รักสุดป่วนของยัยน่ารัก

                            ฉันเป็นห่วงเธอ
[6:45]
กริ๊งๆๆๆ____กริ๊งงงงงง
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นปลุกหญิงสาวให้ตื่นจากนิทรา
"ฮืม"
พรึบ!!!! ฉันลุกขึ้นจากที่นอนพร้อมบิดขี้เกียจนิดหน่อย และเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่ออาบน้ำ(แล้วแกเข้าห้องน้ำเพื่อไปกินข้าวหรอ)<<<มาขี้!!! ก็ได้ย่ะยัยนักเขียน(ย้ำ!! ว่าขี้)
"ซ่า!! โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูนั่งดูเบนเท็น เด็กๆเอาไพ่มาเล่นป๊อกเก้าสามเด้งจ่ายมาๆ~~~"ฉันถูสบู่พร้อมกับฮัมเพลงเบาๆ (ปัญญาอ่อนมากค่ะ นาง!!!-^-)
กริ๊ก!!! ฉันปิดประตูห้องน้ำแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ มาแต่งตัว หลังจากออกมาแล้วฉันก็เดินไปเปิดตูัเสื้อผ้าเอาชุดยูนิฟอร์ม
"ใส่แล้วน่ารักมุ้งมิ้งจังเลย"
"โอ้ะ ไอผมบ้านี้เกะกะจริง เดี๋ยวแม่จับตัดทิ้งซะเลย"ฉันพูดบ่นเรื่องผม ก็เพราะมันยาวขึ้นเรื่อยๆแล้วน่ะสิ  ฮึ!!!
ก๊อกๆๆๆ!!!<<<เสียงเคาะประตูดังขึันใครน่ะ
"ยัยบ๊อง เปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ"อ่อ ที่แท้เสียงนายเจเนียซ์นี่เอง
"เปิดเข้ามาเลยไม่ได้ล็อกย่ะ"
แอ๊ดดดด
คงเข้ามาแล้วสินะ ทาโลชั่นต่อดีกว่าให้ รักแท้มันคืออีหยัง ตับไตใส้หมู~~~(มั่วแล้วเว้ยยย)
"เมื่อกี้ฉันได้ยินเธอบ่นว่าผมหน้าม้ายาวหรอ จริงด้วยแฮะเกือบไม่เห็นลูกกะตาแล้วเนี่ยย  มานี้มา เดี๋ยวฉันมัดผมให้ก่อนพรุ่งนี้ฉันค่อยตัด"
"เห้ย!!! มาไม่ให้ซุ้มให้เสียง ตกใจหมดเลย ><"
"....."
"แล้วนายตัดผมเป็นด้วยหรอ"
"ก็พอตัวอ่ะนะ"โอม้ายก๊อด  นายเจเนียร์ตัดผมเป็นด้วย  เป็นตุ๊ดเปล่าเนี่ย
"ฉันรู้นะว่า เธอคงคิดฉันเป็นตุ๊ด"
"OoO"
"ก็เป็นความจริงอ่ะน่ะตัวเอง  ตัวเองนี่รู้ใจเขาที่สุด เลย " อ๊ากกก  หมอนี้เป็นตุ๊ดกะตุ๊ดหรอเนี่ย >> OoO <<
" ฮ่าๆๆๆ ดูหน้าเธอสิ แมลงวันเข้าไปเป็นล้านตัวตัวแล้วมั้ง"
"กรี้ดดด  นายแกล้งฉันหรอ"
"ก็เธอทำตัวให้หน้าแกล้งเองล่ะ  หันหน้ามานี่มาฉันมัดผมให้"พูดเสร็จ นายเจเนียร์ก็ดันหน้าฉันมาไปหาเขา แล้วเอาเส้นยางมัดผมหน้าม้าที่แสนของฉัน(เวอร์ไปย่ะ)หน้าหมอนี่ใสชะมัดเลย ยิ่งดูยิ่งใส กรี๊ดดด อิจฉาคนหล่อ อ๊ากกกก อยากจะบ้าตายหน้าหมอนั้นอยู่ใกล้เกินไปแล้วนะ เอ๊ะ น้ำอะไรเนี่ยยยย
"เห้ยยย ยัยบ้าเธอเป็นอะไร เลือดกำเดาไหล เงยหน้าเอาไว้ เดี๋ยวฉันจะเอาน้ำแข็งมาประคบให้ เอ้า เช็คด้วยนี่ก่อน"พูดเสร็จเขาก็ยื่นผ้าเช็คหน้าสีขาวให้ฉัน แล้วรีบวิ่งออกไป อ่ะ แต่เลือดกำเดาไหลหรอ โอ๊ย หมอนั้นมีอิทธิพลต่อฉันขนาดนี้เลยหรอ
แอ๊ดดดด
"หันหนัามาให้ฉัน!!!"แค่เลือดไหลหมอนี่ก็โมโหหรอเนี่ย
"อ่าาา เย็นจังงง"
"ทนหน่อยนะ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง
 "..."
"โกรธฉันหรอ เธอทำให้ฉันเป็นห่วงรู้ไหมยัยบ๊อง"
 "O////O"
 "หึหึ"
_______________________________________________________โอ้ไม่น้าาา โอ๊ย!!!!!โยจังตั้งหน้าตั้งอัพยาวมากกกก แต่ทำม่ายยยย ทำไมมันถึงสั้นอ่ะ ต้องอัพใหม่อีกใช่ไหมเนี่ย ไม่ทราบว่าถ้าใครรู้ว่ามันคืออะไรเม้นบอกด้วยนะค่ะ ต้องขอโทษคนที่ติดตามอยู่ โยจังจะอัพใหม่ให้ในเวลาว่างน้าาา ขอโทษจริง อย่าว่าโยจังดองนิยายนะ