มิติรักเบอร์มิวด้า(Bermuda of love)

              เมื่อนิติภูมิเดินมาตามทางแสงสว่างแล้ว สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือ เมืองที่คล้ายกับเมืองที่เขาเดินมา แต่ต่างกันตรงที่เมืองยังดูมีความเจริญรุ่งเรืองไม่ถูกทำลาย แต่ทว่าไม่เห็นมีใครอยู่เลยสักคน นิติภูมิได้ยินเสียงคนแก่นั่นอีกครั้งว่า

          "เจ้าจงเดินมาเรื่อยๆ แล้วเจ้าจะพบปราสาทของเจ้าหญิงแห่งท้องทะเล ที่นั่นข้าจะรอเจ้าอยู่"

หลังจากเสียงนั้นสงบลงนิติภูมิเดินต่อไปจนถึงปราสาทขนาดใหญ่คล้ายกับวังของกษัตร์ยังไงยังงั้น มีขนาดที่กว้างขวางและใหญ่โตมาก รอบๆปราสาทมีกำแพงล้อมรอบขนาดสูง3เมตร รอบๆตัวปราสาทใต้ทะเลลึกนี้มีแสงส่องลงมาใต้น้ำดูสบายตาราวกับอยู่ในห้วงแห่งธรรมชาติ  

          ครึ่นนนนนนนนนน จู่ๆประตูปราสาทก็เปิดออกเองโดยที่ไม่เห็นใครเปิดเลย นิติภูมิเริ่มย่างเก้าเข้าไปในตัวประสาท ลึกเข้าไปภายใต้ประตู นิติภูมิได้พบกับสัตว์ประหลาดปริศนาที่มีลักษณะมือยาวเล็บยาว เหมือนมือที่เคยมาช่วยเขาในตอนที่ถูกปลายักษ์โจมตี ซึ่งลักษณะตัวทั้งตัวของสัตว์ประหลาดตัวนั้นคือ มีลลักษณะตัวเเป็นเป็นกึ่งคนกึ่งปลาส่วนตัวเป็นคนหัวเป็นปลาชนิดปลาคราฟที่หน้าเหมือนคนมือรอบตัวก็เป็นอย่างที่กล่าวไว้ มันได้เอ่ยกับนิติภูมิว่า ตามข้ามาสิ

         เสียงของมันเหมือนกับคนแก่ผู้ชายที่นิติภูมิเคยได้ยินมันได้นำตัวนิติภูมิขึ้นไปบนตัวปราสาทชั้นบนสุด ระหว่างทางเดินเขามองดูรอบๆ เขารู้สึกเหมือนมีใครแอบมองเขาอยู่ทั้งๆที่ในปราสาทไม่มีใครเลย มีแค่สัตว์ครึ่งคนครึ่งปลากับเขาเเค่2คน เมื่อถึงชั้นบนสุด นิติภูมิได้พบประตูบานยักษ์ มันได้เปิดออกมาพร้อมแสงสว่างที่ส่งลงมาจากทะเล จุดที่แสงส่อง มันคือจุดบรรทมของเจ้าหญิงแห่งท้องทะเลที่สวมหน้ากากปลาอยู่ และส่วมชุดเกร็ดมรกตสีเขียว เธอมีนามว่า ซีดร้า

          และสัตว์ประหลาดกึ่งคนกึ่งปลาตัวนั้นได้เอ่ยขึ้นมาว่า “ตัวข้ามีนามว่า โกซุยเป็นองครักเจ้าหญิงซีดร้า และตรงหน้าเจ้าตอนนี้เจ้าหญิงแห่งท้องทะเลนามว่า เจ้าหญิงซีดร้า”

          ซีดร้า  โกซุย นี่นะหรอมนุษจากเบื้องบนหนะหึ๊!

          โกซุย ขอรับฝ่าบาท

เจ้าหญิงซีดร้าได้ถอดหน้ากากของเธอออกมา มันทำให้นิติภูมิหัวใจเเทบสลายเมื่อใบหน้าของเธอคือ อาจารย์บุษานั่นเอง แต่สายตาของเธอที่มองดูนิติภูมินั้นเป็นสายตาที่แลดูไม่มีเยื่อใยราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน

          นิติภูมิ  อาจารย์บุษบาครับ （นิติภูมิตกใจไปชั่วขณะและจะวิ่งเข้าไปหา）

          โกซุย  สามหาว！เจ้ากล้าดียังไงถึงมาพูดกับเจ้าหญิงเช่นนี้

          นิติภูมิ  จารย์คับ นี่ผมเองนะครับนิติภูมิไง อาจารย์ พูดพรางร้องร้องไห้ไป

          ซิดร้า พอได้แล้ว เจ้าหมอนี่เป็นใครกันบังอาจมาสามหาวกับข้า ถ้าเจ้ายังไม่เลิกพูด ข้าจะ                    ให้คนของข้าขุดหัวเจ้า ที่ข้าให้โกซุยนำเจ้ามาที่นี่เพราะว่า เจ้ากำลังตกอยู่ในอันตราย                  หนะสิ 

