รักสุดป่วนของยัยน่ารัก
9.2
เขียนโดย โยจัง
วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 12.59 น.
6 ตอน
10 วิจารณ์
8,632 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558 21.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ความจำเสื่อม!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ความจำเสื่อม!!!
ฉันลืมตาขึ้นมา ภายในห้องที่มีสีขาวและได้กลิ่นฉุนยา ที่นี้คงเป็นโรงพยาบาลสินะ แล้วฉันเป็นอะไรล่ะถึงมาอยู่โรงพยาบาลได้(*-_-*) แต่เมื่อฉันพยายามจะลุกขึ้นเพื่อออกไปถามพยาบาลทำไหมมือของฉันมันถึงหนักอย่างนี้เนี่ย อย่าบอกนะที่ฉันถูกส่งตัวมาโรงพยาบาลเพราะว่าฉันถูกน้ำร้อนลวกแล้วไม่ใส่ใจจากนั่นมือก็เลยพองเมื่อปลาปักเป้าถ้าเจาะออกมาก็จะมีน้ำนองไหลเยิ้มออกมา กรี๊ดดด ไม่นะ(#>///<)(นางช่างจินตนาการ)แต่เมื่อมองไปที่มือของฉันก็พบว่ามีคนมานอนทับมือของฉันอยู่ เฮ้อ..โล่ง -o-; ฉันหันไปมองเขาเป็นผู้ชาย แล้วเขาเป็นอะไรกับฉันน่ะ พ่อ!!คงไม่ใช่ หน้าขาวใส จมูกโด่งมาก ปากบางสีแดงน่าจุ้บ>3<ซะขนาดนี้(ยัยทะลึ่ง) พี่!!คงใช่แน่^^
ต้องพิสูจน์อย่างไงดีหล่ะ?? ปลุกเขาแล้วพาไปตรวจDNAดีไหม('_')บ้าและเว่อร์ไปไม่เอาๆ นอนคิดก่อนดีกว่า
(0-0)คิดออกแล้ว หาอุปกรณ์ก่อนฉันหันซ้ายหันขวาก็เจอกับกระจกวางอยู่บนโต๊ะข้างๆเตียง แต่ถ้าเราเป็นพี่น้องกันฉันคงสวยมากแน่เลยยย>///< ส่องๆ(+~_~)<<>>(~_~+)หันๆเอียงหน้านิด หน้าฉันสวยจัง หน้าขาวใสกว่าเขาอีกขนตางอนเป็นแพยาว ตาโตสีน้ำตาลอ่อน ผมหน้าม้าสีน้ำตาลเข้ม ปากอวบสีชมพูแก้มชมพูแดงระเริ่น เฟอร์เฟ็ค~~~แต่ไม่เห็นหน้าเหมือนเขาเลยนะU_Uนั้นผ่านๆ ญาติ!!ขนาดพี่ยังหน้าไม่คล้ายเลยยย ผ่านๆ ข้อสุดท้ายย แฟน!!!ใช่แน่ๆ
"vov..ฟื้นแล้วหรอ"กรี๊ดด ขนาดตื่นยังหล่อ เขาตื่นขึ้นมาและเอ่ยปากถามฉัน ฉันนี้ตาถึงจริงๆเลยที่เอาหมอนี่เป็นแฟน^^
"ค่ะ.."แต่เดี๋ยวนะ แล้วฉันคือใคร ชื่ออะไรล่ะทำไหมฉันจำอะไรไม่ได้เลยล่ะนี่
"อืม..ดี"ดีอาหรายยยยกานนนนนนนน >0<
"ฉันชื่ออะไรอ่ะ"ลองถามหมอนี่ดูสิ เขาอาจจะรู้ก็ได้ เพราะเราเป็นแฟนกานนน >3<
"เห้ย!!..นี้อย่าบอกว่านะเธอความจำเสื่อมนะ"ก็ไม่ได้บอกทีนิ ตาบ้าเนี่ย
"..ไม่รู้.."ฉันตอบเขา(แกเคยรู้อะไรบ้างไหมเนี่ย)
