ความรักที่แสนตรงข้ามของยัย2บุคลิก

     หลังจากผมกลัยมาจากโรงเรียน ผมก็เข้าไปดูทีวีรอพ่อกับแม่ที่กำลังคุยกับผู้หญิงที่ชื่อว่าต้นอ้อ แต่นานจังแหะ ไม่ใช่ว่าจะแอบหนีเราไปชอปปิ้งแล้วเหรอเนี่ย? ทีวีตั้ง 1,000 กว่าช่อง ไม่มีอะไรน่าสนใจดูเลยเรอะ (ช่องเยอะไปป่ะพี่) เฮ้อออออออ ไปโรงเรียนวันแรกก็ได้นั่งข้างผู้หญิง เธอเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยคุย น่าเบื่อจริง ทั้งโรงเรียนนี้และโรงเรียนเก่าก็เหมือนกันเดะ มีแต่ผู้หญิงกรี๊ดเรา แต่เท่าที่สังเกตดู...มีแต่ต้นอ้อนะ...ที่ไม่กรี๊ดเรา เธอคงไม่ชอบผู้ชาย หล่อๆ สินะ (หลงตัวเอง)

     ซักพักนึง พ่อกับแม่ก็เดินเข้าบ้าน แต่พวกท่านมัวแต่ซุบๆซิบๆเรื่องอะไรก็ไม่รู้ ผมสงสัยเลยถามไป...

"พ่อฮะ แม่ฮะ คุยอะไรกันอยู่เหรอ?" พอผมพูดจบพ่อก็ค่อยๆหันมา และก็พูดว่า....

"พ่อกับแม่คิดว่า...จะให้ลูก...แต่งงานกับหนูต้นอ้อน่ะ"

"เอ๋!? แต่งงาน!? เรื่องความรักผมตัดสินใจได้เองนะครับพ่อ! อีกอย่าง ผมอยู่แค่ ม.6 เองนะ! ไว้ขึ้นมหาวิทยาลับแล้วค่อยหาไม่ได้เหรอครับ!" ผมรีบสวนกลับ

"รู้ๆ พ่อแค่คิดไว้ก่อนเท่านั้นเอง ยังไม่ได้จะให้แต่งจริงๆซะหน่อยนะ"

"แล้วก็นะครับพ่อ! พ่อเพิ่งได้คุยกับต้นอ้อไม่เท่าไหร่เองนะ! พ่อจะรู้ได้ไงว่านิสัยเธอเป็นยังไง!"

"รู้สิ เพชรน่ะ ไม่ว่าจะซ่อนเท่าไหร่มันก็ไม่มิดหรอก หนูต้นอ้อเป็นคนดี มีกิริยามารยาท มีการเทสะ เป็นสุภาพสัตรีที่ดีเลย"

"นี่พ่อมองมุมไหนเนี่ย...." อะไรเนี่ย ไม่เข้าใจพ่อเลย พ่อดูยังไงถึงเห็นต้นอ้อนิสัยแบบนั้น เรานั่งกับเธอทั้งวัน นิสัยเธอมันตรงข้ามกับที่พ่อว่าเลยนะ งงแล้วเนี่ย "ผมขอตัวนะฮะ" ผมเดินขึ้นห้องของผมแล้วก็มัวแต่คิด ไม่เข้าใจพ่อเลยจริงๆ แล้วต้นอ้อก็ไม่ใช่สเป๊กเราด้วย เราชอบคนอ่อนโยน อ่อนหวาน แต่เธอไม่ใช่! เธอก็สวยอยู่เหมือนกัน จริงๆต้องบอกว่าสวยมาก! แต่นิสัยเธอมันไม่ใช่... จะว่าไปแล้ว...หน้าของเธอมันดูคุ้นๆนะ! เหมือนเคยเห็นที่ไหน... อืม...จำผิดมั้ง

     ตอนที่ผมคิด ผมชอบเดินวนไปวนมา ซ้ายๆขวาๆซ้ายขวาซ้ายขวาหน้าๆหลังหน้า (เยอะไปป่ะ) ผมเดินมาตรงหน้าต่างแล้วก็มองออกไป... ต้นอ้อนิ! ผมเห็นต้นอ้อวิ่งมาจากทางกลับของโรงเรียน เธอ...ร้องไห้? คนอย่างเธอน่ะเหรอ? จะร้องให้? เธอวิ่งก้มหน้าและร้องไห้แล้วก็วิ่งเข้าบ้านไป ต้นอ้อนี่ดูจะไม่ใช่คนที่จะร้องให้ได้ง่ายๆนะ เป็นอะไรหน่ออออออออ? คงจะไปเจอเรื่องแย่ๆมาล่ะมั้ง ชั่งเถอะ

อืม....