Chat Love ข้อความส่งรัก
เขียนโดย 
SkayBlak
วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.40 น.
แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558 13.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) แชท
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมเชื่อว่าทุกคนมีความรัก และความรักเองก็มีหลายรูปแบบเช่นกัน ขึ้นอยู่กับว่าเราจะพบเจอความรักในรูป
แบบใหน ยกตัวอย่างเช่นตัวผม ที่มีความรักแตกต่างออกไปจากคนทั่วไป หรืออาจมีคนบางกลุ่มที่อาจพบเจอ
เรื่องราวแบบผม เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในโลกออนไลน์ ที่พวกเราหลายๆคนใช้เป็นส่วนหนึ่งในกิจวัตรประจำ
วันอย่างการเล่น เกมส์ ไลน์ ทวิตเตอร์ หรือเฟชบุ๊คเองก็ตาม
เรื่องราวความรักของผม มันได้เหกิดขึ้นมาแบบพิศดารในความคิดของตัวเอง
...วันนั้นเป็นวันที่ผมกำลังมองหากับความรัก...เพียงเพราะแค่ความเหงาและความต้องการใครสักคน...
จนกระทั่งพี่ที่ผมรู้จักในเฟชบุ๊คได้แนะนำเค้า...ให้ผมได้รู้จัก..กับเค้า
"เฮียครับ มึงเอาใครมาให้กูครับแม่งโคตรจะหยิ่งเลยสัส!!"
นิ้วเรียวของผมกดแป้นพิมมือถือลงในช่องใส่ข้อความด้วยความหงุดหงิด ใช่ครับ หลังจากที่เฮียแนะนำมันมา
ให้ผมได้รู้จัก ผมก็เลยได้คุยกับมัน แต่ปัญหาคือที่ว่า แม่งหยิ่งสัสๆ!! คือกุพิมยาวเป็นลางรถไปกลับตอบกลับ
มาแค่นิดเดียวอย่างกะจะประหยัดแรงพิม
[เออน่า ลองคุยๆกันไปก่อนถ้าไม่เวิร์คเดี๊ยวเฮียหาให้ใหม่]
ข้อความถูกส่งมายังเครื่องของผม
"ควยเถอะ กุคงประสาทแดกก่อนที่จะได้มันแน่!!"
ครั้งนี้ผมสบถออกมาเป็นคำพูดแรงๆ ให้ลองคุยไปก่อนนี่กูคุยมาสักพักแม่งยังไม่เห็นมีเหี้ยอะไรเลย
ติ๊ง...
เสียงข้อความเข้ามาอีกครั้ง ผมรีบเปิดอ่านดูทันที มันเป็นภาพแคปหน้าจอโทรศัพท์ที่มีการคุยกัน
ผมอ่านข้อความนั้นแล้วก็นึกขำ ทำไมน่ะหรอครับ? ก็ไอ้คนที่มันหยิ่งใส่ผมนั้นแหละ เสือกไปบอกกับเฮียเค้าว่า
แม่งสู้ผมไม่ไหวเพราะผมดันคุยเก่งเกินมัน ตลก...
ผมเลยส่งข้อความไปหามันแทน เห็นแบบนี้ในแชทผมคุยแม่งโคตรสุภาพกับมันเลย
"อายผมหรอครับ?"
ผมส่งข้อความไป
ติ๊ง...
ผมเปิดดูข้อความที่ส่งเข้ามาในเครื่อง
[ปล่าว]
...เหี้ย....เห็นมั้ยล่ะครับ ดูแม่งมันตอบน่าคุยด้วยชิปหายเลยอ่ะ
"แล้วทำไมเห็นไม่ค่อยตอบผมจัง"
ผมพิมส่งกลับไป ติ๊ง....
[ผมทำงาน]
กูคงเชื่อ ทำงานบ้างพ่องไปคุยอยุ่กับเฮียกุ ตกลงมึงจะจีบกุรึจีบเฮียกุว่ะสัส -*-
"งั้นผมไม่กวนดีกว่า"
ติ๊ง....
