I'm sorry! ขอโทษครับ สามีผมโหด
เขียนโดย 
LemonNest
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 23.30 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 23.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
26) ขอโทษครับ 26
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความChapter 26
พัด
ผมนั่งปั่นงานอยู่ใต้ตึกวิศวะ ไอ้พวกม่อสาวมันก็นั่งแซวกันสนุกปาก ยังจำได้ดีว่าผมเคยเป็นหนึ่งในนั้นแหละ แต่ตอนนี้ผมมีเจ้าของแล้วครับ แถมแม่งยังโหดสัส
“มึงมองอะไร?!!!” แค่สายตาผมเผลอเห็นโคนมเคลื่อนที่ก็เป็นอันต้องกลับมาจ้องงานตามเดิม
“กูเปล่า” แถไปตามนิสัย ไอ้ฟินมันเอานิ้วมากระดิกยกอยู่ตรงหน้าขู่
“อย่าก็รู้ว่ามึงมองนมเขา” ไม่ให้มองแล้วทำอย่างอื่นได้ใช่ป่ะ ผมคิดอย่างขำ ๆ “และห้ามมึงคิดเกินเลยไปกว่านั้นด้วย ถ้ากูจำได้…” มือมันลูบ ๆ แถวเป้ากางเกงของผมผ่านใต้โต๊ะ
“ถ้ามึงทำอะไรไอ้จ้อนของกู มึงจะเสียดายไปชั่วชีวิต” ผมรีบดักทาง หน้าตาคือแม่งเอาจริงมากจนผมหลงเชื่อ
“กูมีสำรองอีกเยอะ” มันจับหน้าผมให้หันไปมองทางอื่น “มึงดูไอ้หล่อคนนั้น มันตามจีบกูมาสองวันแล้ว ดูเป้ามัน” ผมเลื่อนสายตามองต่ำ “มึงคิดว่าไง?”
ใหญ่สัส!
“มึงต้องดูแลกูดี ๆ เข้าใจไหม แล้วกูจะมีมึงแค่คนเดียว” คำพูดดูดี แต่ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเหมือนผมจะพลาดอะไรไป
“มึงว่าไงนะ…มันจีบมึงมาได้สองวันแล้ว ตอนไหน?!! เมื่อไหร่?!!!” คงถามมันดังไปหน่อยแม่งหันมามองกันทั้งแถบ
“คือ…” ไปไม่เป็นเลยนะไอ้ฟิน ผมวางปากกาลงเอียงคอไปเหยียดแขนตรงไปข้างหน้าทำท่าบิดตัว จะได้กระทืบเมียก็วันนี้แหละ
“ตอบดี ๆ”
“ก็มันได้แค่จีบไงวะ กูก็ไม่ได้จะเล่นด้วยสักหน่อย อย่ามามองกูแบบนั้น กูต่อยนะ” มันตอบอ้อมแอ้มยกหมัดขึ้นจะต่อย ผมรวบมือมันลงบีบคางมันแน่น
“อย่าให้มีเป็นครั้งที่สอง” ผมก็ไม่อยากจะหึงอะไรมากมาย แต่มันไม่ยอมบอกไงว่ามีคนมาจีบ ถ้าบอกสักนิดผมยังรับรู้ว่าคนไหนควรอยู่ และคนไหนควรกำจัดทิ้ง
“อื้อ ๆ อู้แอ้ว” มึงก็รู้ทุกเรื่อง ว่าไอ้ฟางดื้อแล้วนะ พี่มันนี่ยิ่งกว่าสิบเท่า แถมตีนหนักหมัดหนักใช้ได้
ผลัวะ!