"พยาบาลลลลล...เรียกหมอด่วนนน"ตาบ้านี้แหกปากอยู้ได้ น่ารำคาญจริง ฉันคบหมอนี้ได้ยังไง
แอ๊ดดด>>เสียงเปิดประตูเขัามาภายในห้อง
อยู่ๆก็มีคนใส่ชุดขาวท่าทางสะอาดเข้ามาในห้อง แล้วพูดกับนายหน้าหล่อนี้อะไรซักอย่าง แต่เท่าที่ฉันจับใจความได้คือ
"ตอนเกิดอุบัติเหตุสมองของคนไข้ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง เลยทำให้คนไข้ความจำเสื่อมน่ะครับ" อ่อ..ความจำเสื่อม ห่ะ..ความจำเสื่อม ไม่จริงงงงงง
"อ่อ..ขอบคุณมากครับคุณหมอ"ตานั้นคุยกับคุณหมอ จากนั้นคุณหมอก็ออกจากห้องไป ตาบ้าเลยหันมาคุยกับฉัน
"ต่อไปนี้เธอจะอยู่ในการดูแลของฉันนะ ยัยบ๊อง"อร้ายย กล้าว่าฉันยัยบ๊องหรออีตาบ้า
"แล้วนายชื่ออะไรหล่ะ"ฉันถามตาบ้าหน้าหล่อ
"อ่อ..ฉันชื่อเจเนียซ์..เป็นขับรถชนเธอแล้วอย่ามาถามฉันว่าชนเธอได้ยังไง ก็เพราะเธอวิ่งมาตัดหน้ารถฉันเองนะยัยบ๊อง"หรอ-_-^^
เดี๊ยววววววว นายนี่ไม่ใช่แฟนฉันหรอออ ไม่นะคนสวยเสียจายยยยยยT0T
_____________________________________________________________
ตอนนี้โยก็ขอแก้ไขเมื่อกันนะค่ะ สำหรับคนที่ติดตามและรอตอนที่4รอโยก่อนนิดนึงนะค่ะ ขอโยเเก้ตอนที่3ก่อนนะ
โยสัญญาว่าแก้เสร็จเมื่อไหร่อัพตอนใหม่ให้ทันที. รักคนอ่านทูกกกกคนนนนน^^
ฉันลืมตาขึ้นมา ภายในห้องที่มีสีขาวและได้กลิ่นฉุนยา ที่นี้คงเป็นโรงพยาบาลสินะ แล้วฉันเป็นอะไรล่ะถึงมาอยู่โรงพยาบาลได้(*-_-*) แต่เมื่อฉันพยายามจะลุกขึ้นเพื่อออกไปถามพยาบาลทำไหมมือของฉันมันถึงหนักอย่างนี้เนี่ย อย่าบอกนะที่ฉันถูกส่งตัวมาโรงพยาบาลเพราะว่าฉันถูกน้ำร้อนลวกแล้วไม่ใส่ใจจากนั่นมือก็เลยพองเมื่อปลาปักเป้าถ้าเจาะออกมาก็จะมีน้ำนองไหลเยิ้มออกมา กรี๊ดดด ไม่นะ(#>///<)(นางช่างจินตนาการ)แต่เมื่อมองไปที่มือของฉันก็พบว่ามีคนมานอนทับมือของฉันอยู่ เฮ้อ..โล่ง -o-; ฉันหันไปมองเขาเป็นผู้ชาย แล้วเขาเป็นอะไรกับฉันน่ะ พ่อ!!คงไม่ใช่ หน้าขาวใส จมูกโด่งมาก ปากบางสีแดงน่าจุ้บ>3<ซะขนาดนี้(ยัยทะลึ่ง) พี่!!คงใช่แน่^^
ต้องพิสูจน์อย่างไงดีหล่ะ?? ปลุกเขาแล้วพาไปตรวจDNAดีไหม('_')บ้าและเว่อร์ไปไม่เอาๆ นอนคิดก่อนดีกว่า
