ความรักที่แสนตรงข้ามของยัย2บุคลิก

7.1

เขียนโดย Nam_Runtori

วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.03 น.

13 ตอน

8 วิจารณ์

16.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2558 22.51 น. โดย เจ้าของนิยาย

9) ยัยผู้หญิงบ้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

วันต่อมา...
ไม่น่าเชื่อว่าเวลามันจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ วันนี้ฉันต้องไปเที่ยวกับไวท์ ไปทะเล แถมไปค้างคืนด้วย ฉันพยายามถามเขาหลายครั้งว่า 'ใครไปบ้าง?' แล้วเขาก็ตอบฉันมาแบบเดิมตลอดว่า 'เดี๋ยวก็รู้เอง!' เขาบอกว่าจะมารับตอนสายๆ ให้มายืนรอหน้าบ้านของเขา แล้วตอนนี้ฉันก็มายืนรอเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับกระเป๋าเดินทาง ฉันใส่ยีนขาสั้นกันเชิ้ตขาวดำ และฉันก็เตรียมชุดว่ายน้ำมาด้วย และแน่นอนว่า 'ไม่ใช่' บิกินี่แน่นอน! ตอนนี้ฉันมายืนรอเขานานแล้วนะ เมื่อไหร่จะออกมาซักที!? จากนั้นซักพัก เขาก็ขับรถออกมา

"อรุณสวัสดิ์!" เขาโบกมือทักทายจากตรงที่นั่งคนขับ

"ที่มันจะเที่ยงแล้ว"

"อ่าว? เหรอ มาๆ! ขึ้นรถ" เรียกอย่างกับหมาแหนะ แล้วฉันก็เดินขึ้นรถเขา กว้างดีจริงๆแหะ -_-

"ใครไปบ้าง?" ฉันถามคำถามเดิมๆที่ถามมาสิบกว่าครั้งแล้ว

"เดี๋ยวก็รู้เอง!" แล้วเขาก็ตอบแบบเดิมๆ เขาขับรถออกมาแล้วก็เลี้ยวเข้าซอยนั้น เลี้ยวออกซอยนี้ เขาก็ขับรถเก่งดีนี่ ซักพัก เขาก็มาหยุดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง บ้านใหญ่พอๆกับฉันนั่นแหละ จากนั้นก็มีผู้ชายคนนึงวิ่งออกมา หน้าตาหล่อเหลา ผมสีน้ำตาลเข้ม แล้วเขาคนนั้นก็ลากกระเป๋าใบใหญ่ของเขาขึ้นรถ จากนั้นเขาก็ขึ้นมานั่งข้างคนขับ

"หวัดดีไอไวท์!" คนนั้นทักทายไวท์

"หวัดดีไอวัน!" ไวท์ก็ทักทายกลับ จากนั้นเขาคนที่ไวท์เรียกว่าวันก็หันมาเห็นฉันที่นั่งอยู่เบาะหลัง

"หวัดดี! เธอต้นอ๋อใช่ป่ะ?" รู้ชื่อฉันเหรอ?

"ค่ะ แล้วคุณคือใคร?"

"ไม่รู้จักเหรอ? อยู่ห้องเดียวกันนะ" ไวท์พูดแสก ห้องเดียวกัน..? จะว่าไปหน้าตาก็คุ้นๆนะ

"ฉันชื่อตะวัน นั่งข้างหน้าเธอไง"

"เหรอคะ" ฉันละสายตาจากตะวันแล้วก็หันไปคุยกับไวท์แทน "เหลือใครอีก?" ฉันทำหน้านิ่งสุดๆใส่เขา

"นี่! ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ให้ทำหน้าแบบนั้นใส่ฉัน!" เขาพูดอย่างไม่พอใจ

"ฉันไม่ได้สัญญากับนายเรื่องนี้ ตอบคำถามฉันมา"

"ก็ได้ๆ เหลือชาย 1 หญิง 1 น่ะ"