ขาดคำไหมล่ะมึง ตบหัวผมอย่างกับลูกวอลเล่ย์ ถ้ากระทืบกูได้คงทำไปนานแล้ว แต่มันไม่กล้าเพราะผมร่างใหญ่กว่ามันเยอะ ตอนมีอะไรกันมันจะกดผมด้วยนะครับ แต่ขอโทษ กูตั้งใจเป็นผัวมึงมานานแล้ว
“เพื่อนเล่นมึงเหรอ กูเจ็บปากไอ้สัส!” ก็สมควร ผมมองไปที่รอยช้ำมุมปากที่ผมเป็นคนทำมันเองแหละ จูบกันไปมันส์จัดกระแทกเข้าโดนมุมปากได้ช้ำเป็นจ้ำ ลองไม่ใช้ผมทำสิ ทั้งมันทั้งไอ้เหี้ยนั่นคงไม่อยู่รอดจนถึงตอนนี้
“อย่าทำตัวหวานกูอิจฉาเว้ย แล้วมึงลอกเสร็จยังไอ้พัด กูรอลอกต่อเป็นชั่วโมงแล้ว” ไอ้โจอี้ หรือไอ้อี้มันเลิกจากการมองก้นสาวมานั่งทำงานแบบจริงจัง
“เอาไป” ผมโยนงานต้นฉบับให้มันลอกต่อ ไอ้อี้รับตะครุบรับไว้ได้ทันก่อนมันจะปลิว ไอ้เจ้าของงานมันก็โวยวาย
“เหี้ยพัด! กูนั่งทำทั้งคืนมึงโยนเหมือนไม่มีค่า ไม่ต้องลอกแล้วกูไม่ให้” ไอ้ฟินไงครับเจ้าของต้นฉบับทั้งห้อง ไอ้อี้หน้าหดเหลือสองนิ้ว
“ฟินจ๋า กูกำลังลอกนะเพื่อน ถ้ามึงให้กูลอกกูจะให้จุ๊บหนึ่งที เฮ้ย ๆ” ไอ้อี้หลบตีนที่ผมยื่นไปกลางวง กวนตีนไงวะ เมียกู กูเล่นได้คนเดียว
“ของกู!!”
“พูดเล่นเว้ย มึงก็อย่าลีลาไอ้ฟิน ไม่งั้นกูปล้ำน้องมึงนะ” ไอ้อี้มันหาเรื่องเข้าตัว ไอ้ฟางเดินหน้างอมากับไอ้ตี๋และเสือกทันประโยคไอ้อี้พอดี ไอ้ฟินมันเหลือบไปเห็นทั้งคู่เดินมายิ้มมุมปากร้าย ๆ
“มึงจะปล้ำไอ้ฟางเหรอวะ?! มันมีแฟนแล้วนะเว้ย” มึงก็พูดดังไป ไอ้อี้มันก็ยังไม่รู้เรื่องครับ นั่งลอกอย่างตั้งใจ ถ้ามึงเงยหน้าขึ้นมาสักนิดจะรู้ว่านรกมีจริง
“กูปล้ำน้องฟางแล้วมันเกี่ยวกับแฟนน้องตรงไหนวะ แล้วยังไง แฟนน้องฟางกูไม่เคยเห็นหน้าเลย สวยไหม? ถ้ามึงเงยหน้ามาสักนิดจะเห็นเต็ม ๆ ตา ยืนจ้องหัวมึงแทบจะแดกได้
“มึงคิดว่ากูสวยไหมล่ะ?” น้ำเสียงเข้มบอกกล่าวออกไปให้มันได้รับรู้ ผมหัวเราะตบที่นั่งข้างตัวให้ไอ้ฟางนั่ง มันโยนชีทของไอ้ฟินส่งให้พี่มัน เสือกลืมไว้ในกระเป๋าน้องชายไง
“มันแกล้งอะไรเราอีกครับ?” ผมลูบหัวไอ้ฟางถามน้ำเสียงอ่อนโยน มันน่ารักดีครับ ต่างจากไอ้พี่ชายหัวแข็งที่ไม่เคยจะอ่อนโยนกับผมสักนิด
“พี่พัด ไอ้ตี๋มันไม่ยอมให้ฟางไปว่ายน้ำกับเพื่อน” เสียงอ้อนกับใบหน้าที่ส่ายดุ๊กดิ๊กกับอกผมมันได้ใจจริง ๆ
“อ้อน ๆ ไอ้สัสอ้อน ผัวพี่อย่าเสือกเยอะไอ้ฟาง” ไอ้ฟินมันดันหัวไอ้ฟางออก ผมดึงหัวไอ้ฟางกลับมาซุกตามเดิม ไอ้ตี๋มันยังไม่เห็นครับ ยังคงนั่งกดดันไอ้อี้ไม่เลิก
“อย่าแกล้งน้องสิครับฟิน” ผมยิ้มกวนตีนยื่นขาไปวางพาดบนตักมัน ไอ้ฟินมันเอาไม้หน้าสามมาฟาดขาผมแรง ๆ แต่ไม่ถึงกับเจ็บมากมาย
