Waiting for love รอเธอรัก...ควักหัวใจยัยเพื่อนซี้

          สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อเจ้าฟ้า เรียนมัธยม 6 ชีวิตสดใส ร่าเริงเหมือนๆ วัยรุ่นทั่วไป มีเพื่อนผู้ชายเยอะมาก มากจริงๆ ค่ะ เพื่อนผู้หญิงแทบจะนับคนได้ ด้วยนิสัยร่าเริง ไม่คิดอะไรจุกจิกเหมือนผู้หญิงทั่วไป ชอบอะไรคล้ายๆ กับผู้ชายเลยทำให้ฉันมีเพื่อนชายจนนับไม่ถ้วนแบบนี้ แต่ใช่ว่าฉันจะสนิททุกคนจนถึงขั้นโดนเนื้อโดนตัวกันนะ เพศของฉันยังเป็นเพศ หญิง พ่อแม่ก็สอนมาให้หวงเนื้อหวงตัว ฉะนั้นอย่าหวังว่าฉันจะกระโดดกอดกับใครมั่วล่ะถ้าไม่ใช่ไอ้มะขามหรือไอ้ขาม เพื่อนข้างบ้านที่โตมาพร้อมกันแถมยังรู้ไส้รู้พุงกันหมด แต่วันนี้มะขามดูแปลกๆ ดูลุกลี้ลุกลนเหมือนไปทำอะไรที่ผิดๆ คนเป็นเพื่อนอย่างฉันเลยต้องถามด้วยความเป็นห่วง

“แกไม่สบายหรือเปล่ามะขาม เหงื่อแตกด้วย” ฉันเอื้อมมือแตะลงบนหน้าผากมันอย่างแผ่วเบา
“ตัวก็ไม่ร้อนนี่”
“เจ้าฟ้า” มือที่กำลังแตะหน้าผากก็ถูกทาบทับลงมาด้วยมือของมะขาม
“อะไรของแก จับมือฉันทำไม” ดูมันแปลกๆ จริงๆ ด้วย จับมือไม่ปล่อยเลย
“ฉันมีอะไรจะบอก”
“เรื่อง?” ฉันถามออกไปขณะที่ยังแตะมือมันออก ทำไมมือมันเหนี่ยวอย่างนี้นะ ><
“ฉัน….”
“จะบอกอะไรก็รีบบอก ฉันเริ่มโมโหแล้วนะ”
“ฉัน เอ่อ เอ่อ”
“อะไรของแกวะ เป็นอะไรหา!” ทนไม่ไหวจนต้องขึ้นเสียงกับมัน
“ฉันชอบแกว่ะ เจ้าฟ้า”
“O_O”

“…”
“…”

อ่า >< มันบอกชอบฉัน เป็นไปได้ยังไง ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันกับมันเป็นเพื่อนกัน อยู่บ้านติดกัน เล่นด้วยกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันและที่สำคัญมันแกล้งฉันตลอด เป็นไปไม่ได้! มันต้องแกล้งฉันแน่ๆ เลย ไม่ได้การล่ะถ้าฉันมัวแต่เงียบและอึ้งแบบนี้เดี๋ยวมันจะแกล้งสำเร็จขอตลบหลังสักหน่อยเถอะ

“…”
“ฉันไม่ได้ชอบแก มะขาม”
“…” มันเงียบแถมยังไม่ขยับตัวด้วย
“แหมๆ มะขาม แกแกล้งฉันแบบนี้เลยหรอ คิดว่าฉันจะหลงกลแกเหมือนแต่ก่อนหรือไง” ตบบ่ามันแรงๆ สามครั้งเพื่อปลอบใจมันสักหน่อย สงสัยคงรับไม่ได้ที่แผนไม่สำเร็จเลยเงียบและนิ่งอยู่แบบนี้

"..."