         นิติภูมิ นี่มันอะไรกันครับเกิดอะไรขึ้นกันเเน่ช่วยบอกผมให้ละเอียดที

         โกซุย  ที่นี่คือเมืองลับแล ที่มีอารยธรรมที่ยาวนานกว่า5000ปี แต่ก่อนเมืองแห่งนี้ เคยเต็มไปด้วยความเจริญรุ่งเรืองแต่ทว่า ประชาชนคิดไม่ซื่อก่อกบฏ ได้แยกตัวออกจากกันและขอไปสร้างเมืองใหม่อยู่กันเองและบุกเบิกกันเอง โดยพวกเขากล้าขัดคำสั่งขององค์หญิงรุ่นเเรก เธอชื่อว่า มัทนา เจ้าหญิงมัทนาคือเจ้าหญิงรุ่นแรกของเมืองเเห่งนี้ ส่วนเจ้าหญงิซีดร้าคือรุ่นปัจจุบัน ประชาชนรุ่นแรกต่อต้านเจ้าหญิงมัทนาและได้หนีไปบุกเบิกเมืองของตนเอง แต่ทว่าไม่เพียงเท่านั้น ในช่วงเวลานั้น เจ้ามังกรใต้ภูเขาในดินแดนลึกลับได้ปรากฏตัวและจับพวกประชาชนกินและนำพวกพ้องมาครอบครองดินเเดนใต้สมุทร แต่รุ่นทวดของพวกเราเมืองใต้สมุทรก็ได้คอยปกป้องเมืองใต้สมุทอยุ่เรื่อยมา ซึ่งคนที่ปราบมังกรยักษ์ได้คือ เจ้าหญิงมัทนานี่ละและนางได้ผนึกมันไว้ตลอดการที่หุบเขามรณะใต้ทะเลลึก  นั่นไงรูปทางซ้ายคือเจ้าหญิงทมัทนากับเจ้ามังกรอสูรร้ายนั้น   และในตอนนี้เหมือนกับว่ามันจะกลับมา และได้เรียกพวกพ้องอสูรของมันมาเพื่อยึดเมืองของเราอีกเช่นเคย มันมีอำนาจพอที่จะดูดทุกอย่างจากโกลเบื้องบนลงมา ส้รางกระเเสน้ำวนสามเหลี่ยมขึ้นเพื่อกลืนกินทุกอย่าง เจ้าเองก็คือ1ในนั้นแต่ทว่าเจ้าถูกข้าช่วยไว้ก่อนไงละ ส่วนเรื่องนี้ทางเราเองก็ทำอะไรไม่ได้มันได้แต่โจมตีเราอยู่บ่อยครั้ง ทางเราได้แต่ต้าน เห้ออ

          ซีดร้า  เจ้าไม่ต้องกลัวไปหรอก โกซุย ข้าจะไม่ยอมให้ผู้ใดมาทำลายเมืองของเราอีกเช่น                     เคยแน่ เจ้ามนุษย์เบื้องบนที่เจ้าบอกว่าข้าคือบุษบาอะไรนั่น ข้าว่าเจ้าคงเข้าใจผิด เพราะข้าคงหน้าตาเหมือนเขาสินะ แต่ข้าไม่ใช่บุษาหรอกข้าขอย้ำ ข้าคือซีดร้า คนที่เจ้าพูดถึงคงเป็นครูีท่เจ้ารักมากเลยสินะ ข้าเสียใจด้วยนะ ที่ช่วยเธอไว้ไม่ทัน เพราะทุกครั้งที่มีมนุษย์ตกลงมา ทางพวกข้าก็ได้พร้อมช่วยเหลือ แต่ภาพที่เห็นมันน่าสลดยิ่งนักผู้คนตายเกลือนลอยเต็ม ข้าได้เเต่โทษตัวเองนะว่าทำไมข้าถงึปกป้องใครไม่ได้ เจ้าคือรายแรกที่ถูกช่วยไว้ได้ 

         นิติภูมิ ไม่ ไม่ ไม่จริง ไม่จริง ไม่จริงงง ฮืออออ ไม่จิงฮืออออออ  

นิติภูมิได้กอดเจ้าหญิงซีดร้าและได้เเต่บ่นกับเธอว่ายังไงเธอก็คือ บุษบา ทางเจ้าหญิงซีดร้าเองก็ได้มองหน้ากับโกซุยด้วยอาการที่เห็นใจ และพูดกับนิติภูมิอีกทีว่า 

          ซีดร้า  เจ้าฟังข้านะ ข้าเข้าใจถึงความรู้สึกที่เจ้าสูญเสียคนรักไป แต่ความจริงก็คือความจริงนะ เราแก้ไขอะไรไมไ่ด้ ข้าจะส่งเจ้ากลับไป แต่การจะกลับไปนั้น ต้องใช้เวลา เพราะว่าใครที่เข้ามาจากสามเหลี่ยมนั่นจะไม่มีทางออกไปได้นอกจาก จะต้องปราบเจ้ามังกรคืนชีพนั่น เราต้องร่วมมือกันนะเพื่อท้องทะเลที่สวยงามเเห่งนี้ เพื่อทุกๆชีวิต และเพื่อเจ้า นะ 

