mental power พลังจิต

6.3

เขียนโดย นางฟ้าน้อยแสนสวย

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 09.22 น.

9 ตอน

4 วิจารณ์

11.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2558 11.14 น. โดย เจ้าของนิยาย

8) ความฝัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"กึก..!!"

ดูเหมือนตึกทั้งตึกจะเริ่มเกิดรอยร้าวและผนังกำแพงเริ่มแตกออกทุกคนยังวิ่งหนีกันอย่างเอาเป็นเอาตายมีหลายคนที่ไม่กล้าเข้าใกล้ฉันฉันได้แต่ยืนนิ่งอย่างเยือกเย็น

"เปราะ!!....ครืดดด!!" และแล้วตึกทั้งตึกก็แยกออกจากกันเอาวานที่กำลังวิ่งอยู่นั้นก็ร่วงลงไปยังอีกชั้นนึงเอวานพยามจะลุกขึ้นแต่ก็ไม่ทันเพราะชั้นหนังสือขนาดใหญ่ได้ร่วงตามไปและทับหัวของเอวานจนเลือดสาดกระจายเต็มพื้นยิ่งฉันมองฉันก็ยิ่งสะใจ...

ฉันก้าวเท้าออกมาและเดินไปยังประตู

"พลั่กกกก!!"

"วืดดดดด!!"

เพดานด้านบนนั้นกำร่วงเข้ามาทับร่างของฉันแต่พลังจิตของฉันทำให้มันกระเด็นออกไปฉันรีบวิ่งและรีบเดินอย่างไวข้างของก็ถูกเขวี้ยงแตกกระจายเพราะพลังของฉันเพราะตอนนี้สติฉันไม่เหลือที่จะควบคุมพลังมันได้แล้ว

"เรมี่ระวัง!!!"

เอสเรียกกำลังวิ่งเข้ามาใกล้ฉันและ....

"ฉึกกกกก!!"

"อ๊อกกก!!"

โครงเหล็กนั้นร่วงลงมาจากชั้นบนและเสียบทะลุเข้าที่หน้าอกของฉันจนเลือดทะลักออกจากปากฉันรู้สึกเจ็บที่หน้าอกจนน้ำตาจะไหลมันปวดจนฉันขยับอะไรไม่ได้..

"อะ...อะ.." ฉันเริ่มไม่ไหวแล้วตาฉันเริ่มพร่ามัวไปหมดฉันทนพิษบาดแผลไม่ไหวแล้วสิ...

"เฮือกกกก!!"

ฉันตื่นขึ้นมาในห้องของฉันเองฉันมองไปรอบๆห้องและจับหน้าตาของตัวเองอย่างตกใจ

"ความฝันหรอเนี่ย...." ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆ

ฉันลุกขึ้นจากที่นอนและเข้าห้องน้ำอาบน้ำทันทีนี่ถ้าฉันฝันขนาดนี้ก็ไม่ต้องตื่นเลยก็ได้นะฉันว่า

จากนั้นฉันก็แต่งตัวและลงมาข้างล่างวันนี้เป็นวันหยุดเสียด้วยแบบนี้มันต้องไปซื้อของเข้าบ้านซะหน่อยแล้วเครื่องปรุงอาหารก็หมดนมถั่วเหลืองที่จะให้อาหารทางสายยางก็หมด

"ยายจะเอาอะไรมั้ยค๊ะ?พอดีหนูจะไปห้างซื้อของเข้าบ้านหน่อยน่ะค่ะ" ฉันถามยาย

"อืม...ซื้อเนื้อวัวมาสิวันนี้ยายจะทำเสต็กให้ทาน" ยายพูด

"ค่ะ"

ฉันยิ้มให้ยายและเอาเงินใส่กระเป๋าและเดินออกจากบ้านทันที

ฉันเดินมาและยืนโบกแท็กซี่สักพักก็มีแท็กซี่มาจอดตรงหน้าจากนั้นฉันก็ขึ้นรถไป

"ไปไหนครับ?" โชเฟอร์ถาม

"ไปห้างถี่ค่ะ" ฉันตอบกลับไป

จากนั้นรถก็แล่นมาจนถึงข้างหน้าห้างฉันลงจากรถและจ่ายค่าแท็กซี่ไป

ฉันเดินดุ่มๆเข้าไปในห้างทันทีฉันเข้าห้างแล้วรู้สึกดีกับแอร์ที่ห้างมากฉันล่ะอยากจะขนที่นอนมานอนในห้างเสียจริง

จากนั้นฉันรีบดิ่งไปยังที่ของลดราคาทันที

"หวาคนเยอะจังแหะ" ฉันบ่นกับตัวเองเบาๆเพราะคนมาแย่งกันเยอะมากเลย

ฉันเบียดเสียดเหล่ามนุษย์ป้าทั้งหลายจนถึงข้างใน โอ้!! เนื้อลดราคาฉันรีบคว้าหยิบทันทีแต่ก็มีอีกมือนึงที่กำหยิบเหมือนกัน..