รักจนได้คุณหมอจอมเย็นชา

10.0

เขียนโดย ShikaChic

วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.20 น.

  2
  1 วิจารณ์
  4,688 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2558 16.53 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เหตุการณ์ไม่คาดคิด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ก่อนจะเข้าสู่เนื้อเรื่อง เรามาแนะนำตัวกันก่อนนะ^^ ..สวัสดี ฉันชื่อลาเต้ ผู้สวยตลอดกาล โฮะๆ^o^+ ฉันอายุ 17 ปี เรียนอยู่ม.5 ถ้าจะถามว่าฉันฉลาดไหม?ก็ขอตอบเลยว่า!..ฉันเรียนเก่งที่สุดในห้อง(บ๊วย)เลยนะขอบอก (อิอิ ภูมิใจตัวเองมากมาย) ชอบตุ๊กตาอียอร์เป็นที่สุด(แล้วคุณเธอจะบอกทำไมเนี่ย- -)

 

เอาล่ะ มาเข้าเนื้อเรื่องกันเถอะ ตอนนี้ฉันมาปิกนิกกับครอบครัวในวันหยุดสุดพิเศษ(?)อย่างวันนี้ อ๊า ไม่อยากจะบอกฉันได้สิทธิพิเศษจากคุณแม่สามารถทำอะไรได้หมดทุกอย่าง>< งั้นฉันจะขอคุณแม่ซื้ออียอร์ได้ไหมอ้ะ>o<

 

"คุณแม่ขาาา"

 

"หืม ว่ายังไงจ๊ะลูกรักของแม่ อยากได้อะไรหรือป่าว"

 

"สมกับเป็นคุณแม่ ตอนกลับบ้านคุณแม่ช่วยแวะซื้อเจ้าอียอร์ได้มั้ยคะ? พอดีหนูอยากได้มันม๊ากมากเลยล่ะค่าา>o<!"ฉันพยายามบิลอารมณ์ว่าอยากได้โคตรๆเผื่อคุณแม่ไม่เชื่อ= ='

 

"ได้สิจ๊ะลูกรัก วันนี้เป็นวันของลูกนี่นา"

 

"กรี๊ดดด! คุณแม่น่ารักที่สุดเลย หนูขอกอดทีนึงสิคะ"ว่าแล้วฉันก็เข้าสวมกอดโดยไม่รอคำอนุญาติ เมื่อกอดจนพอใจแล้วฉันก็ช่วยคุณแม่จัดเรียงอาหารยามบ่ายรอคุณพ่อที่ไปถ่ายรูปธรรมชาติ

 

"เอ เมื่อไหร่พ่อจะมานะ นี่มันใกล้เวลาอาหารแล้ว ...ลาเต้ ช่วยไปตามพ่อมาทานอาหารหน่อยได้ไหมจ๊ะ?"คุณแม่ถามหลังจากที่นั่งรอคุณพ่อมานานแล้ว ฉันที่กำลังแอบหยิบขนมถึงกับชงักไป เมื่อหันไปมองคุณแม่ก็เจอสายตาดุๆแล้วเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนทันที อะไรของคุณแม่นะ ฉันคิดอย่างไม่ใส่ใจอะไรก่อนจะรับคำ

 

"ได้สิคะ! ไว้ใจลูกสาวที่แสนน่ารักคนนี้ได้เลย!!!"ฉันเดินไปทางที่คิดว่าคุณพ่อน่าจะไป จนกระทั่งเจอแผ่นป้ายแผ่นนึงเข้า ในนั้นเขียนไว้ว่า...

 

สวนดอกไม้นานาพันธุ์

'คำเตือน!

ระวังทางลื่น! ช่วยเดินระวังๆกันด้วยน้า จุ้ฟๆ^3^'

 

อะไรคือ จุ้ฟๆ ฟระ= =; แต่ช่างเถอะ!สิ่งสำคัญคือฉันต้องตามหาคุณพ่อให้เจอเพื่อจะได้กินอาหารที่รอคอย อา แค่คิดก็น้ำลายสอแล้ว-U-(ยัยนี่คิดแต่เรื่องกินรึไงนะ=_=)

 

จ๊อกกกกกกกกก

 

เสียงท้องน้อยๆร้องประท้วงหลังจากที่เดินเข้ามาได้เพียง 5 นาที แงๆคุณพ่ออยู่ไหนอ้ะT^T หนูจะเป็นโรคกระเพาะแย้วน้าาา ในขณะที่ฉันเดินโซซัดโซเซ(เพราะหิวข้าว)เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับฉัน เพราะฉันดันเข่าอ่อนระหว่างที่จะกำลังก้าวข้ามหินก้อนใหญ่ใกล้ๆริมธารใสจัง(เห็นป้ายมันบอกอยู่)มันเลยเสียหลักพาหัวฉันกระแทกกับหินเข้าอย่างจัง! ฉันจึงหมดสติไปทันที

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา