Luv is next to me ^^~
9.7
เขียนโดย angoon_np
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.08 น.
15 ตอน
4 วิจารณ์
16.39K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2559 00.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ลางสังหรณ์แปลกๆ (¬ ¬)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ Luv is next to me ^^~ ตอนที่ 7
(ต่อจากตอนที่แล้ว)
" อ้าว จ๊าบ หวัดดี" <<< ไอ้อาร์ตเจ้าเก่า
" เออ หวัดดี และอีกอย่างหนึ่งเราไม่ได้ชื่อ"จ๊าบ"ด้วย(-*-)" <<< ฉัน
" จ๊าบ จ๊าบ จ๊าบ จ๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆ" <<< อาร์ต มันยังไม่หยุดแหกปาก อะไรกัน นักกันหนา ถ้าคิดถึงจ๊าบก็ไปหามันซะสิ มาบ่นกับเราทำไม
" ตอนนี้ จ๊าบจะอยู่ไหนกันนะ" <<< อาร์ต ยังไม่หุบปาก
" อยู่บ้านดิ ถามได้" <<< ฉัน
" รู้อยู่แล้ว ว่าเธอต้องตอบแบบนี้ ไม่น่าถามเลย" <<< ไอ้อาร์ต ถ้ารู้อยู่แล้วจะ มาถามทำไม ไม่เข้าใจความคิดมันเลยจริงๆ -*-
" ดูสิ กระเป๋าที่เธอถือก็ชื่อ"จ๊าบ" หิ่งห้อยตัวนั้นก็ชื่อ"จ๊าบ" อะไรๆก็ชื่อ"จ๊าบ" <<< ไอ้อาร์ต ที่แท้มันก็อยากจะสื่อกับเราว่าทุกอย่างชื่อ"จ๊าบ"นี่เอง สงสัยจะคิดถึงมันมาก ฉันยืนฟังมันบ่นคิดถึงจ๊าบมาได้ซักพัก จนกระทั่งพ่อของเจมารับ แต่เจ้าตัวไม่ยอมออกมาซักที เพราะมัวแต่แก้โจทย์ปัญหาอยู่ ไม่รู้จะจริงจังไป ถึงไหน เดี๋ยวค่อยทำทีหลังก็ได้นี่
" จ๊าบ จ๊าบ จ๊าบๆๆๆๆๆๆ" <<< ไอ้อาร์ต นี่ขนาดมีผู้ใหญ่อยู่ มันยังไม่ยอมหุบ ปากอีก เชื่อมันเลย หลังจากนั้น ไม่นานแม่ของฉันก็มารับ ในระหว่างที่ฉัน กำลังจะข้ามถนนนั้นเอง
" บ๊ายบาย องุ่น บ๊ายบาย ^^" <<< ไอ้อาร์ต ดูสิ มันยังมีหน้ามาบอกบ๊ายบายอีก
" เออ บ๊ายบาย ไปก่อนนะ" <<< ฉัน ความจริงฉันไม่อยากจะพูดกับมันซักเท่าไหร่ ดูที่มันทำกับฉันสิ ไม่น่าให้อภัย เลยจริงๆ ทันใดนั้นเอง พ่อของเจก็มองมาทางฉันใหญ่ จนกระทั่งฉัน ขึ้นรถไปแล้ว ตอนแรกฉันก็ไม่รู้เรื่องนี้หรอกจน กระทั่งขึ้นมาบน รถแล้ว แม่ถึงมา บอกกับฉัน ตอนนี้ฉันเริ่มมีลางสังหรณ์แปลกๆ ซะแล้วสิ รู้สึกไม่ดีเอา ซะเลย =O=; พวกคุณว่ามั้ยล่ะ
หลังจากวันนั้น ในวันต่อมาฉันก็เอาเรื่องนี้ไปเม้าท์กับมี๊ทีโรงเรียนต่อ
" มี๊อ่า เค้าไม่เข้าใจเลยนะ ทำไมพ่อเจต้องมองเค้าด้วยก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ตอนที่ไอ้อาร์ตเถียงกับเค้าเรื่องจ๊าบ ยังไม่เห็นสนใจเลย แต่พอพูดชื่อองุ่นปั๊บ หันมา มองเลยอ่าหรือว่า เค้าไปทำอะไรให้เจไม่ชอบ มันก็เลยไปฟ้องพ่อซะเลย T^T แต่เค้าคิดว่าเค้าไม่เคยทำอะไรแบบนั้น มั้งนะ =_=" <<< ฉัน
