KONOHA HIGH SCHOOL

วันที่31 เดือน ตุลาคม KONOHA HIGH SCHOOL
TENTEN TAKE
ยะฮูว์~พักเรื่องหลักไว้ก่อนเถอะมาเข้าตอนพิเศษกันดีกว่าว่าแต่...ยังจำกันได้อยู่ไหมว่าฉันคือใคร....เท็นเท็นไงละ^0^(เอ่อ..ไม่ต้องถามก็รู้อยู่เเล้วละ//คนอ่าน)เข้าเรื่องกันเลยดีกว่ารู้ไหมว่าวันที่31/10ของทุกๆปีคือวัน'ฮาโลวีน'และตอนนี้พวกเราม.1&5&6กำลังเครียมงานเฉลิมฉลองวันฮาโลวีนกันทั้งเมืองเเละโรงเรียนของเราด้วยเพราะว่าพวกเราทุกคนกำลังแต่งโรงเรียนให้เป็นบ้านผีสิงให้กับคนที่ลงชื่อว่าจะมาทำกิจกรรมของเมืองในค่ำคืนนี้นั้นเองและคนคุมกิจกรรมแห่งนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนพวกม.6คือพวกฉัน(เท็นเท็น,เทมาริ,เนจิ,ลี,ชิกามารุ)พวกม.5คือพวกของเจ้านารูโตะและน้องของเนจิฮานาบิที่อาสาด้วยอีกคนหนึ่ง
"เอาละเสร็จเเล้ว!!"พวกเราตะโกนออกมาพร้อมกันเพราะจัดสถานที่งานเสร็จเเล้ว
"เอาละนะทุกคน(ม.1&5&6)กลับบ้านไปอาบน้ำแล้วตอน6โมงเย็นมาเจอกันที่หน้าโรงเรียนนะ"เนจิสั่งทุกคน
เวลา18:00น.หน้าประตูKONOHA
"ครบเเล้วสินะงานของพวกเราคือคอยหลอกพวกเข้าชมไปเปลี่ยนชุดที่ห้องเปลี่ยนเสื้อเเล้วจะไปประจำที่ไหนก็ได้ส่วนฉัน,เท็นเท็น,ชิกามารุ,เทมาริจะไปเตรียมการที่ห้องส่งสัญญาณกล้องวงจรปิดส่วนครื่นควมถี่ที่ใช้ติดต่อคือ240นะเอาละไปได้"เจ้าหัวเส้นหมี่เนจิสั่งซะยาวเลยแฮะแต่...ชั่งมันเถอะ
เวลา....ต่อมา...
"นี่เนจิทำไมเราต้องแยกกับพวกเทมมี่ด้วยละ"ฉันถามอะไรโง่ๆออกไปเลยโดนสวนกลับมาว่า
"ยัยบ้าก็ห้องวิทยุกับห้องกล้องวงจรปิดมันอยู่คนละทางกันนิ"เอ่อจริงด้วย(ว่ะ)อ่ะ!!ถึงเเล้วละ
แอ๊ด~(อ๊อด แอ๊ด อ๊อด แอ๊ด อ๊อด แอ๊ด//คาริ เฮัย!!ไม่ใช่เพลงแล้ว//คนอ่าน)
ปั้ง!!!อะไรหนะพอพวกเราเปิดเข้ามาประตูก็ปิดเองเปิดไม่ออกด้วยเเย่เเล้วทำไงดี~
"ยัยหมวยลองโทรหาคนมาช่วยซิ"เนจิบอกกับฉันแต่มัน...
"มันไม่มีสัญญาณเฟ้ย!!"ฉันตะโกนบอกหมอนั้นพอเงิยหน้าขึ้นมามองกล้องวงจรเปิด(ปิด!!//คนอ่าน)เอ้ย ปิดก็ได้รู้ว่า.....
"น..เนจินายมาดูนี่ซิ"ฉันพูดเพราะภาพที่ฉันเห็นคือทุกๆคนนอนสลบอยู่และอยู่ๆโครงที่ทำไว้หลอกกระดูกก็เดินได้เองหน้าประตูโรงเรียนถูกปิดไม่มีใครเข้าออกได้มีลูกไฟประหลาดลอยทั่วโรงเรียนมีกลุ่มก้อนของวิญญาณลอยอยู่มากมายรู้สึกคนที่ยังมีสติอยู่คือเทพอย่างฉันละคนจิตเเข็งอย่าเนจินอกนั้นคงเห็นผีจนสลบไป
"นี่มันอะไรกันหนะทำไมถึงเป็นเเบบนี้ไปได้"เนจิพูด
"คงเพราะว่าโรงเรียนแห่งนี้อดีตคือสนามรบของเหล่านินจาในอดีตเท่าที่ฉันอ่านมาประวัติของที่นี่หนะมีนินจาตายนับหมื่นที่สนามรบเเห่งนี้จากการต่อสู้เพื่อเเย่งชิง10หางผู้สร้าพิพบ(พูดเบาๆ:นายก็ตายที่นี่เเหละ)และเกิดเป็นมหาครามนินจาครั้งที่4
และเป็นตำนานอันยิ่งใหญ่ของพรรณทมิตรนินจา5แคว้นใหญ่มีนินจาอยู่รุ่นหนึ่งที่ช่วยกันกอบกู้ไว้ใช่และสาเหตุที่วิญญาณออกมาในวันฮาโลวีนเพราะว่าวิญญาณที่ยังไม่ได้ไปพุดไปเกิดนับหมื่นยังคงลอยลวนอยู่ที่นี่ที่ตายของพวกเค้ายังไงละ"ฉันเล่าให้เนจิฟัง
"อย่างงี้นี่เองสินะแล้วเราจะออกไปยังไงกันดีละ"เนจิพูด
"คงต้องรอให้ถึงเช้าก่อนอะนะ"ฉันตอบไป
"ห๊า!อยู่กับเธอถึงเช้าจะบ้าหรอฉันเป็นผู้ชายนะ"เจ้าเนจิโวยขึ้น
"ไอ้บ้าเราก็นอนด้วยกันตั้งหลายครั้งตอนที่นายไปค้างบ้านฉันหนะ"ฉันพูดออกมาตามจริง
"มันไม่ใช่เเบบนั้นนั้นหนะน้องเธอกับน้องฉันนอนอยู่ห่องข้างๆกันถ้ามีเสียงอะไรมันก็ได้ยินเเล้วเปิดประตูเข้ามาดูได้ไม่ใช่หรอแต่นี่.....