“ไอ้ตี๋! เมียมึงอ้อนผู้ชาย” หาเรื่องซวยให้กูอีก ผมผลักไอ้ฟางออกเลยครับ โชคดีที่ไอ้ตี๋หันมาตอนไอ้ฟางหัวเอนไปทางอื่นแล้ว
“น้องฟางมีผัวแล้วก็บอกพี่สิครับ ถ้าพี่รู้ว่าเป็น…”
“เป็นกูแล้วทำไม” โจอี้เอาชีทมาบังหน้าเอาไว้โผล่มาแค่ลูกตา
“เป็นตี๋สิ่งแวดล้อม กูจะไม่ยุ่งเลยจริง ๆ ชื่อเสียงมึงเลื่องลือมาก สาวแม่งก็ชอบจัง” มึงอิจฉามันก็บอกมาไอ้อี้ ผมก็เคยได้ยินมันพูดเรื่องไอ้ตี๋ให้ฟังบ่อย ๆ นะ สาวมันไปชอบไอ้ตี๋หมดไง ผมก็เพิ่งจะมารู้ว่ามันคือไอ้ตี๋คนนี้นี่เอง
“พี่อี้บอกไปเลยนะว่ามันมีแฟนแล้ว” ไอ้ฟางก็รักผัวมาก มึงไม่ป่าวประกาศเขาก็รู้กันทั่ว ที่ไม่ค่อยมีใครมายุ่งกับไอ้ฟางก็ฝีมือไอ้ตี๋ทั้งนั้น มันจัดการได้เงียบมาก
“ครับ รักกูมาก แล้วเมื่อกี้มึงทำอะไร อยากอ้อนมาอ้อนกูนี่” ตี๋ตบตักตัวเองให้ฟางนั่ง
“เกรงใจกูด้วยค่ะ” เพื่อนผู้หญิงของผมที่ชื่อเดียร์เดินถือใบงานมาหาไอ้ฟิน ได้ข่าวกูเป็นประธานแล้วมึงเสือกเอางานมาให้ไอ้ฟินดูก่อนเลย เห็นหัวกูบ้างไหม
“กูอยู่นี่เดียร์” ผมยกมือให้มันเห็น ไอ้เดียร์แบะปากยื่นใบเอกสารให้ไอ้ฟิน
“กูขึ้นต่อไอ้ฟินว่ะพัด เมียมึงใหญ่กว่ามึง” จบข่าว กูถูกเมียคุมอำนาจแพ้ราบคาบ
“ฮ่า ๆ ๆ พูดถูกใจว่ะเดียร์ เรื่องกีฬาสีเดี๋ยวกูดูให้ไม่ต้องห่วง” อย่าให้กูเจอมึงข้างนอกนะเดียร์ ผู้หญิงกูก็ไม่เว้น
“ขอบใจมาก เออ แล้วพวกมึงไปฝึกงานที่ไหนกัน?” พูดถึงเรื่องนี้ไอ้ฟินมันก็มองหน้าผม
“ยังไม่แน่ใจ กูลังเลระหว่างสองบริษัท แต่คงเป็นคนละที่กับไอ้พัด”
“ทำไมไม่อยู่ที่เดียวกันวะฟิน พี่พัดไว้ใจได้เหรอ?” มึงเริ่มไม่น่ารักแล้วฟาง
“แล้วไอ้ตี๋มันไว้ใจได้ไหมล่ะ กูไม่อยากอยู่ด้วยกันเดี๋ยวพากันเจ๊งทั้งคู่ อารมณ์ไอ้พัดมันควบคุมได้ที่ไหน” มันพูดถูกครับ ถ้าเห็นใครเข้ามายุ่งกับมันผมก็หึงหมดแหละ แต่ถ้าคนละที่ยังพอไม่รู้ไม่เห็นได้ไง ผมเชื่อใจมันด้วย
“มึงไม่ต้องห่วงไอ้ฟิน พัดมันอยู่ที่เดียวกับกู กูดูให้” เดี๋ยวนี้มีพวก กูมันหมาหัวเน่า
“ขอบใจมากอี้ ถ้ามันนอกลู่นอกทางมึงบอกกูเลยนะ” สั่งกันจริงจัง ผมไม่มีใครคอยหนุนหลังเลยไง
“แล้วมึงไปฝึกไหน?” ผมถามไอ้ตี๋ มันเองก็ต้องหาที่ฝึกช่วงเทอมหนึ่ง
“บริษัทXXX ที่เดียวกับไอ้ดิน” บอกชื่อบริษัทมาผมก็พยักหน้ารับรู้ เป็นหนึ่งในสองที่ไอ้ฟินมันจะเข้าครับ
“งั้นกูเข้าที่เดียวกับมึงดีกว่า กูจะได้มีเพื่อนกลับด้วย” ผมเคาะนิ้วคิดแผนในใจ อย่างน้อยก็ยังมีไอ้ตี๋คอยรายงานได้ อืม สงสัยผมต้องทำดีกับไอ้ตี๋ไว้บ้างแล้ว
“ก็ดีนะฟิน จะได้มีเพื่อนคุยด้วย” ผมสนับสนุน ไอ้ฟินมันคล้อยตามเรียบร้อย แค่นี้กูก็มีสายแล้ว สายกูเส้นใหญ่ด้วยนะเว้ย
……………………………………………………………………………………..
