I'm sorry! ขอโทษครับ สามีผมโหด
เขียนโดย 
LemonNest
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.30 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 23.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
33) ขอโทษครับ 33
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 33
ตี๋
ตอนเย็นเรานั่งกินข้าวกันหกคนโดยมีไอ้พัดและผมเป็นส่วนเสริม ไอ้พัดมันบอกว่าเรื่องของมันกับไอ้ฟินพ่อแม่ยังคงเข้าใจว่ามันเป็นเพื่อนกันอยู่ ถึงการแสดงออกหลาย ๆ อย่างมันจะชัดเจนว่าเกินเพื่อน แต่ก็ไม่มีใครสงสัย แต่ผมสังเกตเห็นสายตาของแม่ที่มองหน้าไอ้ฟินอยู่บ่อยครั้ง
“ฟินลูก ขึ้นไปช่วยแม่เอาของฝากลงมาหน่อยสิ” ผมเหลือบมองไอ้ฟิน มันเองคงรู้สึกตัวว่าแม่มองมันบ่อย ไอ้ฟินยิ้มดันเก้าอี้ถอยหลังลุกขึ้นยืน
“ครับ” ไอ้พัดมองด้วยสีหน้าเป็นห่วง ไอ้ฟางมันเก็บจานเข้าไปล้างในครัว พ่อเดินเลี่ยงไปห้องทำงาน ส่วนผมเดินตามไอ้ฟางไป เหลือเพียงไอ้พัดที่มันลังเลระหว่างจะขึ้นไปดูไอ้ฟินกับเข้าไปคุยกับพ่อในห้อง
“ตามมาทำไม” เสียงมันเหวี่ยง ผมออกไปมองรอบนอกเมื่อไม่เห็นใครก็สวมกอดมันจากด้านหลังหอมซอกคอมันเบา ๆ
“พรุ่งนี้ก็ไม่เจอกันอีก ขอกอดหน่อย”
“ก็เจอตอนเย็นไง” ฟางมันตอบ ผมรัดเอวมันแน่นนึกหมันเขี้ยว “กูหายใจไม่ออก ปล่อยก่อน ให้กูล้างจานก่อนก็ได้แม่ง รักอะไรกูนักหนา” ผมกอดมันไว้หลวม ๆ
“ฟาง มึงจำวันที่กูเข้าไปคุยกับพ่อแม่มึงได้ไหม” ไอ้ฟางชะงัก มันพยักหน้า
“อืม มึงจะพูดขึ้นมาทำไมกูเศร้าเลย”
“มึงว่าไอ้ฟินมันจะผ่านไปได้เหมือนเราไหม ลำพังแค่มึงคนเดียวมันก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าไอ้ฟินอีกคน…” ฟางแกะมือตี๋ออกเดินไปเก็บจานพร้อมเช็ดมือที่เปียก
“มึงเห็นพ่อกูเป็นแบบนั้นแต่เขาก็รักลูกมาก มึงกังวลว่าถ้าไม่มีลูกให้เลยสักคนพ่อกูจะคิดมากใช่ไหม?”
“อืม”
“มึงคิดถูกแล้ว” ผมร้องเอ้า ไอ้ฟางมันยิ้มเดินขึ้นห้อง ผมเดินตาม
“แล้วยังไงวะฟาง มึงยังยิ้มได้ทั้งที่พี่มึงกำลังเข้าขั้นวิกฤตเลยนะ”
