เจ้าชายนิทรา

 โลกมนุษย์ 

- เจ้าชายโอเนล -

     "ท่านพ่อต้องการสื่ออะไรกันแน่..."ผมพึมพัมเบาๆกับตัวเอง

     ก๊อกๆ

     "เข้ามาได้"ผมตะโกนออกไป ผู้ที่มาเยือนใหม่ก็คือคนสนิทของพ่อผมน่ะเอง...

     "ขอประทานอภัยครับเจ้าชาย พอดีเจ้าหญิงมาลีน่าทรงเสร็จมาพบขอรับ"คนสนิทของท่านพ่อพูดเสร็จก็ก้มหัวเดินออกจากห้องอย่างรู้หน้าที่...

   ท่านย่าเหรอ? แปลกจัง~ ปกติท่านย่าจะไม่มาหาเรานี่...สงสัยมีเรื่องด่วนแน่เลย...

ณ ห้องโถงใหญ่

     "สวัสดีขอรับท่านย่า"ผมยืนพูดตรงหน้าของท่านย่า ท่านย่ายิ้มให้ผมแล้วพูดด้วยเสียงนุ่มนวล...

     "เชิญนั่งเถอะ^^ ย่ามีอะไรจะถามน่ะ...หลานได้สมุดแล้วใช่ไหม?"

     "ขอรับ กระผมได้มาแล้ว ท่านย่ามีอะไรหรือขอรับ"ผมถามท่านย่า

     "หลานคงรู้สินะว่าย่าน่ะเป็นแม่มด...ย่ารู้ทุกเรื่อง...เรื่องของอนาคตด้วย...ย่าจะบอกให้หลานระวังตัวไว้ อนาคตของหลานต้องมีคนช่วยเหลือ แฮกๆๆ"ดูเหมือนท่านย่าจะพูดติดๆกัน นานเกินไป ท่านเลยไอออกมา

     "เอาน้ำและสมุนไพรมาให้ท่านย่าของเราด้วย"ผมพูดกับองครักษ์ที่อยู่ใกล้ๆ 

     "อืม...หลานฟังย่าให้ดีๆนะ...หลานจงเดินตามเส้นของอนาคต ทำตามทุกยิ่งที่ท่านพ่อของหลานได้กล่าว...แฮกๆๆ...จำเอาไว้นะ..."ท่านย่าหยุดการสนทนาสักพัก แล้วดื่มน้ำแล้วจึงอมสมุนไพรตาม 

     "ท่านย่า...ต้องการสื่ออะไรกันแน่ขอรับ"ผมพูดเบาๆ แต่ดูเหมือนท่านย่าจะได้ยิน

     "จงเป็นไปตามที่เราเป็นอยู่...อย่าแหก ออกนอกลู่ นอกทาง...ไม่งั้นเส้นอนาคตจะขาด...แล้วจะเกิดสิ่งไม่ดีขึ้นกับโลกมนุษย์และโลกแม่มดที่เชื่อมอยู่ งั้นย่าไปล่ะ ขอให้หลานโชคดีล่ะกันนะ"ท่านย่าทิ้งท้ายไว้แค่นี้ ก่อนจะหายตัวไป...

ณ ห้องนอนของผม

     "คืออะไรกันนะ..."ผมพูดกับตนเองเบาๆ ก่อนจะค่อยหลับตาลงบนเตียงนุ่มๆ...

หลังจากที่ห่างหายกันไปนาน ขอโทษนะคะ พอดีลืมชื่อผู้ใช้และรหัส กว่าสมองจะจำได้ก็เล่นอยู่นานพอสมควร ยังไงก็ฝากเมนต์ติชมด้วยนะค้าาา แล้วจะมาแต่งต่อนะค้าาา