KONOHA HIGH SCHOOL
9.7
เขียนโดย คาริ
วันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.18 น.
26 ตอน
5 วิจารณ์
27.31K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2560 16.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
26) จุดเริ่มต้นเเละจุดจบ2 (บทอวสาน)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความKARI TAKE
คาริกลับมาแล้วค่าาา หลังจากที่หายไปเกือบปี คาริขอโทษน้าาา พอดีคาริมีงานหลายอย่างอ่าาเช่น เอ่อ...รายงาน โครงงาน สอบ แข่งศิลปะหัตถกรรม ไปงานหนังสือ เที่ยวกับเพื่อน ดูหนังกับแฟน (เดี๋ยวๆหลังๆชักไม่มีสาระเเระ//คนอ่าน) และที่สำคัญคาริขี้เกียจด้วยคะ555 สมองตันด้วยแหละแล้วก็ลืมพอร์ทเรื่องหมดเลยแนวการเขียนอาจแตกต่างจากเดิมไปนิดต้องขออภัยด้วยนะคะ
และแน่นอนตอนนี้เป็นบทอวสานของนิยายเรื่องนี้!!
TENTEN TAKE
ไงจร้าาา เจอกันบทนี้อาจเป็นบทสุดท้ายแล้วน้าาางื้อออ ไม่เจอกันตั้งนานในที่สุดยัยคาริก็มาแต่งต่อจนได้แต่ฟิคเรื่องนี้อาจมีบทพิเศษนะเออเอาละตอนนี้เข้าเรื่องกันเลยเถอะคะ
งานสุดท้ายของฉันบนโลกมนุษย์คือการกำจัดคนคนหนึ่ง ที่ต้องการจะทำลายตระกูลฮิวงะ เอ๋ทำไมต้องตระกูลฮิวงะหน่ะหรือเพราะฉันหน่ะ...เป็นเทพที่ปกป้องคุ้มครองตระกูลนี้ด้วยไงละถึงแม้จะไม่มีข้อมูลเด่นชัดก็ตาม
แต่เมื่อกี้เหมือนมีคนจ้องอยู่เลย...ที่ท่านเทพบอกก็คงจริงสินะว่าเป้าหมายเริ่มเคลื่อนไหวแล้วแถมเป็นตัวอันตรายมากซะด้วยกลิ่นไอความหน้าขยะแขยงฟุ้งเลยคงจ้องจะฆ่าผู้นำตระกูลคนต่อไปละสิหึ
"นี่ยัยซาลาเปาเงียบทำไม เถียงฉันไม่ชนะละสิ55"หน่อยยยเจ้าหัวเส้นหมี่นี่...
"นี่เจ้าหัวเส้นหมี่ฉันว่าฉันหน่ะไม่แพ้นายหรอกมีแต่นายแหละจะแพ้ฉัน"ฉันโต้กลับไปหน่อยใครมันจะไปยอมกัน แต่ว่า...ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆนะที่ต้องกลับไปมันเหงาแปลกๆนั้นสินะจากนี้ไปคงไม่ได้มาเทลาะกันแบบนี้แล้วนิใจหายเหมือนกันแหะ
"เอาเถอะคะทั้งสองคนใจเย็นๆก่อนนะคะ"ฮินะจังรีบเข้ามาห้องทัพเธอนี่แสนดีจังนะต่างกับใครบางคนลิบลับเลย เอาเถอะตอนนี้ขออยู่แบบนี้ไปนานๆแล้วกัน...ก่อนที่เวลาของฉันบนโลกนี้จะหมดลง
"ชิ/ชิ"
"วันนี้เธอดูซึมๆนะเท็นจัง เป็นอะไรหรือเปล่า"เทมมี่ถามฉัน มีคนสังเกตุด้วยแหะ
"เปล่าหรอกจ้า เปล่าหรอก"ฉันตอบไปแบบปัดๆ
"ถ้ามีอะไรก็บอกกันได้นะคะพี่เท็นเท็น"อิโนนะหันมาพูดกับฉัน
"จ้าจ้า"
'ประกาศ ขอให้นักเรียนทุกครีบกลับบ้านด่วนและขอให้นักเรียนอยู่แต่ในบ้านด้วยนะคะ เนื่องจากร่างของคนตายจำนวนมากถูกปลุกขึ้นมาและในจำนวนนั้นก็มีบรรพบุรุษของพวกเราที่เป็นนินจาด้วยขอให้ทุกคนรีบกลับบ้านด้วย ย้ำให้นักเรียนรีบกลับบ้านด่วนตอนนี้กองกำลังทหาร CIA FBI คงต้องได้อีกไม่นาน'
ได้ยินตามประกาศทุกคนก็รีบวิ่งหนีอันเอิกเริก
เริ่มแล้วงั้นหรอ...หึแต่ถึงขั้นปลุกคนตายได้นี่คงเป็นวิชาเดียวกับที่คาบูโตะใช้เมื่อหลายร้อยปีก่อนสินะ ความตายทำอะไรฉันไม่ได้หรอกเพราะฉันหน่ะ...ขายวิญญาณให้ปีศาจไปแล้วนะ..