ตอนที่ผมเสี่ยงเข้าไปคุยกับแม่ไอ้ฟางใจผมสั่นระรัวทั้งกล้าทั้งกลัวว่าไอ้ฟางมันไม่ได้มาอยู่ด้วย กลัวมันจะหายไป กังวลมันทุกอย่าง แต่ถ้ายังแอบคบกันอยู่ผมก็มีสิทธิ์จะเสียไอ้ฟางไป ยังไงสักวันทางพ่อแม่ผมและผู้ใหญ่ทางนี้ก็ต้องรับรู้ ผลที่ได้คือเจอพ่อมันต่อยเข้ามาจนจุก ไม่ได้ทางร่างกายแต่ทางวาจาที่ทำผมพูดไม่ออก พ่อไอ้ฟางไม่ได้ดุแต่น่าเกรงขามและรังสีหวงลูกมาเต็มมาก
“พ่อครับ ยกฟางให้ผมนะครับ ผมรักมันมาก ผมสัญญาว่าจะดูแลมันทั้งชีวิต สักวันผมอาจจะทำมันร้องไห้หรือเสียใจบ้าง แต่เราจะรักกันและเข้าใจกันทุกครั้งที่มีปัญหา ผมจะไม่ปล่อยมือมันไม่ว่าจะเจออะไรก็ตาม” ตี๋นั่งคุกเข่าร้องขอทั้งน้ำตา ฟางสะอื้นกอดตี๋ไว้แน่น
“ ฟาง ลูกมั่นใจแล้วใช่ไหมกับสิ่งที่เลือก ตอนนี้ลูกยังกลับใจได้ทันนะ มีผู้หญิงมากมายที่รอลูกอยู่ ลูกไม่อยากมีครอบครัวของตัวเอง ไม่อยากมีเด็กตัวเล็ก ๆ วิ่งเล่นอยู่ในบ้าน แล้วลูกทนได้กับคำพูดและสายตากับคนอื่นไหม ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะลูกที่คิดแบบเดียวกับเรา พ่อมีลูกชายแค่สองคน พ่อไม่อยากเห็นเราไม่มีความสุข พ่อจะถามอีกครั้งว่าลูกเลือกแล้วใช่ไหม?” หัวใจของผมแทบหยุดเต้นเมื่อเห็นสีหน้าลังเลของไอ้ฟาง ใช่ ใจมันรักผมก็จริงแต่มันก็ห่วงว่าพ่อแม่มันจะรู้สึกยังไง
“พ่อครับ ถ้าผมเลือกมันแล้วพ่อกับแม่จะทนได้ไหม ถ้ามีใครรู้ว่าผมเป็น…”
“พ่อไม่คิดจะปิดบัง และไม่คิดจะสนใจใครนอกจากลูกชายของพ่อ ตราบใดที่เราไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน พ่อก็คิดว่าไม่มีสิ่งไหนจะทำให้พ่อต้องทน เพราะสิ่งที่เขาเห็นนั้นมันถูกต้องทุกอย่าง ลูกชายพ่อชอบผู้ชายแล้วมันยังไง มันตัวของลูก ความรู้สึกของลูก เขามีเหตุผลอะไรที่มาติเตียนหรือบอกว่าไม่ดี”
“แม่ก็ด้วยครับ ฟางรักใครแม่ก็รักด้วย” ผมกุมมือมันมาประสานกันไว้ ไอ้ฟางมันเงยหน้ามองก่อนจะตัดสินใจ
“ครับ ผมรักพี่ตี๋ ผมจะไม่ทำให้พ่อแม่ผิดหวังอีก”
“ตี๋!! มึงเหม่ออะไร?” ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ ไอ้ฟางมันแยกเขี้ยวผลักผมลงนอนบนเตียง ตัวมันขึ้นมานั่งบนหน้าท้องมือตบแก้มผมเล่นไปมา
“มึงคิดถึงใครบอกกูมานะ” ผมยิ้มรวบมือมันให้หยุด
“ตบให้ช้ำเลยไหมครับ มือหนักตีนหนักนะมึง”
“ก็มึงเหม่ออะ เรื่องไอ้ฟินกูพูดให้ฟังมึงก็ไม่ฟัง” ผมปล่อยมือไอ้ฟางเอามือขึ้นคล้องคอมันโน้มลงมา
“ไม่ได้ฟังว่ะ ตกลงทำไมมึงยังยิ้ม? ไม่ห่วงพี่มึงเลย?”
