หยุดนะ ท่านประธาน
เขียนโดย 
kasuke
วันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.56 น.
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2558 19.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) กฏของยูกิ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"บรึ้น"เสียงรถที่เคลื่อนที่อยู่บนถนนในตอนนี้ด้วยความเร็วที่ไม่มากนัก
ในรถขันนั้น ผมอยู่ข้างหน้ากับท่านประธานกันสองต่อสอง
"ว่าแต่นายรู้จักบ้านฉันได้ไง"ผมถามและมองหน้าเขาที่กำลังขับรถอยู่ตอนนี้
"ไม่ยาก ก็สืบจากประวัติของนายไง"เขาตอบหน้านิ่งๆ
"นายนี่มัน"ผมพูดและพิงเบาะรถ
ความสามารถและอำนาจของประธานนี้ชังน่ากลัวจริงๆเลยแฮะ
.
.
หลังจากที่ผมและซาโต้เงียบไปได้สักพัก ซาโต้ก็พูดขึ้นก่อน
"เรามาทำข้อตกลงกันหน่อยดีกว่า"เขาพูดและประโยคนั้นก็ทำให้ผมหันหน้าไปมองเขาอีกครั้ง
"ข้อตกลงอะไรของนาย"ผมพูดที่ยังกอดอกไม่เลิก
"นี่เอาไปอ่านซะ"เขายื่นกระดาษที่อยู่ข้างตัวเขาออกมา
"อะไรเนี่ย"ผมเปิดอ่านก็พบกับ
.
.
กฎของยูกิ
1.ต้องทำสิ่งที่สามีสุดที่รักขอ โดยไม่ขัดขืน
2.ยูกิต้องเรียกสุดที่รักว่า"คุณสามี"
3.ถ้าจำไม่ได้ก็ขอให้ย้อนกลับไปอ่านข้อ 1 และ ข้อ 2 ใหม่
.
.
อืมมมมเดี๋ยวนะ นี่มันกฎอะไรฟ่ะเนี่ย
"นายจะบ้าหรือไง ห๊ะ"ผมพูดและทำท่าจะโยนกระดาษนี้ใส่เขา
"ฉันจำได้ว่าในกฎไม่ได้ให้นายเรียกฉันว่า"นาย"สักหน่อยนะ"เขาพูดและใช้หางตามองผม
"ไม่รู้แหละ ฉันจะไม่มีวันทำตามกฎของนายแน่"ผมกลับเข้าสู่โหมดสภาพเดิม
"ลองอ่านตรงที่เขียนว่า หากฝาฝืน ดูสิ"เขาพูดและชี้ข้อความที่อยู่ด้านหลังกระดาษ
ผมลองผลิกกระดาษดู ก็เจอกับข้อความที่ว่า
.
.
หากฝาฝืนจะทำโทษด้วยวิธีของคุณสามี
.
"ลงโทษของคุณสามี"ผมมองหน้าเขาอย่างตกใจในสิ่งที่เห็น
"นายก็น่าจะรู้ว่าสามีภรรยาเวลาที่ภรรยาดื้นสามีเขาจะทำโทษยังไงนะ"เขาพูด
ผมกลืนน้ำลายด้วยความกลัว
.
.
"ถึงบ้านฉันและ ขอบคุณที่มาส่ง"ผมหันหน้าไปพูดและจะเปิดประตูแต่ถูก (คุณสามี อ๊ากพูดไปได้ไงวะเรา) ขวาแขนซะก่อน
"อะไรเหรอ"ผมหัดไปพูดกับเขาอีกครั้ง
"ไม่คิดจะให้รางวัลกันหน่อยเหรอ"เขาพูดและทำแก้มป่องให้ผมหอม
"ก็ ได้ครั้งนี้ครั้งเดี๋ยวนะ"ผมค่อยๆเลื่อนหน้าไปให้ปากถูกกับแก้มของเขาแต่..
"จุ๊บ"เขากลับมาหอมแก้มซะก่อน
"อ๊า ชื่นใจจัง"เขาพูด
"ไอโรคจิต"ผมพูดและก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาเขา
"ถ้าอยากต่อละก็ไม่ต้องลงก็ได้นะ"เขาพูดพร้อมกับแขนสองข้างที่จับหัวเอาไว้
ผมตีที่แขนของเขา
"เพี๊ยะ"
"โอ๊ย เจ็บนะ"เขาพูดและและทำท่างเหมือนจะกอด
"อย่า เดี๋ยวมีคนเห็น"ผมพูดเสียงสั่นๆ
เขายิ้มอย่างพอใจ
"ก็ได้ ฉันจะปล่อยไปแค่ครั้งนี้ครั้งเดี๋ยวนะ ถือซะว่านายให้รางวัลฉัน"เขาพูดและหันหน้าหนีอย่างงอลๆ
"อีม"ผมตอบรับสั้นๆ
"เอ่อ ป...ไปก่อน..น..นะ...คุณสามี"ผมพูดและรีบเปิดประตูและกระโดดลงรถอย่างไหว
เขาดูหน้าแดงและอึ้งๆ
ผมโบกมือ บ๊าย บายเขา
เขาก็โบกมือตอบกลับผม
ผมก็รีบเปิดประตูเข้าบ้านไป
เขาขับรถกลับบ้านของเขาไปเช่นกัน
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ถ้าคุณคนอ่านงงละก๊
ไม่ต้องแปลกใจครับ ผมก็งงเหมือนกัน
เกลียนกันอยู่ดีๆ รักกันเฉยเลย 555
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