" เราว่าเจต้องไปเล่าอะไรเกี่ยวกับองุ่นแน่ๆเลย *^*" <<< ชมจัง
" บางทีนะ เค้าอาจบอกพ่อเรื่องที่ตัวเองชอบเธอก็ได้ เจ้าตัวสนิทกับพ่อตัวเอง จะตาย น่าจะเล่าทุกเรื่องให้ฟัง" <<< มี๊
" บ้าเหรอ จะเป็นไปได้ไง เจไม่มีทางมาชอบเค้าหรอก เค้าไม่เห็นมีดีอะไรซัก อย่าง คนแบบเค้าน่ะไม่มีใครมาชอบหรอก เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดเลย" <<< ฉัน
" ก็ไม่แน่หรอกนะ" <<< ชมจังและมี๊พูดขึ้นพร้อมกัน ในตอนนั้นเจก็เดินมา ทางที่เรานั่งกันอยู่ อะไรกัน ตายยากชะมัด พูดปุ๊บมาปั๊บเลย
" พวกเธอคุยอะไรกันอยู่" <<< เจ
" ไม่มีอะไรซักหน่อย" <<< ฉัน
" ไม่มีอะไรได้ยังไง ก็เห็นจะจะว่าคุยกันอยู่ ยังมีหน้าบอกว่าไม่อีก" <<< เจพูด เสร็จก็เดินมาเขกหัวฉันทีนึง แล้วก็เดินไปที่อื่น อะไรวะ! เดินมาเขกหัวคนอื่น แล้วก็เดินหนีไปดื้อๆนี่นะ นิสัยไม่ดีเลยจริงๆ -*- จะไปบอกได้ยังไงว่ากำลัง นินทาเธอนั่นแหล่ะ ใครกล้าก็เก่งแล้ว จริงมั้ยอ่ารีดเดอร์ =-=
ตอนนี้ค่อนข้างนาวไปหน่อย อย่าพึ่งเบื่อไรท์นะ U.U รีดเดอร์ว่าไงล่ะ คิดว่าเจชอบหงุ่นรึป่าว เห็นชอบมาอยู่ใกล้ๆหงุ่นจัง '^' บางทีเค้าอาจจะไม่คิดไรก็ได้นะ แบบนั้นหงุ่นก็น่าสงสารแย่น่ะสิ เรื่องจะเป็นยังไงต่อฝากติดตามกันด้วยนะ ^^
(ต่อจากตอนที่แล้ว)
" อ้าว จ๊าบ หวัดดี" <<< ไอ้อาร์ตเจ้าเก่า
" เออ หวัดดี และอีกอย่างหนึ่งเราไม่ได้ชื่อ"จ๊าบ"ด้วย(-*-)" <<< ฉัน
" จ๊าบ จ๊าบ จ๊าบ จ๊าบๆๆๆๆๆๆๆๆ" <<< อาร์ต มันยังไม่หยุดแหกปาก อะไรกัน นักกันหนา ถ้าคิดถึงจ๊าบก็ไปหามันซะสิ มาบ่นกับเราทำไม
" ตอนนี้ จ๊าบจะอยู่ไหนกันนะ" <<< อาร์ต ยังไม่หุบปาก
" อยู่บ้านดิ ถามได้" <<< ฉัน
" รู้อยู่แล้ว ว่าเธอต้องตอบแบบนี้ ไม่น่าถามเลย" <<< ไอ้อาร์ต ถ้ารู้อยู่แล้วจะ มาถามทำไม ไม่เข้าใจความคิดมันเลยจริงๆ -*-
" ดูสิ กระเป๋าที่เธอถือก็ชื่อ"จ๊าบ" หิ่งห้อยตัวนั้นก็ชื่อ"จ๊าบ" อะไรๆก็ชื่อ"จ๊าบ" <<< ไอ้อาร์ต ที่แท้มันก็อยากจะสื่อกับเราว่าทุกอย่างชื่อ"จ๊าบ"นี่เอง สงสัยจะคิดถึงมันมาก ฉันยืนฟังมันบ่นคิดถึงจ๊าบมาได้ซักพัก จนกระทั่งพ่อของเจมารับ แต่เจ้าตัวไม่ยอมออกมาซักที เพราะมัวแต่แก้โจทย์ปัญหาอยู่ ไม่รู้จะจริงจังไป ถึงไหน เดี๋ยวค่อยทำทีหลังก็ได้นี่
