รักจนได้คุณหมอจอมเย็นชา
เขียนโดย ShikaChic
วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 16.20 น.
แก้ไขเมื่อ 27 กันยายน พ.ศ. 2558 16.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เหตุการณ์ไม่คาดคิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความก่อนจะเข้าสู่เนื้อเรื่อง เรามาแนะนำตัวกันก่อนนะ^^ ..สวัสดี ฉันชื่อลาเต้ ผู้สวยตลอดกาล โฮะๆ^o^+ ฉันอายุ 17 ปี เรียนอยู่ม.5 ถ้าจะถามว่าฉันฉลาดไหม?ก็ขอตอบเลยว่า!..ฉันเรียนเก่งที่สุดในห้อง(บ๊วย)เลยนะขอบอก (อิอิ ภูมิใจตัวเองมากมาย) ชอบตุ๊กตาอียอร์เป็นที่สุด(แล้วคุณเธอจะบอกทำไมเนี่ย- -)
เอาล่ะ มาเข้าเนื้อเรื่องกันเถอะ ตอนนี้ฉันมาปิกนิกกับครอบครัวในวันหยุดสุดพิเศษ(?)อย่างวันนี้ อ๊า ไม่อยากจะบอกฉันได้สิทธิพิเศษจากคุณแม่สามารถทำอะไรได้หมดทุกอย่าง>< งั้นฉันจะขอคุณแม่ซื้ออียอร์ได้ไหมอ้ะ>o<
"คุณแม่ขาาา"
"หืม ว่ายังไงจ๊ะลูกรักของแม่ อยากได้อะไรหรือป่าว"
"สมกับเป็นคุณแม่ ตอนกลับบ้านคุณแม่ช่วยแวะซื้อเจ้าอียอร์ได้มั้ยคะ? พอดีหนูอยากได้มันม๊ากมากเลยล่ะค่าา>o<!"ฉันพยายามบิลอารมณ์ว่าอยากได้โคตรๆเผื่อคุณแม่ไม่เชื่อ= ='
"ได้สิจ๊ะลูกรัก วันนี้เป็นวันของลูกนี่นา"
"กรี๊ดดด! คุณแม่น่ารักที่สุดเลย หนูขอกอดทีนึงสิคะ"ว่าแล้วฉันก็เข้าสวมกอดโดยไม่รอคำอนุญาติ เมื่อกอดจนพอใจแล้วฉันก็ช่วยคุณแม่จัดเรียงอาหารยามบ่ายรอคุณพ่อที่ไปถ่ายรูปธรรมชาติ
"เอ เมื่อไหร่พ่อจะมานะ นี่มันใกล้เวลาอาหารแล้ว ...ลาเต้ ช่วยไปตามพ่อมาทานอาหารหน่อยได้ไหมจ๊ะ?"คุณแม่ถามหลังจากที่นั่งรอคุณพ่อมานานแล้ว ฉันที่กำลังแอบหยิบขนมถึงกับชงักไป เมื่อหันไปมองคุณแม่ก็เจอสายตาดุๆแล้วเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนทันที อะไรของคุณแม่นะ ฉันคิดอย่างไม่ใส่ใจอะไรก่อนจะรับคำ
"ได้สิคะ! ไว้ใจลูกสาวที่แสนน่ารักคนนี้ได้เลย!!!"ฉันเดินไปทางที่คิดว่าคุณพ่อน่าจะไป จนกระทั่งเจอแผ่นป้ายแผ่นนึงเข้า ในนั้นเขียนไว้ว่า...
สวนดอกไม้นานาพันธุ์
'คำเตือน!
ระวังทางลื่น! ช่วยเดินระวังๆกันด้วยน้า จุ้ฟๆ^3^'
อะไรคือ จุ้ฟๆ ฟระ= =; แต่ช่างเถอะ!สิ่งสำคัญคือฉันต้องตามหาคุณพ่อให้เจอเพื่อจะได้กินอาหารที่รอคอย อา แค่คิดก็น้ำลายสอแล้ว-U-(ยัยนี่คิดแต่เรื่องกินรึไงนะ=_=)
จ๊อกกกกกกกกก
เสียงท้องน้อยๆร้องประท้วงหลังจากที่เดินเข้ามาได้เพียง 5 นาที แงๆคุณพ่ออยู่ไหนอ้ะT^T หนูจะเป็นโรคกระเพาะแย้วน้าาา ในขณะที่ฉันเดินโซซัดโซเซ(เพราะหิวข้าว)เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับฉัน เพราะฉันดันเข่าอ่อนระหว่างที่จะกำลังก้าวข้ามหินก้อนใหญ่ใกล้ๆริมธารใสจัง(เห็นป้ายมันบอกอยู่)มันเลยเสียหลักพาหัวฉันกระแทกกับหินเข้าอย่างจัง! ฉันจึงหมดสติไปทันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