ปฏิบัตการลับ (รัก)
-
เขียนโดย อามุ
วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.21 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,079 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558 21.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เปิดตัว & ข่าวร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเย็นวันนี้ ในห้องประชุมของคณะกรรมการนักเรียนโรงเรียนเซนโย (โรงเรียนสมมุติ) โรงเรียนหญิงล้วน
"ฟาส เทอรุ้ใช่มั้ย ว่าปะธานนักเรียนมีหน้าที่อะไรบ้าง??"
"หนูทราบค่ะอาจารย์ หน้าที่ของประธานนักเรียนคือ ดูแลกฎระเบียบของนักเรียนทั้งโรงเรียน รวมไปถึง.....ค่ะ ทั้งหมดนี้โดยประมาณค่ะ"
"ถูกต้อง.....แต่นั่นก้อแค่ส่วนหนึ่ง เทอรุ้รึป่าว ??.ว่าปีนี้โรงเรียนเราครบรอบกี่ปี ??"
"เอ๋.....45 ปีรึป่าวคะ ??"
"ใช่!! 45 ปี แร้วเทอลืมอัลไลไปรึป่าว ?? ถ้าลงท้ายปีด้วยเลข 5 โรงเรียนเราจะมีกิจกรรมอัลไล ??"
เอ๊ะ!! คุ้นๆน่ะ.....ฉันคุ้นๆอยุ่น่ะ พลางหันไปมองหน้าเพื่อนๆคณะกรรมการที่เหลืออีกประมาณ 5 คน ที่มีสีหน้าแตกต่างกันไป
"แกรจำไม่ได้จริงๆหย๋อฟาส??" เสียงใสๆของแป้งฝุ่น 1 ใน 5 ของคณะกรรมการนักเรียนโรงเรียนในปีการศึกษานี้
"ฉันจำไม่ได้ อัลไลหย๋อ ?? บอกหน่อยสิ"
"ไม่ต้องไปถามแป้งฝุ่น ครูจะบอกเทอเอง มันคือ 'กิจกรรมประเพณีสานสัมพันธ์โรงเรียน ครั้งที่ 5' เทอพอจะจำได้มั้ย ?? ว่าประธานนักเรียนมีหน้าที่อัลไล??"
ฉันอึ้งไปประมาณ 10 วิ แร้วจึงหันน่ากลับไปมองแป้งฝุ่นที่กลืนน้ำลายลงคอ และสีหน้าของคณะกรรมการนักเรียนอีก 4 คน ที่หน้าซีดลงเรื่อยๆ ส่วนฉันน่ะหย๋อ ??.....แทบจิเป็นลมเรยแหละ--'
"คณะกรรมการนักเรียนชุดใหม่ของปีการศึกษานี้ มีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายตามแผนการที่ทางโรงเรียนเขียนให้โดยย่อๆ รวมถึงกิจกรรมที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ครูทำรายละเอียดทุกอย่างไว้หมดแร้ว มีอัลไลไม่เข้าใจมาถามก้อแร้วกัน แร้วนี่ก้อเอกสาร!!"
เอกสารจำนวน 6 เล่ม ที่มีความยาวประมาณหน้ากระดาษ A4 หนาไม่ต่ำกว่า 100 หน้า ใส่ปกใส เย็บห่วงกระดูกงูให้สวยงามเด่นสง่าอยุ่ตรงน่าฉัน.....กองเบ้อเริ่มเรย จิร้องไห้
"ครูไปก่อนน่ะ ก่อนออกจากห้องอย่าลืมปิดไฟ ปิดแอร์ และล็อกประตูให้เรียบร้อยล่ะ เข้าใจมั้ย ?? มิสภัทรวี พงศ์วิริยะพัฒน์"
"เข้าใจค่ะอาจารย์ สวัสดีค่ะ"
และแล้ว.....อาจารย์สุภาพรก้อลากสังขารออกไปจากห้องประชุมอย่างน่าชื่นตาบานแต่ฉันกับเพื่อนๆอีก 5คนนีสิ นั่งน่าซีดเป็นไก่ต้มจิ้มน้ำปลาเรย
"ฟาส แกคงรุ้น่ะว่าไอ้ประเพณีบ้าๆนั่นน้ะ แกต้องทำอัลไลบ้าง"
"ฉันรุ้ เพลง แกเองก้อไม่ได้โชคดีต่างจากฉันนักหรอกน่ะ"
"ทราบย่ะ แต่แกน่ะก้อรับบทหนักไม่ต่างจากฉันนักหรอก"
แร้วเราจะมาเถียงกันเองทำไมเนี่ย ฉันเลือกที่จะเงียบปากตัวเอง โดยการหยิบเอกสารปึกหนาๆนั้นขึ้นมาอ่าน
"ฟาส แกอ่านข้างหลังสิ อ่านทำไมข้างน่า น่าเบื่อจะตาย....ดูแผนปฏิบัติงานที่โรงเรียนเซนโจจัดมาให้สิ"
"เออ.....ขอบคุนมากน่ะเอมิ เเกก้อช่วยฉันอ่านด้วยล่ะกันน่ะ"
..............................................................................
