War Lover สงครามขยุ้มหัวใจนายเย็นชา

  เฮ้ออ

อีกไม่กี่วันแล้วสินะ วันงานใกล้เข้ามาแล้วT^T แต่ฉันก็เลือกเพลงได้แล้วนะ

แต่ไม่บอกหรอกก รอให้ถึงวันก่อนจะดีกว่านะเพลงนี้ใครๆก็คงจะคุ้นหู

เอ๊ะ!! จริงสิวันนี้ฉันมีนัดกับเรน่านิแล้วนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้วนะ

ฉันก็หันไปมองนาฬิกาที่ตู้วางของก็พบว่ามัน.....

15.10 นาทีเข้าแล้ว แล้วเรน่านัดฉัน 15.30 ซึ่งอีก20นาทีนางจะมาถึงแล้ว

รอช้าอะไรเล่า ไปเปลี่ยนชุดสิคะ><

แล้วฉันก็กลับมาใน ชุดเดรสสั้นสีกรมท่าแขนยาวกระโปรงสั้นเหนือเข่ากระโปรงจีบนิดๆ

คอปกเสื้อสีดำวิ้งสีทอง เรียบๆแต่น่ารักกับรองเท้าส้นเตารีดธรรมดาสีดำ

"บิสกิตจ๋าาาา  เรน่ามาแล้ว" จากนั้นก็ได้ยินเสียงเรน่าดังขึ้นฉันจึงหันไปดูที่ประตู

ก็พบกับเธอที่เปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วพูดว่า

"โอโห้ จะไปดูชุดออกงานแต่งตัวซะสวยเชียวนะ" เธอย่นจมูกให้ฉันอย่างน่ารัก

ฉันเลยย่นจมูกใส่เธอกลับไปบ้าง :)

"เรน่าของเค้าก็สวยไม่แพ้กันนะ"ฉันพูดแซวเธอกลับไปมั้ง ก็ดูเธอแต่งตัวสิ

เดรสสั้นลูกไม้สีดำเข้ารูปนิดๆกระโปรงสั้นเหนือเข่า คอกลมแขนเสื้อเป็นผ้าลูกไม้ซีทรู

ไม่มีซับในเซ็กซี่กว่าเค้าเยอะเลย-,,,-แถมเธอใส่ส้นสูงเป็นกิจวัตประวัน ด้วยวันนี้ใส่

ส้นสูงไม่แน่ใจกี่นิ้วสีดำ แถมเธอสูงกว่าฉัน 3-4 เซนติเมตรยิ่งใส่ยิ่งสูงกว่าเก่า

ร้านเสื้อ

"ไม่ทราบว่าคุณลูกค้าจะไปออกงานอะไรคะ"พนักงานสาวถาม

"งานรื่นเริงนะคะ มีแบบไหนบ้างคะ" ขณะที่เรน่าคุยแบบอยู่ฉันก็เดินไปเลื่อยเพื่อดูชุด

มีแต่ชุดสวยๆซื้อหมดร้านเลยได้ไมคะเลือกไม่ถูกT^T ตัวนั้นก็สวยตัวนี้ก็งาม

จน...... ตุบ!!

อยู่ๆฉันก็เดินชนกับใครไม่รู้ อายจังเลยคะ

"ไม่เป็นไรใช่ไม" ต้นเสียงถาม เดี่ยววเสียงผู้ชายนิทำไงดี

จากนั้นเขาก็ผายมือให้ฉันลุกขึ้นไป

"ขอโทษด้วยนะคะที่เดินไม่ดูทาง" ฉันรีบขอโทษโดยไม่มองหน้าเขา อายจังเลยแล้วก็

เอาผมทัดหูอย่างเขินๆแล้วรีบเดินมา จน.....

"กระเป๋าตก" เอ๊ะ!!จริงด้วยฉันก็ใช้มือสำรวจไม่มีจริงๆด้วย T^Tชนเขาไม่พอ

ยังทำของตกแล้วรีบเดินมาอีก ฉันจึงหันหลังกลับไปและก้มหน้าเดินไปทางเขา

แล้วพอฉันจะยืนมือไปหยิบกระเป๋าแต่ว่า.....เขาก็ดึงมันกลับไปทำให้ฉันสะดุ้งแล้ว

เงยหน้าขึ้นไปมองอย่างลืมตัวแล้วก็พบว่า เขาเป็นผู้ชายที่ดูดีมากเรียกว่าหล่อจนหาตัว