“ฮ่าๆ เอ่อ…ทำไมแกเงียบแบบนี้มะขาม”
“แบร่ๆๆๆ” และแล้วมันก็แลบลิ้นใส่ฉันแล้วพลักหัวแรงๆ หนึ่งที
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะ”
“ฮ่าๆๆๆ แกนี่แกล้งกี่ครั้งก็สำเร็จตลอด” ดูมันสะใจมากเลย ><
“นี่! แกแกล้งฉันจริงๆ ใช่มั้ย” ฉันเดินไปชี้หน้ามันใกล้ๆ จนเกือบจิ้มลูกตาดีนะที่มันหลบทัน
“ฉันแกล้งแกแค่นี้ถึงกับต้องเอาให้ตาบอดเลยหรือไง อ๊ะ! หรือว่าแกเสียใจ^^”
“เสียใจอะไร”
“เสียใจที่ฉันไม่ได้ชอบแกไง ฮ่าๆๆๆ”
“ทำไมฉันต้องเสียใจ ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย” ( ><)
“เหรอออ” ^^
“อื้ม (_ _) ที่สำคัญ ฉันทำใจชอบแกไม่ลง”
“ฉันดูแย่ขนาดนั้นเลย”
“ใช่”
”ก็ดี ฉันจะได้สบายใจ เพราะยังไงฉันก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว ไปล่ะ”
“อ้าว” พูดจบมันก็เดินหนีเฉยเลย
“นี่” มะขามเดินไปไม่ถึงสามเก้าก็หยุดเดินกลับมาลากฉันไปตรงระเบียบห้องแล้วกดหัวฉันก้มลงไปมองที่ถนน
“อะไรของแก!” พยายามดิ้นให้หลุดแต่ก็ไม่เป็นผล
“นั่น ผู้หญิงที่ฉันชอบ” มะขามบอกพลางชี้ไปที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ น่ารัก ขาว หุ่นน่ากอด ผมยาวสีน้ำตาลเป็นลอนถูกมันรวบไว้ข้างหลัง ผมด้านหน้าถูกตัดให้สั้นและปรกตกหน้าผากทำให้ดูน่าทะนุถนอมมาก
“มะขาม สายตาแกนี่ไม่เลวจริงๆ”
“มีแต่แกนั่นล่ะที่ตาบอด”
“แกว่าอะไรนะ”
“แก่แล้วก็หัดไปเซ็คหูบ้างนะ”
“แกว่าฉันแก่หรอ ><”
“เออ ประโยคข้างบนฉันก็บอกไปแล้วว่าแก่” ว่าฉันไม่พอยังจะเอานิ้วมาจิ้มหัวฉันสองสามครั้งแล้วเดินลงบันไดไปเฉยเลย ปล่อยให้ฉันแดดิ้นอยู่คนเดียว ><
“ไอ้มะขาม แก แก๊ $##@@#@##!”

วันนี้ทั้งวันฉันงอนมะขาม ไม่พูดไม่จา แต่มันดันมาตอแยหาเรื่องพูดคุยตลอดเวลา ฉันนั่งอยู่หน้าห้องมันนั่งหลังห้อง พอจะไปห้องน้ำก็ดันเดินมาชนโต๊ะเพื่อก่อกวนแถมยังกระซิบด่าฉันว่าแก่อีก ><

พอสัญญาณเตือนบอกเวลาเลิกเรียน เหล่านักเรียนต่างวิ่งแกมเดินออกมาจากโรงเรียนสหพัฒวิทยา มายืนรอรถรับส่ง รอผู้ปกครอง บ้างก็ขับจักรยาน รถมอเตอร์ไซต์ออกจากโรงเรียน นักเรียนบางกลุ่มก็ยืนจับกลุ่มพูดคุยกันอย่างสนุกปาก

