My Sister รักนะครับ พี่สาวคนสวย
เขียนโดย 
แจมจัง
วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.20 น.
แก้ไขเมื่อ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 09.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 3
'ทำความรู้จัก'
หนึ่งชั่วโมงต่อมา~
"เมื่อไหร่จะทำแผลเสร็จนะ นี่ฉันมานั่งรอนานแล้วนะเนี่ย" เสียงยัยซันนี่บ่น
"ก็เพราะใครล่ะ"
"แหะๆ"
"นี่ถ้าเธอไม่ให้ฉันไปขอเบอร์เรย์จินะ ป่านนี้เราคงไม่ต้องมานั่งอืดอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นชั่วโมงหรอก คนป่วยที่โรงพยาบาลก็ไม่ใช่น้อยๆ รอก็น๊านนานกว่าจะได้เข้าไปทำแผลเนี่ย "
"โอ๊ยยย~ คุณแม่เลิกบ่นได้แล้วค่ะ แต่มันก็คุ้มค่านะ"
"คุ้มอะไรไม่ทราบ?? เรย์จิโดนต่อย ฉันขายหน้ากลางห้าง ไหน อะไรที่ว่าคุ้มค่า "
"ก็แกได้แฟนมาคนนึงไง หล่อด้วย น่ารักด้วย ฮ่าๆ ^o^"
"เหอะๆ เดี๋ยวเหอะแก" ฉันเอื้อมมือไปตบหัวซันนี่ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เรย์จิเดินออกมาจากห้องทำแผล
"พี่สาว ทำอะไรกันอยู่หรอ"
"อะอ๋อ ที่หัวซันนี่มีอะไรติดอยู่ก็ไม่รู้ พี่เลยเอาออกให้น่ะ"
"หรอย๊ะ" ซันนี่มองมาทางฉัน
"แล้วนายเป็นไงบ้างเนี่ย" ฉันเดินไปจับมือของเรย์จิ แล้วมองหน้าเขาด้วยสายตาที่เป็นห่วง
"อะ อ๋อ ไม่เป็นไรๆ สบายมาก" เขาทำหน้าเขินอีกแล้วววว
"ฉันนี่แย่มากเลยเนอะ เอาตัวรอดด้วยการทำให้นายเจ็บตัว"
"ไม่เป็นไรหรอกน่าา ผมว่าดีจะตายย ออกจะคุ้มนะ" เขาขยิบตา
"คุ้มตรงไหน ฉันทำให้นายโดนต่อยนะ ToT"
"อย่าร้องสิ ก็คุ้มตรงที่ผมได้พี่มาเป็นแฟนไง :P"
ฉันเอามือกดลงไปที่แผลของเรย์จิ ด้วยความหมั่นไส้
"โอ๊ยพี่ อย่าสิ ผมเจ็บนะเนี่ยย ToT "
"สมน้ำหน้า :P"
"เอาล่ะๆ เลิกจีบกันได้แล้ว พวกแกเข้ากันได้ดีฉันไม่ว่าหรอก แต่อย่ายืนจีบกันที่โรงพยาบาลได้ไหมเนี่ย ไปกันได้แล้ว" ซันนี่
"เอ้อออ ลืมแนะนำไปเลยอะ นี่คือ ซันนี่ เพื่อนสนิทพี่นะ" ฉันชี้ไปที่ซันนี่
"สวัสดีครับพี่ซันนี่" เรย์จิโบกมือทักทายย
"ไม่ต้องมาสวัสดีอะไรหรอกน่า ไปกันได้แล้ว ฉันเบื่อโรงพยาบาล" ซันนี่ทำหน้าบึ้ง
"ไม่ต้องมาทำเป็นเบื่อ ฮ่าๆๆๆๆ"
"พอแล้ววว ไปปปป"
จากนั้นเราสามคนก็เดินออกมาจากโรงพยาบาล
