อะไรกัน!! ผมไม่ได้รักเค้าซะหน่อย 18+
5.0
เขียนโดย Armin
วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.26 น.
3 ตอน
2 วิจารณ์
6,168 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2558 15.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) บ้านใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ♥♥ข้าวโอ๊ด♥♥
ตึ้งตึ่ง เสียงกริงที่บ้านผมดังขึ้นหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะมีเสียงของคุณแม่ตามมา ″ข้าวโอ๊ด ไปดูให้แม่หน่อยสิลูกว่าใครมา″ ผมเดินไปดูหน้าบ้านตามที่แม่บอก เห!!! คนที่อยู่หน้าบ้านผมคือ ชาร์ค กับ พ่อและแม่ของเค้า ″อ้าว นึกว่าใคร เข้ามาก่อนซิค่ะ″ แม่ของผมพูดเชิญชวน ″ขอรบกวนหน่อยนะครับ/ค่ะ″ พ่อและแม่ของชาร์คพูด หลังจากนั้น พ่อกับแม่ของผม และ พ่อกับแม่ของชาร์ค ก็นั่งคุยกันไปต่างๆนาๆ ส่วนผมก็กำลังงงกับสิ่งที่แม่ผมพูดว่า ‹ย้อนความหลัง› ข้าวโอ๊ด ″พ่อกับแม่ของชาร์คเค้าต้องไปศึกษางานที่ต่างประเทศหนึ่งเดือน และ ชาร์คก็ไม่อยากไปส่วนพ่อกับแม่ชาร์คก็ไม่อยากให้ชาร์คต้องออกจากร.ร.ที่เรียนอยู่ด้วย เค้าจึงมาฝากชาร์คไว้กับเรานะลูก″ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ และ ผมมีหน้าที่พาชาร์คไปเดินทัวร์บ้าน ตอนนี้ผมอยู่ในห้องของผมกับชาร์ค ″นี่ห้องเราเอง″ ผมบอกชาร์ค ″อ้าว แล้วเรานอนไหนอ่ะ″ ชาร์คถาม ″นอนกับเราไง″ ผมตอบชาร์คไป ″อันนั้นเรารู้แล้ว แต่จะให้เรานอนตรงไหน มีแค่เตียงเดียวเองอ่ะ″ ชาร์คยิ้มมุมปาก ″ก็นอนเตียงเดียวกับเรานั้นแหละ เตียงเราก็นอนได้สองคนนะ″ ผมบอกชาร์ค ″เย้!!!″ชาร์คตะโกน
″ดีใจไรอ่ะ″ผมถามด้วยความสงสัย และ ตกใจ ″ป่าว ไม่มีไร″ ชาร์คตอบเสียงสูง
Zz20:05zZ
ชาร์ค ″ยังไม่นอนอีกหรอ″ ผมถามอย่างงัวเงีย ″ยังอ่ะ เรานอนไม่หลับ เหมือนแบบมันยังไมค่อยชินกับที่นี้เท่าไหร่″ ชาร์คบอก ″อ๋อ แล้วจะทำไงอ่ะ เราพอช่วยอะไรบ้างได้ป่าวอ่ะ″ ผมด้วยความเป็นห่วง″″มีๆ″ ชาร์คยิ้ม ″อะไรอ่ะ″ และอยู่ดีๆเด็กหนุ่มตรงหน้าก็มากอดผมแน่น ″เห้ย!!! จะทำอะไร″ ผมพูดด้วยนำ้เสียงตกใจ และ พยายามดิ้น ″อย่าดิ้นสิ ฟังผมก่อน พรุ่งนี้อ่ะวันจันทร์นะ แล้วตอนนี้ก็เริ่มดึกแล้วด้วย ถ้าเรานอนช้าเราก็ตื่นไม่ทันไปร.ร.นะ แล้วตอนกลางวันใครจะมากินข้าวกับโอ๊ดหล่ะ″ ที่หมอนี่พูดก็ถูกแหะ ″เอ้อ ก็ได้″ ข้าวโอ๊ดตอบด้วยความเขินอาย ก่อนที่เค้านั้นจะหลับไปzZ
