ยัยตัวเตี้ยเอ้ย รู้มั้ยอยากบอกว่า Love!!!

      "หนูไปโรงเรียนก่อนนะค่ะคุนแม่"ชั้นบอกลาแม่ก่อนจะเดินไปโรงเรียน "เอ้ะ ยัยตัวเตี้ยที่อยู่ห้องกับเราหนิ"นาเมะ มองคนตะวเล็กกำลังเดินผ่านหน้าบ้านของตัวเองไป 'เอ้ะ เหมือนมีคนมองเราเลยหันไปดูดีกว่า'ชั้นว่าในใจก่อนจะหยุดและหันหลังไปดูพอฉันหันหลังไปดูนายนั้นก้รีบหันไปที่อื่น 'อ้ะ จิงๆด้วยนายนั้นนี้นา' ชั้นคิดในใจ แล้วหันกลับแล้วเดินต่อไป หมับ !!

"เฮ้ยย !!" ชั้นตกใจเมื่อมือไครคนหนึ่งจับใหล่ชั้นไว้ "นี่นายมาจับใหล่ชั้นทำไมเนียร์ ห้ะ !!ปล่อยเลยนะ"ชั้นพูดและปัดมือนายนาเมะออก"แค่จับนิดหน่อยก้ไม่ได้ ชิ"

"แล้วนายมาจับชั้นทำไมล่ะ หึ้"ชั้นทำหน้าบึ้ง "แล้วทำไมหวงนะหรอ ยัยเตี้ยเอ้ย !!" "เตี้ยแล้วไงมันผิดหัวไครมิทราบ" ชั้นกอดอกแล้วหันไปพูดกับนายนาเมะ "ก้ไม่ผิดหรอก แค่มันเคืองหูเคืองตาก้เท่านั้น"นาเมะพูดแล้วหันไปมองทางอื่น "ชิ ถ้ามันเคืองก้อย่ามองสิ"ชั้นพูดแล้วเดินหนีนายนาเมะ "นี่ กลับมาเลยนะยัยเตี้ย"นาเมะพูดแล้วเดินตามชั้นมา "อย่าตามมาสิ นายบ้า"ชั้นตะคอกใส่นายนาเมะ "อ้าวว ชั้นก้จะไปโรงเรียนเหมือนกันทำไมจะไปไม่ได้ ห้ะ!!ยัยเตี้ย"นายนาเมะตะคอกใส่ชั้นกลับ "ชิ"ชั้นทำหน้าเบ๊แล้วเดินนำนายนาเมะ 'หึแต่เดี๋ยวก่อนนะนี่มันกี่โมงแล้วเนี้ย เพราะนายนั้นแท้ๆทำให้ชั้นสาย นายบ้าเอ้ย!!' ชั้นคิดในใจก่อนจะรีบวิ่งสุดฝีเท้า "เห้ย รอชั้นด้วยสิ ยัยเตี้ย!!" นายนาเมะรีบวิ่งตามชั้นมา