" จ๊าบ จ๊าบ จ๊าบๆๆๆๆๆๆ" <<< ไอ้อาร์ต นี่ขนาดมีผู้ใหญ่อยู่ มันยังไม่ยอมหุบ ปากอีก เชื่อมันเลย หลังจากนั้น ไม่นานแม่ของฉันก็มารับ ในระหว่างที่ฉัน กำลังจะข้ามถนนนั้นเอง
" บ๊ายบาย องุ่น บ๊ายบาย ^^" <<< ไอ้อาร์ต ดูสิ มันยังมีหน้ามาบอกบ๊ายบายอีก
" เออ บ๊ายบาย ไปก่อนนะ" <<< ฉัน ความจริงฉันไม่อยากจะพูดกับมันซักเท่าไหร่ ดูที่มันทำกับฉันสิ ไม่น่าให้อภัย เลยจริงๆ ทันใดนั้นเอง พ่อของเจก็มองมาทางฉันใหญ่ จนกระทั่งฉัน ขึ้นรถไปแล้ว ตอนแรกฉันก็ไม่รู้เรื่องนี้หรอกจน กระทั่งขึ้นมาบน รถแล้ว แม่ถึงมา บอกกับฉัน ตอนนี้ฉันเริ่มมีลางสังหรณ์แปลกๆ ซะแล้วสิ รู้สึกไม่ดีเอา ซะเลย =O=; พวกคุณว่ามั้ยล่ะ
หลังจากวันนั้น ในวันต่อมาฉันก็เอาเรื่องนี้ไปเม้าท์กับมี๊ทีโรงเรียนต่อ
" มี๊อ่า เค้าไม่เข้าใจเลยนะ ทำไมพ่อเจต้องมองเค้าด้วยก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ตอนที่ไอ้อาร์ตเถียงกับเค้าเรื่องจ๊าบ ยังไม่เห็นสนใจเลย แต่พอพูดชื่อองุ่นปั๊บ หันมา มองเลยอ่าหรือว่า เค้าไปทำอะไรให้เจไม่ชอบ มันก็เลยไปฟ้องพ่อซะเลย T^T แต่เค้าคิดว่าเค้าไม่เคยทำอะไรแบบนั้น มั้งนะ =_=" <<< ฉัน
" เราว่าเจต้องไปเล่าอะไรเกี่ยวกับองุ่นแน่ๆเลย *^*" <<< ชมจัง
" บางทีนะ เค้าอาจบอกพ่อเรื่องที่ตัวเองชอบเธอก็ได้ เจ้าตัวสนิทกับพ่อตัวเอง จะตาย น่าจะเล่าทุกเรื่องให้ฟัง" <<< มี๊
" บ้าเหรอ จะเป็นไปได้ไง เจไม่มีทางมาชอบเค้าหรอก เค้าไม่เห็นมีดีอะไรซัก อย่าง คนแบบเค้าน่ะไม่มีใครมาชอบหรอก เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดเลย" <<< ฉัน
" ก็ไม่แน่หรอกนะ" <<< ชมจังและมี๊พูดขึ้นพร้อมกัน ในตอนนั้นเจก็เดินมา ทางที่เรานั่งกันอยู่ อะไรกัน ตายยากชะมัด พูดปุ๊บมาปั๊บเลย
" พวกเธอคุยอะไรกันอยู่" <<< เจ
" ไม่มีอะไรซักหน่อย" <<< ฉัน
" ไม่มีอะไรได้ยังไง ก็เห็นจะจะว่าคุยกันอยู่ ยังมีหน้าบอกว่าไม่อีก" <<< เจพูด เสร็จก็เดินมาเขกหัวฉันทีนึง แล้วก็เดินไปที่อื่น อะไรวะ! เดินมาเขกหัวคนอื่น แล้วก็เดินหนีไปดื้อๆนี่นะ นิสัยไม่ดีเลยจริงๆ -*- จะไปบอกได้ยังไงว่ากำลัง นินทาเธอนั่นแหล่ะ ใครกล้าก็เก่งแล้ว จริงมั้ยอ่ารีดเดอร์ =-=
ตอนนี้ค่อนข้างนาวไปหน่อย อย่าพึ่งเบื่อไรท์นะ U.U รีดเดอร์ว่าไงล่ะ คิดว่าเจชอบหงุ่นรึป่าว เห็นชอบมาอยู่ใกล้ๆหงุ่นจัง '^' บางทีเค้าอาจจะไม่คิดไรก็ได้นะ แบบนั้นหงุ่นก็น่าสงสารแย่น่ะสิ เรื่องจะเป็นยังไงต่อฝากติดตามกันด้วยนะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