my boy ที่รักของผม
5.7
เขียนโดย มิสึคาโอะ
วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.01 น.
2 แนะนำตัลละคร
1 วิจารณ์
4,280 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2558 20.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) เรื่องจริงหรือแค่ฝันไป1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โครม!! อะ เอ่อขอโทษครับ อ๊ะ!!รุ่นพี่ ตึกตักๆ รุ่นพี่ซึงจิโฮ หนุ่มฮ็อตของโรงเรียนทั้่งเรียนเก่ง หล่อ และรวย (อันหลังชอบสุด) สาวๆทุกคนที่เข้ามาเรียนที่นี่ก็เพื่อต้องการจะเจอเขาทุกวันหรือบางคนก็คิดจะ จี(จั)บเขาเป็นแฟนที่จริงผมก็เป็นอีก1คนที่เข้ามาเพื่อการนี้ แต่ผมขอแค่ได้มองก็ดีใจแล้ว ก็ผม เป็นผู้ชายินะ เฮ้อแค่คิดว่าจะเป็นแฟนก็ไม่มีสิทธิแล้ว......เฮ้ๆๆไอ้แว่นสกายส์คร้าฟ กินข้าวๆ ฉันหิวแล้ว มัวทำไรอยู่วะช้าวะ นี่คือเสียงไอ้สตาร์เพื่อนสนิทผมเอง(ชื่อคล้ายกันดีเนาะ) เออๆๆ โทษที พอดีมีเหตุนิดหน่อย เห้ยๆ ไงหน้าแดงถึงหูงั้นวะ อย่าบอกนะว่า....เฮ้ยๆๆ พอๆเลิกล้อสักที จะกินปะเนี่ยข้าว หมดก่อนไม่รู้นะโว้ย เฮ้ย เออวะ ไปๆรีบๆหิวแล้วปะๆ แว่นสกายส์น้อย
ซึงจินโฮ *
โครม!! อะขอโทษครับ ผมกำลังจะต่อว่าคนที่เดินชน แต่พอเงยหน้ามองผมต้องชะงัก นี่รุ่นน้องที่ผมแอบมองมาตั้งแต่ยังไม่เข้าเรียนที่เดียวกันเลยด้วยซ้ำ ไห้ตายสิ ผมทำตัวไม่ถูกได้แต่ก็ได้แค่ปั้นหน้าเย็นชาไว้ ผมทำได้แค่นี้จริงๆ
เฮ้อๆๆ อิ่มสุดๆเลยวะแว่น เออไม่อิ่มได้ไง กินข้าวมันไก่หมดไปตั้ง5 จานรวด นี่แกอดอยากที่ไหนมาวะ ไอ้ตาร์ ที่บ้านไไม่มีกินรึไง เออๆ เลิกบ่นเหอะ บ่นเป็น คนแก่ไปได้โด่ว ปะๆ เข้าเรียนกัน
เลิกเรียนผมกับไอ้ตาร์ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ผมพักคนเดียวที่แมนชั่นเพราะบ้านผมอยู่ไกลโรงเรียนมาก เฮ้อ อยู่คนเดียวเนี่ยลำบากจริงๆ
แอ๊ะ นั้นใครมายืนที่หน้าห้องผม อ้าว สกายส์กลับมาแล้วหรอลูก เสียงคุณหน้าเจ้าของแมนชั่น ทักทายผม อ่อครับ เอ้อ สกายส์ วันนี้จะมีคนมาพักกับเรานะ ห๊ะ!อะไรนะ เอ่อคือว่าน้า เฮ้อไม่เป็นไรครับ แล้วเขารู้ไช่ไหมครับ อ่อจ๊ะเขารู้จ้า งั้นผมไปแล้วนะครับ สวัสดีครับ จ้าๆ
เห้ยไห้ตายสิ เอ่อขอโทษครับ คือว่าผม กลับช้า อ๊ะ!! รุ่นพี่ เอ่อ คือผม เอ่อคือ พอๆๆไม่ต้องพูดแล้วรีบเปิดเหอะเหนื่อยแล้ว อ่าครับๆ ไห้ตายสิผมทำตัวไม่ถูกแล้วนะ นี่เรื่องดีรึเปล่าฟะ โอ้ย เขิลโว้ย งือๆๆ
ซึงจินโฮ *
โครม!! อะขอโทษครับ ผมกำลังจะต่อว่าคนที่เดินชน แต่พอเงยหน้ามองผมต้องชะงัก นี่รุ่นน้องที่ผมแอบมองมาตั้งแต่ยังไม่เข้าเรียนที่เดียวกันเลยด้วยซ้ำ ไห้ตายสิ ผมทำตัวไม่ถูกได้แต่ก็ได้แค่ปั้นหน้าเย็นชาไว้ ผมทำได้แค่นี้จริงๆ
เฮ้อๆๆ อิ่มสุดๆเลยวะแว่น เออไม่อิ่มได้ไง กินข้าวมันไก่หมดไปตั้ง5 จานรวด นี่แกอดอยากที่ไหนมาวะ ไอ้ตาร์ ที่บ้านไไม่มีกินรึไง เออๆ เลิกบ่นเหอะ บ่นเป็น คนแก่ไปได้โด่ว ปะๆ เข้าเรียนกัน
เลิกเรียนผมกับไอ้ตาร์ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ผมพักคนเดียวที่แมนชั่นเพราะบ้านผมอยู่ไกลโรงเรียนมาก เฮ้อ อยู่คนเดียวเนี่ยลำบากจริงๆ
แอ๊ะ นั้นใครมายืนที่หน้าห้องผม อ้าว สกายส์กลับมาแล้วหรอลูก เสียงคุณหน้าเจ้าของแมนชั่น ทักทายผม อ่อครับ เอ้อ สกายส์ วันนี้จะมีคนมาพักกับเรานะ ห๊ะ!อะไรนะ เอ่อคือว่าน้า เฮ้อไม่เป็นไรครับ แล้วเขารู้ไช่ไหมครับ อ่อจ๊ะเขารู้จ้า งั้นผมไปแล้วนะครับ สวัสดีครับ จ้าๆ
เห้ยไห้ตายสิ เอ่อขอโทษครับ คือว่าผม กลับช้า อ๊ะ!! รุ่นพี่ เอ่อ คือผม เอ่อคือ พอๆๆไม่ต้องพูดแล้วรีบเปิดเหอะเหนื่อยแล้ว อ่าครับๆ ไห้ตายสิผมทำตัวไม่ถูกแล้วนะ นี่เรื่องดีรึเปล่าฟะ โอ้ย เขิลโว้ย งือๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