เอาเถอะรีบๆทำให้เรื่องบ้าๆนี่มันจบๆแล้วกลับสวรรค์ไปดีกว่าจะได้ไม่ต้องมาทรมานแบบนี้อีกแล้ว
คิดได้ดังนั้นตัวฉันที่ยังมีจักระอยู่ก็รีบมุ่งหน้าไปดักทางก่อนถึงบ้านตระกูลฮิวงะทันที
เอาละเท็นเท็นพวกนี้ก็เเค่อดีตคนรู้จักเราอีกอย่าก็ตายไปหมดแล้วรีบๆกำจัดซะเรื่องจะได้ง่ายขึ้น
มาแล้ว!!
"อ้าวๆดูซิเราเจอใคร..อ่อเท็นเท็นสินะขายวิญาณให้ปีศาจแล้วเป็นอมตะเลยนิ..ได้ข่าวมาจากโลกโน้นว่าเป็นเทพด้วยนี่นาาาจะมาขวางเราหรอ?"เพน...
"พวกนาย..อย่าหวังว่าจะผ่านไปได้เลย"ฉันพูดเสียงแข็ง
"จริงๆพวกฉันก็ไม่อยากยุ่งกับโลกนี้แล้วแหละ ตายไปแล้วนิ..แต่ก็นะร่างกายมันควบคุมไม่ได้นิจะจัดการพวกฉัน ฉันว่าเอาเวลาไปจัดการหมอนั่นดีกว่า"อิทาจิ! หมอนั่นหมายความว่า..
ฉันหันไปมองด้วนหลังมีจริงๆด้วย คนที่ชักใยเรื่องนี้อยู่หน่ะ
"อ้าวๆ คิดจะมาขัดขวางหรอ ถ้าภาระกิจนี้ไม่สำเร็จเธอคงเป็นเทพตกสวรรค์สินะ เทพเหมยลี่"นี่เธอ!! เทพพีเรน(ชื่อสิ้นคิดมาก)
เทพพีเรน เป็นนเทพแห่งสงครามและการทำลายล้าง คู่แข่งของฉันเองนี่เธอคงคิดจะกำจัดฉันสินั
"ทำไมต้องเป็นฮิวงะละ ถ้าคิดจะกำจัดฉันทำไต้องเป็นฮิวงะ!"ฉันตะโกนถามออกไป
"ก็นะ..ความหลังของเธอหน่ะ เธอเคยรักกับเขานิ..คุณชายของตระกูลนี้หน่ะ ถ้าคิดจะกำจัดเธอแค่ใช้จุดนี้มาล่อเรื่องก็ง่ายขึ้นแล้ว หึหึ"้เพราะเรื่องนี้เองหรอ!
