ชายบำเรอ

ในขณะที่บ้านเอกบดินทร์กำลังเจอกับมรสุมข่าวฉาวที่ต้องตอบคำถามนักข่าวรายวันจนเจ้าบ้านอย่าง หม่อมเจ้้าไพวัณต้องขอร้องนักข่าวให้หยุดเขียนข่าวเรื่องนี้ และจะไม่ตอบคำถามใดๆอีก หม่อมเจ้าไพวัณเครียดและอับอายอย่างที่สุด ลูกสาวที่เป็นข่าวก็เอาแต่เก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่ออกมาพบหน้าใคร แถมหม่อมหลวงแม้นก็มาล้มป่วยตั้งแต่มีข่าว ทำให้บ้านเต็มไปด้วยความตรึงเครียดเพชรลดาก็เฝ้าดูแลปลอบใจ หม่อมเจ้าไพวัณอยู่ไม่ห่างด้วยความเป็นห่วง
วันนี้ในบ้านจึงวุ่นวายอย่างมาก ยศถูกใช้ให้ไปจ่ายตลาดแทนอุ่น ที่ต้องคอยเฝ้าดูแลหม่อมหลวงแม้นที่ล้มป่วย เพชรลดารู้สึกจิตใจว้าวุ่นเป็นห่วงชายคนรักเนื่องจากยศออกไปตั้งแต่เช้าตรู่แต่ตอนนี้ใกล้เที่ยงแล้วยังไม่กลับทำให้เธอไม่สบายใจ กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขา และแล้วยศก็กลับมาในสภาพเสื้อเปื้อนเลือดบริเวณลำตัว เพชรลดาตกใจมากรีบถามทันที
"ยศ!... มันเกิดอะไรขึ้น? เธอไปโดนอะไรมา?" เธอรีบถามแล้ววิ่งมาดูชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง
"ใจเย็นๆครับ  ผมไม่เป็นไรหรอกครับคุณลดา...คือระหว่างทางที่ไปจ่ายตลาดมีคนถูกทำร้ายเพื่อชิงทรัพย์น่ะครับ ผมเห็นเลยเข้าไปช่วย แล้วเกิดการต่อสู้กัน แล้วผมพลาดถูกคนร้ายแทงเอานะครับ แต่ผมก็สู้และนำกระเป๋าที่ถูกชิงไปมาคืนเจ้าของได้ แล้วเขาพาผมไปหาหมอที่โรงพยาบาล ตอนนี้ผมไม่เป็นไรแล้วครับ"  เพชรลดาเปิดเสื้อของชายหนุ่มดู พบว่าบริเวณช่วงท้องด้านล่างมีผ้าพันแผลปิดไว้ เมื่อเห็นว่าไม่เป็นอะไรมาก เธอก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาก
ตอนกลางคืนในห้องของเพชรลดา ยศมาพบเธอเหมือนอย่างเคย ยศสวมกอดเธอไว้ในอ้อมแขน พร้อมกล่าวกับหญิงคนรัก   "คุณลดาครับ.. ผมมีเรื่องอยากบอกคุณไว้ก่อนเกี่ยวกับการตัดสินใจเรื่องหนึ่ง ที่ผมคิดว่าสำคัญมาก"
"เรื่องอะไรหรือยศ?"
"ผมคิดเกี่ยวกับเรื่องของเราน่ะครับ ผมคิดว่าที่เป็นอยู่ในตอนนี้มันไม่มีอนาคตเอาซะเลย ถึงแม้้เราจะรักกัน แต่เราก็ต้องหลบๆซ่อนๆ โดยไม่รู้ว่าจะมีใครล่วงรู้วันไหน? แล้วถ้าวันหนึ่งมีใครรู้เข้า คุณลดาจะเสื่อมเสียเอาได้"
ยศจับมือหญิงสาวขึ้นมาจูบพร้อมเอ่ยขึ้นว่า "ผมในตอนนี้ยังเป็นไอ้ยศอดีตผู้ชายบำเรอจากซ่องที่ตอนนี้เป็นแค่คนรับใช้ ไม่คู่ควรกับคุณเลย ผมอยากจะทำชีวิตของตัวเองให้ดีกว่านี้ ดีพอที่จะมาสู่ขอคุณอย่างถูกต้องสมเกียรติ์"
"คุณลดาครับ... ผมจำเป็นต้องจากคุณไปเพื่ออนาคต ผมรักคุณนะครับ ผมไม่อยากให้คุณต้องเสื่่อมเสียเพราะผม ตอนนี้ที่บ้านเอกบดินทร์เพิ่งมีเรื่องเสื่อมเสียจากท่านหญิงมาริสา ผมไม่อยากทำให้คุณต้องเสื่อมเสียด้วยไปอีกคน
"รอผมนะครับคุณลดา ผมจะลบสถานะของอดีตชายบำเรอและคนรับใช้ออกไป และกลับมาสู่ขอคุณ อย่างไม่ให้คุณต้องอายใคร"
"ฉันจะรอเธอยศ ฉันดีใจนะที่เธอมีความคิดที่ดี ฉันภูมิใจในตัวเธอนะมันทำให้ฉันยิ่งรู้สึกว่าเลือกรักคนไม่ผิด  เธอจะไปเมื่อไหร่เหรอยศ?"
"พรุ่งนี้ครับคุณลดา"              
"พรุ่งนี้ฉันกับเธอต้องจากกันแล้ว คืนนี้อยู่กับฉันนานๆหน่อยนะยศ"
เพชรลดานอนซบอยู่ในอ้อมกอดอุ่นของชายคนรัก เพื่อเก็บช่วงเวลานี้ไว้ให้มีค่าที่สุด เมื่อจำเป็นต้องจากลากันเพื่ออนาคตของเขาและเธอ