“อยากรู้เหรอ ถ้าอยากรู้จูบกูก่อน” ผมส่ายหน้า
“ไม่อยากรู้แล้ว” ไอ้ฟางมันปัดมือผมออกเดินหน้ายุ่งไปนั่งที่ขอบเตียงอีกฝั่ง “มานั่งนี่” ผมตบที่นอนข้าง ๆ
“ไม่ไป” ฟางตอบ มือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น
“มึงอยากอะไรขนาดนั้นว่ะฟาง เออ ให้จูบแล้ว มานี่” ผมตบที่นอนเรียก มันยิ้มกับโทรศัพท์บิดตัวเหมือนเขินอะไรสักอย่าง
“คุยกับใคร?” ผมถามเสียงเข้ม ไอ้ฟางเหล่มองยิ้มมุมปาก
“ผู้ชาย คิก ๆ”
“ไอ้ฟาง!! อย่ายั่วโมโหกู เอาโทรศัพท์มาดู” ผมแบมือขอ ไอ้ฟางมันนั่งกดต่อ ชอบลองดีกับกูจังวะ
พรึ่บ
ผมกระโจนไปหยิบมาดูว่ามันคุยกับใคร จากที่คิดว่ามันประชดกลับกลายเป็นมันคุยกับน้องผู้ชายอยู่คนนึง มือของผมกำแน่นไหล่ไหวจากแรงหายใจ
“มึงจะเอาใช่ไหมฟาง?!” ผมโคตรโมโหกระชากหัวมันติดมือจิกเล็บกดจนมันร้อง พูดดีด้วยไม่ชอบ อยากให้กลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนสินะ
“หลงกลกูแล้วไอ้สัส” ฟางยิ้มแป้นผลักตี๋ออกก่อนจะประกบลิ้นร้อนลงไปดูดเสียงดัง มือดันตัวร่างใหญ่ให้นอนราบกับเตียง
ผมนอนมึนอยู่กับที่เมื่อได้สติก็กอดไอ้ฟางประสานมือกันอยู่ข้างหลังมัน ไอ้ฟางมันกัดริมฝีปากของผมจนเลือดซิบ ผมดูดลิ้นมันค้างเอาไว้ ไอ้ฟางมันดิ้นสอดมือเข้าไปเลิกเสื้อผมขึ้นสะกิดหัวนมผมเชิงหยอกล้อ มีร่างมันมานอนทับแบบนี้แล้วอารมณ์ก็มา มือฟาดที่ตีก้นมันเต็มแรง ไอ้ฟางบดเบียดร่างกายถูแก่นกายของมันลงบนแก่นกายของผม
“ฮึม…อืม…” มันโคตรรู้สึกดี ผมแหงนหน้าหลับตาเมื่อไอ้ฟางสอดมือเข้าไปในกางเกงและขยับมันให้ผม
“ตี๋หยิบของให้หน่อย ลิ้นชักหัวเตียง” มือผมรีบเปิดลิ้นชักออกมือควานหาสิ่งที่ต้องการ เมื่อเจอก็ส่งให้ไอ้ฟาง
“อ้ะ…มึงหยุดทำไม?” ผมโคตรค้างเมื่อไอ้ฟางมันหยุดทำ ฟางฉีกยิ้มนัยน์ตาเจ้าเล่ห์
“กูมีข้อต่อรอง ถ้าวันไหนมึงขัดใจกู กูจะไม่ยอมให้มึงเอา” มันคงแค้นที่ผมไปขัดใจมันวันนี้ ผมไม่อยากให้ไอ้ฟางเคยตัวล้วงมือเข้าไปในกางเกงเพื่อปลดปล่อยด้วยตัวเอง ไอ้ฟางมันดึงมือผมออก
อีกนิดเดียวเองเมีย ทรมานกูจังวะ
“ฟาง กูค้าง มึงจะมาพูดอะไรตอนนี้วะ มึงเห็นหน้ากูไหมเนี่ย”
“ก็ได้ แต่เราต้องคุยกันนะ”
“อืม ๆ” ผมตอบส่ง ๆ
ไอ้ฟางมันรูดกางเกงผมออกทั้งข้างในข้างนอกเอาขาผมตั้งฉากกับเตียงแทรกหน้าก้มมาแตะลิ้นเลียส่วนหัวแดงก่ำให้ผม ผมกัดฟันแน่นเมื่อปากมันครอบลงไปผงกหัวขึ้นลงเนิบช้า ยกสะโพกลอยเด้งตัวขึ้นลงตามจังหวะที่มันชักนำ โพรงปากของมันอุ่นและโคตรเสียว ผมหายใจหอบหนักเหงื่อผุดขึ้นที่หน้า
“อ้า~ ” ผมส่งเสียงครางมือขย้ำหัวมัน ไอ้ฟางผละออกไปถอดกางเกงของตัวเองออกรีบป้ายเจลที่ก้นของมัน กลับมาเอาแท่นร้อนของผมจ่อไปที่รูรักกดตัวเองลงมาจนสุดลำ
“ยะ อย่าเพิ่ง กูเจ็บ” ผมสวนขึ้นไอ้ฟางน้ำตาคลอเลย ผมข่มใจตัวเองรอจนมันปรับตัวได้
ฟางยกตัวเองขึ้นลงช้า ๆ เอามือดันหน้าอกตี๋เอาไว้ก้มหน้ามองส่วนที่เชื่อมกันแล้วขย่มส่ายเอวไปมา ตี๋สูดปากขย้ำก้อนเนื้อนิ่มทั้งสองข้างมือตบตีเสียงดังชัด ฟางส่ายหน้าไปมาเหงื่อผุดไหลงลงไม่หยุด มือถอดเสื้อตัวเองเหวี่ยงตกใต้เตียง ซบหน้าตัวเองลงกับซอกคอตี๋เมื่อลิ้นร้อนตวัดเลียจุกนมดูดดึงทั้งสองข้างจ๊วบจ๊าบ
“อ้า ซี๊ดดด~” ฟางสูดปากร้องล่อนเอวไปมา ผมเลียริมฝีปากที่แห้งผาก
ปั่บ ปั่บ ปั่บ
“โอ๊ะ โอ๊ยยย อ้า โอ๊ยย~ ตี๋ แฮ่ก ๆ พี่ตี๋” คิดว่าผมจะทนเสียงร้องมันไหวไหมล่ะ ผมกัดไหล่ไอ้ฟางผลักมันนอนราบลงจับขามันพาดไหล่ทั้งสองข้าง
“จุ๊บ จุ๊บ อ้า~” ผมดูดจุกนมมันเบียดตัวเองเข้าไปลึก ๆ ไอ้ฟางหน้าเบ้จิกเล็บลงบนแขนผมขูดเป็นรอยยาว
ปั่บ ปั่บ ปั่บ ปั่บ!