"เหรอ" แล้วฉันก็ละสายตาจากไวท์ไปมองนอกหน้าต่างแทน แล้วไวท์ก็ขับรถต่อไป หญิง 1 เหรอ... ใครกันน้า ฉันไม่เคยรู้จักใครในห้องเลย และไม่เคยคิดจะทำความรู้จัก แต่คราวนี้เรามาเที่ยว เราคงต้องคิดหาเพื่อนมั่งแล้วล่ะ..มั้ง? เธอจะเป็นคนแบบไหนกันน้า

แล้วฉันก็คิดนู้นคิดนี่ไปเรื่อย พอหันหลับมาดูอีกทีก็พบว่ามีผู้ชายคนนึงได้ขึ้นมาบนรถแล้ว หน้าตาหล่อเหมือนกัน ผมสีบรอน ใส่แว่น รู้สึกว่าจะชื่อว่า...ทาโร่ แล้วรถก็มาหยุดข้างๆป้ายรถเมย์ จากนั้นก็มีผู้หญิงเดินขึ้นมา ผมสีบรอนสวย แต่ดูแว้บเดียวก็รู้ว่าย้อมผมชัวๆ หน้าตาก็ไม่ได้สวยมาก เธอลากกระเป๋าของเธอขึ้นรถ แต่พอเธอเห็นฉัน เธอก็ทำหน้าตกใจอย่างกับเห็นผี -_-^

"เธอ! ยัยต้นอ้อ!" จู่ๆยัยนั่นก็แหกปากเรียกชื่อฉันออกมา

"อะไร?"

"หนอย! แก..!" แล้วจู่ยัยนั่นก็กระชากคอเสื้อฉันเข้าไปเฉย เล่นเอาทุกคนในรถเหวอกันไปเลย จะหาเรื่องเหรอว่ะ? -_- "บังอาจมาแตะต้องไวท์ของฉัน!"

"อะไร?"

"เธอน่ะชอบไวท์ใช่ไหม!?"

"เปล่า เอาที่ไหนมาพูด"

"เหรอ! แต่ฉันเห็นข่าวมันดังไปทั่วว่าเธอชอบไวท์" ดังขนาดนั้นเลยเรอะ!? หนอยยย ยัยบ้านั่น! เอาอะไรไร้สาระไปเปิดเผย!!

"แล้วแต่เธอจะคิด" ฉันรำคาญมันอ่ะ ให้มันจบๆไปเหอะ

ผัวะ!
จู่ๆ ยัยนั่นก็ตบหน้าฉันอย่างแรงจนหน้าฉันหันไปอีกทาง ทุกคนในรถนี่ยิ่งเหวอเข้าไปใหญ่

"จะหาเรื่องเหรอ?" ฉันถามแบบนิ่งๆ ประมาณว่าไม่กระทบกระท้าน

"..."

ตุบ!!
ฉันรำคาญมัน เลยจัดการเอาบาทาเสยคาง แล้วหัวยัยนั่นก็ไปกระแทกกับเพดานรถจนเลือกกำเดาไหล สนน. สมน้ำหน้า!

"กรี๊ดดดดดดดด!! เลือด!" ยัยนั่นกรี๊ดสนั่น พวกผู้ชายเลยต้องมาช่วย ส่วนฉันก็ไปนั่งมองนอกหน้าต่างเหมือนเดิม แต่ยัยนี่ก็แรงเยอะดีนะ ตบแรงเป็นบ้า

เวลาผ่านไปซักพัก ทุกอย่างก็อยู่ในความสงบ ทาโร่มานั่งกลางระหว่างฉันกับยัยนั่น ความคิดที่จะหาเพื่อน ขอยกเลิก! และซักพัก..เราก็ถึงทะเล โอ้ทะเลแสนงาม~ ฟ้าสีครามสดใส~ มองเห็นเรือใบ~ (ถูกป่าวว่ะ?)

"ทุกคน! เราเช่าโรงแรมให้แล้วนะ แยกห้องหญิงชายนะ" ไวท์ประกาศ

"เออ!!" พวกผู้ชายที่เหลือขานรับ เดี๋ยวๆๆๆ แยกห้องหญิงชายแสดงว่า ฉันต้องนอนกับยัยนี่เหรอ!?
ฉันกับยัยนั้นหันไปมองหน้ากันด้วยสายตาอาฆาต

คืนนี้..เราจะรอดเรอะ?

ตอน 8

สารบัญ

ตอน 10