเดินออกไปกินข้าวเหมือนทุกๆวัน แต่ระหว่างที่ฉันกำลังตักข้าวเข้าปาก
ติ๊งต่อง~
ใครเนี่ยขัดขวางความอร่อยหมดชิ ฉันเดินไปประตูให้ใครก็ไม่รู้ที่ขัดขวางความอร่อยของฉัน
“พะ...พี่ซัน=[]=;”
ในจังหวะที่ฉันกำลังเผลอพี่ซันก็เดินเข้าไปในบ้าน ฉันรีบปิดประตูก่อนจะกลับไปกินข้าวต่อ แต่ภาพที่ฉันเห็นก่อนจะนั่งบเก้าอี้คือ พี่ซันกำลังตักข้าวเข้าปากอย่างมีความสุขน่ะสิ น่าไล่ออกจากบ้านมาก "รู้ไหมว่ากริยาของพี่มันเสียมารยาทที่สุด!"
"ทำไมอ่ะ"
"ถามจริงเหอะพี่ พี่เรียนจบ ป.6 รึเปล่าเนี่ย"
"จบดิ่ถามแปลกๆ มากินข้าวเร็ว"
"ไม่อ่ะ กินไม่ลง"
"กินไม่ลงใช่ไหม"
"แล้วได้ยินว่าไงล่ะ"
พี่ซันหันมามองฉันตาเขม็งหลังจากได้ยินตอบ พี่ซันพุ่งเข้ามาลากฉันไปที่เก้าอี้ส่วนฉันก็พยายาม ต่อต้านสุดฤทธิ์ แต่คิดหรอว่าแรงผู้หญิงจะต้านแรงผู้ชายได้อ่ะ ในที่สุดฉันก็นั่งอยู่บนเก้าอี้และต้องกินข้าวร่วมกับอีตาพี่ซัน
ติ๊งต่อง~
ใครเนี่ยขัดขวางความอร่อยหมดชิ ฉันเดินไปประตูให้ใครก็ไม่รู้ที่ขัดขวางความอร่อยของฉัน
“พะ...พี่ซัน=[]=;”
ในจังหวะที่ฉันกำลังเผลอพี่ซันก็เดินเข้าไปในบ้าน ฉันรีบปิดประตูก่อนจะกลับไปกินข้าวต่อ แต่ภาพที่ฉันเห็นก่อนจะนั่งบเก้าอี้คือ พี่ซันกำลังตักข้าวเข้าปากอย่างมีความสุขน่ะสิ น่าไล่ออกจากบ้านมาก "รู้ไหมว่ากริยาของพี่มันเสียมารยาทที่สุด!"
"ทำไมอ่ะ"
"ถามจริงเหอะพี่ พี่เรียนจบ ป.6 รึเปล่าเนี่ย"
"จบดิ่ถามแปลกๆ มากินข้าวเร็ว"
"ไม่อ่ะ กินไม่ลง"
"กินไม่ลงใช่ไหม"
"แล้วได้ยินว่าไงล่ะ"
พี่ซันหันมามองฉันตาเขม็งหลังจากได้ยินตอบ พี่ซันพุ่งเข้ามาลากฉันไปที่เก้าอี้ส่วนฉันก็พยายาม ต่อต้านสุดฤทธิ์ แต่คิดหรอว่าแรงผู้หญิงจะต้านแรงผู้ชายได้อ่ะ ในที่สุดฉันก็นั่งอยู่บนเก้าอี้และต้องกินข้าวร่วมกับอีตาพี่ซัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