หน้าหวานแบบนี้ผมขอชิมได้มั้ยครับ ( Yaoi ) 18+
6.7
เขียนโดย DionColumbus
วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.37 น.
5 chapter
4 วิจารณ์
8,857 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2558 19.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) NO.3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ แสงอาทิตย์วันที่3ผมตื่นมาตามปกติแต่รู้สกเหมือนปวดไปทั้งตัวแต่เท่าที่จำได้เราอยู่โรงเรียนไม่ใช่หรอ
'' ชั่งมันจำทำไม เอาล่ะเริ่มต้นการหาที่อยู่พ่อเลยแล้วกัน ก่อนอื่นหาร้านขนมชื่อดังดีกว่า เดี๋ยวหาไรกินด้วยเลยเเล้วกัน''
ผมเดินไปเรื่อยๆก็เห็นร้านขนมมากมายเเต่ไม่เจอพ่อเลย ผมเลยเปลี่ยนที่หาเป็น ห้าง ผมคิดว่าพ่อน่าจะทำขนมขายในนั้น ผมเดินไปถึงหน้าห้างแห่งหนึ่งมี่ชื่อร้านขนมว่า SweetaCafe
''ตั้งชื่อไม่ดูเลยว่ามันเหมือนค่าเฟ่มั้ยใครสร้างวะเนี่ยเอาหัวแม่โป้งคิดรึไงกัน''
ผมวิจารเป็นที่อายใครก็มันจริงนี่นาไม่เห็นเหมือนคาเฟ่สักนิดเดียว
ผมเดินเข้าไปในห้างแบบไม่คิดอะไรแต่ผมก็ต้องสะดุดตากับสิ่งๆหนึ่งนั้นก็คือชีพเค้กราดด้วยช็อกโกแลตซึ่งผมเป็นคนที่ชอบช็อกโกแลตเป็นชีวิตจิตใจผมเลยเดินตรงไปที่ร้านนั้นก่อนที่จะไปต่อที่อื่นผมเดินไปที่พนักงานแล้วสั่งชีพเค้กมา2ชิ้นแล้วช็อกโกแลตมา1ชิ้นผมเดินไปที่นั่งแต่โต๊ะดันเต็มมีเหลือที่นึงเขานั่งอยู่คนเดียวผมเลยหน้าด้านไปขอเขานั่งด้วย
''เออ ขอโทษน่ะครับตรงนี้มีคนนั่งรึป่าวครับ''
''ไม่มีครับ นั่งได้เลยครับผมไม่กัดแน่นอนครับ''
'' งั้นขอนั่งด้วยคนน่ะครับ'' ผมนั่งกินเค้กไปประมาณ10นาทีชายคนนั้นก็ทักขึ้นมาว่า
''เออ ชีพเค้กติดแก้มน่ะครับ ''
'' ตรงไหนหรอครับ''ผมเอามือแตะแก้มตัวเองแต่ไม่เห็นมีเลย
'' งั้นเดี๋ยวผมเอาออกให้น่ะครับ'' มือเขาหน้าแถมนุ่มอีกด้วยสังเกตดีๆเขาก็หล่อเหมือนกันน่ะเนี่ยผมสีเขียวอ่อน ผมอื่นไปสักพัก
'' ได้เเล้วครับ ''
'' เออ ขอบคุณครับ คุณ ''
'' ผมชื่อจีโด้ ครับ แล้วคุณล่ะครับ''
'' เราชื่อสมายครับ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ''
'' หน้าเหมือนผู้หญิงชื่อยังเหมือนผู้หญิงอีกน่ะครับ ตั้งชื่อได้น่ารักมากครับ ''
''ใช่หรอครับแม่เราตั้งให้น่ะครับ''
ผมนั่งคุยกับจีโด้จนห้างปิดเลยลืมว่าต้องหาร้านที่พ่ออยู่เลยผมเลยตัดสินใจว่าเดี๋ยวค่อยหาต่อพรุ่งนี้
ผมเลยคิดว่าจะกลับโรงเเรมก่อน
'' 'งั้นเรากลับโรงแรมก่อนน่ะครับ''
'' อะ เดี๋ยวครับ ผมขอเบอร์โทรศัพท์ได้มั้ยครับ ไลค์ด้วยครับ ''
'' ได้สิครับเรื่องแค่นี้เอง ''
'' โล่งอกครับ ''
'' เออ 098xxxxxxxx ส่วนไลค์ก็คงขึ้นมั้งครับถ้ามีเบอร์แล้วน่ะ''
'' แค่นี้ก็พอแล้วครับ ขอบคุณน่ะครับ ''
'' งั้นเราไปน่ะ ''
''ครับ ''
ผมเดินออกห้างแล้วรีบกลีบโรงแรมอย่างเร็วเพราะผมเริ่มง่วงแล้วล่ะ
''อิ่มจังเดี๋ยวไปอีกดีกว่า ''
ผมเดินไปที่เตียงแล้วเอาโทรศัพท์ไว้ข้างตัวแล้วรีบเข้านอนเลยตอนนี้ผมก็เข้าสู่ช่วงการหลบใหล
