อลวนวุ่น ลุ้นรักป่วน ก๊วนเด็กห้อง1!!!!

         " เฮ้อ....." เสียงใสๆของเด็กสาวดังขึ้น เหมือนกำลังมีความสุขที่รอดพ้นจากการเรียน เด็กสาวถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อยจากการเรียนมาทั้งวัน 
----------ฮิ..ฮิ..ฮิ..ฮิ..ช่วงเวลาต่อไปนี้เป็น              ของฉันแล้ว  
เด็กสาวคิดในใจว่าหลังเลิกเรียนระหว่างทางกลับบ้านจะทำอะไรดี ไปเที่ยวไหนดี จะกินอะไรดี....."รู้แล้ว!ไปที่ตัวเมืองดีกว่า" เด็กสาวคิดได้จึงลุกขึ้นจากโต๊ะเรียนเก็บเก้าอี้สอดเข้าไปในใต้โต๊ะอย่างประณีต เด็กสาวเดินออกจากห้องเรียน แต่ก่อนจะพ้น
จากประตูห้อง........................
"สร้อย!จะไปไหนหรอ?"
เสียงใสๆของใครดังขึ้นจากในห้องเรียน
"อ้าว!?เนม..ปัณณ์" เด็กสาวที่ถูกเรียกชื่อว่าสร้อยทักเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ในห้องทั้ง2คน
"เราจะไปซื้อของและก็เดินเล่นในเมืองหน่ะ"
"หรอ...นั้นเราแล้วเนมไปด้วยได้ไหมยังไงวันนี้ก็วันศุกร์ด้วยกลับดึกหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก^^"ปัณณ์พูดกับสร้อยด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
----------ปัณณ์เนี่ยเป็นคนดีจังนะ....
สร้อยนึกถึงเรื่องราวในอดีตขึ้นมา เรื่องราวที่เป็นครั้งแรกที่ได้พบกับเพื่อนทั้ง 2
..............เนมและปัณณ์..................
  ปัณณ์..เป็นคนที่ตั้งใจเรียนเป็นที่พึ่งของเพื่อนทุกคน...ใครๆก็รักมีความรับผิดชอบจึงได้เป็นหัวหน้าห้อง
     เนม..เป็นคนที่ร่าเริง ดูเหมือนจะสนุกอยู่ตลอดเวลา เป็นคนที่ห่วงใยเพื่อนมาก.......
   ย้อนไปเมื่อ 2 ปีก่อน............
"นักเรียนทุกคนในวันแรกของเทอมเราจะมาเลือกที่นั่งกันนะค่ะ"เสียงเจื้อยแจ้วของครูประจำชั้นบอกกับนักเรียนทุกคนของ 3/1
"สร้อย....นั่งกับ.....เนมและปัณณ์..แล้วกันนะค่ะ"......'ใครคนไหนกัน? เนมและปัณณ์'
"คุณคือสร้อยสินะค่ะ..ฉันชื่อปัณณ์ค่ะ...."
เด็กสาวคนหนึ่งมายืนตรงหน้าสร้อย เธอคนนั้นสวยน่าดู ผมหางม้าสีเขียวเปล่งประกายราวกับธรรมชาติกำลังปลิวสะบัดจากการโดนลมพัด ดวงตาสีแดงราวกับดอกกุหลาบที่ประดับด้วยเพชรที่ส่องแสงประกาย ดวงตากลมโตอันงดงามคู่นั้นกำลังจ้องมองมาที่ สร้อย........"โอ้ว!หวัดดี....สร้อยกับปัณณ์สินะ..ฉันชื่อเนมยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ!!!"
  เด็กสาวผมสั้นสีดำดุจสีของท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีความยาวประมาณคาง ดวงตาสีฟ้าเปล่งประกายดุจผืนน้ำในท้องทะเล ดูแล้วเธอคนนี้สวยน่าดู..................................
"อะ..เอ่อ..ฉันชื่อ..สร้ยยังไงก็ฝากตัวด้วยนะ^^" สร้อยยิ้มอย่างมีความสุข และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่เรามาเป็นเพื่อนรักกัน............
 
---สร้อย....สร้อย!....สร้อย!!!
"เหวอ!!!"เด็กสาวที่กำลังนึกถึงเรื่องในอดีต
ตกใจจนหงายหลังล้มลงก้นกระแทกพื้น
     'ปัก!!'
"หวา...เจ็บจัง"
"555555ขำจังเลย!!!!55555!!!!!!"
"อย่าขำสิ...อึก...อึก...แงงงง!!!!!!!"
"น่า...อย่าร้องนะค่ะ...สร้อย"
มือ 2 มือ ยื่นออกมาตรงหน้าสร้อย
"เอ๊ะ...?"สร้อยงงกับการกระทำของทั้ง 2
"พวกเราช่วยสร้อยพะยุงตัวแล้ว อย่าโกรธนะหยุดร้องไห้ด้วยนะ..."
"ทะ..ทุกคน..ขอบคุณมากนะ"
สร้อยยื่นมือน้อยๆของตัวเองไปจับมือของเพื่อนทั้งสองก่อนที่ทุกคนจะดึงตัวสร้อยขึ้นมา
"อ่า.....รีบไปเดินเที่ยวในเมืองกันก่อนดีกว่าเดี๋ยวจะมืดก่อนนะ"เนมพูดก่อนจะบิดขี้เกียจไปมา สร้อยยิ้มอย่างมีความสุข "นั้นเราไปกันเถอะค่ะ^^"จากนั้นทุกคนก็เดินออกจากห้องเพื่อไปในตัวเมือง จากนั้นก็มีความคิดนึงผุดออกมาจากหัวสร้อย
        'มีความสุข..จังเลยนะ...'

เฮ้อ...เสร็จแล้ว!!!!บอกก่อนเลยว่าตอนนี้ยาวมากกกกกก..ปวดมือจังเลยค่ะ...

เพลงประกอบ:Gakuzen toshi Asterisk
                                        ed1