mental power พลังจิต
เขียนโดย นางฟ้าน้อยแสนสวย
วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 09.22 น.
แก้ไขเมื่อ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558 11.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ความฝัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"กึก..!!"
ดูเหมือนตึกทั้งตึกจะเริ่มเกิดรอยร้าวและผนังกำแพงเริ่มแตกออกทุกคนยังวิ่งหนีกันอย่างเอาเป็นเอาตายมีหลายคนที่ไม่กล้าเข้าใกล้ฉันฉันได้แต่ยืนนิ่งอย่างเยือกเย็น
"เปราะ!!....ครืดดด!!" และแล้วตึกทั้งตึกก็แยกออกจากกันเอาวานที่กำลังวิ่งอยู่นั้นก็ร่วงลงไปยังอีกชั้นนึงเอวานพยามจะลุกขึ้นแต่ก็ไม่ทันเพราะชั้นหนังสือขนาดใหญ่ได้ร่วงตามไปและทับหัวของเอวานจนเลือดสาดกระจายเต็มพื้นยิ่งฉันมองฉันก็ยิ่งสะใจ...
ฉันก้าวเท้าออกมาและเดินไปยังประตู
"พลั่กกกก!!"
"วืดดดดด!!"
เพดานด้านบนนั้นกำร่วงเข้ามาทับร่างของฉันแต่พลังจิตของฉันทำให้มันกระเด็นออกไปฉันรีบวิ่งและรีบเดินอย่างไวข้างของก็ถูกเขวี้ยงแตกกระจายเพราะพลังของฉันเพราะตอนนี้สติฉันไม่เหลือที่จะควบคุมพลังมันได้แล้ว
"เรมี่ระวัง!!!"
เอสเรียกกำลังวิ่งเข้ามาใกล้ฉันและ....
"ฉึกกกกก!!"
"อ๊อกกก!!"
โครงเหล็กนั้นร่วงลงมาจากชั้นบนและเสียบทะลุเข้าที่หน้าอกของฉันจนเลือดทะลักออกจากปากฉันรู้สึกเจ็บที่หน้าอกจนน้ำตาจะไหลมันปวดจนฉันขยับอะไรไม่ได้..
"อะ...อะ.." ฉันเริ่มไม่ไหวแล้วตาฉันเริ่มพร่ามัวไปหมดฉันทนพิษบาดแผลไม่ไหวแล้วสิ...
"เฮือกกกก!!"
ฉันตื่นขึ้นมาในห้องของฉันเองฉันมองไปรอบๆห้องและจับหน้าตาของตัวเองอย่างตกใจ
"ความฝันหรอเนี่ย...." ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆ
ฉันลุกขึ้นจากที่นอนและเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันทีนี่ถ้าฉันฝันขนาดนี้ก็ไม่ต้องตื่นเลยก็ได้นะฉันว่า
จากนั้นฉันก็แต่งตัวและลงมาข้างล่างวันนี้เป็นวันหยุดเสียด้วยแบบนี้มันต้องไปซื้อของเข้าบ้านซะหน่อยแล้วเครื่องปรุงอาหารก็หมดนมถั่วเหลืองที่จะให้อาหารทางสายยางก็หมด
"ยายจะเอาอะไรมั้ยค๊ะ?พอดีหนูจะไปห้างซื้อของเข้าบ้านหน่อยน่ะค่ะ" ฉันถามยาย
"อืม...ซื้อเนื้อวัวมาสิวันนี้ยายจะทำเสต็กให้ทาน" ยายพูด
"ค่ะ"
ฉันยิ้มให้ยายและเอาเงินใส่กระเป๋าและเดินออกจากบ้านทันที
ฉันเดินมาและยืนโบกแท็กซี่สักพักก็มีแท็กซี่มาจอดตรงหน้าจากนั้นฉันก็ขึ้นรถไป
"ไปไหนครับ?" โชเฟอร์ถาม
"ไปห้างถี่ค่ะ" ฉันตอบกลับไป
จากนั้นรถก็แล่นมาจนถึงข้างหน้าห้างฉันลงจากรถและจ่ายค่าแท็กซี่ไป
ฉันเดินดุ่มๆเข้าไปในห้างทันทีฉันเข้าห้างแล้วรู้สึกดีกับแอร์ที่ห้างมากฉันล่ะอยากจะขนที่นอนมานอนในห้างเสียจริง
จากนั้นฉันรีบดิ่งไปยังที่ของลดราคาทันที
"หวาคนเยอะจังแหะ" ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆเพราะคนมาแย่งกันเยอะมากเลย
ฉันเบียดเสียดเหล่ามนุษย์ป้าทั้งหลายจนถึงข้างใน โอ้!! เนื้อลดราคาฉันรีบคว้าหยิบทันทีแต่ก็มีอีกมือนึงที่กำหยิบเหมือนกัน..
ฉันเงยหน้ามองคนตรงหน้าที่แย่งเนื้อของฉันทันที
"........."
คนตรงหน้าฉัน...ฉันรู้จักเขาดี..
"พ่อ..."
โปรดติดตามตอนต่อไป...
่
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