[ไม่เป็นไร ทำเสร็จแล้ว]
...ตอแหล มึงไม่ได้ทำตั้งแต่เเรก
"งั้นหรอครับ"
...ติ๊ง.....
[อืม]
กูอยากเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้งงงงงงงงงง!!!!
กะจิตกะใจมึงจะตอบยาวกว่านี้ได้มั้ย
"แล้วชื่ออะไรหรอครับ?"
คุยกันมาเป็นชาติกูเพิ่งมาถามชื่อ เจริญ...
[เฟิร์ส]
อ่าห้ะ....
"ผมทินน้ะ"
ติ้ง....
[อืม]
....ยุบหนอพองหนอ...ใจเย็นๆไอ้ทิน...
"อายุเท่าไรหรอครับ?"
เดาได้ว่าต้องอายุมากกว่ากู กูแม่งเด็ก....สัส...
[18]
กูว่าแล้ว แก่กว่ากูชิปหาย เหี้ยๆ
"ผม14 เอง"
ติ้ง...
[อืม]
...ย้ากกกกกกกกก!!!!
ผมเปิดอ่านข้อความนั้นเสร็จก็ไปคุยกับเฮียแทน
"เฮียมึงเอามนุษย์ใบ้มาให้กูหรอสาสสสสส!!!?"
ติ้ง....
[ไมว่ะ??]
"ตอบแม่งโคตรมีชีวิตชีวาเลยเหี้ย"
ติ้ง....
[มันแค่อาย เชื่อกูๆ]
อายพ่อง....อายบ้านมึงตอบกวนตีนเงี้ย-*-
"อายบ้านมึงแบบนี้หรอเฮีย..กูโคตรจะปลื้ม"
ผมรัวนิ้วพิมลงไปก่อนกดส่ง
ติ้ง......
[มันบอกว่ามันคุยไม่ค่อยเก่ง โอเคน้ะ]
โอเค จบข่าว.....
"กุไม่เอามันว้อยยยยยยย!!!!"
ผมรีบพิมส่งไปอย่างรวดเร็วด้วยความโมโห ติ้ง....
[เอ้า...ลองดูๆไปก่อนดิว่ะคนอุส่าแนะนำให้รู้จัก]
..-*- กูไม่เอาก้อคือไม่เอา ยังจะให้กูลองๆดูอีก...
ผมปิดข้อความทิ้ง แล้วโยนโทรศัพท์ลงเตียงก่อนกระโดดนอนตามลงไป
"คนเหี้ยไรเย็นชาชิปหายเลย"
ผมบ่นพึมพำกับตัวเองในขนะที่เอาหน้าฟุบกับหมอน
ผมชื่อ ทิน อายุ 14 ปี
สูง 162 ซม น้ำหนัก 42 กก. สถานะตอนนี้ โสด.. เลยอ้อนวอนเฮียช่วยหาแฟนให้หน่อย
มันก้อหาให้จริงๆน้ะ หาผู้ชายเหี้ยๆมาให้กู..เฮียแม่งรักกูจัง..สัส...
"โอ้ยยยยย เบื่อออออออออออ"
ผมโวยวายอยู่ในห้องของตัวเอง ปิดเทอมทำไมมันถึงได้น่าเบื่อแบบนี้กันว่ะ...
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งก่อนกดพิมข้อความลงไป
"สวัสดีครับเฟิร์ส"
ผมกดส่ง..รอสักพักก่อนที่ข้อความจะถูกส่งกลับมา
ติ้ง....
[ครับ]
"ทำอะไรอยู่หรอครับ?"
ต้องทำตัวตีสนิทไว้ก่อน ไหวไม่ไหวค่อยมาคุยกันอีกทีล่ะกัน
ติ้ง.....
[ทำงานครับ]
ขยันดีนี่หว่าาาาา...