"อร๊ายๆ พี่มะขาม หล่อเข้มจังเลยแก”
“พี่เมฆ น่ารักจัง”
“พี่ไม้ไฟ น่าฟัดจัง”
“พี่ไตร นิ่งๆ อย่างนี้ฉันช้อบชอบ”
ตลอดทางที่ฉันเดินออกมาจากโรงเรียนจนมาหยุดยืนหน้าโรงเรียนเพื่อ??? เพื่อให้สี่หนุ่มแห่งชมรมรักษ์โลก เซ็คเรตติ้งตัวเอง (= =) ลืมบอกไปว่ามะขามเป็นประธานชมรมรักษ์โลก เมฆเป็นรองประธาน ไตรเป็นเลขา และไม้ไฟเป็นเหรัญญิก ตำแหน่งของแต่ละคนคอนข้างเหมาะสมมากโดยเฉพาะไม้ไฟ ถ้าใครไม่จ่ายเงินพี่แกจะไปทวงเงินแกมข่มขู่เลย คนในโรงเรียนไม่มีใครไม่รู้จักสี่หนุ่มรักษ์โลกเพราะชมรมนี้มีสมาชิกเยอะที่สุดในโรงเรียนแถมยังรวมคนหน้าตาดีทั้งชายและหญิงของโรงเรียนไว้จึงไม่แปลกที่จะมีสมาชิกมากเป็นอันดับหนึ่ง ส่วนชมรมอื่นมีสมาชิกกระจายอยู่เท่าๆ กัน
“อร๊ายๆ พี่มะขาม พี่เมฆ อร๊าย พี่ไตร น่ารักๆๆๆ ไม้ไฟน่าฟัดมากๆ”
ฉันที่ยืนฟังอยู่นานเกิดอาการหมั่นไส้อดไม่ได้ที่จะล้อเลียนอยู่เบาๆ คนเดียว ย้ำนะว่าเบาๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่พ้นสายตาของพวกสี่หนุ่มไปได้( - -)( - -)( - -)( - -)
“มองอะไร”
“เจ้าฟ้าของเมฆ น่าสงสารจังเลย ไม่มีใครสนใจ มามะขอกอดปลอบใจทีหนึ่ง” เมฆเดินเข้ามากอดฉันอย่างที่พูดจริงๆ แต่มะขามขวางไว้ก่อน
“ไอ้ขามครับ จะขวางทำไมนี่” เมฆต่อว่ามะขามด้วยท่าทางสบายๆ
“สาวๆ แกเยอะไม่ใช่หรือไง เดี๋ยวมารุมทึ้งเจ้าฟ้าทำไง” มะขามเอาความจริงมาพูดตอบกลับไปอย่างนี้มีหรือเมฆจะเถียงกลับ เดินหอตกแถมยังหน้าหงิกด้วย ฮ่าๆ
“มีสาวเยอะก็มายุ่งกับคนอื่นมั่วนะ” ฉันได้ทีเลยทับถมทันที
“ก็เธอสวยไม่รู้ตัวหรือไง ^^” เมฆตอบกลับมาแบบนี้เล่นเอาฉันเขินไปเลย
“เจ้าฟ้าแกก็สวยจริงๆ นะแต่ทำไมไม่มีแฟน” ไม้ไฟ
"ฉันสวยเลือกได้ไง
“คนสวยกว่าเธอมีถมไป” O_O O_O O_O -O- จากที่ไตรยืนมองรถที่วิ่งผ่านไปมาอยู่นานหันกลับมาเข้าสู่วงสนทนาและปล่อยประโยคที่ทำให้คนอื่นๆ อึ้ง ส่วนฉันอยากเกิดใหม่เลยทีเดียว
"วันทั้งวันฉันก็อยู่กับพวกแก ผู้ชายคนไหนจะกล้าเข้ามาวะ คงคิดว่าฉันเป็นแฟนพวกแกแล้วล่ะ"
"พวกฉันผิดว่างั้น?"
“ใช่ แกล่ะผิดเต็มๆ เลยไม้ไฟ ใครเดินมาก็หน้าโหดใส่"
"ฉันชอบแกมั้ง"
"ฮึ่ยๆ สยอง"
"เออ!ฉันก็สยอง จะบอกอะไรให้นะ" มองฉันด้วยสายตาเหยียดๆ "แกน่ะไม่โดนใจฉันว่ะ"
"ใช่ ไม่โดน" ไตร
"แกอย่าเพิ่งมีเลย คอยเป็นไม้กันหมาดีกว่า" มะขาม
"ฮ่าๆ"
"ฮ่าๆ"
"เป็นไม้กันหมาที่น่ารัก เค้าก็ชอบนะตะเอง จุฟๆ"

เมฆส่งจูบมาให้สองที ก่อนจะวิ่งเข้ามากอด แต่ฉันรีบวิ่งทันที พวกนี้หาว่าฉันเป็นไม้กันหมา ฉันเคยกันได้ที่ไหนล่ะ ใครมันจะไปต้านแรงเสียดทานแฟนคลับเจ้าพวกนี้ได้ วิ่งเข้ามาทีเป็นฝูง ยิ่งแฟนคลับเมฆมากกว่าสองฝูงอีก ฉันเป็นเหมือนคนรับใช้พวกนี้มากกว่า

ช่วยติช่วยแนะนำด้วยนะคะ

ขอบคุณมากๆ ค่ะ ^^

ถ้าชอบ อีกช่องทางหนึ่งนะคะ จะลงเร็วกว่า คลิกเลยจ้า ^_^