(เมื่ออ่านเสร็จ)
"ฉันไม่อยากไปเรย"
"ไปเถอะน่ะ ไม่มีอัลไลร้ายแรงหรอก เเกจะกลัวอัลไลฟาส"
"ฉัน....ฉันกลัว เฮ้ย!! ไม่ได้กลัว แต่ฉัน.....ฉันไม่อยากเจอพีเฟิร์สน่ะ"
"อ๋อ.....พี่ชายฝาแฝดแกที่หล่อๆใช่มั้ย กรี๊ด!! ฉันจะได้เจอตัวเป็นๆอีกครั้งแล้วใช่มั้ยไอ้ฟาส"
"เก็บอาการหน่อยได้มั้ยเมษา แกนี่เล่นเสียเต็มที่เลยนะยะ เขาจ้างแกมาเล่นแค่ 30 แต่แกเล่นไปครบ 100 พอดีเลย"
"โธ่!! ก้อนิดๆหน่อยๆน่ะฟาส แหม....แกก้อทำเป็นห่วงไปได้"
เพื่อนฉันหย๋อเนี่ย พอพูดถึงผู้ชายหน่อย ก้อแปลงร่างเป็นปลากระดี่ได้น้ำเชียวน่ะ หึ!!
"แต่จริงๆประธานนักเรียนโรงเรียนโน้นก้อหล่อดีน่ะ แต่ฉันว่าท่าทางจะเอาเรื่องอยุ่เหมือนกัน" น้ำเสียงแห่วตำนานหลายยุทธภพของไอติม ที่นานๆจะพูดขึ้นมาสักที
"แกอย่าพูดให้ฉันขวัญเสียได้มั้ยไอติม ถ้าคนอื่นพูดฉันยังพอรับได้ แต่ถ้าแกพูด.....ฉันกลัวทุกที!!"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ยังไงพวกเราก้ออยุ่กะแกอยุ่แร้ว"
"พอเถอะ กลับหอเหอะ ฉันอยากอาบน้ำแร้ว เดี๋ยวเราค่อยมาปรึกษากันดีกว่า"
"โยเชเรยยยย งั้นเอมิขออาบน้ำคนแรกน่ะเคอะ อิอิ"
"ฟาส เทอรุ้ใช่มั้ย ว่าปะธานนักเรียนมีหน้าที่อะไรบ้าง??"
"หนูทราบค่ะอาจารย์ หน้าที่ของประธานนักเรียนคือ ดูแลกฎระเบียบของนักเรียนทั้งโรงเรียน รวมไปถึง.....ค่ะ ทั้งหมดนี้โดยประมาณค่ะ"
"ถูกต้อง.....แต่นั่นก้อแค่ส่วนหนึ่ง เทอรุ้รึป่าว ??.ว่าปีนี้โรงเรียนเราครบรอบกี่ปี ??"
"เอ๋.....45 ปีรึป่าวคะ ??"
"ใช่!! 45 ปี แร้วเทอลืมอัลไลไปรึป่าว ?? ถ้าลงท้ายปีด้วยเลข 5 โรงเรียนเราจะมีกิจกรรมอัลไล ??"
เอ๊ะ!! คุ้นๆน่ะ.....ฉันคุ้นๆอยุ่น่ะ พลางหันไปมองหน้าเพื่อนๆคณะกรรมการที่เหลืออีกประมาณ 5 คน ที่มีสีหน้าแตกต่างกันไป
"แกรจำไม่ได้จริงๆหย๋อฟาส??" เสียงใสๆของแป้งฝุ่น 1 ใน 5 ของคณะกรรมการนักเรียนโรงเรียนในปีการศึกษานี้
"ฉันจำไม่ได้ อัลไลหย๋อ ?? บอกหน่อยสิ"
"ไม่ต้องไปถามแป้งฝุ่น ครูจะบอกเทอเอง มันคือ 'กิจกรรมประเพณีสานสัมพันธ์โรงเรียน ครั้งที่ 5' เทอพอจะจำได้มั้ย ?? ว่าประธานนักเรียนมีหน้าที่อัลไล??"