"ขยันจังเลยน้ะครับ"
ติ้ง....
[ก้อน้ะครับ]
ไอ้สัสนี่บ้ายอ....
"แล้ว...ตกลงจะคบกับผมมั้ยครับ?"
เข้าประเด็นแม่งเลยกู ผมเป็นไบครับ ยังไงก้อได้อยู่แล้ว
[........คบครับ]
จุดมึงเยอะมว้าก....
"ตกลงแล้วน้ะครับ งั้นก้อโอเค คบก้อคบเอ้า"
คือกูงงประโยคตัวเองจัง กูถามเค้าไม่ใช่เค้าถามกูนี่หว่า
[ครับผม]
....เออ....กูจะดีใจดีมั้ยได้แฟนเย็นชาเนี่ย...
"ผมขอตัวไปซื้อของก่อนน้ะ"
ผมพิมออกไปกดส่ง ก่อนออกจากเฟชบุ๊ค....
"เห้อ....กูต้องคิดผิดแน่ๆ..."
ผมนอนหงายมองเพดานสีขาวสะอาดไปมา ปล่อยให้ตาค่อยๆหลับลงก่อนตื่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
...กูต้องไปซื้อของนี่หว่า....
[ห้างสรรพสินค้า]
ผมเดินเล่นวนไปวนมาหลังออกมาจากบ้านจนมาถึงที่นี่ อันที่จริงผมแค่มาเที่ยวเล่นเฉยๆ..
ก็มันน่าเบื่อนี่หว่า...
ผมมุ่งหน้าตรงไปที่เกมเซนเตอร์ เดินหาเครื่องที่ตัวเองพอจะเล่นได้สนุกๆ
"ไอ้แต้ม มึงรู้ข่าวเรื่องไอ้เฟิร์สมีแฟนยังว่ะ?"
ผมได้ยินกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งคุยกันอยู่ข้างหลัง ซึ่งผมก้อไม่ได้สนใจอะไรมากมายตั้งแต่แรก
แต่ทว่าเมื่อชื่อคุ้นหูมันเข้ามาที่โสนประสาทมันก้ออดไม่ได้ที่จะหยุดฟัง...ผมเลยแกล้งเลือกเล่น
เครื่องเล่นที่อยู่ใกล้ที่สุดเพื่อแอบฟัง นั่นก้อคือ...ชู้ตลูกบาสเข้าห่วง เกมส์ตั้งแต่สมัยใหนว่ะนั้น..
กูเล่นทีไรแม่งมากสุดได้แค่ 6 แต้มเอง...ผมหลอดเหรียญก่อนที่จะหยิบลูกบาสทำเป็นชู้ตเล่น
หูก้อคอยฟังที่กลุ่มวัยรุ่นพวกนั้นคุยกัน เป็นกลุ่มเด็ก ม.ปลาย ราวๆม.6 เพราะแต่ล่ะคนอยาก
จะบอกว่า มึงเปรตมาก... มีประมาณ 4-5 คน ยืนคุยกันอยู่ที่เกมส์ยิงซอมบี้ ซึ่งมันอยู่ข้าง
หลังผม แต่ล่ะคนจัดว่าหน้าตาดูดีระดับเทพบุตร..แต่ก้อสู้กูไม่ได้กูหล่อกว่าาาาา 5555+
"ยังว่ะ..ใครแม่งเป็นผู้โชคร้ายคนนั้นว่ะ?"
อีกคนหนึ่งพูดขึ้น ผมก้อแกล้งเล่นไปส่งๆเหมือนจะตั้งใจฟังมากกว่า อยากรู้ว่ามันใช่คนเดียว
กันกับที่กูคุยด้วยป่าวว่ะ?