ผมกระแทกเข้าไปเต็มแรงไอ้ฟางผวาน้ำตาไหลสะอื้นส่ายหน้าทรมาน ยกสะโพกมันขึ้นเอาหมอนมารองใต้ล่างก่อนจะใส่เข้าไปไม่ยั้ง
“อ๊ากก เข้ามา ฮึก เข้ามาอีก” มือมันโน้มคอผมลงร้องไห้หน้าแดง ผมเกลี่ยผมมันที่เริ่มยาวทัดหูให้จูบปากหนัก ๆ
“ซี๊ดดด อ้า~” ผมขนลุกเกลียวถอนแท่งร้อนออกจับมันคว่ำก้นลอยโด่ง ไอ้ฟางกำหมอนไว้แน่นเพราะรู้ว่าครั้งนี้ผมใส่เต็มและมันต้องเจ็บหนัก
ผมรูดของตัวเองสองทีจ่อแท่งร้อนให้ตรงทางเข้ากดลงไปช้า ๆ เห็นสีหน้าไอ้ฟางดีขึ้นจึงกระแทกเข้าไปจนสุดลำ ไอ้ฟางมันกัดปาก ผมบีบเจลมาป้ายเพิ่มสอดนิ้วเข้าไปแค่นิ้วเดียวควานหมุนยิ้มชอบใจ
“โอ๊ย! ไอ้เหี้ยตี๋” มันร้องเมื่อนิ้วผมไปโดนจุดกระสันของมัน ผมเอานิ้วออกกดเน้นย้ำตัวต้นตัวเองไปที่จุด ๆ เดียว
“อื้อ~ กูจะร้องไห้แม่ง มันเสียวไอ้สัส” ผมหัวเราะโน้มตัวไปข้างหน้ามือบี้จุกนมมันเล่น ปากไล้เลียแผ่นหลังขาว ฟันซี่คมขบกัดเป็นหย่อม ๆ
ฟึ่บ ๆ ๆ
เสียงถุงยางเสียดสีกับโพรงนุ่มดังถี่รัว ผมกระแทกเข้าไปในตัวมันเน้น ๆ ไอ้ฟางสะอื้นไม่หยุดแต่หน้ามันชอบมาก เลื่อนมือลงมาขยับแท่งร้อนของมันที่น้ำปริ่ม
ผมซอยหนักขึ้นจนตัวไอ้ฟางโยกคลอนไปตามแรงกระแทก จับไล่มันมั่นหลับตาลงส่งแท่งร้อนเข้าเร็วจนมองไม่ทัน ไอ้ฟางครางเสียงหลงกรีดร้องอย่างกับผู้หญิง ผมลืมตาขึ้นมามองใบหน้าไอ้ฟางที่เหงื่อชุ่ม
ปั่บ ๆ ๆ ๆ ๆ
“โอ๊ย! ฮึก อือ ฮึก ฮือ…”
ปั่บ ๆ ๆ ๆ
“อ้า~ รักมึง รักมึงไอ้ฟาง” ผมหยัดตัวเข้ากระแทกสองสามครั้งติดก่อนเราจะนอนทับกันเหนื่อยหอบทั้งคู่ มือลูบหัวมันจูบเส้นผมสวยที่ชื้นเหงื่อ
“ถ้าห้องมึงไม่เก็บเสียงกูไม่อยากคิดเลยว่าจะเป็นยังไง” ไอ้ฟางมันขยับตัว ผมอุ้มมันให้มานอนหงายบนตัว ส่วนนั้นเรายังเชื่อมกันอยู่ มันขยับทีผมก็เสียววูบไปทั้งตัว
“มึงจะดิ้นอยู่ในตัวกูอีกนานไหม เดี๋ยวกูขย่มแม่ง”
“เอาดิ” รอบเดียวมันไม่เคยพอว่ะ ผมมีอะไรกับไอ้ฟางทีไม่ต่ำกว่าสองรอบ ผิวมันขาวและลื่นมือมาก ขย้ำทีลืมโลกไปเลย เสียงมันก็กระเส่าพาผมเสียวทุกรอบ
