สืบรักคดีเลิฟ

‘‘พ่อค่ะ~”

ฉันตะโกนเรียกพ่อแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคุณพ่อ ฉันเดินไปหาพ่อรอบบ้านแต่ก็ไม่เจอเลยเมื่อกี้นี่ฉันคุยคนเดียวหรอเนี่ย-_-; สงสัยจะอยู่ที่สถานีตำรวจ 

     สถานีตำรวจ

ฉันเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับสารวัตร

“สารวัตรคะเห็นพ่อไหมค่ะ"

“อยู่ห้องทำงานครับ"

พูดจบสารวัตรก็เดินไปทำงานต่อเรียบร้อย ฉันก็เลยเดินเข้าไปบุกหาพ่อที่ห้องทำงาน ฉันเดินเข้าไปแถบจะกระโดดใส่พ่ออยู่แล้ว แต่ก็ไปสะดุดตากับผู้กอง แต่ฉันไม่สนหรอกเพราะฉันมาหาพ่อไม่ได้มาหาผู้กองสักน่อย

“พ่อค่ะมิวไปรับพี่บิวที่สุวรรณภูมิได้ไหมค่ะ*o*"

ฉันทำหน้าเหมือนเด็กน้อยขอเงินพ่อสุดๆอ่ะตอนนี้

“ได้สิ"

พ่อตอบตกลงทั้งที่ตาของเขาจดจ่ออยู่กับเอกสารกองใหญ่ที่วางอยู่บนโต๊ะ

“แต่…"

“แต่ไรค่ะพ่อ"

“ต้องให้ผู้กองไปส่ง"

“ทำไมต้องเป็นพี่ซันด้วยค่ะแท็กซี่มิวก็นั่งได้สารวัตรก็ขับรถเป็น"

“นั่งแท็กซี่มันอันตรายสารวัตรเขาก็ต้องทำงาน"

“แล้วพี่ซันไม่ต้องทำงานหรอค่ะพ่อ"

“ไม่ต้อง"

“แล้วเอกสารที่อยู่บนโต๊ะละครับ"

พี่ซันพูดบ้าง

“ช่างมันกลับมาค่อยทำ"

“อ่าว"

ฉันกับพี่ซันพูดพร้อมกัน