Normal love ความรักธรรมดาของสาวโลกสวย >_<
เขียนโดย LazyGirl
วันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.52 น.
แก้ไขเมื่อ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2558 02.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) บทที่7 ลาก่อน (พิเศษ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
บ้าน...
หลังงานเลิก
ระหว่างกลับบ้าน ไนท์ใส่ถุงเท้าขับรถโดยให้ฉันใส่รองเท้าของเขาซ้อนท้าย เพิ่งจะเห็นความแมนของมันก็วันนี้แหละ =_=;;
พอกลับถึงบ้านปุ๊บก็มีแจ้งเตือนแชทขึ้นมา เป็นแชทใหม่ที่ฉันไม่เคยสนทนาด้วยมาก่อน
ใครหว่า =_=
‘Gide Gidede’
(บานาน่า บานาน่าไปต่อปะ? >_<)
อ้อ เพื่อนผู้ชายที่อยู่ต่างห้องนี่เอง เขาเคยจีบหลินหลิน แต่ยัยนั่นไม่เอา ก็สมควรแล้วที่จะไม่เอา ก็หน้าของหมอนี่หื่นจะตาย -_-
“ไม่อ่ะ รองเท้าพัง ฮ่า ๆ”
(เหรอ นึกว่าไปต่อ จะได้ชวนไปด้วยกัน >_<)
“อยากไปด้วยกันเหรอ? ^^” ถ้าอยากรู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของหมอนี่ ก็ต้องอ่อยนี่แหละถึงจะได้ผล
(ใช่ ๆ เห็นตอนอยู่บนเวทีเอวพลิ้วดีเลยอยากเห็นอีก หุ่นบานาน่าดีมากเลยนะ >_<)
...
น่ากลัวโคตร!!!! ไม่พูดอ้อม ๆ หน่อยเหรอ? =_=
พอพอ เลิกคุย มันชักเกินไปละ เดี๋ยวหมอนี่ต้องโยงไปเรื่อง 18+ อีกแน่ เอวพลงเอวพลิ้วอะไร อ่านแล้วไม่ตอบแม่ง -_-
ติ๊ง!!
เอ้า มาแล้วอีกคน คุณผู้อ่านทายซิว่าเป็นใคร?
‘ไปป์ หล่อโคตร’
แค่เห็นชื่อก็อยากจะอ้วกแล้ว แหวะ!!
ว่าแต่อีหมอนี่ทกมามีอะไรหรือเปล่า ปกติเขาจะไม่ทักฉันนะ...
(ตั้งแต่คุยกับไอ้เบลซสมองแกก็กลับเหรอวะ คนบ้าอะไรใส่แว่นกันแดดในที่มืด ทำตัวโคตรโง่เลยว่ะ?)
....
ทำไมอีหมอนี่ชอบตำหนิติเตือนเรื่องแฟชั่นการแต่งกายของฉันจังฮะ? อย่างกับการแต่งตัวของตัวเองเลิศเลอเพอร์เฟ็คระดับสไตล์ลิสโลกยังงั้นแหละ ที่ฉันแต่งตัวแบบนั้นมันมีเหตุผลอยู่ ก็อยากจะอธิบายอยู่หรอกนะ แต่ฉันรู้จักหมอนี่ดี เขาชอบเถียง เขาไม่เคยฟังเหตุผล เอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ อธิบายไปก็เท่านั้น เขาจะเอาทุกอย่างมาพูดให้ตัวเองชนะแล้วทำให้ฉันเป็นคนผิด แค่คิดก็เหนื่อยแล้วที่จะต้องคุยกับหมอนั่น เอาเป็นว่าฉันจะจบประโยคด้วยคำสั้น ๆ ก็เเล้วกัน
“เสือก!”
__________________________________
ติดตามตอนต่อไปย์!!
(ตอนหน้า น่าจะแอบ 15+ >_<)
(เนื้อหาเริ่มรุนเเรง เเต่จะพยายามทำให้ซอร์ฟนะคะ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