ตึ้งตึ่ง เสียงกริงที่บ้านผมดังขึ้นหนึ่งครั้ง ก่อนที่จะมีเสียงของคุณแม่ตามมา ″ข้าวโอ๊ด ไปดูให้แม่หน่อยสิลูกว่าใครมา″ ผมเดินไปดูหน้าบ้านตามที่แม่บอก เห!!! คนที่อยู่หน้าบ้านผมคือ ชาร์ค กับ พ่อและแม่ของเค้า ″อ้าว นึกว่าใคร เข้ามาก่อนซิค่ะ″ แม่ของผมพูดเชิญชวน ″ขอรบกวนหน่อยนะครับ/ค่ะ″ พ่อและแม่ของชาร์คพูด หลังจากนั้น พ่อกับแม่ของผม และ พ่อกับแม่ของชาร์ค ก็นั่งคุยกันไปต่างๆนาๆ ส่วนผมก็กำลังงงกับสิ่งที่แม่ผมพูดว่า ‹ย้อนความหลัง› ข้าวโอ๊ด ″พ่อกับแม่ของชาร์คเค้าต้องไปศึกษางานที่ต่างประเทศหนึ่งเดือน และ ชาร์คก็ไม่อยากไปส่วนพ่อกับแม่ชาร์คก็ไม่อยากให้ชาร์คต้องออกจากร.ร.ที่เรียนอยู่ด้วย เค้าจึงมาฝากชาร์คไว้กับเรานะลูก″ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละครับ และ ผมมีหน้าที่พาชาร์คไปเดินทัวร์บ้าน ตอนนี้ผมอยู่ในห้องของผมกับชาร์ค ″นี่ห้องเราเอง″ ผมบอกชาร์ค ″อ้าว แล้วเรานอนไหนอ่ะ″ ชาร์คถาม ″นอนกับเราไง″ ผมตอบชาร์คไป ″อันนั้นเรารู้แล้ว แต่จะให้เรานอนตรงไหน มีแค่เตียงเดียวเองอ่ะ″ ชาร์คยิ้มมุมปาก ″ก็นอนเตียงเดียวกับเรานั้นแหละ เตียงเราก็นอนได้สองคนนะ″ ผมบอกชาร์ค ″เย้!!!″ชาร์คตะโกน
″ดีใจไรอ่ะ″ผมถามด้วยความสงสัย และ ตกใจ ″ป่าว ไม่มีไร″ ชาร์คตอบเสียงสูง
Zz20:05zZ
ชาร์ค ″ยังไม่นอนอีกหรอ″ ผมถามอย่างงัวเงีย ″ยังอ่ะ เรานอนไม่หลับ เหมือนแบบมันยังไมค่อยชินกับที่นี้เท่าไหร่″ ชาร์คบอก ″อ๋อ แล้วจะทำไงอ่ะ เราพอช่วยอะไรบ้างได้ป่าวอ่ะ″ ผมด้วยความเป็นห่วง″″มีๆ″ ชาร์คยิ้ม ″อะไรอ่ะ″ และอยู่ดีๆเด็กหนุ่มตรงหน้าก็มากอดผมแน่น ″เห้ย!!! จะทำอะไร″ ผมพูดด้วยนำ้เสียงตกใจ และ พยายามดิ้น ″อย่าดิ้นสิ ฟังผมก่อน พรุ่งนี้อ่ะวันจันทร์นะ แล้วตอนนี้ก็เริ่มดึกแล้วด้วย ถ้าเรานอนช้าเราก็ตื่นไม่ทันไปร.ร.นะ แล้วตอนกลางวันใครจะมากินข้าวกับโอ๊ดหล่ะ″ ที่หมอนี่พูดก็ถูกแหะ ″เอ้อ ก็ได้″ ข้าวโอ๊ดตอบด้วยความเขินอาย ก่อนที่เค้านั้นจะหลับไปzZ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