สืบรักคดีเลิฟ

‘‘พ่อค่ะ~”
ฉันตะโกนเรียกพ่อแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคุณพ่อ ฉันเดินไปหาพ่อรอบบ้านแต่ก็ไม่เจอเลยเมื่อกี้นี่ฉันคุยคนเดียวหรอเนี่ย-_-; สงสัยจะอยู่ที่สถานีตำรวจ 
     สถานีตำรวจ
ฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับสารวัตร
“สารวัตรคะเห็นพ่อไหมค่ะ"
“อยู่ห้องทำงานครับ"
พูดจบสารวัตรก็เดินไปทำงานต่อเรียบร้อย ฉันก็เลยเดินเข้าไปบุกหาพ่อที่ห้องทำงาน ฉันเดินเข้าไปแถบจะกระโดดใส่พ่ออยู่แล้ว แต่ก็ไปสะดุดตากับผู้กอง แต่ฉันไม่สนหรอกเพราะฉันมาหาพ่อไม่ได้มาหาผู้กองสักน่อย
“พ่อค่ะมิวไปรับพี่บิวที่สุวรรณภูมิได้ไหมค่ะ*o*"
ฉันทำหน้าเหมือนเด็กน้อยขอเงินพ่อสุดๆอ่ะตอนนี้
“ได้สิ"
พ่อตอบตกลงทั้งที่ตาของเขาจดจ่ออยู่กับเอกสารกองใหญ่ที่วางอยู่บนโต๊ะ
“แต่…"
“แต่ไรค่ะพ่อ"
“ต้องให้ผู้กองไปส่ง"
“ทำไมต้องเป็นพี่ซันด้วยค่ะแท็กซี่มิวก็นั่งได้สารวัตรก็ขับรถเป็น"
“นั่งแท็กซี่มันอันตรายสารวัตรเขาก็ต้องทำงาน"
“แล้วพี่ซันไม่ต้องทำงานหรอค่ะพ่อ"
“ไม่ต้อง"
“แล้วเอกสารที่อยู่บนโต๊ะละครับ"
พี่ซันพูดบ้าง
“ช่างมันกลับมาค่อยทำ"
“อ่าว"
ฉันกับพี่ซันพูดพร้อมกัน