         นิติภูมิ  ครับ ฮือๆ 

ในวันนั้นนิติภูมิได้รู้เรื่องทุกอย่าง เขาได้มาเป็นสมาชิกผู่้กล้าเเห่งท้องทะเล โกซุยได้ใช้มนวิเศษเปิดดวงตาให้นิติภูมิได้เห็นเหล่าประชาชนของเขาที่อยุ่ในตัวเมือง นิติภูมิถึงได้เห็นประชาชนที่เป็นกึ่งคนกึ่งปลาอาศัยอยู่ในตัวเมืองอย่างแน่นหนา เหมือนอย่างตอนที่นิติภูมิเข้ามาในปราสาทนี้เเล้วรู้สึกเหมือนมีใครมองอยู่นั่นก็คือพวกสนมในปราสาทของซีดร้านี่เอง หลังจากโดนมนต์วิเศษจึงได้รู้ว่าสิ่งที่มองเขาอยู๋คือ มนุษปลาสาวสวยนางสนมของปราสาทนี่เอง 

     ในคืนวันนั้น โกซุยได้จัดหาห้องพักให้ ซึ่งทุกคนต่างเข้านอนกลับเข้าบ้านกันหมดทั้งบ้านทั้งเมือง ในคืนนั้นนับได้ว่าเป็นคืนเศร้าของนิติภูมิ เพราะเขาได้แต่ห่วงหาอาลัยถึงอาจารย์บุษา นอนร้องไห้เกือบทั้งคืน แต่สวรรค์ได้เปิดทางทันใดนั้น เจ้าหญิงซีดร้าไดเดินเข้ามาในห้องของนิติภูมิ และบอกว่ากับนิติภูมิว่า 

          ซีดร้า  นิติภูมิ เจ้าตื่นขึ้นมาก่อนสิ

          นิติภูมิ  เอ๊！เจ้าหญิง มีอะไรหรอครับ

          ซีดร้า   อย่าร้องไห้ไปเลยนะ ฉันนี่ละบุษบา

          นิติภูมิ เอ๋！！！！

          ซีดร้า  ตอนที่เธอคนนี้ตกลงมาใต้ท้องทะเล ข้าได้ช่วยเธอผู้นี้ไว้ และเข้าไปอยู่ในร่างของ                     เธอผู้นี้ จริงๆแล้วซีดร้าเป็นแค่ดวงจิตของท้องทะเล ไม่มีตัวตนหรอกนะ เมื่อข้าเข้า                     มาในร่างของเธอผู้นี้แล้ว เธอผู้นี้ขจะจำความได้ก็ต่อเมื่อสามเหลี่ยมมรณะได้หยุด                     ลง เจ้าไม่ต้องกลัวนะ ข้าจะช่วยทั้งเจ้า และผู้หญิงคนนี้จิงๆเล้ว โกซุยอีกคนที่รู้เรื่องนี้แต่ทว่า ไม่อยากให้คนอื่นรู้ เพราะถ้าเขารู้ทุกคนจะเเต่กตื่น ดีไม่ดีอาจมีพวกกบฏอยู่ในวังของข้าอีก ข้าถึงได้มาคุยกับเจ้านอกรอบนี่ไง ถ้าดวงจิตข้าถูกทำลาย เธอผู้นี้ก็จะตาย เพราะงั้นข้าถึงได้มาขอความร่วมมือจากเจ้าให้เ)้นทหานของเมืองนี้ไงละ และช่วยพวกเจ้าออกไปจกาที่นี่ เพราะฉนั้นเจ้าต้องมีสติ ทำตามกฏ และทุกอย่างจะราบรื่น คืนนี้หนะนอนซะนะ และพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ข้าขอโทษนะที่ต้องพูดเเรงกับเจ้าเมื่อเช้านี้ 

          นิติภูม   ครับ （นิติภูมิได้ฟังเรื่องดังกล่าว มันทำให้เขาเกิดเเรงที่จะสู้เพื่อพิชิตหัวใจขอ            งอ.บุษบาให้กลับมาเป้นปกติให้ได้） 

หลังการสนทนาจบลงเจ้าหญิงซีดร้าได้ใช้ริมฝีปากอันงดงามของเธอเเนบลงที่เเก้มของนิติภูมิอย่างนุ่มนวลเพื่อเเสดงถึงความจริงใจของเธอที่จะช่วยเหลือนิติภูมิ คืนนั้นนติภูมิก็ได้หลับอย่างสบายในคืนนั้น ภารกิจพิชิตหัวใจของนิติภูมิจะเป็นอย่างไรพอตื่นขึ้นมาติดตามต่อตอนที่4ครับ