ฟิน
วันนี้ผมมานอนค้างคอนโดไอ้พัด ข้าวของถูกวางลงบนโต๊ะอาหารก่อนผมจะตรงไปตู้เย็นหาน้ำมานั่งดื่ม ไอ้พัดเป็นพ่อครัวที่ดีมันเอาของไปเก็บเปลี่ยนชุดเข้าไปทำอาหารในครัว
“จะให้กูทำยำเลยไหม?” โผล่หน้าออกมาถามผม
“ทำไปเลยก็ได้ กูอยากกิน” ตั้งใจจะเก็บไว้กินเล่น ๆ ตอนดูหนัง แต่อารมณ์อยากกินมันพุ่งสูง เลื่อนรีโมทกดดูทีวีไปเรื่อย ๆ จนมาเจอซีรี่ย์เกาหลีตอนฉากอย่างว่าเข้าพอดี ผมอยากจะเปลี่ยนช่องนะเว้ยมือมันกดไม่ไป
อ๊า ๆ ๆ
ปุ่มลดเสียงมันอยู่ตรงไหนวะ ผมมือสั่นกลัวไอ้พัดจะออกมาเจอ มันยิ่งหาว่าผมหื่นกามอยู่ด้วย กด ๆ ๆ มือกดลดเสียงยิกเมื่อเห็นร่างใหญ่ ๆ ในเดินออกมา
“หึ มึงทำอะไรไอ้ฟิน กูว่าเมื่อคืนกูจัดไปแล้วนะ” ผมแค่ผ่านมาเจอเลยหยุดแวะดูเว้ย จริง ๆ นะ
“กูจะเปลี่ยนช่องแต่รีโมทมันค้าง”
“โกหกไม่เนียน ปิดทีวีแล้วมาแดกข้าว” ผมกดปิดลุกขึ้นมานั่งที่เก้าอี้ ได้กลิ่นหอม ๆ ของยำวุ้นเว้นแล้วน้ำลายไหล โคตรชอบโคตรอยากกิน แต่ไม่มีใครทำอร่อยเท่ามันเลย
“อื้อ ๆ กูจะกิน” กำลังเข้าปากอยู่แล้วไอ้พัดก็มาดึงส้อมในมือลง
“ไปล้างมือก่อน วัน ๆ จับอะไรมาบ้างก็ไม่รู้” หน้าอย่างมึงไม่น่าคุณชายได้ ผมแบะปากกลอกตากวนประสาทมัน เห็นมันยกเท้าก็วิ่งหางจุกตูดเข้าไปล้างมือในห้องน้ำ
“มึงโคตรเด็กเลย” ผมนั่งกินยำไปได้สักพักไอ้พัดก็ดึงทิชชูยื่นมาจะเช็ดปากให้ ผมถอยหน้าออก
“กูเช็ดเองได้” ยื่นหน้ามาใกล้ขนาดนี้กูก็เขินเป็นนะ
“อยู่นิ่ง ๆ” มันลุกขึ้นโน้มมาทั้งตัวเลย ผมมือป้องหน้าเอาไว้ไม่ให้มันเช็ดแอบเลียไปรอบ ๆ ปาก
“สะอาดแล้วแม่ง มึงไม่ต้องเช็ดแล้ว” ก็ไม่รู้ว่าเปื้อนตรงไหนแต่คิดว่าคงออกแล้วแหละ ไอ้พัดมันเริ่มหงุดหงิดปัดมือผมออก
“เลียปากยั่วกูรึไง” กระดาษแผ่นบางถูกพับก่อนจะแตะลงที่ใต้คางของผม ถึงว่ากูเลียไม่โดน ไอ้พัดมันยื่นหน้ามาใกล้มากครับ จมูกมันขนกับจมูกผมเลยอ่า ลมหายใจร้อน ๆ กับกลิ่นเหงื่อโชยมาให้ผมได้กลืนน้ำลายลงคอ มือไม้ปัดป่ายไปมั่วหาที่วางไม่ถูก