ฉันอึ้งไปประมาณ 10 วิ แร้วจึงหันน่ากลับไปมองแป้งฝุ่นที่กลืนน้ำลายลงคอ และสีหน้าของคณะกรรมการนักเรียนอีก 4 คน ที่หน้าซีดลงเรื่อยๆ ส่วนฉันน่ะหย๋อ ??.....แทบจิเป็นลมเรยแหละ--'
"คณะกรรมการนักเรียนชุดใหม่ของปีการศึกษานี้ มีหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายตามแผนการที่ทางโรงเรียนเขียนให้โดยย่อๆ รวมถึงกิจกรรมที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ครูทำรายละเอียดทุกอย่างไว้หมดแร้ว มีอัลไลไม่เข้าใจมาถามก้อแร้วกัน แร้วนี่ก้อเอกสาร!!"
เอกสารจำนวน 6 เล่ม ที่มีความยาวประมาณหน้ากระดาษ A4 หนาไม่ต่ำกว่า 100 หน้า ใส่ปกใส เย็บห่วงกระดูกงูให้สวยงามเด่นสง่าอยุ่ตรงน่าฉัน.....กองเบ้อเริ่มเรย จิร้องไห้
"ครูไปก่อนน่ะ ก่อนออกจากห้องอย่าลืมปิดไฟ ปิดแอร์ และล็อกประตูให้เรียบร้อยล่ะ เข้าใจมั้ย ?? มิสภัทรวี พงศ์วิริยะพัฒน์"
"เข้าใจค่ะอาจารย์ สวัสดีค่ะ"
และแล้ว.....อาจารย์สุภาพรก้อลากสังขารออกไปจากห้องประชุมอย่างน่าชื่นตาบานแต่ฉันกับเพื่อนๆอีก 5คนนีสิ นั่งน่าซีดเป็นไก่ต้มจิ้มน้ำปลาเรย
"ฟาส แกคงรุ้น่ะว่าไอ้ประเพณีบ้าๆนั่นน้ะ แกต้องทำอัลไลบ้าง"
"ฉันรุ้ เพลง แกเองก้อไม่ได้โชคดีต่างจากฉันนักหรอกน่ะ"
"ทราบย่ะ แต่แกน่ะก้อรับบทหนักไม่ต่างจากฉันนักหรอก"
แร้วเราจะมาเถียงกันเองทำไมเนี่ย ฉันเลือกที่จะเงียบปากตัวเอง โดยการหยิบเอกสารปึกหนาๆนั้นขึ้นมาอ่าน
"ฟาส แกอ่านข้างหลังสิ อ่านทำไมข้างน่า น่าเบื่อจะตาย....ดูแผนปฏิบัติงานที่โรงเรียนเซนโจจัดมาให้สิ"
"เออ.....ขอบคุนมากน่ะเอมิ เเกก้อช่วยฉันอ่านด้วยล่ะกันน่ะ"
..............................................................................
(เมื่ออ่านเสร็จ)
"ฉันไม่อยากไปเรย"
"ไปเถอะน่ะ ไม่มีอัลไลร้ายแรงหรอก เเกจะกลัวอัลไลฟาส"
"ฉัน....ฉันกลัว เฮ้ย!! ไม่ได้กลัว แต่ฉัน.....ฉันไม่อยากเจอพีเฟิร์สน่ะ"
"อ๋อ.....พี่ชายฝาแฝดแกที่หล่อๆใช่มั้ย กรี๊ด!! ฉันจะได้เจอตัวเป็นๆอีกครั้งแล้วใช่มั้ยไอ้ฟาส"
"เก็บอาการหน่อยได้มั้ยเมษา แกนี่เล่นเสียเต็มที่เลยนะยะ เขาจ้างแกมาเล่นแค่ 30 แต่แกเล่นไปครบ 100 พอดีเลย"
"โธ่!! ก้อนิดๆหน่อยๆน่ะฟาส แหม....แกก้อทำเป็นห่วงไปได้"
เพื่อนฉันหย๋อเนี่ย พอพูดถึงผู้ชายหน่อย ก้อแปลงร่างเป็นปลากระดี่ได้น้ำเชียวน่ะ หึ!!
"แต่จริงๆประธานนักเรียนโรงเรียนโน้นก้อหล่อดีน่ะ แต่ฉันว่าท่าทางจะเอาเรื่องอยุ่เหมือนกัน" น้ำเสียงแห่วตำนานหลายยุทธภพของไอติม ที่นานๆจะพูดขึ้นมาสักที
"แกอย่าพูดให้ฉันขวัญเสียได้มั้ยไอติม ถ้าคนอื่นพูดฉันยังพอรับได้ แต่ถ้าแกพูด.....ฉันกลัวทุกที!!"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ยังไงพวกเราก้ออยุ่กะแกอยุ่แร้ว"
"พอเถอะ กลับหอเหอะ ฉันอยากอาบน้ำแร้ว เดี๋ยวเราค่อยมาปรึกษากันดีกว่า"
"โยเชเรยยยย งั้นเอมิขออาบน้ำคนแรกน่ะเคอะ อิอิ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