"งั้นฉันกลับก่อนนะ"
ซันนี่โบกมือให้ฉันกับเรย์จิแล้วเดินไปขึ้นแท๊กซี่เพื่อกลับบ้าน
"แล้วพี่กลับไง ให้ผมไปส่งมั้ย"
"กลับพร้อมนาย เพราะนายต้องไปกับฉัน"
"พี่หมายความว่าไง -0-"
"ก็แม่ฉันบอกว่าถ้าฉันมีแฟน ก็ให้พาไปทำความรู้จักกับแม่ของฉันน่ะ"
"ไม่เอาอ่ะ ผมกลัว ถ้าแม่ไม่เป็นไรหรอก แล้วถ้าเจอพ่อพี่ ผมคิดว่าพ่อพี่อาจจะเป็นแบบในละครก็ได้ ที่พ่อส่วนใหญ่จะไม่ชอบแฟนของลูกสาวตัวเอง แล้วก็เอาปืนมาไล่ยิงอะไรประมาณนั้นอ่ะ ToT"
นี่เขาบ้ารึเปล่าเปล่า - -
"บ้า พ่อฉันน่ะออกจะใจดี๊ใจดี" ฉันลากเสียงยาวๆ "แล้วก็ที่สำคัญตอนนี้พ่อฉันไม่อยู่บ้าน พอดีพ่อไปทำงานที่ต่างจังหวัดน่ะ สบายใจได้"
"แต่ว่าผม.."
"ไปเหอะน่าาา น้าาา นะ นะ" ฉันทำหน้าตาน่าสงสาร อ้อนวอนแบบสุดๆ
"ครับๆ ก็ได้ๆ ไปก็ได้" เรย์จิถอนหายใจ
"จริงๆนะ"
"จริงสิ ก็พี่อ้อนซะขนาดนี้ไม่ไปคงไม่ได้แล้วว"
"เย่ ไปกันน"
Sprite's House
"แม่จ๋า ไปรล์กลับมาแล้ววววว" ฉันเขาไปกอดแม่เหมือนทุกวัน
"จ้า แล้วนั่นพาใครมาด้วยหรอ"
แม่หันมามองเรย์จิ ที่กำลังยืนเขินอยู่ข้างๆฉัน
"แฟนไปรล์เองแหละ ก็แม่บอกว่าถ้ามีแฟนให้พามาแนะนำนี่ แหะๆ"
"อ๋อ มานั่งก่อนสิ"
จากนั้นฉันกับเรย์จิและคุณแม่สุดที่รัก ก็มานั่งคุยกันที่โซฟา ตรงห้องนั่งเล่น
"แล้วชื่ออะไรงั้นหรอลูก ^^"
แม่ของฉันหันไปถามเรย์จิ ที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆฉัน
"ผมชื่อเรย์จิครับ"
"แล้วที่มานี่เพื่อมาบอกให้แม่รู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกหนูสองคนสินะจ๊ะ"
"ค่ะ/ครับ"
ฉันกับเรย์จิตอบแม่พร้อมๆกัน
"แม่ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ถ้าจะเป็นแฟนกันก็ดูแลกันให้ดีๆนะ เรย์จิฝากดูแลลูกสาวน้าด้วยนะ ^^"
"ครับคุณน้า"
"สไปรล์ก็ด้วยนะ ตัวเองอ่ะชอบเอาแต่ใจ อย่าไปทำให้เรย์จิเขาลำบากใจรู้มั้ย โตๆแล้วนะ"
"ค่ะแม่ๆ -_-"
จากนั้นเราสามคนก็นั่งคุยกันอย่างเปิดใจ เรย์จิดูท่าทางจะเข้ากับแม่ของฉันได้ดี เพราะเขาคุยกันอย่างสนิทสนม แถมแม่ฉันยังเอาเรื่องน่าอายๆของฉันมาเล่าให้เรย์จิฟังอีกต่างหาก น่าอายชะมัดเล้ยยยยย ToT นี่คิดถูกหรือคผิดเนี่ยที่พาเรย์จิมา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