“มึง…กูว่ามันออกแล้วนะ” ผมไม่กล้าพูดดังเพราะปากแม่งจะชนกับผมอยู่แล้ว ไอ้พัดเลื่อนสายตาลงต่ำมองปากของผมที่เม้มปิดสนิท
อยากคิดได้แอ้มปากกูตอนนี้ ปากกูเหม็นกลิ่นหัวหอมแน่ ๆ กูมั่นใจ
“ฟิน…” กูไม่ให้ อย่ามาจูบกูตอนนี้ ขอกูบ้วนปากก่อนกูจะถวายให้ดูดเลย
“อืม”
“มึงเม้มปากทำไม คิดว่ากูจะจูบมึงเหรอวะ ฮ่า ๆ ๆ” ไอ้พัดไอ้เหี้ย! มันแกล้งผม ผมปาทิชชูใส่มันก้มหน้าเขิน โคตรเสียหน้า โคตรอาย กูคิดไปเองทั้งนั้น
“ส้นตีน ผัวส้นตีน!”
“รีบกินจะได้รีบนอน เมื่อคืนกูไม่ได้นอนเลย ง่วงมากกก” มันลาดเสียงยาวทำตาปรือ ๆ กูก็ง่วงไม่ต่างกันหรอก ผมนั่งเรียนไปจะหลับไป ไอ้พัดมันคอยจดงานให้ก็หายห่วง ทั้งเรียนทั้งแฟนมันไปกันรอดนะครับ
“กูแล้วแล้วน่า มึง…อื้อ ๆ ไอ้เอี้ย…อัส!” ผมพูดอู้อี้ปากบิดเบี้ยวจากมือไอ้พัดที่บีบปากผมขนยู่ ริมฝีปากของมันทาบลงมาไม่ทันตั้งตัว มึงจะได้กลิ่นหอมกูไหม? ผมกังวลมาก ๆ เลยนะเรื่องกลิ่นปากเนี่ย
“ปากมึงเผ็ดมาก วันหลังกูต้องเพิ่มน้ำตาล” ผมถึงกับเงิบแดก ในจานก็มีให้ชิมเสือกมาแดกจากปากกู
“รีบแดก ก่อนกูจะฆ่ามึง!!” ผมตักข้าวเข้าปากมองมันค้อน ๆ หัวเราะเหี้ยอะไร กูอารมณ์ไม่ดีเหมือนหน้าตานะ ขำจังไอ้สัส คืนนี้มึงอด ไม่ได้แดกกูหรอกไอ้พัด
ติ๊ด ๆ
เสียงข้อความเครื่องของผมเข้า แต่โทรศัพท์มันไปวางข้างไอ้พัดพอดี ผมเหล่มองให้มันหยิบให้ มันหยิบขึ้นไปดูวางช้อนหลังเอนพิงเก้าอี้
กูให้มึงหยิบให้ ไม่ใช้ให้เปิดอ่านนะเว้ย
“มึงไม่ได้บอกกูว่าจะลงบาสให้สาขา” คงเป็นไอ้เดียร์ที่ส่งมาบอกว่าผมต้องลงบาสจริง ๆ ปีที่แล้วแพ้ไงเพราะผมไม่อยู่ไปเที่ยวต่างประเทศกับพ่อมา ปีนี้มันเลยบังคับให้ผมต้องลงให้ได้ ช่วงสองอาทิตย์แรกผมก็ยังคงมาแนะแนวเพื่อหาที่ฝึกงาน ยังว่างทำกิจกรรมได้อยู่
“ลงไม่นานเองมึง” ผมตักข้าวเข้าปากอย่างไม่ใสใจ
“แต่กูไม่ชอบ! มึงใส่ขาสั้นแถมใส่เสื้อกล้ามอีก มึงเป็นคนขาวไอ้ฟิน และกูไม่ชอบเห็นเมียตัวเองไปยื่นล่อใคร” น้ำเสียงมันจริงจังเข้าขั้นดุ ผมสะอีกคว้าน้ำมาดื่ม
“มันไม่มีคนลง”
