สุดรัก สุดเสน่หา

     เรื่องราวความรักที่ต่างมุมมองรักเพื่อความเห็นแก่ตัว รักเพื่อการเสียสละ รักเพื่อการประชด รักเพื่อการเอาชนะ หรือรักเพื่ออยากจะรัก เราเลือกจะรักใครไม่ได้ และเราเลือกที่จะให้รักเป็นไปตามที่เราต้องการได้ หากใช้คำว่ารักเป็น....ครั้งนี้ก็เช่นกัน
 
          เสียงปะทะในห้องดังขึ้น ราวกับว่ากำลังเกิดสงครามโลกครั้งที่3เกิดขึ้น ภายในห้องคอนโดขนาด 23 ตรม. มันไม่สามารถเก็บเสียงสงครามนี้ได้เลย ข้าวของเครื่องใช้ถูกจับปาขว้างกระจัดกระจายเกลื่อนห้อง โดยฝีมือของหญิงสาวที่อยู่ในอาการเมา ขาดสติ และชายหนุ่มที่นั่งโซฟามองดูพฤติกรรมอย่างนิ่งเฉยราวกับว่าดูละครบ้าๆฉากหนึ่ง
:หมดแรงรึยังคับ...พอรึ...
:ทำไม...รับไม่ได้เหรอห๊ะ ...รับสภาพเมียตัวเองไม่ได้เหรอห๊ะ
:ตามสบายคับ...คุณจะทำอะไรก็เชิญ...
:ฉันจะไปตบมัน อย่าให้ฉันเจอนะ ฉันจะตบมันนนนน
(ชายหนุ่มส่ายหัวกับอารมณ์ไร้สติของรินรดาแฟนสาวที่พึ่งจะผ่านการหมั้นหมายกันมาไม่นาน)
:คุณไม่ไหวแล้วรดา นอนพักเถอะ...จะอาบน้ำก่อนไหม?
:ไม่ อย่ามายุ่งกับฉัน ปล่อยยยย (รินรดาตะคอกใส่แฟนหนุ่ม)
:งั้นคุณก็นอนรวมกับของพวกนี้เถอะ...
:เอ่อ ไม่ต้องมาสนใจฉัน ไปเลย ไปหาอีนังนั้นของคุณเลยไป รักมันมากนิ ห่วงมันมากก็ไปเอามันเลย...ไป...
:ผมไม่น่าให้คุณไปเลย คุณจะได้ไม่ต้องเมาแล้วบ้าแบบนี้อีก
:มันเรื่องของฉัน...
:คับ...มันเรื่องของคุณ ซึ่งผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน พรุ่งนี้ผมมีประชุมแต่เช้า นิวันตี3ล่ะ ผมยังไม่ได้นอน จ้องมาดูแลคุณเป็นห่วงคุณ ฟังคุณบ่นคุณด่า แบบนี้
:ก็ไปนอนสิ จะมาสนใจทำไม
:เมามาแล้วเป็นแบบนี้ทุกที เห็นใจผมบ้างสิคับ ว่าผมเสียความรู้สึกแค่ไหน หาเรื่องเก่าๆมาชวนทะเลาะ คนนั้นบ้างคนนี้บ้าง คุณไม่เบื่อบ้างเหรอ
:ใครใช้ให้คุณมาเอาเฉันล่ะ รับไม่ได้ก็เลิกไปสิ
:คำว่าเลิก คุณพุดกับผมเป็นพันครั้งได้แล้วมั้ง สุดท้ายตื่นมาก็จำอะไรไม่ได้
:เออ...แล้วยังไง
(ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้หญิงสาวนอนฟุบค้าเตียงกับข้าวของกระจายเกลื่อนเตียง)
 
 
: อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ้าสามี....
:สวัสดีคับพี่อาร์ม
:แง่ะ! อารมณ์บูดแต่เช้า แสดงว่าเมื่อคืนนี้มีละครหลังข่าวใช่ไหมจ๊ะสามี
:ละครหลังข่าวนิเมื่อไหร่จะอวสานนะคับ 
:อยู่ที่สามีแหละค่ะว่าจะให้มันจบตอนไหน...ถ้าจบแล้ว บอกพี่นะค่ะ พี่กะฉายต่อค่ะ 
:ฟุตฟิต ฟุตฟิต หอมจังเลย ทานอะไรกันอยู่เอ่ย? 
:Coffee สักแก้วไหมจ๊ะสามีน้อย
:No คับ ไม่ชอบของดำ
:อุ้ยตาย! หยาบคายมากเลยสามีน้อยนิ
:นิ...ไอ้วีเมื่อคืนเป็นไงบ้างว่ะ
:ยังจะถามอีกนะคับคุณติณภพ ฉันบอกแกแล้วว่าอย่าๆ เป็นไงล่ะ อายกันไปทั้งบาร์
:เห้ย! ฉันไม่คิดว่ารดาเขาจะเมาแล้วจะเป็นขนาดนี้นิหว่า
:ทั่แกเห็นยังน้อยไปนะ...มากกว่านี้ หัวฉันแตกแน่ล่ะ
:ขอโทษๆ แล้วนิ คืนดีกันรึยัง
:ควรจะถามว่า เมื่อคืนฉันไปนอนทั่ไหนมากกว่า
:เอ้า ... แล้วสามีไปนอนไหนล่ะค่ะ ทำไมไม่โทษหาพี่
มานอนกะบพี่ก็ได้ สามีพี่ไม่ถือ...
:แต่ผมถือคับพี่...เล่าต่อๆ
:ไม่มีอะไรจะเล่า ควายล้วนไม่มีววผสม จบข่าวๆ
:นี้สามีค๊า ... คราวหน้า โทรให้พี่มารับนะค่ะ
:โทรหาพี่ โทรให้ปอเต๊กตึ๊งมารับดีกว่าคับพี่อาร์ม
:เอ๊ะ! อีตาผังน้อยนิยังไง พูดจาไม่เข้าหู จับxxxตูดเลยดีไหม?
:อย่านะพี่ อย่านะ (กันต์กวี นั่งเหม่อมองคู่กันหยอกกันอย่างสนุก แต่สีหน้าของกวีกลับเคร่งขรึม)
 
:ดื่มซะ แล้วเข้าที่ประชุม ฉันไม่อยากให้งานเสีย
:เออ...หัวหน้า ...มาตอนไหนคับผมไม่ได้ยิน^^
:ตอนที่คุณนั่งเหม่อลอยนิแหละ...อีก5นาทีจะเริ่มประชุมแล้ว ตื่นได้แล้วนะค่ะคุณกันต์กวี
:ผมก็ตื่นแล้วนิไงคับหัวหน้า...
:ดีล่ะค่ะ...พี่อาร์มค่ะ พร้อมประชุมรึยังค่ะ
:อุ้ยตาย! น้องตรี...ขอพี่เอาเอกสารแปปนึ่งนะค่ะ
 
:ป่ะไอ้วีได้เวลาทำงานแล้วอย่าคิดมากๆ ไม่ไหวก็เลิก..จบข่าว
:จ้าาา พ่อสิงห์นักรัก
(ตรีชวาหันมองกันต์กวีที่กำลังยกแก้วกาแฟที่เธอยื่นให้ดื่ม เธอพอจะรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่บ้าง ถึงแม้เธอกับกวีจะอยู่คนละแผนกกันได้ตาม แต่ก็ต้องทำงานร่วมกันอยู่บ่อยครั้ง และครั้งนี้ก็เช่นกัน)