ฟางลุกขึ้นนั่งหันหลังให้ผม ผมนอนกางขาแผ่ออกสองข้าง ไอ้ฟางลุกขึ้นยืนน้ำรักไหลลงตามเรียวขา ผมเห็นแล้วอดจะดึงมันมาใกล้ไม่ได้ ลุกขึ้นนั่งคว้าตัวมายืนอยู่ข้างหน้าจัดการส่งลิ้นไปดูดซับน้ำขาวขุ่นที่ต้นขาด้านในของมัน ไอ้ฟางขาอ่อนจะล้มแต่ผมจับสะโพกมันเอาไว้
“ห่า ทำอะไรไม่บอกล่วงหน้า อ้า~ อื้ม” เพลินไปหน่อยกลายเป็นว่าผมนั่งอมแท่งร้อนให้มันเฉย ๆ ไอ้ฟางชอบหยัดกายใส่ปากผมไม่ยั้ง ไม่ได้ดูถูกว่าของไอ้ฟางมันเล็ก แต่ปากผมกลืนของมันได้เกือบหมดเลย ไอ้ฟางมันก็ขนาดเท่าคนปกติ แต่ของผมมันเกินมาตรฐานไปค่อนข้างมาก สงสารมันเหมือนกันเวลาผมเข้าไปในตัวมันทีคงเจ็บน่าดู
แต่ถึงอย่างนั้นปากมันก็ขอให้ผมทำแรง ๆ ทุกที ผมโรคจิตหรือมันซาดิสต์กันแน่วะ
“อ่า จะ จะ ไปแล้ว” มันดึงหัวผมโยกตัวเข้าออกเอง ผมห่อปากเอาไว้ให้มันทำจนแตกคาปาก กลืนบางส่วนลงคออีกส่วนก็ไหลย้อยไปตามมุมปาก ไอ้ฟางหอบดันตัวผมลงจูบปาก
ผมสบตากับไอ้ฟางกดหัวมันให้หน้าแนบกัน มันเขินกระดกลิ้นเลียเล่นอยู่ที่ริมฝีปากผม ผมสอดนิ้วเข้าไปกวาดน้ำรักให้ที่ค้างคาให้มัน ไอ้ฟางหมุนเอวตามนิ้วที่ผมสอด
“กูว่าวันนี้ทั้งวันก็ไม่หายเงี่ยนว่ะ” ผมพูดตามที่คิด เพิ่มนิ้วเข้าไปเป็นสาม
“ซี๊ดดด…แกล้งกู ถ้าไปทำงานไม่ไหวอย่ามาโทษกูแล้วกัน” แค่นั้นแหละคำ ประโยคสุดท้ายของไอ้ฟางก่อนที่มันจะเล่นงานผมจนน้ำเกือบหมดตัว ทั้งยั่วทั้งขย่มเอาแม่งเต็มที่จนนอนหอบกันทั้งคู่ วันนี้ยาวนานกว่าทุกวัน เพราะเราไม่ค่อยเจอกัน มันเลยเก็บกดรึเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ ฮ่า ๆ
………………………………………………………………..
ดิน
ผมพาติ้วออกมานั่งตากลมหาอะไรกินร้านอาหารข้างทาง เป็นร้านอาหารตามสั่งธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ นิ้วเรียวเคาะเป็นจังหวะจ้องหน้าติ้วสายตากลอกไปมารอดูว่าคนรักจะแก้ตัวว่างยังไง
“พี่ดินครับ คนนั้นรุ่นน้องจริง ๆ” ผมไม่ตอบจ้องหน้ามันต่อ สร้างความกดดันให้มันไปอีก
“ไม่เชื่อก็โทรตอนนี้เลย” ติ้วทำท่าจะโทรออก ดินส่ายหน้า
“ไม่ต้อง”
“เห็นไหม แล้วพี่ก็มานั่งมองผมแบบนี้อะ” ติ้วโวยวาย ผมเค้นยิ้ม
“มองไม่ได้?”