จับยากจริงๆ ผิวขาว สูงกว่ามากจมูกโด่งได้รูปสวย ดวงตาที่คมกริบกับคิ้วที่ไม่เข้มจน

เกินไป กับทรงผมชายสั้นเกาหลีมากๆ>,<

"ขะ...ขอบคุณคะ"ฉันรับมันอย่างเขินๆแล้วรีบเดินหนีไปหาเรน่า

"ไปไหนมา..หาตั้งนาน"ฉันไม่ตอบแล้วก็ได้แต่ยืนยิ้มๆจน.. "ยิ้มอะไรหน้าแดงด้วย"

คำที่เรน่าพูดทำให้ฉันสะดุ้งแล้วรีบจับแก้มตัวเองแล้วก็รู้ว่ามันร้อนมากๆเลย

"ปะ....ป่าววว"ฉันโกหกไป

"-....-แน่ใจนะว่าไม่มีอะไรจริงๆ"เรน่าถามฉันแล้วก็ส่งสายตาจิกๆมาให้ด้วย

"ไม่มีอะไรหรอกคะ"

"นี้ระหว่างที่เธอหายไปพี่เขาเอาชุดมาให้เลือกฉันเลือกได้แล้ว..เอ๊ะที่เห็นนี้อ่ะคือของเธอ

ฉันดูๆมาให้แต่ไม่มั่นใจว่าเธอจะใส่ตัวไหนแล้วสวยสง่า"เธอพูดพลางชี้ๆไปที่ชุด

"ใส่แบบไหนดีละไม่มั่นใจเท่าไร แบบไหนดีอ่ะ0,0?"

"-.....-ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าให้ฉันช่วยเธอเลือกใช่ไม"เธอยิงคำถามมา

ฉันจึงพยักหน้าตอบไปเบาๆ "ไปเปลี่ยนชุดเลยย"จากนั้นฉันจึงลองแล้วลองอีก

จนมาได้ชุดที่เรน่าว่าสวยสง่าเรียบร้อยจริงๆ

เป็นแบบ ชุดราตรียาว เกาะอกสีชมพูอ่อนๆชุดแบบหน้าสั้นหลังยาว กระโปรงซ้อนกันเป็น

ชั้นๆ ยาวลงไปลากพื้น0.0กระโปรงฟูฟ่องมีดอกไม้ประดับ เหมือนชุดแต่งงานเลย

 ยิ่งหันหลังอยากจะบอกว่านี้มันเจ้าหญิงชัดๆเลยนะ

"กรี๊ดด!! สวยมากกถูกใจสุดๆ><"เรน่าตบมือพลางยิ้มอย่างถูกใจ

"ตัวนี้ได้ใช่ไม"

"ใช่สุดๆไปเลยล่ะ ขนาดของฉันสีแดงยังยอมแพ้เลยนะเนี่ย" ของเรน่าเป็นราตรียาว

เกาะอกสีแดง กระโปรงระบายเป็นชั้นๆ กระโปรงมีผ่าด้านหน้าเพื่อความเซ็กซี่ด้วย

ของเรน่าจะเรียบๆที่รัดๆหุ่นนิดถ้าไม่เป๊ะจริงใส่ออกมาไม่งามแน่

จากนั้นเราก็จ่ายตังค์แล้วกลับบ้านไปอย่างอารมณ์ดีสุดๆ

ว่าแต่ผู้ชายที่เราเจอที่ร้าน-///-อยากจะบอกว่าหล่อมากแค่เงยหน้าไปมองใจฉัน

เต้นแรงสุดๆไปเลย นี้เป็นครั้งที่แรกนะเนี่ยที่ฉันเห็นผู้ชายแล้วใจเต้นขนาดนี้เพราะฉัน

ไม่หวั่นไหวกับใครง่ายๆหรอกนะ นอกจากดาราเกาหลีทั้งหลาย>< แต่เขาหล่อมาก

จริงๆนะแถมยังหน้าหวานๆน่ารักสุดๆไปเลยด้วย แต่ว่าคำพูดและนํ้าเสียงเขา

เป็นประเภทแบบว่า เย็นชานิดๆมั้งแต่ฉันงงตรงที่เขาดึงกระเป๋ากลับไปนะสิหรือเขาแกล้ง

เราเฉยๆเพราะเราเอาแต่ก้มหน้า เขาคงสงสัยมั้ง

ฝากติดตามด้วยนะคะ  ถ้าผิดพลาดอะไรของโทษด้วยคะ

จะพยายามปรับปรุงนะคะ ขอบคุณคะ^^