"เอาเถอะเเค่กำจัดเธอเรื่องก็จบแล้ว"พูดจบยัยนี่ก็รีบพุ่งตัวมาหาฉัน แต่ระดับมันต่างกันย่ะ ฉันกับ ยัยนี่หน่ะ ระดับเทพของฉันคือ SS แต่ยัยนี่เเค่ระดับ A สู้ฉันไม่ได้อยู่เเล้ว ฉันเขวี้ยงคุไนออกไปปักคาหัวใจของยัยนี่เรียบร้อย
"กริ๊ดดด"เสียกรีดร้องโหยหวนเนี่ยจากคุไนแทงทะลุหัวใจ ก่อนที่ร่างจะสลายไปพร้อมกับสัมพเวสีคืนชีพที่สลายไปพร้อมกันภาระกิจของฉันจบลงแล้วนะ..ร่างเริ่มเรือนรางแล้วด้วย ยูฟู..เดี๋ยวกลับไปสวรรค์แล้วคงเจอกันเองแหละ...เดี๋ยวทุกคนก็คงลืมฉันไปเองแหละยังไงซะแค่พวกเรากลับไปตามกฏของสวรรค์ทุกคนก็ต้องโดนลบความทรงจำโดยอัตโนมัต ลาก่อน...
1 ปีต่อมา
NEJI TAKE
พอเท็นเท็นกับยูฟูหายไปดูเหมือนทุกคนจะลืมเธอไปหมดเลยแฮะ แต่ทำไมนะ..คงมีเราคนเดียวสินะที่ยังไม่ลืมพวกนั้นหน่ะ เอาเถอะสักวันพวกเธอคงจะกลับมาเองแหละ
THE END
จบล้าววว จบแบบพีคๆ รออ่านตอนพิเศษกันแทนน้อ~~ อันนี้จบแล้วริงๆสิน้าาหลังจากค้างมา2ปี โล่งมากกก ตอนนี้นารูโตะภาคหลักก็จบแล้วเหมือนกันน้อ ฝากรุ่นต่อไปไว้กับโบรูโตะแบ้วกันน้ออ ถ้าใครไม่มีอะไรจะอ่านลองกดเข้าหน้าหลักของคาริแล้วไปหานิยายอ่านกันได้เล๊ยยยย
ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่คอยติดตามดันมาตลอด 2 ปีนี้นะคะ
คาริกลับมาแล้วค่าาา หลังจากที่หายไปเกือบปี คาริขอโทษน้าาา พอดีคาริมีงานหลายอย่างอ่าาเช่น เอ่อ...รายงาน โครงงาน สอบ แข่งศิลปะหัตถกรรม ไปงานหนังสือ เที่ยวกับเพื่อน ดูหนังกับแฟน (เดี๋ยวๆหลังๆชักไม่มีสาระเเระ//คนอ่าน) และที่สำคัญคาริขี้เกียจด้วยคะ555 สมองตันด้วยแหละแล้วก็ลืมพอร์ทเรื่องหมดเลยแนวการเขียนอาจแตกต่างจากเดิมไปนิดต้องขออภัยด้วยนะคะ
และแน่นอนตอนนี้เป็นบทอวสานของนิยายเรื่องนี้!!
TENTEN TAKE
ไงจร้าาา เจอกันบทนี้อาจเป็นบทสุดท้ายแล้วน้าาางื้อออ ไม่เจอกันตั้งนานในที่สุดยัยคาริก็มาแต่งต่อจนได้แต่ฟิคเรื่องนี้อาจมีบทพิเศษนะเออเอาละตอนนี้เข้าเรื่องกันเลยเถอะคะ
งานสุดท้ายของฉันบนโลกมนุษย์คือการกำจัดคนคนหนึ่ง ที่ต้องการจะทำลายตระกูลฮิวงะ เอ๋ทำไมต้องตระกูลฮิวงะหน่ะหรือเพราะฉันหน่ะ...เป็นเทพที่ปกป้องคุ้มครองตระกูลนี้ด้วยไงละถึงแม้จะไม่มีข้อมูลเด่นชัดก็ตาม
แต่เมื่อกี้เหมือนมีคนจ้องอยู่เลย...ที่ท่านเทพบอกก็คงจริงสินะว่าเป้าหมายเริ่มเคลื่อนไหวแล้วแถมเป็นตัวอันตรายมากซะด้วยกลิ่นไอความหน้าขยะแขยงฟุ้งเลยคงจ้องจะฆ่าผู้นำตระกูลคนต่อไปละสิหึ
"นี่ยัยซาลาเปาเงียบทำไม เถียงฉันไม่ชนะละสิ55"หน่อยยยเจ้าหัวเส้นหมี่นี่...