“พี่ดินครับ มองทั้งชีวิตยังไงได้ แต่มองแล้วกดดันผมไม่ชอบเลย”
“ไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วเดือดร้อนทำไม” ผมก็แกล้งไปงั้น เพราะผมจัดการโทรไปแล้วแหละ เมื่อได้ยินปลายสายพูย้ำว่าน้องจริง ๆ ผมก็ไม่ได้ถามต่อ เพราะอีกฝ่ายเสียงเริ่มสั่นเหมือนจะร้องไห้
แค่โทรถามว่ามายุ่งอะไรกับผัวพี่แค่นี้เอง กลัวทำไม แค่ถาม
“แล้วไปฝึกงานมาเป็นยังบ้างครับ” ติ้วไม่อยากนั่งเงียบจึงถามขึ้นบ้าง
“ก็ดี เหนื่อยดี รุ่นพี่แต่ละคนก็น่ากินดี” ผมตอบเสียงเรียบ ติ้วเงียบไปผมเลยเงยหน้าขึ้นมอง สีหน้ากับแววตาที่เปลี่ยนไปมันทำผมยิ้ม
“พี่ดิน”
“พี่ล้อเล่น ก็เหนื่อย แต่พอเห็นหน้าแฟนมันก็หายอะ เนอะ” เล่นมากไม่ได้ครับ เดี๋ยวโกรธขึ้นมาจริง ๆ คนซวยก็ผมไง ติ้วเห็นเชื่อฟังผมดีก็จริง แต่เวลาโกรธผมเองก็หาทางรอดยาก
“ไม่ต้องมาเนอะ ทำไมชอบพูดเล่นแบบนี้วะ ไม่ชอบ” นั่นไง วะก็มา
“อืม พี่ให้ ติ้วชอบนี่” ผมคีบเป็ดในใจให้ ติ้วก็ยังหน้าบึ้งไม่หาย
“หึงพี่บ่อย ๆ ไม่เหนื่อยรึไง กินเข้าไป จะได้โตไว ๆ” ผมก็พูไปเรื่อยเปื่อย ต้องหาเรื่องอื่นมาทำให้อารมณ์ดี
“แค่นี้พี่ก็ร้องแล้ว อยากให้โตอีกคงฉีกพอดี” ผมว่าติ้วคิดคนละเรื่องกับผมอยู่
“แค่ก ๆ” ยังไงล่ะครับ สำลักน้ำซุปเลย
“ฮ่า ๆ ๆ น้ำครับ” ติ้วยื่นแก้วน้ำให้ ผมรับเอาไว้ยกขึ้นดื่มทุบอกตัวเอง มีน้องผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมสังเกตว่ามองติ้วมาตั้งแต่เข้าร้านเดินมายืนข้างติ้ว
“พี่คะ เพื่อนหนูมันชอบแต่ไม่กล้ามาขอเบอร์ คนนั้น ๆ ให้เบอร์ได้ไหม?” น้องผู้หญิงชี้ไปทางผู้ชายหน้าออกหล่อน่ารัก
“พี่เป็นผู้ชายนะ”
“นะคะ เพื่อนหนูนิสัยดีนะ พี่ไม่ลองคุยด้วยหน่อยเหรอ แค่คุยก็ได้ค่ะ” ผมรำคาญจึงถามกลับไปแทนติ้ว
“ขอโทษนะ ถ้าเพื่อนน้องชอบผู้ชาย ไอ้นี่มันก็ชอบผู้ชายเหมือนกัน” ผมชี้ไปทางติ้ว ติ้วอ้าปากจะพูดแต่น้องผู้หญิงพูขึ้นก่อน
“ว่าแล้วว่าพี่ต้องเป็น นะคะ ขอเบอร์หน่อย”
“แต่พี่คงให้เบอร์ผัวพี่ไม่ได้ เข้าใจนะ” ผมลุกขึ้นยืน ติ้วรีบลุกตาม “ไปจ่ายเงิน กูจะกลับแล้ว อารมณ์ไม่ดีกลัวกระทืบเด็กตาย” ผมสั่งติ้วเสียงเข้ม น้องผู้หญิงวิ่งกลับไปที่โต๊ะ
“จ๊ะเมีย กลับครับกลับ”
TBC.
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
