Love Candy มัดหัวใจนายหน้าหวาน
เขียนโดย โนเอล
วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 08.56 น.
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2558 00.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสามวันผ่านไป
ไม่น่าเชื่อเวลาจะผ่านไปไวขนาดนี้เลย ฉันที่นั่งจับมือธีโอ หวังว่าเขจะตื่นขึ้นมาบ้าง น้ำตาที่ไหลไปจนหมด ฉันที่กินข้าวแทบไม่ได้นอนก็ไม่ได้แต่ที่ไม่ได้เพราะติดงานมากมาย มีทั้งของโรงเรียน ของที่บ้าน เห้อๆ-.-
ติ๊ดดด~ ตื๊ดดด~
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา พร้อมกับกดรับสายทันที เสียงปลายสายไม่ใช้ เสียงของ พ่อบ้าน แม่บ้านแต่เป็นเสียงของคุณพ่อ
(ฮัลโหล)
"ค่ะ สวัสดีค่ะ"
(แอลวันนี้ตอนเที่ยงช่วยมาออกรายการกับฮากิแทนให้ด้วย)
"เออ...คือ..."ฉันที่พูดติดขัด อย่างบอกไม่ถูก ไม่กล้าจะบอกเลย
(ตกลงล่ะกัน ห้ามไม่ไปเด็ดขาด แค่นี้ล่ะ)
ฉันที่ว่างโทรศัพท์ลง เหอะ ฉันอยากรุ้จริงๆเลยว่าไอพวกที่ชอบพูดถึงเรื่องแม่ฉันเนี้ยเป็นอะไรมากรึเปล่า
"นี้เมื่อไร นายจะตื่นมากันนะ"ฉันที่จับหน้าของธีโอเบาๆ ก่อนจะเดินออกไป ทางไม่ติดที่ว่ากลัวพ่อ มากหรอกนะ ไม่งั้นฉันไม่ไปหรอก
1 ชั่วโมงผ่านไป
"สวัสดีค่ะ ท่านผู้ชมวันนี้เราอยู่กับรายการดัดหลังดารา สดค่ะ รายการที่จะมาสร้างความปวดหัวให้กับแขกรับเชิญวันนี้เราก็ได้อยู่กับแขกรับเชิญเราแล้วค่ะ" พิธีกรหญิง ที่พูดก่อนที่กล้องจะหันมา
"สวัสดีค่ะ"ฉันยกมือไหวอย่างเดียว ไม่อากจะยิ้มให้หรอก ไงก็ไม่ยิ้มอยู่แล้วนี้
"งั้นเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่านะค่ะ ขอถามว่าทางบ้านทำงานอะไรหรอค่ะ แล้วมีพี่น้องกี่คน"
"ทางบ้านทำงานเกี่ยว กับราชการค่ะ อาหารส่งออกต่างประเทศ อุปกรณ์การแสดง รายการ โรงเรมที่มีมากกว่า 100 แห่ง ทั่วโลกค่ะ"ฉันที่พูดติดกันจริงๆมันเยอะกว่านี้นะ แต่คิดได้แค่ไหนก็แค่นั้น"แล้วก็มีพี่น้อง 5 คนค่ะ พี่สาม น้องสองค่ะ"
"หืม ผู้ชายทั้งบ้าน"พิธีกรที่พูดจ๋าเหยียบ ฉันที่ไม่ได้สนใจเท่าไร ตอนนี้ฉันก็เล่นไปตามน้ำเท่านั้น"งั้นมาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่านะค่ะ เห็นบอกว่าพึงกลับมาจากต่างประเทศ เห็นบอกปากร้ายมากจริงรึเปล่าค่ะ"
"จริงค่ะ"ยอมรับไปสะจะได้จบๆ
"งั้นมีวิธีแก้รึเปล่าค่ะ"นางที่พูดจ๋าแบบ เหยียบๆ ไม่ชอบ ทำหน้าทำตา อยากตบจริงๆ
"ท้าจะให้เปลี่ยนนิสัยนะค่ะ ช่วยเปลี่ยนกรงให้พิธีกรจะดีกว่านะค่ะ จะได้ไม่ออกมากัดคนอื่น"
"หืม หมาในปากเยอะนะค่ะ ไม่ไปเอาออกหน่อยหรอค่ะ"!!!
"..."
ไม่ใช้ว่าเถียงไม่ได้หรอกนะ แค่พูดไปก็เท่านั้น เสียดายปากเปล่าๆ ฉันที่ไม่สนใจเท่าไรกดดูข้อความ ที่เข้ามาเมื่อกี่ 'ตอนนี้ คุณธีโอตื่นแล้วนะค่ะ คุณหนูอย่าลืมมาดูนะค่ะ'
ฉันที่เก็บโทรศัพท์ ชิไปดูแค่ครั้งเดียวก็พอ จะได้ไม่มาว่ากันทีหลังก็พอ
"เถียงไม่ออกหรอค่ะ"
"เปล่าค่ะ เข้าใจแล้วล่ะค่ะว่าทำไม รายการนี้ถึงได้ดัง แต่ว่าคนที่จะทำให้เรตติ้งตกนะ คงเป็นเพราะพิธีกรล่ะมั้ง ทั้งเตี้ย ดำ จอแบน ขาตันแล้วยังเป็นสัตว์สงวน(แรด)อีก"ฉันที่มองด้วยสายตา ไม่อายหรอกไง ก็สดนี้
"เออ..คือ"
"แล้วดูการแต่งตัวสิ ถุงขยะหรอค่ะ แล้วนี้คือนั่งใช้ไหมค่ะ นึกว่าไม่มีกระดูกสันหลัง จะได้หาไม้มา ตอกให้ ขนาดตอนยืนยังคิดว่าเป็นหลักกิโลเลยนะค่ะ แล้วหน้าผาก คือลานกว้างหลังโลตัลหรอค่ะ แล้วเสื้อนี้คือจะใส่มาอวดตุ๊กแก ที่นี้หรอ โห่มีโซให้ด้วยเอาไว้ลากไม่ให้ออกจากกรงใช้ไหมค่ะ"ฉันที่หยุดพูด ทำให้ ฮากิ เขย่าแขนฉันเบาๆ ท้าจะถูกเหยียบจมดินไปล่ะ"งั้นขอตัวกลับก่อนนะค่ะ"
ฉันที่เดินออกไปทันที ฉันที่รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่ ธีโอตื่นขึ้นมา อยากเจอหน้าหมอนั้นแล้วสิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