"นี่เจ้าหัวเส้นหมี่ฉันว่าฉันหน่ะไม่แพ้นายหรอกมีแต่นายแหละจะแพ้ฉัน"ฉันโต้กลับไปหน่อยใครมันจะไปยอมกัน แต่ว่า...ก็เริ่มรู้สึกแปลกๆนะที่ต้องกลับไปมันเหงาแปลกๆนั้นสินะจากนี้ไปคงไม่ได้มาเทลาะกันแบบนี้แล้วนิใจหายเหมือนกันแหะ
"เอาเถอะคะทั้งสองคนใจเย็นๆก่อนนะคะ"ฮินะจังรีบเข้ามาห้องทัพเธอนี่แสนดีจังนะต่างกับใครบางคนลิบลับเลย เอาเถอะตอนนี้ขออยู่แบบนี้ไปนานๆแล้วกัน...ก่อนที่เวลาของฉันบนโลกนี้จะหมดลง
"ชิ/ชิ"
"วันนี้เธอดูซึมๆนะเท็นจัง เป็นอะไรหรือเปล่า"เทมมี่ถามฉัน มีคนสังเกตุด้วยแหะ
"เปล่าหรอกจ้า เปล่าหรอก"ฉันตอบไปแบบปัดๆ
"ถ้ามีอะไรก็บอกกันได้นะคะพี่เท็นเท็น"อิโนนะหันมาพูดกับฉัน
"จ้าจ้า"
'ประกาศ ขอให้นักเรียนทุกครีบกลับบ้านด่วนและขอให้นักเรียนอยู่แต่ในบ้านด้วยนะคะ เนื่องจากร่างของคนตายจำนวนมากถูกปลุกขึ้นมาและในจำนวนนั้นก็มีบรรพบุรุษของพวกเราที่เป็นนินจาด้วยขอให้ทุกคนรีบกลับบ้านด้วย ย้ำให้นักเรียนรีบกลับบ้านด่วนตอนนี้กองกำลังทหาร CIA FBI คงต้องได้อีกไม่นาน'
ได้ยินตามประกาศทุกคนก็รีบวิ่งหนีอันเอิกเริก
เริ่มแล้วงั้นหรอ...หึแต่ถึงขั้นปลุกคนตายได้นี่คงเป็นวิชาเดียวกับที่คาบูโตะใช้เมื่อหลายร้อยปีก่อนสินะ ความตายทำอะไรฉันไม่ได้หรอกเพราะฉันหน่ะ...ขายวิญญาณให้ปีศาจไปแล้วนะ..
เอาเถอะรีบๆทำให้เรื่องบ้าๆนี่มันจบๆแล้วกลับสวรรค์ไปดีกว่าจะได้ไม่ต้องมาทรมานแบบนี้อีกแล้ว
คิดได้ดังนั้นตัวฉันที่ยังมีจักระอยู่ก็รีบมุ่งหน้าไปดักทางก่อนถึงบ้านตระกูลฮิวงะทันที
เอาละเท็นเท็นพวกนี้ก็เเค่อดีตคนรู้จักเราอีกอย่าก็ตายไปหมดแล้วรีบๆกำจัดซะเรื่องจะได้ง่ายขึ้น
มาแล้ว!!
"อ้าวๆดูซิเราเจอใคร..อ่อเท็นเท็นสินะขายวิญาณให้ปีศาจแล้วเป็นอมตะเลยนิ..ได้ข่าวมาจากโลกโน้นว่าเป็นเทพด้วยนี่นาาาจะมาขวางเราหรอ?"เพน...