 "เจ้าเนจิเเกคิดอะไรอยู่ยะไอ้บ้า~
(*｀＾´)=3 <----หน้าฉัน
"อยู่ๆไปเหอะไม่อยากอยู่ยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันจนถึงเช้า"เจ้าเนจิพูดต่อ
"ชิ=^="ฉันสนทบทออกมา
เวลา....ต่อมา
"นี่...เรา...จะนินยังไงอะ?"ฉันถาม
"เอ่อ..จริงด้วยว่ะเอาไงดียัยหมวย"เนจิถามฉัน
"นายถามฉันเเล้วฉันจะไปถามใครละยะ"ฉันพูดต่อ
บรู๋ว~~~~~[เสียงหมาหอน]
"หอนทำไมตอนนี้ฟระเนี่ย"ฉันกันเนจิผสานเสียงกัน
หมับ!!
เฮือก!!!ฉันกับเนจิอสะดุงโหยงอยู่ๆก็มีใครไม่รู้มาจับไหล่ของพวกเราพวกเราค่อยๆหันไปดูช้าช้าช้าช้าเเล้วก็พบกับ......
"กริ๊ด/เฮ้ย~~ผ..ผีโครงกระดูก~~"มีผีมายืนอยู่ข้างหลังตั้งเเต่เมื่อไร่ฟระเนี่ยhelp me ช่วยด้วย~~~~ผีหลอก
"ฮือ~เนจิฉานกลัว"ฉันพูดเสียงหลงกอดเจ้าเนจิเเน่นไม่องไม่อายมันเเล้วโว้ยกลัวผีง่ะ
"เธอคิดว่าฉันไม่กลัวหรือไงฟร่ะยัยบ้าอะอ้าวหายไปแล้วเฮะเฮ้ยยัยหมวยปล่อย"เจ้าเนจิร่ายเป็นชุดเลยอะไอ้บ้าไอ้เลวไอ้เนจิ๊~~~~
"เอ่อ...ขอโทษเเล้วนี่กี่โมงเเล้วเนี่ย"ฉันปล่อยเจ้าเนจิแล้วถามเวลาต่อ
"แล้วละนอนกันก่อนเถอะตี1แล้วนะ"เนจิพูดเเล้วดูเวลาในจอมอนิเตอร์ของกล้องวงจรปิด
"แล้วจะนอนยังไงละ?"ฉันถาม
"ก็นี่ไงบนเก้าอี้เดี่ยวฉันนั่งเเล้วเธอนั้งบนตักฉันเเล้วกัน"นี่อะนะทางออกของนายเนจิน่าโมโหโว้ย
"ฉันเป็นผู้หญิงนะยะ!!"ฉันโวยขึ้นเเน่ละใครจะยอมไปนั่งตักผู้ชายยะ
"ไม่มานอนด้วยกันระวังผีหลอกนะ"เนจิพูดขู่ฉัน
"ชิยอมก็ได้เพราะกลัวหรอกนะ"ฉันต้องจำยอมไปนั่งตักเนจิจนได้
เช้าของวันที่1 พฤศจิกายนเวลา 6:00น.
"อื่อ~เฮ้ย!!"เนจิตื่นขึ้นมาเเล้วโวยวายทันทีมีอะไรอ่ะฟ้ายังมืดอยู่เลย ฮ้าว~
"อะไรห๊าเนจิ้~เฮ้ย!!"ฉันพูดเสียงหย่อนๆในตอนเเรกแต่ก็ต้องตกใจเพราะฉันเอาหัวซุกอกหมอนี่กอดไว้เเน่เลยด้วยมิน่าละนายถึงร้องเสียงหลงเเต่เช้า
"ขอโทษเอะประตูมัน...เปิดไว้นิเเล้วก็ทุกคนยังไม่ตื่นเลยดูสิ"ฉันพูด
"ไปปลุกทุกคนเเล้วกลับกันเถอะ"เนจิบอกฉัน
"อื่อ"ฉันตอบรับเเล้วพวกเราก็ไปปลุกทุกคนเเล้วเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฟังเเล้วกลับบ้านกัน
END TENTEN TAKE
♥★HAPPY HELLOWEEN DAY★♥