KONOHA HIGH SCHOOL

ฮิวงะ'บาร์

TENTEN TAKE

อ๊าคคคไอ้เนจิบ้าไอ้หัวเส้นหมี่ไอ้ผัดไทใส่ชีสใช้งานอย่างกับทาสเลยวุย!ใช้โน้น นี่ นัน อยู่นั้นเเหละไอ้บ้าคนนะโว้ย!!!มันน่าฆ่าให้ตายจริงๆอีตานี่วันนี้ฉันต้องรีบกลับบ้านไปเตรียมอาหารเย็นให้น้องด้วยไอ้เวรเนจิฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ-^-

"ยัยหมวยเสริฟน้ำโต๊ะ5ด้วย"เสียงตานั่นสั่งฉันมันน่าตบให้หน้าหันจริงๆเลย--ไอ้เวรเนจิ

"น้องสาวจ๊ะสนใจมาดืมกับพี่หมาย~"เสียงคนไม่น่าจะแก่นะเเต่ก็ไม่ได้หันไปดูอ่าชั่งมันเหอะก็แค่คนแก่เมารีบไปทำงานต่อดีกว่านี่ก็จะ5ทุ่มแล้ว

หมับ!ไอ้ไม่แก่นั่นมันจับมือฉาน><

"ใครว่ะ!....เฮ้ยลี!"ฉันตกใจมากที่คนที่เรียกฉันกลายเป็นลีที่มาดื่มเพราะมันไม่มีแฟนแถมเมาอีกต่างหากมือไม่อยู่สุกเลย--จะจับอีกนานป่ะไอ้มือเนี่ย....กริ๊ดดดไอ้คิ้วหนาบ้าแกบังอาจกอดฉานนนนน

"อาว~คูนเทนเทนเอ๋งหรอ~"พึ่งรู้หรอไงไอ้ลี

"ปล่อยลี"ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุแหะมือมันเริ่มตะปบไปทั่วเเละท่าจะไม่ดีแล้วสิ

"ตัวคูนเทนเทนหอมจาง~"ฟอด!ไอ้ลีเเกบังอาจหอมต้นคอฉันไอ้ลามกดีนะที่ตอนนี้เหลือเเค่มัน ฉัน แล้วก็เนจิ ในร้านคนอื่นเค้ากลับกันหมดเเล้ว~

"เฮ้ยสีปล่อยฉันนะ!"ไอ้บ้านี่มัน...มันพลักฉันลงบนโต๊ะเเล้วคร่อมไว้มันจะทามอาร้าย

"คูนเทนเทนคราบโพมชอบคูนมาเปนของโพมเทอน้าคาบ"ไอ้วิปริตHELP ME 

"ลีอย่านะเนจิช่วยด้วย อ่า"ฉันตะโกนเรียกเนจิเเต่หมอนี่มันจ..จ...จับหน้าอกฉาน!!!!

"แหม่ครางน่ารากซ้าด้วย"บ้าพ่อเมิงดิไอ้คิวหน้าเนจิ!ช่วยฉันด้วย><

"เอะ อะ อะไรกัน เฮ้ยทำอะไรกันหน่ะ"เนจินายมาแล้วรอดไปที~

"ลีนายจะทำอะไร!"เนจิพูดอย่างโมโห

"ก็ทามห้สยคูนเทนเทนมาเปนของโพมไงล่าคาบ"ไม่มีทางแต่สุดท้ายเนจิก็เรียกยามมาลากลีออกไปเสื้อผ้าฉันขาดหมดเลยYOYเพราะแกคนเดียวฮื่อๆ

"เป็นอะไรไหม?"เนจินายพูดเเบบอ่อนโยนกับคนอย่างฉันด้วยหรอ?รู้สึกอบอุ่นจังเหมือนในอดีตเลยละ......

"อะนี่คลุมซะเเล้วคืนนี้ก็ค้างที่นี่เเหละเดี๋ยวเรื่องน้องเธอฉันให้ป้าสึกิมะ(แม่บ้าน)ดูแลเองนะ"นายนี่ก็ใจดีเหมือนกันนะเนี่ยเนจิฉันละชอบนิสัยน่ารักๆแบบนี้ของนายจังเลย

"แล้วนายละ?"ฉันถามเพราะเตียงมันมีเตียงเดียวจะให้นอนยังไง

"ก็นอนบนเตียงทั้งคู่แหละน่าไม่ต้องกลัวฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"แกยังเห็นฉันเป็นผ.ญ.อยู่ไหมเนี่ยห๊ะ

"อ..อืม"ปากหนอปากตอบตกลงไปจนได้ชั้งเหอะมันไม่ใช่ผ.ช.แท้ๆนี่เราจะกลัวทำไม

บนห้องพักของเนจิ

เค้าอุ่มฉันนอนลงบนเตียงอย่างนุ่มนวนพร้อมกับเค้าที่นอนตามฉันลงมาแขนของเค้าโอบกอดฉันไว้ภายใต้ผ้าห่มทำให้รู้สึกอบอุ่นฉันนอนห้องหน้าไปซุกกับอกของเค้าเเล้วก็หลับไป

เช้าวันที่1 มค.

อ้าสดชื่นจังเนจิยังไม่ตื่นดลยเราตื่นก่อนไปทำอาหารเช้าไว้ให้ดีกว่า

สักพักเนจิก็ตื่นขึ้นมา

'ยัยนั่นหายไปไหนนะแต่ว่ากลิ่นอะไรหอมๆชักหิวเเล้วสิลองไปดูในครัวดีกว่า'

ในห้องครัว

อืมOKสมบูรณ์แบบอาหารเช้าวันนี้^^ที่เหลือก็แค่...

"ทำอะไรหน่ะหอมฉุยเชียว"อ้าวตื่นเเล้วหรอเนี่ยว่าจะไปปลุกซักหน่อย

"มากินด้วยกันสิเนจิข้าวเช้าหนะ"ฉันพูดลองพูดดีๆด้วยท่าจะดีกว่า

"อืมขอบใจนะ"เค้าตอบเเล้วเรา2คนก็นั่นทานอาหารเช้ากัน

END TENTEN TAKE