(0-0)คิดออกแล้ว หาอุปกรณ์ก่อนฉันหันซ้ายหันขวาก็เจอกับกระจกวางอยู่บนโต๊ะข้างๆเตียง แต่ถ้าเราเป็นพี่น้องกันฉันคงสวยมากแน่เลยยย>///< ส่องๆ(+~_~)<<>>(~_~+)หันๆเอียงหน้านิด หน้าฉันสวยจัง หน้าขาวใสกว่าเขาอีกขนตางอนเป็นแพยาว ตาโตสีน้ำตาลอ่อน ผมหน้าม้าสีน้ำตาลเข้ม ปากอวบสีชมพูแก้มชมพูแดงระเริ่น เฟอร์เฟ็ค~~~แต่ไม่เห็นหน้าเหมือนเขาเลยนะU_Uนั้นผ่านๆ ญาติ!!ขนาดพี่ยังหน้าไม่คล้ายเลยยย ผ่านๆ ข้อสุดท้ายย แฟน!!!ใช่แน่ๆ
"vov..ฟื้นแล้วหรอ"กรี๊ดด ขนาดตื่นยังหล่อ เขาตื่นขึ้นมาและเอ่ยปากถามฉัน ฉันนี้ตาถึงจริงๆเลยที่เอาหมอนี่เป็นแฟน^^
"ค่ะ.."แต่เดี๋ยวนะ แล้วฉันคือใคร ชื่ออะไรล่ะทำไหมฉันจำอะไรไม่ได้เลยล่ะนี่
"อืม..ดี"ดีอาหรายยยยกานนนนนนนน >0<
"ฉันชื่ออะไรอ่ะ"ลองถามหมอนี่ดูสิ เขาอาจจะรู้ก็ได้ เพราะเราเป็นแฟนกานนน >3<
"เห้ย!!..นี้อย่าบอกว่านะเธอความจำเสื่อมนะ"ก็ไม่ได้บอกทีนิ ตาบ้าเนี่ย
"..ไม่รู้.."ฉันตอบเขา(แกเคยรู้อะไรบ้างไหมเนี่ย)
"พยาบาลลลลล...เรียกหมอด่วนนน"ตาบ้านี้แหกปากอยู้ได้ น่ารำคาญจริง ฉันคบหมอนี้ได้ยังไง
แอ๊ดดด>>เสียงเปิดประตูเขัามาภายในห้อง
อยู่ๆก็มีคนใส่ชุดขาวท่าทางสะอาดเข้ามาในห้อง แล้วพูดกับนายหน้าหล่อนี้อะไรซักอย่าง แต่เท่าที่ฉันจับใจความได้คือ
"ตอนเกิดอุบัติเหตุสมองของคนไข้ได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง เลยทำให้คนไข้ความจำเสื่อมน่ะครับ" อ่อ..ความจำเสื่อม ห่ะ..ความจำเสื่อม ไม่จริงงงงงง
"อ่อ..ขอบคุณมากครับคุณหมอ"ตานั้นคุยกับคุณหมอ จากนั้นคุณหมอก็ออกจากห้องไป ตาบ้าเลยหันมาคุยกับฉัน
"ต่อไปนี้เธอจะอยู่ในการดูแลของฉันนะ ยัยบ๊อง"อร้ายย กล้าว่าฉันยัยบ๊องหรออีตาบ้า
"แล้วนายชื่ออะไรหล่ะ"ฉันถามตาบ้าหน้าหล่อ
"อ่อ..ฉันชื่อเจเนียซ์..เป็นขับรถชนเธอแล้วอย่ามาถามฉันว่าชนเธอได้ยังไง ก็เพราะเธอวิ่งมาตัดหน้ารถฉันเองนะยัยบ๊อง"หรอ-_-^^
เดี๊ยววววววว นายนี่ไม่ใช่แฟนฉันหรอออ ไม่นะคนสวยเสียจายยยยยยT0T
_____________________________________________________________
ตอนนี้โยก็ขอแก้ไขเมื่อกันนะค่ะ สำหรับคนที่ติดตามและรอตอนที่4รอโยก่อนนิดนึงนะค่ะ ขอโยเเก้ตอนที่3ก่อนนะ
โยสัญญาว่าแก้เสร็จเมื่อไหร่อัพตอนใหม่ให้ทันที. รักคนอ่านทูกกกกคนนนนน^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