/////////////////////////////////////////////////////////////////
I ต้องขอบคุณความคิดของคนๆนึงน่ะ ขอให้ติดตามเราไปตลอดน่ะถ้ามีความคิดดีดีก็แสดงความคิดเห็นไว้น่ะเดี๋ยว I มาอ่านน่ะ
'' ชั่งมันจำทำไม เอาล่ะเริ่มต้นการหาที่อยู่พ่อเลยแล้วกัน ก่อนอื่นหาร้านขนมชื่อดังดีกว่า เดี๋ยวหาไรกินด้วยเลยเเล้วกัน''
ผมเดินไปเรื่อยๆก็เห็นร้านขนมมากมายเเต่ไม่เจอพ่อเลย ผมเลยเปลี่ยนที่หาเป็น ห้าง ผมคิดว่าพ่อน่าจะทำขนมขายในนั้น ผมเดินไปถึงหน้าห้างแห่งหนึ่งมี่ชื่อร้านขนมว่า SweetaCafe
''ตั้งชื่อไม่ดูเลยว่ามันเหมือนค่าเฟ่มั้ยใครสร้างวะเนี่ยเอาหัวแม่โป้งคิดรึไงกัน''
ผมวิจารเป็นที่อายใครก็มันจริงนี่นาไม่เห็นเหมือนคาเฟ่สักนิดเดียว
ผมเดินเข้าไปในห้างแบบไม่คิดอะไรแต่ผมก็ต้องสะดุดตากับสิ่งๆหนึ่งนั้นก็คือชีพเค้กราดด้วยช็อกโกแลตซึ่งผมเป็นคนที่ชอบช็อกโกแลตเป็นชีวิตจิตใจผมเลยเดินตรงไปที่ร้านนั้นก่อนที่จะไปต่อที่อื่นผมเดินไปที่พนักงานแล้วสั่งชีพเค้กมา2ชิ้นแล้วช็อกโกแลตมา1ชิ้นผมเดินไปที่นั่งแต่โต๊ะดันเต็มมีเหลือที่นึงเขานั่งอยู่คนเดียวผมเลยหน้าด้านไปขอเขานั่งด้วย
''เออ ขอโทษน่ะครับตรงนี้มีคนนั่งรึป่าวครับ''
''ไม่มีครับ นั่งได้เลยครับผมไม่กัดแน่นอนครับ''
'' งั้นขอนั่งด้วยคนน่ะครับ'' ผมนั่งกินเค้กไปประมาณ10นาทีชายคนนั้นก็ทักขึ้นมาว่า
''เออ ชีพเค้กติดแก้มน่ะครับ ''
'' ตรงไหนหรอครับ''ผมเอามือแตะแก้มตัวเองแต่ไม่เห็นมีเลย
'' งั้นเดี๋ยวผมเอาออกให้น่ะครับ'' มือเขาหน้าแถมนุ่มอีกด้วยสังเกตดีๆเขาก็หล่อเหมือนกันน่ะเนี่ยผมสีเขียวอ่อน ผมอื่นไปสักพัก
'' ได้เเล้วครับ ''
'' เออ ขอบคุณครับ คุณ ''
'' ผมชื่อจีโด้ ครับ แล้วคุณล่ะครับ''
'' เราชื่อสมายครับ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ''
'' หน้าเหมือนผู้หญิงชื่อยังเหมือนผู้หญิงอีกน่ะครับ ตั้งชื่อได้น่ารักมากครับ ''
''ใช่หรอครับแม่เราตั้งให้น่ะครับ''
ผมนั่งคุยกับจีโด้จนห้างปิดเลยลืมว่าต้องหาร้านที่พ่ออยู่เลยผมเลยตัดสินใจว่าเดี๋ยวค่อยหาต่อพรุ่งนี้
ผมเลยคิดว่าจะกลับโรงเเรมก่อน
'' 'งั้นเรากลับโรงแรมก่อนน่ะครับ''
'' อะ เดี๋ยวครับ ผมขอเบอร์โทรศัพท์ได้มั้ยครับ ไลค์ด้วยครับ ''
'' ได้สิครับเรื่องแค่นี้เอง ''
'' โล่งอกครับ ''
'' เออ 098xxxxxxxx ส่วนไลค์ก็คงขึ้นมั้งครับถ้ามีเบอร์แล้วน่ะ''
'' แค่นี้ก็พอแล้วครับ ขอบคุณน่ะครับ ''
'' งั้นเราไปน่ะ ''
''ครับ ''
ผมเดินออกห้างแล้วรีบกลีบโรงแรมอย่างเร็วเพราะผมเริ่มง่วงแล้วล่ะ
''อิ่มจังเดี๋ยวไปอีกดีกว่า ''
ผมเดินไปที่เตียงแล้วเอาโทรศัพท์ไว้ข้างตัวแล้วรีบเข้านอนเลยตอนนี้ผมก็เข้าสู่ช่วงการหลบใหล
/////////////////////////////////////////////////////////////////
I ต้องขอบคุณความคิดของคนๆนึงน่ะ ขอให้ติดตามเราไปตลอดน่ะถ้ามีความคิดดีดีก็แสดงความคิดเห็นไว้น่ะเดี๋ยว I มาอ่านน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