"เห็นว่าเเม่งเป็นเด็ก ม.2 กินเด็กว่ะห่านี่อ่ะ"
คนผมสีแดงเพลิงพูดขึ้น ท่าทางเจ้าชู้ไม่น้อย
"ห้ะ!? ไอ้เฟิร์สคบเด็ก ม.2 "
คนที่ยิงเกมส์อยู่หันมาให้ความสนใจกับการสนทนา
"เออดิ...เห็นว่าชื่อ..ชื่อ..เออ!..ชื่อ ทิน!!!"
โป๊ก!!! ตุ้บ!!!
ไม่ต้องสงสัยว่ามันคือเสียงอะไรครับ มันเป็นเสียงที่ผมชู้ตบาสไปโดนขอบห่วงแล้วเด้งมาโดน
ที่หน้าผากผมเองหลังจากที่ได้ยินประโยคที่ว่าแฟนไอ้นั่นเป็นใคร กูว่าแค่เด็ก ม.2 นี่กูก้อคุ้นๆ
แล้วน้ะ มันเลยทำให้ผมหงายเก๊งลงไปกับพื้น พวกกลุ่มข้างหลังก้อเลยพากันหันมาดูก่อนที่คน
ผมสีดำจะช่วยพยุงผมลุกขึ้น
"เป็นอะไรรึปล่าว?"
เค้าถามผม ผมกุมที่หน้าผากตัวเองที่ตอนนี้คงแดงแจ๋เป็นรอยลูกบาสไปแล้วแน่ๆก่อนจะบอกออก
ไป มีอาการเซเล็กน้อย -..-
"ม..ไม่เป็นไรครับ..ขอบคุณ"
ผมพูดก่อนเงยหน้ามองคนที่ช่วยพยุงผมขึ้นมา .........เอ้อ....... หล่อ....สาสสสสสสสสส!!!!!
ผมนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งกับหน้าตาของคนตรงหน้า ดวงตาสีฟ้ามรกตสดใส ผมสีดำสนิทที่ยาวระถึง
ต้นคอ ผิวขาว หน้าเรียวตัวสูง ปากอมชมพู..อ้ากกกก!!!ในโลกนี้มีคนหล่อกว่ากรุววว..
รับม่ายด้ายยยยยT-T....
"ครับ...แต่พี่ว่าเราเป็นหนักเลยน้ะ...ดูสิหน้าผากแดงเลย"
เค้าว่าก่อนจะเอามือมาเลิกหน้าผากผมขึ้นดู ผมรู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนผะผ่าวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
"เห้ยๆ..ไอ้เฟิร์สน้องเค้าหน้าแดงแจ๋กว่าเก่าแล้วมึง"
คนที่ชื่อแต้ม(ใช่ป่าวว่ะ)พูดขึ้น ก่อนเก็บลูกบาสโยนเข้าเครื่องให้ผมโดยการโชว์ออฟโยงลงห่วง
อย่างแม่นยำ..มึง..จำไว้..ตังกูน้ะไอ้สัสมาทำแต้มแย่งกูได้ไง(งกแม้กระทั่งแต้ม)..
"เป็นอะไรรึป่าว? แล้วน้องไปเล่นอีท่าใหนให้บาสมันกระเด็นใส่หน้าได้ล่ะนั่น"
กูคงเล่นท่าตุ๊กแกมั้งถามได้...กูคนน้ะสัส...
"ปล่าวครับ..แค่เหม่อไปหน่อย"
ผมตอบส่งๆไป ลูบหน้าผากไปมา อู้ยยยยย ระบม
"หรอ? แล้วน้องชื่ออะไรอ่ะครับ?"
คราวนี้อีกคนถาม คนผมแดงที่ผมบอกท่าทางเจ้าชู้น่ะ ..มันก้อหล่อน้ะ...กูหมั่นไส้ๆ
"...เอ่อ.....เอ่อ..."
เอาไงดีล่ะกู....ถามชื่องี่้ถ้ากูตอบไปว่ากูชื่อ ทิน นี่มันจะเกิดอะไรขึ้นว่ะ??? T-T
.......TBC...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