"พวกนาย..อย่าหวังว่าจะผ่านไปได้เลย"ฉันพูดเสียงแข็ง
"จริงๆพวกฉันก็ไม่อยากยุ่งกับโลกนี้แล้วแหละ ตายไปแล้วนิ..แต่ก็นะร่างกายมันควบคุมไม่ได้นิจะจัดการพวกฉัน ฉันว่าเอาเวลาไปจัดการหมอนั่นดีกว่า"อิทาจิ! หมอนั่นหมายความว่า..
ฉันหันไปมองด้วนหลังมีจริงๆด้วย คนที่ชักใยเรื่องนี้อยู่หน่ะ
"อ้าวๆ คิดจะมาขัดขวางหรอ ถ้าภาระกิจนี้ไม่สำเร็จเธอคงเป็นเทพตกสวรรค์สินะ เทพเหมยลี่"นี่เธอ!! เทพพีเรน(ชื่อสิ้นคิดมาก)
เทพพีเรน เป็นนเทพแห่งสงครามและการทำลายล้าง คู่แข่งของฉันเองนี่เธอคงคิดจะกำจัดฉันสินั
"ทำไมต้องเป็นฮิวงะละ ถ้าคิดจะกำจัดฉันทำไต้องเป็นฮิวงะ!"ฉันตะโกนถามออกไป
"ก็นะ..ความหลังของเธอหน่ะ เธอเคยรักกับเขานิ..คุณชายของตระกูลนี้หน่ะ ถ้าคิดจะกำจัดเธอแค่ใช้จุดนี้มาล่อเรื่องก็ง่ายขึ้นแล้ว หึหึ"้เพราะเรื่องนี้เองหรอ!
"เอาเถอะเเค่กำจัดเธอเรื่องก็จบแล้ว"พูดจบยัยนี่ก็รีบพุ่งตัวมาหาฉัน แต่ระดับมันต่างกันย่ะ ฉันกับ ยัยนี่หน่ะ ระดับเทพของฉันคือ SS แต่ยัยนี่เเค่ระดับ A สู้ฉันไม่ได้อยู่เเล้ว ฉันเขวี้ยงคุไนออกไปปักคาหัวใจของยัยนี่เรียบร้อย
"กริ๊ดดด"เสียกรีดร้องโหยหวนเนี่ยจากคุไนแทงทะลุหัวใจ ก่อนที่ร่างจะสลายไปพร้อมกับสัมพเวสีคืนชีพที่สลายไปพร้อมกันภาระกิจของฉันจบลงแล้วนะ..ร่างเริ่มเรือนรางแล้วด้วย ยูฟู..เดี๋ยวกลับไปสวรรค์แล้วคงเจอกันเองแหละ...เดี๋ยวทุกคนก็คงลืมฉันไปเองแหละยังไงซะแค่พวกเรากลับไปตามกฏของสวรรค์ทุกคนก็ต้องโดนลบความทรงจำโดยอัตโนมัต ลาก่อน...
1 ปีต่อมา
NEJI TAKE
พอเท็นเท็นกับยูฟูหายไปดูเหมือนทุกคนจะลืมเธอไปหมดเลยแฮะ แต่ทำไมนะ..คงมีเราคนเดียวสินะที่ยังไม่ลืมพวกนั้นหน่ะ เอาเถอะสักวันพวกเธอคงจะกลับมาเองแหละ
THE END
จบล้าววว จบแบบพีคๆ รออ่านตอนพิเศษกันแทนน้อ~~ อันนี้จบแล้วริงๆสิน้าาหลังจากค้างมา2ปี โล่งมากกก ตอนนี้นารูโตะภาคหลักก็จบแล้วเหมือนกันน้อ ฝากรุ่นต่อไปไว้กับโบรูโตะแบ้วกันน้ออ ถ้าใครไม่มีอะไรจะอ่านลองกดเข้าหน้าหลักของคาริแล้วไปหานิยายอ่านกันได้เล๊ยยยย
ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่คอยติดตามดันมาตลอด 2 ปีนี้นะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