“กูจัดการได้ มึงไม่ต้องลง ถ้าใครให้มึงลงกูจะกระทืบมัน” แต่รายชื่อจัดไว้แล้ว ยื่นต่อมหา’ลัยเรียบร้อย ผมเป็นรองประธานก็ไม่อยากทำตัวมีปัญหา แล้วผมเองก็ไม่ค่อยจะลงกิจกรรมด้วย
“แค่ครั้งเดียว ยังไงก็ก็จะจบแล้วนะเว้ย ขอให้กูมีส่วนร่วมในกิจกรรมบ้าง ทีมึงยังลงบอลได้เลย” ผมรับรู้เลยให้มันลงบอลได้ครับ มันชอบไง เลยไม่อยากไปขัดใจนัก
“มันไม่เหมือนกัน กูวิ่งเหงื่อแตกพลั่ก ๆ ใครจะมาสนใจวะ” ตัวดีเลย มันยิ่งทำตัวเท่สาวยิ่งหลง ผมยังหลงเลย เขินไปอีกกู
“นะพัด แค่ครั้งเดียว ไอ้เดียร์มันจะเดือดร้อนด้วย นะครับ นะสามี นะสุดหล่อ นะ ๆ ๆ” มึงต้องเลี้ยงข้าวกูด้วยนะเดียร์ ยอมอ้อนไอ้พัดขนาดนี้เพื่อมึงเลย
“ไม่!” ผมหน้างอมือกอดอก
“ขอแค่ครั้งเดียวไม่ได้ใช่ป่ะ?” กูไม่สนอะไรแล้ว ง้องแง้งแม่ง
“ฟิน กูหวงมาก มึงเข้าใจกูไหม” ผมยังคงนิ่ง ถ้าผมไม่ลงไอ้เดียร์เดือดร้อน แล้วยังผิดคำพูดอีก คนอื่นก็จะมองว่าผมนั่งแต่ตำแหน่งรองแต่ไม่เคยทำเหี้ยอะไรเลย
“…”
“ฟิน…” มึงก็เรียกไปสิ กูไม่พูดซะอย่าง
“…”
“ฟินนน กูไม่อยากให้มึงลงอ่า ไม่ลงไม่ได้เหรอวะ?” มันเดินอ้อมมานั่งบนตักผมกอดเอวผมเอาไว้คางวางบนบ่า ผมดูแมนขึ้นมาทันที
“ไม่!”
“….งั้นครั้งเดียวนะ” มันตัดสินใจพูดออกมา ผมยิ้มพยักหน้ารัว “ไม่ต้องมายิ้ม กูงอนมึง” มันเอาหน้าผากมาชนกับผมโยกตัวไปมา
“อืม เดี๋ยวกูง้อ ลงไปก่อนไอ้สัส กูหนัก” เล่นมานั่งทับทั้งตัวขาช้าหมด ผมบีบ ๆ นวด ๆ ขาตัวเองเมื่อมันลุกขึ้นไปนั่งที่เดิม
“อย่าลืมสัญญา ง้อกูด้วย” ผมเป็นฝ่ายหลอกล่อมันหรือกลายเป็นผมเองที่โดนหลอกล่อวะ
“อืม กินเสร็จแล้วก็ไปนั่งรอ กูจะล้างจาน” ผมรวบจานมาเขี่ยเศษอาหารเตรียมทิ้ง ก่อนจะยกเข้าห้องครัว ไอ้พัดไปนั่งย่อยดูทีวีในห้องนอน ผมล้างจานเสร็จเดินเข้ามาเห็นมันอาบน้ำใส่ชุดนอนหลับคาโซฟาเรียบร้อย มองไปที่เตียงมีชุดนอนลายเดียวกับมันวางอยู่
ขนาดชุดนอนยังต้องใส่เป็นคู่ มึงชอบทำอะไรขัดกับหน้าตาจัง
TBC.
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
